Текст книги "Wszystko czerwone / Всё красное"

Автор книги: Joanna Chmielewska

сообщить о нарушении

Текущая страница: 7 (всего у книги 53 страниц)

Uczyniłam krok, żeby również wyjść na taras, i nagle dostrzegłam, że w przedpokoju coś się poruszyło. Palące się w kuchni i w pokoju światło nie docierało w głąb do małego korytarzyka i w pobliżu drzwi wyjściowych panowały ciemności. Ktoś cicho i ostrożnie wyszedł przez te drzwi na zewnątrz…

Kiedy obeszłam dom na dookoła (когда я обошла дом вокруг) i wyjrzałam na ścieżkę (и выглянула на тропинку), stali tam już wszyscy (там уже стояли все). Roj i Ewa, Anita i Henryk, Leszek, Zosia, Alicja i Paweł (Рой и Эва, Анита и Хенрик, Лешек, Зося, Алиция и Павел). Policja właśnie odjeżdżała (полиция как раз отъезжала).

Zatrzymałam się w furtce (я остановилась у калитки), patrząc na nich (глядя на них) i czując się jakoś dziwnie zaskoczona i zaniepokojona (и чувствуя себя как-то странно удивленной и обеспокоенной). Kto z nich wyszedł przed chwilą z ciemnego przedpokoju (кто из них только что вышел из темной прихожей) tak tajemniczo, cicho i ostrożnie (так таинственно, тихо и осторожно) …?

Kiedy obeszłam dom na dookoła i wyjrzałam na ścieżkę, stali tam już wszyscy. Roj i Ewa, Anita i Henryk, Leszek, Zosia, Alicja i Paweł. Policja właśnie odjeżdżała.

Zatrzymałam się w furtce, patrząc na nich i czując się jakoś dziwnie zaskoczona i zaniepokojona. Kto z nich wyszedł przed chwilą z ciemnego przedpokoju tak tajemniczo, cicho i ostrożnie…?

* * * (4)

W poniedziałek po tak oszałamiająco atrakcyjnym weekendzie (в понедельник после так ошеломляюще привлекательного уик-энда) Alicja uznała za słuszne iść do pracy (Алиция посчитала правильным пойти = сходить на работу). Aresztem domowym nikt się specjalnie nie przejął (домашнего ареста никто особо не принял близко к сердцу; przejąć się – принять близко к сердцу, взволноваться), tyle że zmusiło nas to do wcześniejszego sprecyzowania planów (разве что это заставило нас заранее уточнять свои планы). Uczyniliśmy to poprzedniego wieczoru tuż po rozstaniu się z panem Muldgaardem (мы сделали это предыдущим вечером, сразу после расставания с паном Мульгором; uczynić – сделать, осуществить). Zosia, Paweł i ja postanowiliśmy jechać do Kopenhagi (Зося, Павел и я решили поехать в Копенгаген). Zosia miała się potem spotkać z Alicją (потом Зося собиралась встретиться с Алицией) i razem z nią wrócić do domu (и вместе с ней вернуться домой), my z Pawłem udać się do Tivoli i wrócić później (мы с Павлом – отправиться в Тиволи и вернуться позднее), Elżbieta zaś zamierzała odwiedzić jakichś przyjaciół (а Эльжбета намеревалась навестить каких-то друзей) i wrócić jeszcze później (и вернуться еще позднее). Na wszystko to pan Muldgaard bez oporów (на все это пан Мульгор без сопротивления) udzielił zezwolenia (дал разрешение), nie wyobrażając sobie zapewne (по-видимому, не представляя себе), co potrafimy zrobić z naszymi sprecyzowanymi planami (что мы сумеем сделать с нашими уточненными планами).

W poniedziałek po tak oszałamiająco atrakcyjnym weekendzie Alicja uznała za słuszne iść do pracy. Aresztem domowym nikt się specjalnie nie przejął, tyle że zmusiło nas to do wcześniejszego sprecyzowania planów. Uczyniliśmy to poprzedniego wieczoru tuż po rozstaniu się z panem Muldgaardem. Zosia, Paweł i ja postanowiliśmy jechać do Kopenhagi. Zosia miała się potem spotkać z Alicją i razem z nią wrócić do domu, my z Pawłem udać się do Tivoli i wrócić później, Elżbieta zaś zamierzała odwiedzić jakichś przyjaciół i wrócić jeszcze później. Na wszystko to pan Muldgaard bez oporów udzielił zezwolenia, nie wyobrażając sobie zapewne, co potrafimy zrobić z naszymi sprecyzowanymi planami.

