Текст книги "Wszystko czerwone / Всё красное"

Автор книги: Joanna Chmielewska

сообщить о нарушении

Текущая страница: 8 (всего у книги 53 страниц)

Na kanapie za stołem siedział jakiś całkowicie mi obcy facet. Siedział twarzą do nas, osunięty nieco w dół, z głową przechyloną do tyłu, na oparcie. Ręce miał bezwładnie rozrzucone po bokach. Obok jednej spoczywało jakieś czasopismo, obok drugiej mały kawałek winnego grona. Twarz miał w jakimś okropnym sinozielonym kolorze, usta półotwarte, a wytrzeszczone oczy postawione w słup…

Alicja znalazła wreszcie klucze (Алиция наконец-то нашла ключи) na samym dnie torby (на самом дне сумки), wyciągnęła je (вытащила их) i nagle wyczuła (и внезапно почувствовала; wyczuć – интуитивно почувствовать, ощутить) chyba, że coś się stało (что, пожалуй, что-то произошло). Spojrzała na mnie (она взглянула на меня), a potem na kanapę za stołem (а потом на диван за столом).

– Co wam się (что это у вас) … – zaczęła i urwała (начала она и оборвала/замолчала).

Powoli postawiła torbę na krześle (она медленно поставила сумку на стул) i powoli podeszła do stołu (и медленно подошла к столу). Przyjrzała się z bliska facetowi (она присмотрелась к типу = стала рассматривать типа с близкого расстояния; blisko – близко).

– To to ma być ta niespodzianka (это и есть ваш сюрприз)? – spytała w osłupieniu i ze zgrozą (спросила она в изумлении и в ужасе; osłupienie – изумление, остолбенение). – Kto to jest (кто это /такой/)? I niby jak mam to zużytkować (и как нам его, это самое/типа, употребить; niby – как будто, что ли)?

Alicja znalazła wreszcie klucze na samym dnie torby, wyciągnęła je i nagle wyczuła chyba, że coś się stało. Spojrzała na mnie, a potem na kanapę za stołem.

– Co wam się… – zaczęła i urwała.

Powoli postawiła torbę na krześle i powoli podeszła do stołu. Przyjrzała się z bliska facetowi.

– To to ma być ta niespodzianka? – spytała w osłupieniu i ze zgrozą. – Kto to jest? I niby jak mam to zużytkować?

– W pierwszej chwili (в первый момент = сначала) chciałam ci nawet przepowiedzieć (я даже хотела тебе напророчить/объявить), że to zeżresz (что ты это сожрешь)! – odparłam z jękiem (ответила я со стоном), zastanawiając się równocześnie (одновременно размышляя), co za klątwa ciąży nade mną (что за проклятие тяготеет = висит надо мной). Moje niewinne przepowiednie (мои невинные пророчества) sprawdzają się w najbardziej nieprawdopodobny (сбываются наиболее неправдоподобным) i nieprzewidziany sposób (и непредвиденным способом = образом). Zapowiedziałam kiedyś mojemu eks-mężowi niespodziankę (когда-то я объявила своему бывшему мужу о сюрпризе; zapowiedzieć coś – объявить, заранее сообщить о чем-л.), mając na myśli (имея в виду) wyjątkowo pięknie umyte okno (исключительно красиво вымытое окно) z nowymi firankami (с новыми занавесками), po czym okazało się (после чего оказалось), że okno, owszem (что окно, конечно), miało w tym swój udział (имело = принимало в этом свое = определенное участие). Otworzyło się mianowicie pod wpływem przeciągu (а именно: оно раскрылось под влиянием сквозняка = из-за сквозняка) i zepchnęło miskę z brudnymi mydlinami (и столкнуло миску с обмылками; mydło – мыло; mydliny —мыльная вода, обмылки), którą zostawiłam przez zapomnienie na parapecie (которую я по забывчивости оставила = забыла на подоконнике).

– W pierwszej chwili chciałam ci nawet przepowiedzieć, że to zeżresz! – odparłam z jękiem, zastanawiając się równocześnie, co za klątwa ciąży nade mną. Moje niewinne przepowiednie sprawdzają się w najbardziej nieprawdopodobny i nieprzewidziany sposób. Zapowiedziałam kiedyś mojemu eks-mężowi niespodziankę, mając na myśli wyjątkowo pięknie umyte okno z nowymi firankami, po czym okazało się, że okno, owszem, miało w tym swój udział. Otworzyło się mianowicie pod wpływem przeciągu i zepchnęło miskę z brudnymi mydlinami, którą zostawiłam przez zapomnienie na parapecie.

