Текст книги "Wszystko czerwone / Всё красное"

Автор книги: Joanna Chmielewska

сообщить о нарушении

Текущая страница: 17 (всего у книги 53 страниц)

– On jest taki zadowolony (он такой довольный), jakby wykrył bóg wie co (как будто бы открыл Бог знает что) … Przecież nie otruli się guzikami (ведь они не отравились пуговицами) … Ciekawe (интересно), co mu przyjdzie z tych odkryć (что ему дадут эти открытия; przyjść – прийти). O mordercy nawet nie ma pojęcia (об убийце он даже не имеет понятия) i pracuje w beznadziejnym tempie (и работает в безнадежном темпе). Prawdę mówiąc (по правде говоря), nic nie robi (он ничего не делает), przeleciał się z Pawłem po żywopłotach i to wszystko (пролетел = обошел с Павлом живые изгороди и это все = всего-то). Co on sobie właściwie wyobraża (что он там себе воображает)?

Alicja wzruszyła ramionami, przygnębiona i bardzo zniechęcona.

– On jest taki zadowolony, jakby wykrył bóg wie co… Przecież nie otruli się guzikami… Ciekawe, co mu przyjdzie z tych odkryć. O mordercy nawet nie ma pojęcia i pracuje w beznadziejnym tempie. Prawdę mówiąc, nic nie robi, przeleciał się z Pawłem po żywopłotach i to wszystko. Co on sobie właściwie wyobraża?

– On sobie nic nie wyobraża (он себе ничего не воображает) – wyjaśniłam (пояснила я). – On po prostu czeka (он просто ждет), aż ten zbrodniarz wreszcie ciebie zamorduje (пока этот убийца наконец-то тебя прикончит), bo wtedy dopiero dowie się (потому что только тогда = так он узнает), o co tu chodzi (в чем тут дело). Zrobi jeszcze jedną rewizję (сделает еще один обыск), znajdzie list od Edka (найдет письмо от Эдека) i będzie wszystko wiedział (и все узнает).

– On przecież nie wie o liście od Edka (он ведь не знает о письме Эдека)? – powiedziała Alicja nieufnie (недоверчиво сказала Алиция). – Czy ktoś mu powiedział (или ему кто-то сказал)? Bo ja nie (потому что лично я нет).

– Chyba nikt (наверное, никто), bo jakoś o niego nie pyta (потому что он как-то = вроде о нем не спрашивает). Aż dziw bierze (аж диво берет = удивительно), tyle osób o tym wie (столько народа об этом знает) i nikt nie puszcza farby (и никто не проболтается; puścić – пустить; farba – краска; puścić farbę – проболтаться)!

– Tyle osób (столько народа)? Kto jeszcze wie, poza nami (кто еще знает, кроме нас)?

– On sobie nic nie wyobraża – wyjaśniłam. – On po prostu czeka, aż ten zbrodniarz wreszcie ciebie zamorduje, bo wtedy dopiero dowie się, o co tu chodzi. Zrobi jeszcze jedną rewizję, znajdzie list od Edka i będzie wszystko wiedział.

– On przecież nie wie o liście od Edka? – powiedziała Alicja nieufnie. – Czy ktoś mu powiedział? Bo ja nie.

– Chyba nikt, bo jakoś o niego nie pyta. Aż dziw bierze, tyle osób o tym wie i nikt nie puszcza farby!

– Tyle osób? Kto jeszcze wie, poza nami?

– No, jak to (ну, как это)? Wszyscy, którzy wtedy byli na tarasie (все, которые/кто тогда был на террасе). mówiłaś przecież (ты ведь говорила), że ci zginął przed przeczytaniem (что оно пропало до того, как ты его прочла). Jeśli ktoś z zewnątrz gdzieś się czaił (если кто-то снаружи = посторонний где-то прятался), to też mógł słyszeć (то тоже мог слышать).

– Mnie się wydaje (мне кажется), że ja tego wtedy nie mówiłam (что я этого тогда не говорила). Skąd wiesz (откуда ты знаешь), że wszyscy wiedzą (что все знают)? Kto wie (кто знает)?

– Na przykład Anita (Анита, например). Pytała dziś, czy go nie znalazłaś (она спрашивала сегодня, не нашла ли ты его).

– Anita wie, a policja nie wie (Анита знает, а полиция не знает)?… Ewa też wie (Эва тоже знает)?

– Nie wiem, czy Ewa wie (я не знаю, знает ли Эва), ale chyba też (но, по-моему, она тоже).

– To ja ją od razu zapytam (тогда я ее сразу спрошу) …

– No, jak to? Wszyscy, którzy wtedy byli na tarasie. mówiłaś przecież, że ci zginął przed przeczytaniem. Jeśli ktoś z zewnątrz gdzieś się czaił, to też mógł słyszeć.