Wszelkie zapasy spożywcze w domu (все продовольственные запасы в доме) zostały pożarte do ostatniej okruszyny (оказались сожранными до последней крошки), przede wszystkim więc (поэтому прежде всего), przed udaniem się do Kopenhagi (перед тем, как отправиться в Копенгаген), obie z Zosią musiałyśmy zrobić jakieś zakupy (нам обеим с Зосей нужно было = пришлось сделать кое-какие покупки). Zwiedziłyśmy sklepy w Allerød (мы обошли магазины в Аллеред; sklep – магазин; magazyn – склад) i wśród innych artykułów nabyłyśmy winogrona (и среди прочих других товаров приобрели виноград), które stanowiły ulubiony przysmak Alicji (который являлся любимым лакомством Алиции). Co prawda o tej porze roku były jeszcze bardzo drogie (правда, в это время года он был еще очень дорогим; pora – время, пора), ale uznałyśmy (но мы решили), że w takiej sytuacji (что в такой ситуации) coś jej się od życia należy (/хоть/ что-то ей причиталось от жизни), i kupiłyśmy je specjalnie dla niej (и мы купили его специально для нее). Umyte i nader dekoracyjnie ułożone (помытый и весьма декоративно уложенный), zostawiłyśmy je w misce (мы оставили его в миске/тазике) na niskim stole przed kanapą (на низком/маленьком столике перед диваном), po czym opuściłyśmy dom (после чего покинули дом).

Wszelkie zapasy spożywcze w domu zostały pożarte do ostatniej okruszyny, przede wszystkim więc, przed udaniem się do Kopenhagi, obie z Zosią musiałyśmy zrobić jakieś zakupy. Zwiedziłyśmy sklepy w Allerød i wśród innych artykułów nabyłyśmy winogrona, które stanowiły ulubiony przysmak Alicji. Co prawda o tej porze roku były jeszcze bardzo drogie, ale uznałyśmy, że w takiej sytuacji coś jej się od życia należy, i kupiłyśmy je specjalnie dla niej. Umyte i nader dekoracyjnie ułożone, zostawiłyśmy je w misce na niskim stole przed kanapą, po czym opuściłyśmy dom.

Stojąc razem z Pawłem przy stole ruletki w Tivoli (стоя вместе с Павлом возле стола рулетки в Тиволи), nie przestawałam rozmyślać o morderstwie (я не переставала рамышлять об убийстве). Zaczynało mi się coraz bardziej nie podobać (мне /это/ начинало не нравиться все больше).

– Paweł, mów prawdę (Павел, говори правду)! – zażądałam znienacka (потребовала я неожиданно), uznawszy (решив), że pewne kwestie muszę rozstrzygnąć wprost (что некоторые вопросы я должна решить прямо) i bez owijania w bawełnę (и не ходя вокруг да около; owijać – обвивать, завертывать; bawełna – хлопок). – Przeczekuję trzynastkę (переждем тринадцать) … Czy to ty utłukłeś tego Edka (не ты ли это укокошил Эдека)?

– Dlaczego ja (почему я)? – oburzył się Paweł (обиделся Павел), nie odrywając oczu od kręcącego się koła (не отрывая глаз от крутящегося стола). – To ja przeczekuję dziewiątkę (тогда я пережду девятку) …

Stojąc razem z Pawłem przy stole ruletki w Tivoli, nie przestawałam rozmyślać o morderstwie. Zaczynało mi się coraz bardziej nie podobać.

– Paweł, mów prawdę! – zażądałam znienacka, uznawszy, że pewne kwestie muszę rozstrzygnąć wprost i bez owijania w bawełnę. – Przeczekuję trzynastkę… Czy to ty utłukłeś tego Edka?

– Dlaczego ja? – oburzył się Paweł, nie odrywając oczu od kręcącego się koła. – To ja przeczekuję dziewiątkę…

mój pociąg do hazardu (моя страсть к азарту) przez całe życie był nie do przezwyciężenia (всю жизнь была непреодолима).

– Który teraz (который сейчас)? – spytałam z zainteresowaniem (спросила я с интересом).

– Teraz będzie уsmy (сейчас будет восьмой).

– To uważaj (тогда осторожнее), bo niedługo może wyjść (скоро может выйти). Nie wiem, dlaczego ty (не знаю, почему ты), jak się okaże, że to ty (как/если окажется, что это ты), to się zacznę dziwić dlaczego (то я начну/стану удивляться, почему). Ja pytam, czy to ty (я спрашиваю, ты ли это).

– Nie (нет) – odparł Paweł dość obojętnie (ответил Павел довольно безразлично) i z lekkim roztargnieniem (и с легкой рассеянностью = слегка рассеянно). – Po diabła miałbym go zabijać (на кой черт мне бы понадобилось его убивать)? I w ogóle żadnego sztyletu, jak żyję (и вообще, как/пока я живу, никакого стилета), nie miałem (я не имел = у меня не было). O rany, będzie trzynastka (о, Господи, будет = выпадет тринадцать)!

mój pociąg do hazardu przez całe życie był nie do przezwyciężenia.