Zaprosiłam do mojej matki na kolację moją ciotkę (я пригласила на ужин к моей маме мою тетку), zapowiadając sensację (заранее объявив о сенсации), w przewidywaniu atrakcyjnych plotek na mój temat (в предвидении = предвидя притягательных сплетен на мою тему = обо мне), materiału dostarczyłam (материал я им предоставила), po czym okazało się (после чего оказалось), że sensacja istotnie była (что сенсация на самом деле была; istotnie – в самом деле, действительно). mój słodszy syn zepsuł zamek (мой более сладкий = младший сын сломал замок) w zamkniętych na klucz (в закрытых на ключ), oszklonych drzwiach do pokoju (застекленных дверях в комнату), mój starszy syn (мой старший сын), nie widząc innego rozwiązania (не видя другого решения), wybił szybę (выбил стекло) i cała rodzina była zmuszona przełazić (и вся семья была вынуждена перелезать) po dwóch stołkach (по двум табуреткам) przez powstałą w ten sposób dziurę (через/сквозь образовавшуюся таким образом дыру). Wiele miałam takich przypadłości (у меня много было таких /несчастливых/ случаев; przypadłość – недуг, недомогание – разг.; przypadek – случай), tym razem jednak pobiłam rekord (однако, на этот раз я побила рекорд). Zapowiedziałam niespodziankę (я объявила о сюрпризе) w postaci winogron (в виде винограда), a okazało się (а оказалось), że na kanapie siedzi obcy trup (что на диване сидит чужой/неизвестный труп) …

Zaprosiłam do mojej matki na kolację moją ciotkę, zapowiadając sensację, w przewidywaniu atrakcyjnych plotek na mój temat, materiału dostarczyłam, po czym okazało się, że sensacja istotnie była. mój słodszy syn zepsuł zamek w zamkniętych na klucz, oszklonych drzwiach do pokoju, mój starszy syn, nie widząc innego rozwiązania, wybił szybę i cała rodzina była zmuszona przełazić po dwóch stołkach przez powstałą w ten sposób dziurę. Wiele miałam takich przypadłości, tym razem jednak pobiłam rekord. Zapowiedziałam niespodziankę w postaci winogron, a okazało się, że na kanapie siedzi obcy trup…

Za drzwiami rozległy się głosy Zosi i Pawła (за дверями раздались голоса Зоси и Павла). Alicja oderwała wzrok od nieboszczyka (Алиция оторвала взгляд от покойника) i spojrzała na mnie nieco błędnie (и взглянула на меня слегка одуревшим взглядом).

– Kto to jest (кто это)? – spytała (спросила она), z pewnym wysiłkiem (с определенным трудом) prezentując nadludzko zimną krew (изображая = сохраняя нечеловечески холодную кровь). – Znasz tego faceta (ты знаешь этого мужика)?

– W życiu go na oczy nie widziałam (в жизни его в глаза не видела).

Zosia weszła (Зося вошла), nie przewidując nic złego (не предвидя ничего плохого), i znieruchomiała w progu (и остолбенела на пороге).

– Jezus Mario (Иисус Мария = Господи Иисусе)!… – jęknęła w oszołomieniu (простонала она в ошеломлении = ошеломленно). – Kto to jest (кто это)? Co mu się (что с ним) … Co mu się (что с ним) … stało (случилось)?

Za drzwiami rozległy się głosy Zosi i Pawła. Alicja oderwała wzrok od nieboszczyka i spojrzała na mnie nieco błędnie.

– Kto to jest? – spytała, z pewnym wysiłkiem prezentując nadludzko zimną krew. – Znasz tego faceta?

– W życiu go na oczy nie widziałam.

Zosia weszła, nie przewidując nic złego, i znieruchomiała w progu.

– Jezus Mario!… – jęknęła w oszołomieniu. – Kto to jest? Co mu się… Co mu się… stało?

– Niemożliwe (невозможно)! – powiedział Paweł (сказал Павел), wpatrując się ze śmiertelnym zdumieniem (разглядывая со смертельным изумлением) w nieznajome zwłoki na kanapie (незнакомые останки на канапе; zwłoki – останки, тело). – Co się dzieje (что происходит), jak rany (как раны)?! Kto to jest (кто это)?!