– Mnie się wydaje, że ja tego wtedy nie mówiłam. Skąd wiesz, że wszyscy wiedzą? Kto wie?

– Na przykład Anita. Pytała dziś, czy go nie znalazłaś.

– Anita wie, a policja nie wie?… Ewa też wie?

– Nie wiem, czy Ewa wie, ale chyba też.

– To ja ją od razu zapytam…

Wyrwana ze snu Ewa (неожиданно разбуженная Эва; wyrwać – вырвать, выхватить) kategorycznie wyparła się jakichkolwiek wiadomości o liście (категорически отказалась от каких-либо сведений = что она что-то знает о письме; wyprzeć się kogoś, czegoś – отказаться, отпереться от кого-л., чего-л.). Oświadczyła (она заявила), że pierwsze słyszy (что впервые слышит) i nawet jeśli ktoś coś na ten temat mówił (и даже если кто-то что-то говорил на эту тему = по этому поводу), to ona nie zwróciła uwagi (то она не обратила внимания). Obiecała nie zdradzić tej tajemnicy policji (она пообещала не выдать/не выдавать этой тайны полиции), po czym zainteresowała się nadzwyczajnie możliwością wykrycia mordercy (после чего необычайно заинтересовалась возможностью обнаружения преступника) za pomocą znalezienia korespondencji od ofiary (с помощью = благодаря нахождению корреспонденции от жертвы). Gorąco zachęciła Alicję do szukania (она горячо склоняла Алицию к поискам; zachęcać kogoś do czegoś – побудить, склонить кого-л. к чему-л.), nakłaniając ją (уговаривая ее; nakłaniać do czegoś – уговаривать, склонять к чему-л.), żeby nie ustawała w wysiłkach, aż znajdzie (чтобы не оставляла стараний /до тех пор/, пока не найдет).

Wyrwana ze snu Ewa kategorycznie wyparła się jakichkolwiek wiadomości o liście. Oświadczyła, że pierwsze słyszy i nawet jeśli ktoś coś na ten temat mówił, to ona nie zwróciła uwagi. Obiecała nie zdradzić tej tajemnicy policji, po czym zainteresowała się nadzwyczajnie możliwością wykrycia mordercy za pomocą znalezienia korespondencji od ofiary. Gorąco zachęciła Alicję do szukania, nakłaniając ją, żeby nie ustawała w wysiłkach, aż znajdzie.

– Ewa nie wie (Эва не знает) – powiedziała Alicja (сказала Алиция), marszcząc brwi w zamyśleniu (в раздумье = задумчиво морща брови). – Anita wie (Анита знает) … Skąd ona wie (откуда она знает)? Mnie się to wydaje podejrzane (мне это кажется подозрительным).

– Morderca wie o liście (убийца знает о письме) – powiedziałam (сказала я), też się zamyślając (тоже призадумавшись). – Usiłuje cię utłuc (он старается тебя укокошить), zanim go znajdziesz (прежде чем ты его найдешь). Bardzo mi przykro (мне очень жаль), ale podejrzana wydaje mi się raczej Ewa (но подозрительной мне кажется, скорее, Эва). Morderca powinien się nie przyznawać (убийца должен не признаваться), że wie (что он знает), udawać, że go nic nie obchodzi (делать вид, что его ничто не касается; udawać – делать вид, прикидываться), że nie ma z tym nic wspólnego (что он не имеет с этим ничего общего). Anita sama zapytała (Анита сама спросила) …

– Ewa nie wie – powiedziała Alicja, marszcząc brwi w zamyśleniu. – Anita wie… Skąd ona wie? Mnie się to wydaje podejrzane.

– Morderca wie o liście – powiedziałam, też się zamyślając. – Usiłuje cię utłuc, zanim go znajdziesz. Bardzo mi przykro, ale podejrzana wydaje mi się raczej Ewa. Morderca powinien się nie przyznawać, że wie, udawać, że go nic nie obchodzi, że nie ma z tym nic wspólnego. Anita sama zapytała…

– To dlaczego Ewa mnie zachęcała do szukania (тогда почему Эва уговаривала меня искать)?

– Żebyś teraz odłożyła słuchawkę (чтобы ты сейчас отложила в сторону трубку) i pozwoliła jej pójść spać (и позволила ей пойти спать). Jest wpół do dwunastej (сейчас полдвенадцатого), normalni ludzie o tej porze sypiają (нормальные люди в это время спят) … Względnie dla zmylenia przeciwnika (специально, чтобы ввести противника в заблуждение). Wyrwana ze snu (внезапно разбуженная), odruchowo powiedziała (она машинально сказала), że nie wie (что она не знает), zorientowała się (сориентировалась), że to błąd (что это ошибка), i chciała go naprawić (и хотела ее исправить). Ewentualnie może to Roj (или, может, это Рой), przyznał się jej (признался ей) i teraz ona z nim współdziała (и теперь она с ним заодно; współdziałać – соучаствовать, действовать заодно) …

– To dlaczego Ewa mnie zachęcała do szukania?