– Który teraz? – spytałam z zainteresowaniem.

– Teraz będzie уsmy.

– To uważaj, bo niedługo może wyjść. Nie wiem, dlaczego ty, jak się okaże, że to ty, to się zacznę dziwić dlaczego. Ja pytam, czy to ty.

– Nie – odparł Paweł dość obojętnie i z lekkim roztargnieniem. – Po diabła miałbym go zabijać? I w ogóle żadnego sztyletu, jak żyję, nie miałem. O rany, będzie trzynastka!

Wbiłam dziki wzrok (я вперила дикий взгляд) w numery na obwodzie koła (в номера по краю круга).

– Nie, przeskoczyło (нет, проскочило)! Chwała Bogu (слава Богу)! Teraz też nie będzie (сейчас тоже не будет). Obstaw dziewiątkę (обставь = поставь все на девятку), ja ci radzę (я тебе советую).

– Teraz (сейчас)?

– Teraz (сейчас). Na pewno nie ty (точно не ты)?

– Słowo honoru, że nie ja (слово чести, что не я)! No (ну) …?! Jest (есть)?

Wbiłam dziki wzrok w numery na obwodzie koła.

– Nie, przeskoczyło! Chwała Bogu! Teraz też nie będzie. Obstaw dziewiątkę, ja ci radzę.

– Teraz?

– Teraz. Na pewno nie ty?

– Słowo honoru, że nie ja! No…?! Jest?

– Dziewięć, osiem koron (девять, восемь крон) – powiedział krupier (сказал крупье).

– Postaw jeszcze raz (поставь еще раз), ona wyjdzie parę razy (она выйдет/выпадет пару раз). To słuchaj (тогда слушай), skoro nie ty (раз не ты) …

– To moje (это мое)? – spytał Paweł (спросил Павел), wskazując żetony (показывая на жетоны).

– Twoje, zbieraj (твое, собирай). Słuchaj, skoro nie ty (слушай, раз не ты) …

– Dziewięć, osiem koron (девять, восемь крон) – powiedział krupier (сказал крупье).

– O rany (о, Господи)! – ucieszył się Paweł (обрадовался Павел) i zagarnął następną kupę żelastwa (и загреб следующую кучу железок). – No to teraz znów przeczekam (ну, тогда я и сейчас пережду). Tera powinna być ta trzynastka (щас опять должно быть тринадцать).

– Nie będzie, ale postawię (не будет, но я /все равно/ поставлю). Nie mam zdrowia do tego przeczekiwania (у меня нет здоровья = сил на это пережидание), nerwowa jestem (я нервная). Słuchaj, skoro nie ty (слушай, раз не ты) …

– Pięć i dziewięć, cztery korony (пять и девять, четыре кроны) – powiedział krupier (сказал крупье).

– Cholera (холера) – powiedział Paweł (сказал Павел).

Warunki dla prowadzenia śledztwa (условия для ведения следствия) nie były zbyt sprzyjające (не были слишком благоприятными; sprzyjać komuś, czemuś – способствовать, благоприятствовать).

– mówiłam żebyś się jej trzymał przez parę obrotów (я /ведь/ говорила, чтобы ты ее держал/оставил на пару оборотов)! Stawiam na trzynastkę (я ставлю на тринадцать) … Albo nie, przeczekam (или нет, пережду).

– Dziewięć, osiem koron – powiedział krupier.

– O rany! – ucieszył się Paweł i zagarną następną kupę żelastwa. – No to teraz znów przeczekam. Tera powinna być ta trzynastka.

– Nie będzie, ale postawię. Nie mam zdrowia do tego przeczekiwania, nerwowa jestem. Słuchaj, skoro nie ty…

– Pięć i dziewięć, cztery korony – powiedział krupier.

– Cholera – powiedział Paweł.

Warunki dla prowadzenia śledztwa nie były zbyt sprzyjające.

– mówiłam żebyś się jej trzymał przez parę obrotów! Stawiam na trzynastkę… Albo nie, przeczekam.

Stosowana przez nas metoda gry (применяемая нами методика игры) była nader oryginalna (была весьма оригинальной) i stosunkowo mało kosztowna (и относительно недорогой; mało – мало; kosztowny – дорогостоящий), polegała bowiem na tym (поскольку заключалась в том), żeby nie stawiać (чтобы не ставить/не делать ставок). Przeczekiwać kilka albo kilkanaście obrotów koła (пережидать несколько или несколько десятков оборотов круга) i na nosa, na duszę, na instynkt (и носом, душой, инстинктом) oraz inne nadprzyrodzone elementy (а также другими сверхъестественными элементами) wyłapywać numer akurat wtedy (вылавливать номер как раз тогда), kiedy wychodził (когда он выпадал). Nos, dusza i instynkt (нос, душа и инстинкт), nie zawsze stawały na wysokości zadania (не всегда оказывались на высоте задания) i przeważnie numer wychodził bez naszego udziału (и номер, по большей части, выпадал без нашего участия). Wpędzało nas to w rozstrój nerwowy (это вгоняло нас в нервное расстройство), ale za to wypadało niedrogo (но зато выходило недорого). Niekiedy zaś się udawało (но иногда удавалось/получалось), przynosząc imponujące zyski (принося внушительные прибыли).