– Jak to, nie znacie go (как /же/ это, вы его не знаете)?! – zdenerwowała się wreszcie Alicja (в конце концов, разнервничалась = не выдержала Алиция; wreszcie – наконец, в конце концов). – To kto to jest w takim razie (в таком случае, кто это такой)?! Skąd się tu wziął (откуда он тут взялся)?! I gdzie Elżbieta (и где Эльжбета)?! I jakim sposobem (и каким образом) ja mam utrzymywać porządek w domu (я должна/могу поддерживать порядок в доме), do którego pierwszy lepszy z ulicy (в который первый лучший = встречный с улицы) może sobie przyjść i umrzeć (может прийти себе и/да умереть)!…

– Może on jeszcze żyje (может, он еще живет = жив) …? – wymamrotał Paweł niepewnie (неуверенно пробормотал Павел), czyniąc krok w stronę kanapy (совершая/делая шаг в сторону дивана). Zawahał się i cofnął (он заколебался и отступил = передумал; cofnąć się – отступить, повернуть назад).

– I tak wygląda (и так выглядит) …?!

– Gdzie Elżbieta (где Эльжбета)?!!! – krzyknęła histerycznie Zosia (истерически прокричала Зося).

– Tutaj jestem (тут я) – powiedziała spokojnie Elżbieta (спокойно сказала Эльжбета), wychodząc z łazienki (выходя из ванной) w szlafroku i z zakręconymi włosami (в халате и с закрученными волосами). – Czy coś się stało (случилось что-то)?

– Niemożliwe! – powiedział Paweł, wpatrując się ze śmiertelnym zdumieniem w nieznajome zwłoki na kanapie. – Co się dzieje, jak rany?! Kto to jest?!

– Jak to, nie znacie go?! – zdenerwowała się wreszcie Alicja. – To kto to jest w takim razie?! Skąd się tu wziął?! I gdzie Elżbieta?! I jakim sposobem ja mam utrzymywać porządek w domu, do którego pierwszy lepszy z ulicy może sobie przyjść i umrzeć!…

– Może on jeszcze żyje…? – wymamrotał Paweł niepewnie, czyniąc krok w stronę kanapy. Zawahał się i cofnął.

– I tak wygląda…?!

– Gdzie Elżbieta?!!! – krzyknęła histerycznie Zosia.

– Tutaj jestem – powiedziała spokojnie Elżbieta, wychodząc z łazienki w szlafroku i z zakręconymi włosami. – Czy coś się stało?

Spojrzała na kanapę (она взглянула на диван), zamilkła, podeszła bliżej (замолчала, подошла ближе), pochyliła się i przyjrzała z bliska facetowi (наклонилась и присмотрелась к типу с близкого расстояния). Staliśmy wszyscy jak zbiór słupów soli (мы все стояли, как собрание соляных столпов; słup – столб; sól – соль; zamienić się w słup soli – остолбенеть), zapatrzeni w nią tępo i bezmyślnie (уставившись на нее тупо и бессмысленно).

– Biedny Kazio (бедный Казио) – powiedziała z westchnieniem (сказала она со вздохом = вздыхая). – Nie miałam pojęcia (я не имела понятия), co z nim zrobić (что с ним сделать) …

– Na litość boską (о, Господи) – powiedziała ze zgrozą zaskoczona Alicja (сказала с ужасом удивленная Алиция). – I zabiłaś go (и убила его)?!

– Ach, nie (ах/да нет) – odparła Elżbieta (возразила Эльжбета), nie tracąc spokoju (не теряя спокойствия). – Przyprowadziłam go tutaj z nadzieją (я привела его сюда с надеждой = в надежде), że pozwolisz mu się przespać na miejscu Edka (что ты позволишь/разрешишь ему переночевать на месте Эдека). Nie mógł się dostać do swojego mieszkania (он не мог попасть в свою квартиру), bo zapomniał kluczy (потому что забыл ключи; zapomnieć – забыть; zapamiętać – запомнить). Ciekawe, co mu się stało (интересно, что с ним случилось)…

Spojrzała na kanapę, zamilkła, podeszła bliżej, pochyliła się i przyjrzała z bliska facetowi. Staliśmy wszyscy jak zbiór słupów soli, zapatrzeni w nią tępo i bezmyślnie.

– Biedny Kazio – powiedziała z westchnieniem. – Nie miałam pojęcia, co z nim zrobić…

– Na litość boską – powiedziała ze zgrozą zaskoczona Alicja. – I zabiłaś go?!