– Żebyś teraz odłożyła słuchawkę i pozwoliła jej pójść spać. Jest wpół do dwunastej, normalni ludzie o tej porze sypiają… Względnie dla zmylenia przeciwnika. Wyrwana ze snu, odruchowo powiedziała, że nie wie, zorientowała się, że to błąd, i chciała go naprawić. Ewentualnie może to Roj, przyznał się jej i teraz ona z nim współdziała…

Uczciwie mówiąc (честно говоря), wcale nie byłam pewna (я вовсе не была уверена), czy podejrzewanie Ewy ma w ogóle jakiś sens (имеет ли вообще смысл подозревать Эву; podejrzewanie – подозрение), ale byłam śpiąca (но мне очень хотелось спать) i wygłaszałam byle jakie (и я говорила просто какие-то; wygłaszać – произносить, говорить), nie przemyślane opinie (непродуманные суждения/предположения). Kogoś trzeba było podejrzewać (кого-то /ведь/ надо было подозревать), a Ewa nadawała się do tego znakomicie (а Эва для этого подходила превосходно) już chociażby z racji urody (хотя бы даже из-за красоты). Niepewność w tym względzie (неуверенность в этом мотиве) i przekonanie, że wymyśliłam głupstwo (и убеждение, что я придумала глупость), trwały we mnie aż do piątku (мучили меня аж до пятницы), to znaczy prawie przez dwa dni (то есть, почти два дня). Przez te dwa dni (на протяжении этих двух дней) panował błogi spokój (царил блаженный покой), w czasie którego z wolna wracaliśmy wszyscy do równowagi (во время которого все мы потихоньку возвращались в равновесие = приходили в себя). Usunęłam gałęzie z ogródka (я избавилась от веток из сада), paląc imponujące ognisko (разжигая внушительный костер) i omal nie puszczając z dymem całego Allerød (и чуть не предавая огню все Аллеред). Paweł zaś rozkopał do końca środkowy grób (Павел же раскопал до конца среднюю гробницу), pracując jak galernik (работая, как каторжный) z nadzieją znalezienia wewnątrz zwierzęcia doświadczalnego (в надежде найти внутри подопытное животное). Zwierzęcia nie było (животного не было), pozostały po nim tylko nikłe ślady (от него остались только слабые следы). Paweł otarł zatem pot z czoła (таким образом, Павел вытер со лба пот) i postanowił zająć się większym kurhanem (и решил заняться бульшим курганом), gdzie bezwzględnie zwierzę powinno być (где животное безусловно должно быть).

Uczciwie mówiąc, wcale nie byłam pewna, czy podejrzewanie Ewy ma w ogóle jakiś sens, ale byłam śpiąca i wygłaszałam byle jakie, nie przemyślane opinie. Kogoś trzeba było podejrzewać, a Ewa nadawała się do tego znakomicie już chociażby z racji urody. Niepewność w tym względzie i przekonanie, że wymyśliłam głupstwo, trwały we mnie aż do piątku, to znaczy prawie przez dwa dni. Przez te dwa dni panował błogi spokój, w czasie którego z wolna wracaliśmy wszyscy do równowagi. Usunęłam gałęzie z ogródka, paląc imponujące ognisko i omal nie puszczając z dymem całego Allerød. Paweł zaś rozkopał do końca środkowy grób, pracując jak galernik z nadzieją znalezienia wewnątrz zwierzęcia doświadczalnego. Zwierzęcia nie było, pozostały po nim tylko nikłe ślady. Paweł otarł zatem pot z czoła i postanowił zająć się większym kurhanem, gdzie bezwzględnie zwierzę powinno być.

W piątek rano zadzwoniła Ewa (в пятницу утром позвонила Эва), namawiając nas na odwiedzenie wystawy malarstwa skandynawskiego (уговаривая нас посетить выставку скандинавской живописи), której otwarcie miało nastąpić wieczorem (открытие которой должно было произойти вечером). Twierdziła, że musi tam być (она утверждала, что она должна там быть), że będzie sama (что будет одна), bez żywej znajomej polskiej duszy (без живой знакомой польской души), i koniecznie chce (и обязательно хочет), żebyśmy przyszły (чтобы мы пришли), jeśli już nie dla wrażeń artystycznych (если не ради художественных впечатлений), to przynajmniej dla towarzystwa (то, по крайней мере, ради компании). Alicja i Zosia odmówiły stanowczo udziału w imprezie (Алиция и Зося от участия в мероприятии решительно отказались), Paweł po harówce w ogrodzie ledwo zipał (Павел после мучений в саду едва дышал; harówka – тяжелая, изнурительная работа), poszłam więc sama (поэтому я пошла одна).