Stosowana przez nas metoda gry była nader oryginalna i stosunkowo mało kosztowna, polegała bowiem na tym, żeby nie stawiać. Przeczekiwać kilka albo kilkanaście obrotów koła i na nosa, na duszę, na instynkt oraz inne nadprzyrodzone elementy wyłapywać numer akurat wtedy, kiedy wychodził. Nos, dusza i instynkt, nie zawsze stawały na wysokości zadania i przeważnie numer wychodził bez naszego udziału. Wpędzało nas to w rozstrój nerwowy, ale za to wypadało niedrogo. Niekiedy zaś się udawało, przynosząc imponujące zyski.

– Słuchaj, do licha, co mówię (слушай, черт побери, что я говорю; licho – черт, бес, нелегкая)! – zniecierpliwiłam się (потеряла терпение я; cierpliwy – терпеливый). – Skoro nie ty (раз не ты), to powiedz mi (то скажи мне), wtedy, kiedy policja wychodziła (тогда, когда полиция выходила) i wszyscy polecieli się żegnać (и все полетели = ломанулись прощаться), to gdzie ty byłeś (где ты был)?

– Też tam (тоже там). Poleciałem się pożegnać (полетел попрощаться).

– Którędy (каким путем)? Dookoła domu (вокруг дома)?

– Aha (ага). Teraz będę przeczekiwał czwórkę (теперь буду пережидать четверку).

– A przedtem byłeś na tarasie (а до этого ты был на террасе)?

– Aha (ага).

– Majątek stracę na tą idiotyczną trzynastkę (я /целое/ состояние потеряю = разорюсь на этой дурацкой тринадцать) … I kto tam jeszcze był (и кто там еще был)?

– Wszyscy (все). Postawić teraz (поставить сейчас)?…Nie, jeszcze przeczekam (нет, я еще подожду).

– Jacy wszyscy (какие = кто все)? Przypomnij sobie (припомни-ка) …No, jest (ну, есть)!

– Słuchaj, do licha, co mówię! – zniecierpliwiłam się. – Skoro nie ty, to powiedz mi, wtedy, kiedy policja wychodziła i wszyscy polecieli się żegnać, to gdzie ty byłeś?

– Też tam. Poleciałem się pożegnać.

– Którędy? Dookoła domu?

– Aha. Teraz będę przeczekiwał czwórkę.

– A przedtem byłeś na tarasie?

– Aha.

– Majątek stracę na tą idiotyczną trzynastkę… I kto tam jeszcze był?

– Wszyscy. Postawić teraz?…Nie, jeszcze przeczekam.

– Jacy wszyscy? Przypomnij sobie…No, jest!

– Trzynaście, osiem koron (тринадцать, восемь крон) – powiedział krupier (сказал крупье).

– Za szóstym razem wyszła (на шестой раз вышло), stawiam (ставлю). Przeczekaj tę czwórkę (пережди эту четверку). Wszyscy, to znaczy kto (все – это /значит/ кто)? Bo kogoś musiało nie być (потому что кого-то должно было не быть)?

– Kogo (кого)? – zainteresował się Paweł (заинтересовался Павел).

– Nie wiem, właśnie ciebie pytam (не знаю, я тебя и спрашиваю). Przypomnij sobie, kto był (припомни-ка, кто был).

– Henryk i Ewa i Leszek (Хенрик и Эва и Лешек). I gliny się kręciły (и менты крутились), Alicję też widziałem (Алицию я тоже видел). Właściwie wszyscy byli (в общем-то, все были), tylko każdy wchodził i wychodził (только каждый входил и выходил). Aha, Elżbiety nie widziałem (ага, я не видел Эльжбеты).

– Elżbieta była w kuchni (Эльжбета была на кухне). A nie widziałeś (а ты не видел), kto wyszedł z domu tamtymi drugimi drzwiami (кто вышел из дома через те вторые двери)? Koło furtki (возле калитки)? Uważaj na tę czwórkę (осторожнее с этой четверкой)!

– Trzynaście, osiem koron – powiedział krupier.

– Za szóstym razem wyszła, stawiam. Przeczekaj tę czwórkę. Wszyscy, to znaczy kto? Bo kogoś musiało nie być?