– Ach, nie – odparła Elżbieta, nie tracąc spokoju. – Przyprowadziłam go tutaj z nadzieją, że pozwolisz mu się przespać na miejscu Edka. Nie mógł się dostać do swojego mieszkania, bo zapomniał kluczy. Ciekawe, co mu się stało…

Czas do przyjazdu pana Muldgaarda (время до приезда пана Мульгора) spędziliśmy w kuchni (мы провели на кухне) w stanie przygnębienia i przerażenia (в состоянии подавленности и страха), starając się nie spoglądać w stronę pokoju (стараясь не смотреть в сторону комнаты), słuchając wyjaśnień Elżbiety (слушая объяснения Эльжбеты) i usiłując przekonać Alicję (и стараясь убедить Алицию), że jednak nie nieznajomego nieboszczyka miałam na myśli (что я все-таки не незнакомого покойника имела в виду), mówiąc o niespodziance (говоря о сюрпризе). Zosia nie mogła mi darować proroczej wypowiedzi (Зося не могла мне простить пророческого заявления; wypowiedź – высказывание, заявление). Na zmianę powtarzała (она попеременно = то и дело повторяла), że nieszczęścia chodzą parami (что несчастья ходят парами), co brzmiało dość fatalistycznie (что звучало довольно фаталистично), lub też obarczała mnie winą (или же возлагала на меня вину; obarczać – возлагать, взваливать) za prowokowanie głupich wydarzeń (за провоцирование глупых событий).

Czas do przyjazdu pana Muldgaarda spędziliśmy w kuchni w stanie przygnębienia i przerażenia, starając się nie spoglądać w stronę pokoju, słuchając wyjaśnień Elżbiety i usiłując przekonać Alicję, że jednak nie nieznajomego nieboszczyka miałam na myśli, mówiąc o niespodziance. Zosia nie mogła mi darować proroczej wypowiedzi. Na zmianę powtarzała, że nieszczęścia chodzą parami, co brzmiało dość fatalistycznie, lub też obarczała mnie winą za prowokowanie głupich wydarzeń.

– Przynieście tutaj te winogrona (принесите сюда этот виноград), niech je chociaż zjemy (давайте хоть съедим его)! – zażądała w końcu w przygnębieniu (в конце концов, потребовала она подавленно; przygnębienie – подавленность) z nadzieją dostarczenia przynajmniej jakiejś pociechy Alicji (с надеждой доставления = доставить хоть какое-то утешение Алиции).

– Wykluczone (исключено)! – zaprotestował Paweł (запротестовал Павел). – Nie wolno nic ruszać (ничего нельзя трогать) przed przybyciem policji (перед = до прибытия полиции)!

– Nie kłóćcie się (не ссорьтесь) – powiedziała niecierpliwie Alicja (нетерпеливо сказала Алиция). – mów, co dalej (говори, что /было/ дальше). I co ten Kazio (и что этот Казио)?

Elżbieta kontynuowała wyjaśnienia (Эльжбета продолжала объяснения), rozpoczęte w obliczu strasznej postaci na kanapie (начатые перед лицом = связанные со страшной фигуры/персонажа на диване).

– Kochał się we mnie (он был влюблен в меня) – powiedziała dość obojętnie (сказала она довольно безразлично). – Dlatego właśnie tu siedział (собственно, поэтому он тут и сидел). To ten, o którym ci wczoraj chciałam powiedzieć (это тот, о ком я тебе вчера хотела рассказать). Ten, który widział mordercę (тот, который/кто видел убийцу).

– Przynieście tutaj te winogrona, niech je chociaż zjemy! – zażądała w końcu w przygnębieniu z nadzieją dostarczenia przynajmniej jakiejś pociechy Alicji.

– Wykluczone! – zaprotestował Paweł. – Nie wolno nic ruszać przed przybyciem policji!

– Nie kłóćcie się – powiedziała niecierpliwie Alicja. – mów, co dalej. I co ten Kazio?

Elżbieta kontynuowała wyjaśnienia, rozpoczęte w obliczu strasznej postaci na kanapie.

– Kochał się we mnie – powiedziała dość obojętnie. – Dlatego właśnie tu siedział. To ten, o którym ci wczoraj chciałam powiedzieć. Ten, który widział mordercę.