W piątek rano zadzwoniła Ewa, namawiając nas na odwiedzenie wystawy malarstwa skandynawskiego, której otwarcie miało nastąpić wieczorem. Twierdziła, że musi tam być, że będzie sama, bez żywej znajomej polskiej duszy, i koniecznie chce, żebyśmy przyszły, jeśli już nie dla wrażeń artystycznych, to przynajmniej dla towarzystwa. Alicja i Zosia odmówiły stanowczo udziału w imprezie, Paweł po harówce w ogrodzie ledwo zipał, poszłam więc sama.

Wystawa jako taka wstrząsnęła mną z lekka (выставка, как таковая, меня слегка потрясла). Oglądając zawieszone na ścianach dzieła (разглядывая подвешенные на стенах произведения) nie mogłam się oprzeć wrażeniu (я не могла отделаться от впечатления), że artyści tworzyli w czasie weekendów (что художники творили во время уик-эндов), kiedy wszystkie sklepy są zamknięte (когда все магазины закрыты) i nic nie można kupić (и ничего нельзя купить), i akurat wyszła im cała farba (и у них как раз закончились все краски) z wyjątkiem kolorów buraczkowego, sinego i czarnego (за исключением свекольного/темно-красного, посиневшего/синего и черного цветов). Zużyli zatem to, co im pozostało (таким вот образом, они использовали все, что у них оставалось), osiągając niewiarygodnie grobowe efekty (достигая невероятно загробных эффектов). Znalazłam tam nawet pejzaż (я нашла там даже пейзаж), który chętnie bym kupiła (который бы охотно купила), żeby patrzeć nań (чтобы смотреть на него), jeśli będę musiała hamować zbytnią wesołość (если мне вдруг придется тормозить/сдерживать излишнее веселье).

Wystawa jako taka wstrząsnęła mną z lekka. Oglądając zawieszone na ścianach dzieła nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że artyści tworzyli w czasie weekendów, kiedy wszystkie sklepy są zamknięte i nic nie można kupić, i akurat wyszła im cała farba z wyjątkiem kolorów buraczkowego, sinego i czarnego. Zużyli zatem to, co im pozostało, osiągając niewiarygodnie grobowe efekty. Znalazłam tam nawet pejzaż, który chętnie bym kupiła, żeby patrzeć nań, jeśli będę musiała hamować zbytnią wesołość.

Obejrzałam całość (я все посмотрела), Ewa, która strojem stanowiła kontrast z wystawą (Эва, которая в своем костюме представляла контраст с выставкой), odpracowała swoje oficjalne obowiązki (отработала свои официальные обязанности) i byłyśmy wolne (и мы были свободны).

– Chcesz tu jeszcze coś oglądać (ты хочешь еще что-то тут смотреть)? – spytałam z niesmakiem (спросила я с отвращением). – Bo ja mam dość (а то с меня хватит). Nie chciałabym (я бы не хотела), żeby w obecnej sytuacji (чтобы в теперешней ситуации) coś takiego mi się przyśniło (мне бы приснилось что-то типа этого).

– Och, tak (ах, да)! – odparła Ewa (ответила Эва). – To jest potworne (это ужасно), to wszystko (это все), co wy robicie w Allerød (что вы делаете в Аллеред)! Już idziemy (уже/сейчас идем), ale czekaj (только погоди) … Ja tu jeszcze muszę, muszę (мне тут еще надо, надо) coś obejrzeć (кое-что посмотреть)! Muszę (надо)! To jest takie WSTRĘTNE (оно такое МЕРЗКОЕ) …!

Obejrzałam całość, Ewa, która strojem stanowiła kontrast z wystawą, odpracowała swoje oficjalne obowiązki i byłyśmy wolne.

– Chcesz tu jeszcze coś oglądać? – spytałam z niesmakiem. – Bo ja mam dość. Nie chciałabym, żeby w obecnej sytuacji coś takiego mi się przyśniło.

– Och, tak! – odparła Ewa. – To jest potworne, to wszystko, co wy robicie w Allerød! Już idziemy, ale czekaj… Ja tu jeszcze muszę, muszę coś obejrzeć! Muszę! To jest takie WSTRĘTNE…!