– Kogo? – zainteresował się Paweł.

– Nie wiem, właśnie ciebie pytam. Przypomnij sobie, kto był.

– Henryk i Ewa, I Leszek. I gliny się kręciły, Alicję też widziałem. Właściwie wszyscy byli, tylko każdy wchodził i wychodził. Aha, Elżbiety nie widziałem.

– Elżbieta była w kuchni. A nie widziałeś, kto wyszedł z domu tamtymi drugimi drzwiami? Koło furtki? Uważaj na tę czwórkę!

– Nie, ja teraz przeczekuje siódemkę (нет, я сейчас пережидаю семерку). Wiem, kto nie (знаю, кто нет = кто не выходил). Henryk i Leszek (Хенрик и Лешек). I prawie cały czas była Ewa (и почти все время была Эва), rozmawiała z nimi (разговаривала с ними). Usiłowałem zrozumieć (я пытался понять), co mówią (что они говорят). Przeszli dookoła domu zaraz za policją (они прошлись вокруг дома следом за полицией). Bo ten ktoś, kogo nie było, to co (а тот кто-то, кого не было, он что)?

– Nic, bo możliwe (ничего, но возможно), że to był morderca (что это был убийца). Dużo mi przyjdzie z tego Henryka (много мне придет = какой мне толк от этого Хенрика) … Ale wygląda na to (но выглядит/похоже на то), że Ewa też odpada (что Эва тоже отпадает). Jesteś pewien (ты уверен), że ją widziałeś cały czas (что ты видел ее все время)?

– Prawie (почти). Poszła dookoła domu wcześniej (она пошла вокруг дома раньше) a oni za nią (а они за ней). A ja za nimi (а я за ними).

– Ile wcześniej (сколько/насколько раньше)? Minutę, pięć minut (минуту, пять минут)?

– Tyle (столько), że zdążyli sobie narysować coś w notesie (что успели что-то себе нарисовать в блокноте). Henryk pokazywał Leszkowi (Хенрик показывал Лешеку), jak sobie rozwiązał jakiś bloczek do opuszczenia czegoś (как он решил какую-то головоломку и вышел из лабиринта). Ze trzy minuty (с три минуты). Nie wiem, co teraz przeczekiwać (не знаю, что теперь пережидать), уsemkę czy dziesiątkę (восьмерку или десятку) …

– Nie, ja teraz przeczekuje siódemkę. Wiem, kto nie. Henryk i Leszek. I prawie cały czas była Ewa, rozmawiała z nimi. Usiłowałem zrozumieć, co mówią. Przeszli dookoła domu zaraz za policją. Bo ten ktoś, kogo nie było, to co?

– Nic, bo możliwe, że to był morderca. Dużo mi przyjdzie z tego Henryka… Ale wygląda na to, że Ewa też odpada. Jesteś pewien, że ją widziałeś cały czas?

– Prawie. Poszła dookoła domu wcześniej a oni za nią. A ja za nimi.

– Ile wcześniej? Minutę, pięć minut?

– Tyle, że zdążyli sobie narysować coś w notesie. Henryk pokazywał Leszkowi, jak sobie rozwiązał jakiś bloczek do opuszczenia czegoś. Ze trzy minuty. Nie wiem, co teraz przeczekiwać, уsemkę czy dziesiątkę…

Hipnotycznie wpatrzona w trójkę (гипнотически рассматривая тройку), usiłowałam przypomnieć sobie (я пыталась вспомнить), ile czasu oglądałam scenę na progu kuchni (сколько времени я смотрела на сцену на пороге кухни). Trzy minuty (три минуты)? Może (может/возможно) … Tkwiła we mnie głęboka (во мне сидела глубокая), choć nie bardzo uzasadniona pewność (хотя и не очень обоснованная уверенность), iż tajemniczą osobą w przedpokoju (что таинственной особой в прихожей) był zabójca Edka (был убийца Эдека). Nie miałam pojęcia (я понятия не имела), co tam robił (что он там делал), ale panujące ciemności (но царящая темнота), ostrożność jego ruchów (осторожность его движений), to wymknięcie się nieznaczne i bez hałasu (это ускользание, незначительно = неприметно и без шума) tamtymi drzwiami (через те двери) wręcz zmuszały do nabrania w stosunku do niego podejrzeń (просто вынудили меня набраться подозрений по отношению к нему). Mogła to być, oczywiście (конечно, это мог быть), jakaś osoba zupełnie niewinna (какой-то совершенно невинный человек), która zostawiła coś w przedpokoju (который что-то оставил в прихожей), może torbę (может, сумку), może szukała czegoś w kieszeni płaszcza (может, он что-то искал в кармане плаща) … Nie, płaszcza nikt nie miał (нет, плаща никто не имел = ни у кого не было), raczej torbę (скорее, сумка) … Ale, moim zdaniem (но, по моему мнению), powinien to być morderca (это должен быть убийца) …