Omal nas nie zatchnęło (нас чуть кондрашка не хватила; zatchnąć – опешить, остановить дыхание). Paweł zakrztusił się kawą (Павел поперхнулся кофе), Zosia upuściła łyżeczkę (Зося уронила ложку; upuścić – упустить, уронить), wpatrzona w Elżbietę (уставившись на Эльжбету) zgasiłam papierosa w cukiernicy (я погасила/потушила сигарету в сахарнице). Elżbieta zdążyła już poinformować nas (Эльжбета уже успела нас проинформировать/известить), że уw Kazio (что этот Казио), spoczywający za stołem w charakterze zwłok (покоящийся за столом в характере = в качестве останков; spoczywać – покоиться, отдыхать), pracował w Kopenhadze (работал в Копенгагене), mieszkał w Allerød (жил в Аллеред), towarzyszył jej w wizycie u znajomych (сопровождал ее во время визита к знакомым), przyjechał razem z nią do domu (приехал вместе с ней домой), po czym okazało się (после чего оказалось), że klucze od tego domu zostawił w biurze (что ключи от этого дома он оставил = забыл в офисе). Biuro zaś o szóstej bywało zamykane (офис же в шесть часов закрывали). Nie miał się gdzie podziać (ему некуда было деваться), przyprowadziła go zatem na jedną noc do Alicji (поэтому она его привела на одну ночь к Алиции). Nie to jednak było wstrząsające (однако, потрясающим было не это), a fakt, że zakochany Kazio piątkowego wieczoru (а факт, что влюбленный Казио в пятницу вечером) siedział w zaroślach w ogródku Alicji (сидел в зарослях в садике Алиции), starając się dostrzec Elżbietę (старясь увидеть = высматривая Эльжбету; dostrzec – увидеть, заметить). Udało mu się to kilkakrotnie (ему это удалось несколько раз), a oprócz tego dostrzegł coś więcej (а кроме этого, он заметил кое-что большее), coś, co mogło być wyjaśnieniem zbrodni (нечто, что могло быть объяснением преступления). Siedział w krzakach od strony pleców Edka (он сидел в кустах со стороны спины Эдека) …

Omal nas nie zatchnęło. Paweł zakrztusił się kawą, Zosia upuściła łyżeczkę, wpatrzona w Elżbietę zgasiłam papierosa w cukiernicy. Elżbieta zdążyła już poinformować nas, że уw Kazio, spoczywający za stołem w charakterze zwłok, pracował w Kopenhadze, mieszkał w Allerød, towarzyszył jej w wizycie u znajomych, przyjechał razem z nią do domu, po czym okazało się, że klucze od tego domu zostawił w biurze. Biuro zaś o szóstej bywało zamykane. Nie miał się gdzie podziać, przyprowadziła go zatem na jedną noc do Alicji. Nie to jednak było wstrząsające, a fakt, że zakochany Kazio piątkowego wieczoru siedział w zaroślach w ogródku Alicji, starając się dostrzec Elżbietę. Udało mu się to kilkakrotnie, a oprócz tego dostrzegł coś więcej, coś, co mogło być wyjaśnieniem zbrodni. Siedział w krzakach od strony pleców Edka…

– I nie powiedział ci, co widział (и он не сказал тебе, что видел)?! – spytała Alicja wstrząśnięta (спросила потрясенная Алиция).

– Gdyby mi powiedział (если бы сказал), od razu powiedziałabym i tobie (я сразу же бы сказала и тебе). Dopiero dziś przyznał się (он только сегодня признался), że w ogóle coś widział (что вообще что-то видел). Wczoraj jeszcze nie byłam tego pewna (вчера я еще не была в этом уверена).

– mówiłaś przecież (ты ведь говорила), że jest jeszcze jeden świadek (что есть еще один свидетель)!

– mówiłam, że możliwe (я говорила, что возможно), że znajdzie się jeszcze jeden świadek (найдется еще один свидетель). Wiedziałam, że Kazio tam siedział (я знала, что Казио там сидел), on się nie chciał z początku przyznać (сначала он не хотел признаться), że siedział (что сидел), bo mu było głupio (потому что ему было глупо/неловко). Ale jeśli siedział (но если сидел), powinien coś widzieć (то он должен/обязан что-либо знать), przynajmniej mnie się tak wydawało (по крайней мере, мне так казалось). Pomyślałam sobie (я так подумала), że mi przebaczysz (что ты меня простишь), że go tu przyprowadziłam (что я его сюда привела), jeśli będzie miał jakieś ciekawe wiadomości (если у него будут какие-то интересные известия).

– I nie powiedział ci, co widział?! – spytała Alicja wstrząśnięta.

– Gdyby mi powiedział, od razu powiedziałabym i tobie. Dopiero dziś przyznał się, że w ogóle coś widział. Wczoraj jeszcze nie byłam tego pewna.

– mówiłaś przecież, że jest jeszcze jeden świadek!

– mówiłam, że możliwe, że znajdzie się jeszcze jeden świadek. Wiedziałam, że Kazio tam siedział, on się nie chciał z początku przyznać, że siedział, bo mu było głupio. Ale jeśli siedział, powinien coś widzieć, przynajmniej mnie się tak wydawało. Pomyślałam sobie, że mi przebaczysz, że go tu przyprowadziłam, jeśli będzie miał jakieś ciekawe wiadomości.

– I nie powiedział ci od razu (и он не сказал тебе сразу)?! Nie spytałaś go (ты его не спросила)?!