Zaciągnęła mnie w kąt (она затащила меня в угол), pod obraz (под картину), przedstawiający sobą nie wiadomo co (представляющую собой непонятно что). Kojarzyło się to jakby z czubatym talerzem flaków (ассоциировалось это как бы с переполненной тарелкой фляков; flaki – польское блюдо из внутренностей) w osobliwym, brudnoburaczkowym kolorze (диковинного грязно-красного цвета; osobliwy – редкий, диковинный) i robiło dziwne trupie wrażenie (и производило странное трупное впечатление). Ewa patrzyła na to z jakimś zachłannym obrzydzeniem (Эва смотрела на это с каким-то ненасытным отвращением), nie mogąc wręcz oderwać oczu (просто не в силах оторвать глаз). Przyglądałam jej się nieco zaniepokojona (я смотрела на нее с легким беспокойством), bo rzadko się zdarza (потому что редко случается), żeby ktoś tak się rwał do oglądania WSTRĘTNEGO (чтобы кто-то так рвался смотреть на МЕРЗКОЕ) …

Zaciągnęła mnie w kąt, pod obraz, przedstawiający sobą nie wiadomo co. Kojarzyło się to jakby z czubatym talerzem flaków w osobliwym, brudnoburaczkowym kolorze i robiło dziwne trupie wrażenie. Ewa patrzyła na to z jakimś zachłannym obrzydzeniem, nie mogąc wręcz oderwać oczu. Przyglądałam jej się nieco zaniepokojona, bo rzadko się zdarza, żeby ktoś tak się rwał do oglądania WSTRĘTNEGO…

– Długo tak musisz (долго тебе так надо) …? – spytałam ostrożnie (осторожно спросила я).

– Nie (нет) – odparła Ewa (ответила Эва). – Już dosyć (уже хватит). Prawda, że to wstrętne (оно правда мерзкое)? Wszystko inne będzie mi się teraz wydawało prześliczne (все остальное мне теперь будет казаться прелестным)!

Odwróciła się od obrazu (она отвернулась от картины), pociągając mnie za rękę (таща меня за руку), i nagle zesztywniała (и внезапно остолбенела). Dało się to wyraźnie wyczuć (это можно было явно ощутить). Uczyniła jeszcze dwa kroki (она сделала еще два шага), zwalniając tempa (сбавляя темп), po czym zatrzymała się (после чего остановилась), jakby zelówki przywarły jej do podłogi (как будто ее подметки прилипли к полу; przywrzeć – прилипнуть, плотно примкнуть). Wyraz twarzy miała zmieszany (она имела = у нее было сконфуженное выражение лица), w oczach popłoch (и переполох в глазах). Popatrzyłam w kierunku jej spojrzenia (я посмотрела в направлении ее взгляда).

– Długo tak musisz…? – spytałam ostrożnie.

– Nie – odparła Ewa. – Już dosyć. Prawda, że to wstrętne? Wszystko inne będzie mi się teraz wydawało prześliczne!

Odwróciła się od obrazu, pociągając mnie za rękę, i nagle zesztywniała. Dało się to wyraźnie wyczuć. Uczyniła jeszcze dwa kroki, zwalniając tempa, po czym zatrzymała się, jakby zelówki przywarły jej do podłogi. Wyraz twarzy miała zmieszany, w oczach popłoch. Popatrzyłam w kierunku jej spojrzenia.

Pomiędzy ludźmi zmierzał w naszą stronę (/протискиваясь/ между людьми, в нашу сторону направлялся) niezwykle przystojny, wysoki, czarnowłosy facet (необыкновенно красивый, высокий, черноволосый мужчина), ubrany nader oryginalnie (одетый весьма оригинально), a pomimo to elegancko (но вместе с тем элегантно). Nie lubię takich południowych typów (я не люблю таких южных типов), ale wbrew sobie musiałam przyznać (но вопреки себе мне пришлось признать), że ma prawo się podobać (что он имеет право нравиться), tyle że nie mnie (только не мне). Miał na sobie ciemny garnitur (на нем был темный костюм), jasny krawat (светлый галстук) i czerwoną koszulę (и красная рубаха). Był już niemal o metr (он были уже почти в метре).

Pomiędzy ludźmi zmierzał w naszą stronę niezwykle przystojny, wysoki, czarnowłosy facet, ubrany nader oryginalnie, a pomimo to elegancko. Nie lubię takich południowych typów, ale wbrew sobie musiałam przyznać, że ma prawo się podobać, tyle że nie mnie. Miał na sobie ciemny garnitur, jasny krawat i czerwoną koszulę. Był już niemal o metr.

Ewa nagle ożyła (Эва вдруг ожила). Wyraz twarzy i oczu zmienił jej się radykalnie (ее выражение лица и глаз изменилось радикально). Spojrzała na przestrzał przez faceta lodowatym (она посмотрела сквозь мужчину ледяным), nie widzącym spojrzeniem (невидящим взглядом) i ruszyła pośpiesznie w kierunku wyjścia (и торопливо двинулась по направлению к выходу), znów pociągając mnie za rękę (снова таща меня за руку).