Hipnotycznie wpatrzona w trójkę, usiłowałam przypomnieć sobie, ile czasu oglądałam scenę na progu kuchni. Trzy minuty? Może… Tkwiła we mnie głęboka, choć nie bardzo uzasadniona pewność, iż tajemniczą osobą w przedpokoju był zabójca Edka. Nie miałam pojęcia, co tam robił, ale panujące ciemności, ostrożność jego ruchów, to wymknięcie się nieznaczne i bez hałasu tamtymi drzwiami wręcz zmuszały do nabrania w stosunku do niego podejrzeń. Mogła to być, oczywiście, jakaś osoba zupełnie niewinna, która zostawiła coś w przedpokoju, może torbę, może szukała czegoś w kieszeni płaszcza… Nie, płaszcza nikt nie miał, raczej torbę… Ale, moim zdaniem, powinien to być morderca…

Upór w kwestii wyłapywania dwunastki (упорство в вопросе вылавливания двенадцати; upór – упорство, настойчивость) doprowadził nas niemal do ruiny (довел нас почти ро разорения) oraz do tego (а также до того), że najbliższego wagonu ostatniego pociągu do Allerød (что в последний вагон ближайшего поезда в Аллеред) dopadliśmy w ostatniej chwili (мы вбежали в последний момент; dopaść – настигнуть). Wysiadając na stacji (выходя на станции), natknęliśmy się na Alicję i Zosię (мы наткнулись на Алицию и Зосю), które jechały w następnym wagonie (которые ехали в следующем вагоне) i które, jak się okazało (и которые, как оказалось), natknęły się z kolei na naszych dawnych dobroczyńców (в свою очередь, наткнулись на наших давних благодетелей), niegdyś mieszkaniodawców (у которых мы когда-то жили; mieszkanie – квартира), i zostały przez nich zaproszone na kolację (и были ими приглашены на ужин). Sensacyjne morderstwo (сенсационное убийство), popełnione pod lampą w Allerød (совершенное под лампой в Аллеред), sprawiło (стало причиной того; sprawić – причинить, вызвать), że stanowiły towarzystwo szczególnie atrakcyjne (что они = благодетели явились для нас особенно = очень привлекательной компанией; towarzystwo – компания, общество).

Upór w kwestii wyłapywania dwunastki doprowadził nas niemal do ruiny oraz do tego, że najbliższego wagonu ostatniego pociągu do Allerød dopadliśmy w ostatniej chwili. Wysiadając na stacji, natknęliśmy się na Alicję i Zosię, które jechały w następnym wagonie i które, jak się okazało, natknęły się z kolei na naszych dawnych dobroczyńców, niegdyś mieszkaniodawców, i zostały przez nich zaproszone na kolację. Sensacyjne morderstwo, popełnione pod lampą w Allerød, sprawiło, że stanowiły towarzystwo szczególnie atrakcyjne.

– I po co myśmy się tak spieszyli (и зачем мы так спешили; spieszyć – спешить, торопиться)? – powiedział Paweł z pretensją (сказал Павел с обидой = недовольно). – Myślałem (я думал), że już dawno czekasz (что ты уже давно ждешь) i tupiesz ze zdenerwowania (и топаешь от волнения; tupać – топать).

– Zamierzaliście się nie spieszyć (вы собирались намеревались не торопиться) i potem iść te dwadzieścia kilometrów piechotą (и потом идти эти двадцать километров пешком) czy nocować na dworcu (или ночевать на вокзале)? – zaciekawiła się Alicja (поинтересовалась Алиция).

– Oczywiście (разумеется) – powiedziała Zosia zgryźliwie (желчно сказала Зося). – On nigdy się nie spieszy (он никогда не торопится) i potem okazuje się (и потом оказывается), że mu przeszkodziła siła wyższa (что ему помешали высшие силы = форс-мажор).

– Ojej, jaka znowu siła wyższa (о-ей-ей, какие там еще высшие силы)! – obraził się Paweł (обиделся Павел). – Że się tam raz zdarzyło (подумаешь, раз случилось) …

– Nie raz (не раз), tylko co najmniej dwadzieścia razy (только/а по крайней мере двадцать раз)!

– I po co myśmy się tak spieszyli? – powiedział Paweł z pretensją. – Myślałem, że już dawno czekasz i tupiesz ze zdenerwowania.

– Zamierzaliście się nie spieszyć i potem iść te dwadzieścia kilometrów piechotą czy nocować na dworcu? – zaciekawiła się Alicja.

– Oczywiście – powiedziała Zosia zgryźliwie. – On nigdy się nie spieszy i potem okazuje się, że mu przeszkodziła siła wyższa.