– Ach, nie (ах/да нет) – odparła Elżbieta z wyrazem bezgranicznej obojętności (с выражением безграничного безразличия) na pięknej twarzy zmęczonej Madonny (на прекрасном лице уставшей Мадонны). – Mnie to nie interesuje (меня это не интересует). Wolałam (я предпочитала), żeby od razu powiedział tobie (чтобы он сразу сказал тебе).

Zosia wyglądała przez chwilę tak (Зося какое-то время выглядела так), że zaniepokoiłam się o jej zdrowie (что забеспокоилась о ее здоровье), chociaż tak szczupłych osób (хотя так/таких худых людей) apopleksja zazwyczaj nie tyka (апоплексия обычно не трогает = не берет). Paweł patrzył na Elżbietę (Павел смотрел на Эльжбету) z pełnym zgrozy podziwem (с удивлением, полным ужаса). Alicja miała rozpacz w oczach (у Алиции в глазах было разочарование).

– I nie powiedział ci od razu?! Nie spytałaś go?!

– Ach, nie – odparła Elżbieta z wyrazem bezgranicznej obojętności na pięknej twarzy zmęczonej Madonny. – Mnie to nie interesuje. Wolałam, żeby od razu powiedział tobie.

Zosia wyglądała przez chwilę tak, że zaniepokoiłam się o jej zdrowie, chociaż tak szczupłych osób apopleksja zazwyczaj nie tyka. Paweł patrzył na Elżbietę z pełnym zgrozy podziwem. Alicja miała rozpacz w oczach.

– Słuchajcie no (послушайте) – powiedziała w przygnębieniu (сказала она подавленно). – Jeśli ktoś z was (если кто-то из вас) ma mi coś do powiedzenia (имеет/хочет мне что-то сказать), niech może zrobi to od razu (/то/ пусть, может, сделает это сразу). Zaczynam mieć tego dość (мне это начинает надоедать), tu się dzieje coś dziwnego (тут происходит что-то странное). Edek chciał mi coś powiedzieć (Эдек хотел мне что-то сказать) i zginął zamordowany (и погиб = был убит). Ten Kazio miał coś do powiedzenia (этот Казио хотел мне что-то сказать) i nie żyje (и не жив = умер). Jest ktoś więcej (есть кто-то больше/еще)?

– Czekajcie (подождите) – powiedziałam z przejęciem (сказала я с волнением = взволнованно), bo coś mi przyszło do głowy (поскольку кое-что пришло мне в голову). – Kiedy rozmawiałyście o tym świadku (а когда вы разговаривали об этом свидетеле)? Przypadkiem nie tu, w kuchni (случайно, не здесь, на кухне), jak policja już wychodziła (как/когда полиция уже уходила/уезжала)?

Alicja i Elżbieta spojrzały na siebie (Алиция и Эльжбета посмотрели друг на друга = переглянулись).

– Tu, w kuchni (тут, на кухне). Ściśle biorąc nie tu (точнее, не тут), tylko tam (только/а там), bliżej pokoju (ближе к комнате). Skąd wiesz (а откуда ты знаешь)?

Teraz my obydwoje z Pawłem spojrzeliśmy na siebie (теперь мы вдвоем с Павлом посмотрели друг на друга = переглянулись).

– Więc to jednak rzeczywiście morderca (значит, это все-таки на самом дела убийца)! – wykrzyknął Paweł (выкрикнул Павел), żywo poruszony (живо = сильно взволнованный).

– Co morderca (что убийца)?

– Słuchajcie no – powiedziała w przygnębieniu. – Jeśli ktoś z was ma mi coś do powiedzenia, niech może zrobi to od razu. Zaczynam mieć tego dość, tu się dzieje coś dziwnego. Edek chciał mi coś powiedzieć i zginął zamordowany. Ten Kazio miał coś do powiedzenia i nie żyje. Jest ktoś więcej?

– Czekajcie – powiedziałam z przejęciem, bo coś mi przyszło do głowy. – Kiedy rozmawiałyście o tym świadku? Przypadkiem nie tu, w kuchni, jak policja już wychodziła?

Alicja i Elżbieta spojrzały na siebie.

– Tu, w kuchni. Ściśle biorąc nie tu, tylko tam, bliżej pokoju. Skąd wiesz?

Teraz my obydwoje z Pawłem spojrzeliśmy na siebie.

– Więc to jednak rzeczywiście morderca! – wykrzyknął Paweł, żywo poruszony.

– Co morderca?