– To straszne, co tam się u was dzieje, potworne (страшно, что у вас там творится, чудовищно)! – powiedziała nerwowo (нервно сказала она). – Czy nie możecie jakoś z tym skończyć (вы не можете как-то это прекратить)? Przecież to nieznośne (ведь это невыносимо), tyle ofiar (столько жертв), na każdym kroku jakiś nieboszczyk (на каждом шагу какой-то покойник)!

Ewa nagle ożyła. Wyraz twarzy i oczu zmienił jej się radykalnie. Spojrzała na przestrzał przez faceta lodowatym, nie widzącym spojrzeniem i ruszyła pośpiesznie w kierunku wyjścia, znów pociągając mnie za rękę.

– To straszne, co tam się u was dzieje, potworne! – powiedziała nerwowo. – Czy nie możecie jakoś z tym skończyć? Przecież to nieznośne, tyle ofiar, na każdym kroku jakiś nieboszczyk!

Wyglądało na to (походило на то), że mówi cokolwiek (что она говорит что попало), byle coś mówić (лишь бы что-то говорить). Facet wrósł w podłogę (тип врос в пол), a na jego pięknym obliczu (а на его прекрасном облике) odmalowało się wyraźne zaskoczenie (изобразилось явное удивление). Wpatrywał się w Ewę (он не сводил глаз с Эвы) i stopniowo jakby posępniał (и постепенно как бы помрачнел), po czym nagle odwrócił się i odszedł (после чего внезапно отвернулся и отошел).

Byłyśmy już na półpiętrze (мы уже были между этажами). Ewa nadal mówiła byle co (Эва по-прежнему говорила = продолжала говорить что попало), usiłując zainteresować mnie płaskorzeźbami (стараясь заинтересовать меня барельефами) wystawionymi na ścianach klatki schodowej (экспонируемыми на стенах лестничной клетки). Widać było (было видно), z jakim wysiłkiem stara się nie patrzeć w górę (с каким усилием/трудом она старается не смотреть наверх), w miejsce (на место), gdzie został czarny facet w czerwonej koszuli (где остался черный тип в красной рубахе).

Wyglądało na to, że mówi cokolwiek, byle coś mówić. Facet wrósł w podłogę, a na jego pięknym obliczu odmalowało się wyraźne zaskoczenie. Wpatrywał się w Ewę i stopniowo jakby posępniał, po czym nagle odwrócił się i odszedł.

Byłyśmy już na półpiętrze. Ewa nadal mówiła byle co, usiłując zainteresować mnie płaskorzeźbami wystawionymi na ścianach klatki schodowej. Widać było, z jakim wysiłkiem stara się nie patrzeć w górę, w miejsce, gdzie został czarny facet w czerwonej koszuli.

Milczałam tak długo (я молчала так долго), usiłując ochłonąć z wrażenia (стараясь прийти в себя от впечатления), aż zdałam sobie sprawę (пока не поняла), że moje milczenie jest w najwyższym stopniu (что мое молчание является в наивысшей степени) i pod każdym względem niestosowne (и с каждой точки зрения неприемлемым). Koniecznie musiałam coś powiedzieć (я обязательно должна была что-то сказать)!

– Okropne (ужасно)! – oświadczyłam z najgłębszym przekonaniem (заявила я с глубочайшим убеждением), bo też istotnie tak nagłe wykrycie związku Ewy z czarnym facetem (поскольку, действительно, столь внезапное обнаружение связи Эвы с черным типом) w czerwonej koszuli było okropne (в красной рубахе тоже было ужасным). – Cała wystawa jest beznadziejna (вся выставка безнадежная), a te pagaje tutaj to już zupełne dno (а эти весла тут – вообще полное дно = дерьмо)!

– Ależ skąd (вовсе нет)! – zaprzeczyła Ewa z lekkim zaskoczeniem (не согласилась Эва с легким удивлением). – Właśnie te płaskorzeźby są najlepsze ze wszystkiego (эти барельефы как раз самые лучшие из всего)! To głupota umieścić je na schodach (это глупость = глупо разместить их на лестнице), a tamte obrzydliwe w salach (а те мерзкие в залах)! Gdzie logika (где логика)?

Milczałam tak długo, usiłując ochłonąć z wrażenia, aż zdałam sobie sprawę, że moje milczenie jest w najwyższym stopniu i pod każdym względem niestosowne. Koniecznie musiałam coś powiedzieć!