– Ojej, jaka znowu siła wyższa! – obraził się Paweł. – Że się tam raz zdarzyło…

– Nie raz, tylko co najmniej dwadzieścia razy!

Obie z Alicją zostawiłyśmy ich (мы обе/вдвоем с Алицией оставили/покинули их), żeby swoje spory rodzinne (чтобы свои семейные споры) załatwiali w cztery oczy (они улаживали в четыре глаза), i poszłyśmy do przodu (и пошли вперед). Zosia wydawała się (Зося казалась) jakaś dziwnie rozdrażniona i zdenerwowana (как-то странно раздражена и встревожена). Dowiedziałam się od Alicji poufnie (я узнала от Алиции по секрету; ufać – доверять), że popełniła straszliwe faux pas (что совершила жуткую ошибку: «ложный шаг» /франц./). Bardzo skrytykowała jakiś okropny porcelanowy pagaj (она ужасно раскритиковала какое-то ужасное фарфоровое весло) na wystawie w Illum (на выставке в Иллум), uczyniła to w obliczu naszych dobroczyńców (совершила это в присутствии наших добродетелей), u których kiedyś mieszkałyśmy (у которых мы когда-то жили), już po spotkaniu ich (уже после встречи с ними), po czym okazało się (после чего оказалось), że identyczny pagaj zdobi ich apartament (что идентичное весло украшает их апартаменты). Usiłując naprawić gafę (стараясь исправить оплошность), pochwaliła z kolei coś (она, в свою очередь, похвалила что-то), co w ich oczach uchodziło za dno szmiry (что в их глазах считалось за дно = край безвкусицы) i przynosiło wstyd domowi (и приносило дому стыд). Innymi słowy (другими словами = иначе говоря), miała strasznego pecha (ей страшно не везло; pech – невезуха) i wykazała się fatalnym gustem (и показала фатальный вкус; wykazać się – показать, проявить). Chichocząc Alicja dodała (хохоча, Алиция добавила), że Zosia sama była jedyną osobą, która się tym w ogóle przejęła (что Зося сама вообще была единственным человеком, которая приняла это близко к сердцу). Teraz prawdopodobnie drugą osobą będzie Paweł (сейчас, вероятно, вторым человеком будет Павел).

Obie z Alicją zostawiłyśmy ich, żeby swoje spory rodzinne załatwiali w cztery oczy, i poszłyśmy do przodu. Zosia wydawał się jakaś dziwnie rozdrażniona i zdenerwowana. Dowiedziałam się od Alicji poufnie, że popełniła straszliwe faux pas. Bardzo skrytykowała jakiś okropny porcelanowy pagaj na wystawie w Illum, uczyniła to w obliczu naszych dobroczyńców, u których kiedyś mieszkałyśmy, już po spotkaniu ich, po czym okazało się, że identyczny pagaj zdobi ich apartament. Usiłując naprawić gafę, pochwaliła z kolei coś, co w ich oczach uchodziło za dno szmiry i przynosiło wstyd domowi. Innymi słowy, miała strasznego pecha i wykazała się fatalnym gustem. Chichocząc Alicja dodała, że Zosia sama była jedyną osobą, która się tym w ogóle przejęła. Teraz prawdopodobnie drugą osobą będzie Paweł.

– Mamy dla ciebie niespodziankę (у нас для тебя сюрприз) – powiadomiłam ją z kolei (в свою очередь, сообщила ей я).

– Jaką niespodziankę (какой /еще/ сюрприз)?

– Czeka w domu (он ждет дома). Zosia ci nic nie mówiła (Зося тебе ничего не говорила)?

– Nie, nic (нет, ничего). Coście, na litość boską, wymyśliły (Господи, что вы там придумали)?

– Jak dojdziesz, to zobaczysz (как/когда дойдешь, тогда увидишь). Możliwe, że nawet chętnie zużyjesz (возможно, даже охотно употребишь).

Alicja przyśpieszyła kroku (Алиция прибавила шаг). Zosia z Pawłem zostali daleko w tyle (Зося с Павлом остались далеко позади). Skręciłyśmy na ścieżkę do furtki (мы свернули на тропинку к калитке).

– Mamy dla ciebie niespodziankę – powiadomiłam ją z kolei.

– Jaką niespodziankę?

– Czeka w domu. Zosia ci nic nie mówiła?

– Nie, nic. Coście, na litość boską, wymyśliły?

– Jak dojdziesz, to zobaczysz. Możliwe, że nawet chętnie zużyjesz.

Alicja przyśpieszyła kroku. Zosia z Pawłem zostali daleko w tyle. Skręciłyśmy na ścieżkę do furtki.

– Elżbiety jeszcze nie ma (Эльжбеты еще нет)? – zdziwiła się Alicja (удивилась Алиция).