– Morderca był w przedpokoju (убийца был в прихожей) – wyjaśniłam uroczyście (торжественно объяснила я). – Podsłuchał (подслушал), co Elżbieta mówiła (что Эльжбета говорила). Musiał chyba widzieć tego Kazia (он, должно быть, видел этого Казио) albo domyślił się (либо догадался), że to chodzi o niego (что речь идет о нем), i zabił go (и убил его), żeby nic nie zdążył powiedzieć (чтобы он ничего не успел сказать). Czaił się tu (сидел тут в засаде), w ciemności (в темноте), a potem wyślizgnął się tymi drzwiami (а потом выскользнул через эту дверь) i nie mam pojęcia (и понятия не имею), kto to był (кто это был)! Jeśli to ty (если это ты) – dodałam z nagłym niepokojem (добавила я с внезапным беспокойством), zwracając się do Zosi (обращаясь к Зосе) – to przyjmij do wiadomości (то прими к сведению = учти), że ja nic o tobie nie wiem (что я ничего /такого/ о тебе не знаю). Nie mam nic do powiedzenia Alicji (мне нечего сказать Алиции). Informuję cię o tym wprost (информирую/сообщаю тебе об этом прямо), bo chciałabym jeszcze trochę pożyć (потому что я хотела бы еще немного пожить).

– Morderca był w przedpokoju – wyjaśniłam uroczyście. – Podsłuchał, co Elżbieta mówiła. Musiał chyba widzieć tego Kazia albo domyślił się, że to chodzi o niego, i zabił go, żeby nic nie zdążył powiedzieć. Czaił się tu, w ciemności, a potem wyślizgnął się tymi drzwiami i nie mam pojęcia, kto to był! Jeśli to ty – dodałam z nagłym niepokojem, zwracając się do Zosi – to przyjmij do wiadomości, że ja nic o tobie nie wiem. Nie mam nic do powiedzenia Alicji. Informuję cię o tym wprost, bo chciałabym jeszcze trochę pożyć.

Paweł zachichotał nerwowo (Павел нервно захихикал), a Zosia otrząsnęła się ze zgrozą (а Зося вздрогнула в ужасе).

– Ona zwariowała (она сошла с ума)?! – spytała nieufnie (недоверчиво спросила она). – Słuchaj (слушай), ja sobie wypraszam (увольте меня от этого; wypraszać – выпроваживать, прогонять)! Nie mam pojęcia (я понятия не имею), co teraz piszesz (что ты сейчас пишешь), ale mnie się nie czepiaj (но/только ко мне не цепляйся = меня не впутывай)!

– Ja tego nie piszę (я этого не пишу), to się samo robi (это/оно само делается) – odparłam ponuro (ответила я мрачно). – Ewentualnie napiszę później (возможно, напишу позднее) i wtedy już przepadło (и тогда уже пропало), masz w tym swój udział (ты уже имеешь в этом свое участие = ты уже задействована).

– Przestańcie ględzić (перестаньте болтать без толку; ględzić – мямлить, разводить канитель) – zażądała gniewnie Alicja (гневно/сердито потребовала Алиция). – Ja myślę (я думаю). Ten ktoś (этот кто-то), kto był w przedpokoju (кто был в прихожей) … Nie wymyśliłaś tego (а ты это не выдумала)?

– Jak Boga kocham, że nie (как Бога люблю = ей-богу, нет)!

– Ten ktoś w przedpokoju (этот кто-то в прихожей) … Co on usłyszał (что он услышал)? Przypomnij sobie dokładnie (вспомни-ка поподробнее), co ty do mnie mówiłaś (что ты мне говорила)!

Paweł zachichotał nerwowo, a Zosia otrząsnęła się ze zgrozą.

– Ona zwariowała?! – spytała nieufnie. – Słuchaj, ja sobie wypraszam! Nie mam pojęcia, co teraz piszesz, ale mnie się nie czepiaj!

– Ja tego nie piszę, to się samo robi – odparłam ponuro. – Ewentualnie napiszę później i wtedy już przepadło, masz w tym swój udział.

– Przestańcie ględzić – zażądała gniewnie Alicja. – Ja myślę. Ten ktoś, kto był w przedpokoju… Nie wymyśliłaś tego?

– Jak Boga kocham, że nie!

– Ten ktoś w przedpokoju… Co on usłyszał? Przypomnij sobie dokładnie, co ty do mnie mówiłaś!

Elżbieta, której spokój wydał się wręcz nieludzki (Эльжбета, спокойствие которой казалось просто нечеловеческим), ocknęła się z zamyślenia (очнулась от задумчивости).