– Okropne! – oświadczyłam z najgłębszym przekonaniem, bo też istotnie tak nagłe wykrycie związku Ewy z czarnym facetem w czerwonej koszuli było okropne. – Cała wystawa jest beznadziejna, a te pagaje tutaj to już zupełne dno!

– Ależ skąd! – zaprzeczyła Ewa z lekkim zaskoczeniem. – Właśnie te płaskorzeźby są najlepsze ze wszystkiego! To głupota umieścić je na schodach, a tamte obrzydliwe w salach! Gdzie logika?

Ściśle biorąc (собственно говоря), na żadną płaskorzeźbę nawet nie spojrzałam (я даже не взглянула ни на один барельеф) i nie miałam pojęcia (и не имела понятия), o czym mówię (о чем говорю). Pośpiesznie usprawiedliwiłam się (я торопливо оправдалась) wymyśloną na poczekaniu prywatną (тут же выдуманной личной) i czysto subiektywną niechęcią (и чисто субъективной неприязнью) do płaskorzeźb jako takich (к барельефам как таковым). Ewie najwyraźniej w świecie było wszystko jedno (Эве явно было все равно) i natychmiast przyznała mi prawo do subiektywnych niechęci (и она незамедлительно признала, что я могу иметь право на субъективные неприязни). Wyszłyśmy na Nyhaven (мы вышли на Nyhaven [дат., досл. Новая Гавань][1]1
  Порт, построенный датскими купцами. Одна из главных достопримечательностей Копенгагена.


[Закрыть]) i aż do Kongens Nytorv milczałyśmy obie (и обе молчали аж до Kongens Nytorv [дат., досл. Королевский Новый Рынок][2]2
  Площадь в Копенгагене, заложенная в 1670 г. королём Кристианом V.


[Закрыть]).

Ściśle biorąc, na żadną płaskorzeźbę nawet nie spojrzałam i nie miałam pojęcia, o czym mówię. Pośpiesznie usprawiedliwiłam się wymyśloną na poczekaniu prywatną i czysto subiektywną niechęcią do płaskorzeźb jako takich. Ewie najwyraźniej w świecie było wszystko jedno i natychmiast przyznała mi prawo do subiektywnych niechęci. Wyszłyśmy na Nyhaven i aż do Kongens Nytorv milczałyśmy obie.

– Pójdziemy Strogetem do dworca głównego, chcesz (пойдем по Строгете до центрального вокзала, хочешь)? – powiedziała Ewa (сказала Эва). – Obejrzymy wystawy (посмотрим витрины). Strasznie dawno tu nie byłam (я страшно/ужасно давно тут не была).

Nie miałam żadnego interesu na dworcu głównym (я не имела = у меня не было никаких дел на центральном вокзале) i znacznie wygodniej byłoby mi jechać z Шsterportu (и мне гораздо удобнее бы было ехать с Восточного Порта), a wystawy oglądałam trzy dni temu (а витрины я уже смотрела три дня назад), ale musiałam się zastanowić nad wydarzeniem (но мне нужно было подумать о случившемся) i zdecydować (и решить), co mam z tym fantem zrobić (как мне быть; co mam z tym fantem zrobić – как тут быть; fant —фант), zanim się z nią rozstanę (прежде, чем я с ней расстанусь). Na dyplomację z góry machnęłam ręką (на дипломатию я заведомо махнула рукой), z doświadczenia wiedząc (из опыта зная), iż nie jest to moja najmocniejsza strona (что это не самая сильная моя сторона). Za wszelką cenę (за любую цену = любой ценой) postanowiłam się dowiedzieć personaliów faceta (я решила узнать анкетные данные типа = что это был за тип; personalia – анкетные данные)!

– Pójdziemy Strogetem do dworca głównego, chcesz? – powiedziała Ewa. – Obejrzymy wystawy. Strasznie dawno tu nie byłam.

Nie miałam żadnego interesu na dworcu głównym i znacznie wygodniej byłoby mi jechać z Шsterportu, a wystawy oglądałam trzy dni temu, ale musiałam się zastanowić nad wydarzeniem i zdecydować, co mam z tym fantem zrobić, zanim się z nią rozstanę. Na dyplomację z góry machnęłam ręką, z doświadczenia wiedząc, iż nie jest to moja najmocniejsza strona. Za wszelką cenę postanowiłam się dowiedzieć personaliów faceta!

– Te zielone buty są piękne (какие красивые эти зеленые сапожки)! – zawołała entuzjastycznie Ewa (с энтузиазмом = восторженно воскликнула Эва), która na widok ciuchów w mgnieniu okna przyszła do siebie (которая при виде тряпок мгновенно пришла в себя). – Uwielbiam zielony zamsz (обожаю зеленую замшу)! I spójrz na tę kieckę (и взгляни на эту юбку; kiecka – юбка, платье)!