– Wszędzie ciemno (везде темно)!

– Może jest w łazience (может, она в ванной). Światła z łazienki nie widać (света в ванной не видать). Albo już śpi (или она уже спит).

– Skąd (откуда = где там), ona późno chodzi spać (она поздно ходит = ложится спать) …

Wyjęłam z torebki klucz (я вытащила из сумочки ключ), bo Alicja nie mogła znaleźć swojego (так как Алиция не могла найти своего), i otworzyłam drzwi (и открыла дверь).

– Elżbiety jeszcze nie ma? – zdziwiła się Alicja.

– Wszędzie ciemno!

– Może jest w łazience. Światła z łazienki nie widać. Albo już śpi.

– Skąd, ona późno chodzi spać…

Wyjęłam z torebki klucz, bo Alicja nie mogła znaleźć swojego, i otworzyłam drzwi.

– Gdzież on się mógł podziać (куда он мог подеваться), zawsze go trzymam tu w przegródce (я всегда его держала тут в перегородке = в карманчике) … – mamrotała, wchodząc za mną (бормотала она, входя за мной) i zapalając światło w przedpokoju (и включая свет в прихожей). – O, jest Elżbieta (о, есть Эльжбета)! Dlaczego siedzisz po ciemku (почему ты сидишь в темноте)? Gdzie ta niespodzianka (где этот сюрприз)?

Nie ruszając się z przedpokoju (не двигаясь = не выходя из прихожей), stała przed komódką z lustrem (она стояла перед комодом с зеркалом) i gmerała dalej w torebce (и дальше рылась = продолжала рыться в сумочке). Weszłam do pokoju (я вошла в комнату) i zapaliłam światło (и включила свет), trafiając przypadkiem na kontakt (случайно попав на выключатель) przynależny do lampy nad długim stołem (принадлежавший лампе над длинным столом; przynależeć – принадлежать).

– Gdzież on się mógł podziać, zawsze go trzymam tu w przegródce… – mamrotała, wchodząc za mną i zapalając światło w przedpokoju. – O, jest Elżbieta! Dlaczego siedzisz po ciemku? Gdzie ta niespodzianka?

Nie ruszając się z przedpokoju, stała przed komódką z lustrem i gmerała dalej w torebce. Weszłam do pokoju i zapaliłam światło, trafiając przypadkiem na kontakt przynależny do lampy nad długim stołem.

Odpowiedzi na pytanie Alicji nie było (ответа на вопрос Алиции не было) i nie zdziwiło mnie to (и меня это не удивило). Też nic nie mówiłam (я тоже ничего не говорила). Wrosłam w podłogę (я вросла в пол) na progu pokoju (на пороге комнаты), czując, że głos i siły odzyskam (чувствуя, что голос и силы ко мне вернутся; odzyskać – получать обратно, обретать вновь) dopiero po długich staraniach (только после долгих стараний). Lampa nad długim stołem świeciła jasno (лампа над длинным столом светила ясно) i od pierwszego rzutu oka widać było (и с первого взгляда было видно; rzucić oko – бросить взгляд), co się dzieje (что /там/ происходит). Zrobiło mi się jakby trochę niedobrze (мне сделалось = стало как-то немного нехорошо = не по себе).

Odpowiedzi na pytanie Alicji nie było i nie zdziwiło mnie to. Też nic nie mówiłam. Wrosłam w podłogę na progu pokoju, czując, że głos i siły odzyskam dopiero po długich staraniach. Lampa nad długim stołem świeciła jasno i od pierwszego rzutu oka widać było, co się dzieje. Zrobiło mi się jakby trochę niedobrze.

Na kanapie za stołem (на диване за столом) siedział jakiś całkowicie mi obcy facet (сидел какой-то совершенно незнакомый мне человек). Siedział twarzą do nas (он сидел лицом к нам), osunięty nieco w dół (слегка сползший вниз; osunąć się – упасть, сползти), z głową przechyloną do tyłu (со свалившейся назад головой; przecylić się – наклониться, свалиться), na oparcie (на спинку). Ręce miał bezwładnie rozrzucone po bokach (руки имел = у него были безжизненно разбросаны по бокам). Obok jednej spoczywało jakieś czasopismo (возле одной покоился какой-то журнал; spoczywać – покоиться, находиться), obok drugiej mały kawałek winnego grona (возле другой – маленький кусочек винограда; winogrona – виноград). Twarz miał w jakimś okropnym sinozielonym kolorze (его лицо было какого-то ужасающего сине-зеленого цвета), usta półotwarte (рот полуоткрыт), a wytrzeszczone oczy postawione w słup (а вытаращенные глаза вылезали из орбит; słup – столб; postawić oczy w słup – вытаращить глаза) …