– Co ja mówiłam (что я говорила)? Czekaj, nie bardzo pamiętam (подожди, я не очень /хорошо/ помню). Powiedziałam chyba (наверное = по-моему, я сказала), że jest jeszcze ktoś (что есть еще кто-то), kto mógłby być ważnym świadkiem (кто мог бы быть важным свидетелем). Ty na to spytałaś (ты на это спросила), kto taki (кто /он/ такой). Powiedziałam (я сказала), że jeden facet (что один тип), który tu był w piątek (который тут был в пятницу). I że jutro się zorientuję (и что завтра я сориентируюсь), co on wie (что он знает). To znaczy dzisiaj (это значит = то есть сегодня) …

– I mnie ktoś zawołał (и меня кто-то позвал) – uzupełniła Alicja z irytacją (добавила Алиция с раздражением = раздраженно). – A ten w przedpokoju to usłyszał (а этот в прихожей это услышал). I to był ktoś (и это был кто-то), kogo nie było na tarasie (кого не было на террасе) …

– Duże odkrycie (большое открытие) – zauważyła zjadliwie Zosia (язвительно отметила Зося).

Elżbieta, której spokój wydał się wręcz nieludzki, ocknęła się z zamyślenia.

– Co ja mówiłam? Czekaj, nie bardzo pamiętam. Powiedziałam chyba, że jest jeszcze ktoś, kto mógłby być ważnym świadkiem. Ty na to spytałaś, kto taki. Powiedziałam, że jeden facet, który tu był w piątek. I że jutro się zorientuję, co on wie. To znaczy dzisiaj…

– I mnie ktoś zawołał – uzupełniła Alicja z irytacją. – A ten w przedpokoju to usłyszał. I to był ktoś, kogo nie było na tarasie…

– Duże odkrycie – zauważyła zjadliwie Zosia.

– Przestańcie mi przeszkadzać (перестаньте мне мешать)! Trzeba sobie przypomnieć (нужно вспомнить), kogo nie było na tarasie (кого не было на террасе)! W jakim to było momencie (в какой момент это было)?

– Na chwilę przed odjazdem glin (незадолго перед отъездом/до отъезда ментов). Już próbowaliśmy sobie przypomnieć (мы уже пробовали/пытались вспомнить), obydwoje z Pawłem (вдвоем с Павлом). Nic nam to nie daje (ничего нам это не дает), uniewinnia tylko ostatecznie Leszka i Henryka (только = разве что окончательно оправдывает Лешека и Хенрика).

Alicja zamyśliła się (Алиция задумалась), mieszając kawę (мешая/размешивая кофе). Po czym ocknęła się nagle (после чего внезапно очнулась).

– Czy ja słodziłam tę kawę (я сахар в кофе добавляла; słodzić – класть сахар, сластить)?

– Tak (да) – powiedziała Zosia (сказала Зося).

– Nie (нет) – powiedział Paweł (сказал Павел).

– Zdecydujcie się na coś (решитесь же на что-нибудь = определитесь как-нибудь)!

– Może po prostu spróbuj (а может, просто попробуй) – poradziłam (посоветовала я). Alicja spróbowała (Алиция попробовала).

– Przestańcie mi przeszkadzać! Trzeba sobie przypomnieć, kogo nie było na tarasie! W jakim to było momencie?

– Na chwilę przed odjazdem glin. Już próbowaliśmy sobie przypomnieć, obydwoje z Pawłem. Nic nam to nie daje, uniewinnia tylko ostatecznie Leszka i Henryka.

Alicja zamyśliła się, mieszając kawę. Po czym ocknęła się nagle.

– Czy ja słodziłam tę kawę?

– Tak – powiedziała Zosia.

– Nie – powiedział Paweł.

– Zdecydujcie się na coś!

– Może po prostu spróbuj – poradziłam. Alicja spróbowała.

– Nie (нет) – powiedziała (сказала она), sięgnęła po cukier (протянула руку за сахаром), wydobyła z niego niedopałek papierosa (вытащила из него окурок сигареты) i nieco popiołu (и немного пепла), wrzuciła to do pudełka z landrynkami (вбросила/закинула это в коробку с монпансье). – Coś mi tu nie pasuje (что-то мне тут не подходит = у меня не сходится). Zabił go (убил его), żeby mi nie powiedział (чтобы он мне не сказал)? Skąd wiedział (откуда он знал = ему знать), że on tu będzie (что он будет тут)? Skąd wiedział (откуда он знал), że to właśnie on (что это именно он)? Elżbieta, czyś ty tego nie powiedziała jakoś inaczej (Эльжбета, а ты /случайно/ не сказала это как-то иначе/по-другому)?

– Nie – powiedziała, sięgnęła po cukier, wydobyła z niego niedopałek papierosa i nieco popiołu, wrzuciła to do pudełka z landrynkami. – Coś mi tu nie pasuje. Zabił go, żeby mi nie powiedział? Skąd wiedział, że on tu będzie? Skąd wiedział, że to właśnie on? Elżbieta, czyś ty tego nie powiedziała jakoś inaczej?