– Kto to był ten facet (кто был этот тип)? – spytałam na to (спросила я на это = в ответ), spoglądając na kieckę (поглядывая на юбку), istotnie nader atrakcyjną (действительно весьма привлекательную), i rezygnując z podstępów (и отказываясь от подступов = вступления).

– Jaki facet (какой тип)? – spytała Ewa z przesadnie kamienną obojętnością (спросила Эва с преувеличенно каменным безразличием), od razu tracąc entuzjazm (сразу утрачивая энтузиазм). Uznałam (я решила), że muszę brnąć dalej wprost (что должна и дальше идти напролом; brnąć – брести, углубляться; wprost – прямо).

– Ten czarny (тот черный), w czerwonej koszuli (в красной рубахе), który chciał do nas podejść (который хотел к нам подойти).

– Te zielone buty są piękne! – zawołała entuzjastycznie Ewa, która na widok ciuchów w mgnieniu okna przyszła do siebie. – Uwielbiam zielony zamsz! I spójrz na tę kieckę!

– Kto to był ten facet? – spytałam na to, spoglądając na kieckę, istotnie nader atrakcyjną, i rezygnując z podstępów.

– Jaki facet? – spytała Ewa z przesadnie kamienną obojętnością, od razu tracąc entuzjazm. Uznałam, że muszę brnąć dalej wprost.

– Ten czarny, w czerwonej koszuli, który chciał do nas podejść.

Ewa przez długą chwilę oglądała w milczeniu (Эва долго в молчании = молчаливо разглядывала) efektowne zestawienie torebek z rękawiczkami i pantoflami (эффектные сочетания сумочек с перчатками и туфлями).

– Chciałam się nie przyznać (я хотела не признаться = не хотела признаваться) – powiedziała wreszcie z zakłopotaniem (наконец, сказала она смущенно), odrywając się od wystawy i ruszając dalej (отрываясь от витрины и идя дальше). – Ale już ci powiem (но уже = так и быть, скажу тебе). Moja dawna wielka miłość (моя бывшая большая любовь). Nie mów o tym nikomu (не говори об этом никому).

Ewa przez długą chwilę oglądała w milczeniu efektowne zestawienie torebek z rękawiczkami i pantoflami.

– Chciałam się nie przyznać – powiedziała wreszcie z zakłopotaniem, odrywając się od wystawy i ruszając dalej. – Ale już ci powiem. Moja dawna wielka miłość. Nie mów o tym nikomu.

– A (а)!… – powiedziałam niepewnie (сказала я неуверенно), bo żądanie niemówienia o tym nikomu (потому что требование никому об этом не говорить) wprawiło z kolei mnie w zakłopotanie (в свою очередь, смутило меня). To właśnie Ewa zrobiła nam kiedyś ten straszny numer (это именно Эва сделала нам когда-то этот/такой страшный номер), trzymając w tajemnicy małżeństwo z Rojem (держа в тайне свою свадьбу с Роем) i zdradzając tę tajemnicę Alicji i mnie (и раскрывая эту тайну Алиции и мне), każdej z nas oddzielnie (каждой из нас в отдельности) i każdej z prośbą (и каждой с просьбой), żeby absolutnie nikomu nie mówić (чтобы абсолютно никому не говорить). Przez osiem miesięcy męczyłyśmy się obie jak potępieńcy (восемь месяцев мы обе мучались, как проклятые), plotkując o Ewie i Roju (сплетничая об Эве и Рое) i starannie pilnując (и старательно следя), żeby nie zdradzić sekretu (чтобы не выдать секрета), co było niesłychanie uciążliwe (что было неслыханно/необычайно мучительно). Aż wreszcie zniecierpliwiło mnie to ostatecznie (до тех пор, пока, наконец, это не вывело меня из себя окончательно). Zadzwoniłam do Ewy z zapytaniem (я позвонила Эве с вопросом), jak długo jeszcze zamierza (как долго она еще собирается) ukrywać fakt zawarcia ślubu (скрывать факт заключения брака) i czy, na litość boską, nie można by powiedzieć o tym przynajmniej Alicji (и нельзя ли, ради Бога, сказать об этом хотя бы Алиции)! Oświadczyła mi to na spokojnie (/на это/ она мне спокойно заявила), że Alicja wie równie długo, jak ja (что Алиция знает так же долго, как и я), i ona tylko chciała się przekonać (и она только хотела убедиться), czy prawdą jest to, co o nas się słyszy (правда ли то, что о нас слышно), mianowicie (а именно), że potrafimy utrzymać tajemnicę (что мы умеем хранить тайну). O mało mnie wówczas szlag nie trafił (меня тогда чуть удар не хватил)!