Текст книги "Wszystko czerwone / Всё красное"

Автор книги: Joanna Chmielewska

сообщить о нарушении

Текущая страница: 4 (всего у книги 53 страниц)

* * * (3)

Wszystkie komplikacje językowe minionej nocy (все языковые осложнения = сложности прошедшей ночи) spowodowały (стали причиной того = закончились тем; spowodować – стать причиной чего-л., вызвать что-л.), że do prowadzenia śledztwa wytypowany został niejaki pan Muldgaard (что для ведения следствия был назначен = нам прислали некий пана Мульгора; wytypować – наметить, выдвинуть), bardzo szczupły (очень худой), bardzo wysoki (очень высокий), bardzo bezbarwny (очень бесцветный) i bardzo skandynawski (и очень скандинавский). Pan Muldgaard, którego stopień służbowy na zawsze pozostał dla nas tajemnicą (пан Мульгор, служебное звание которого для нас навсегда осталось тайной; stopień – степень, звание, ранг), posiadał w rodzinie jakichś polskich przodków (имел в семье каких-то польских предков; posiadać coś – иметь что-л., располагать чем-л.), w związku z czym władał polskim językiem (в связи с чем он владел польским языком). Istniała nadzieja (существовала/была надежда), że zdoła się z nami jakoś porozumieć (что он сумеет как-то договориться с нами = мы сумеем понять друг друга; zdołać coś – суметь, смочь что-л. сделать; porozumieć się – объясниться, понять друг друга). Opanowany przezeń język wydawał się dość oryginalny (язык, которым он владел, казался довольно оригинальным; opanować – овладеть), zdradzał niekiedy naleciałości jakby biblijne (он выдавал = в нем были как бы = какие-то библейские отпечатки; zradzać – выдавать, обнаруживать; nalecałość – налет, наслоение) i stał w niejakiej sprzeczności z przyjętą w Polsce powszechnie gramatyką (и находился в некотором противоречии с общепринятой в Польше грамматикой), niemniej jednak dawało się go zrozumieć (тем не менее, его удавалось понять). Pan Muldgaard rozumiał nas znacznie lepiej niż my jego (пан Мульгор понимал нас гораздо лучше, чем мы его), co dla władz było bez porównania ważniejsze (что для властей было без сравнения = несравненно важнее). Wrażenie robił sympatyczne (он делал = производил симпатичное впечатление) i wszyscy szczerze życzyliśmy mu sukcesów (и мы все искренне = от души желали ему успехов).

Wszystkie komplikacje językowe minionej nocy spowodowały, że do prowadzenia śledztwa wytypowany został niejaki pan Muldgaard, bardzo szczupły, bardzo wysoki, bardzo bezbarwny i bardzo skandynawski. Pan Muldgaard, którego stopień służbowy na zawsze pozostał dla nas tajemnicą, posiadał w rodzinie jakichś polskich przodków, w związku z czym władał polskim językiem. Istniała nadzieja, że zdoła się z nami jakoś porozumieć. Opanowany przezeń język wydawał się dość oryginalny, zdradzał niekiedy naleciałości jakby biblijne i stał w niejakiej sprzeczności z przyjętą w Polsce powszechnie gramatyką, niemniej jednak dawało się go zrozumieć. Pan Muldgaard rozumiał nas znacznie lepiej niż my jego, co dla władz było bez porównania ważniejsze. Wrażenie robił sympatyczne i wszyscy szczerze życzyliśmy mu sukcesów.

Przyjechał z niewielką grupką współpracowników (он приехал с небольшой группкой сотрудников), których od razu rozproszył po domu i ogrodzie (которых он сразу рассредоточил по дому и саду; rozproszył – рассеять, разогнать, рассредоточить), polecając szukać cienkiego i ostrego przedmiotu ze stali (советуя искать тонкий и острый предмет из стали). Nas wszystkich zebrał przy długim, niskim stole (всех нас он собрал за длинным, низким столом) w środkowym, największym pokoju (в средней/центральной, самой большой комнате), sam ulokował się w fotelu z wielkim notesem w ręku (сам он разместился/ расположился в кресле с большим блокнотом в руках) i rozpoczął śledztwo od początku (и начал следствие с /самого/ начала). Alicja została oddelegowana do asystowania przy rewizji (Алиция была делегирована помогать при обыске; rewizja – ревизия, осмотр, обыск), tak więc wokół stołu siedziały wyłącznie osoby nie znające języka duńskiego (таком образом, вокруг стола сидели исключительно лица, не знающие датского языка). No i pan Muldgaard mówiący po polsku (ну, и пан Мульгор, говорящий по-польски) …

Przyjechał z niewielką grupką współpracowników, których od razu rozproszył po domu i ogrodzie, polecając szukać cienkiego i ostrego przedmiotu ze stali. Nas wszystkich zebrał przy długim, niskim stole w środkowym, największym pokoju, sam ulokował się w fotelu z wielkim notesem w ręku i rozpoczął śledztwo od początku. Alicja została oddelegowana do asystowania przy rewizji, tak więc wokół stołu siedziały wyłącznie osoby nie znające języka duńskiego. No i pan Muldgaard mówiący po polsku…

– Azali były osoby mrowie a mrowie (были ли люди тьма и тьма)? – spytał z uprzejmym (спросил он с вежливым), wręcz nieurzędowym zainteresowaniem (просто неофициальным интересом), przystępując do rzeczy (приступая к делу).

Zgodnie wytrzeszczyliśmy na niego oczy (мы дружно вытаращили на него глаза; zgodnie – согласно, единодушно, дружно). Paweł jakoś dziwnie prychnął (Павел как-то странно прыснул). Zosia zastygła z papierosem w jednej (Зося застыла с сигаретой в одной) i zapalniczką w drugiej ręce (и зажигалкой в другой руке). Leszek i Elżbieta, szalenie podobni do siebie (Лешек и Эльжбета, ужасно похожие друг на друга), zapatrzyli się w niego nieruchomym wzrokiem (уставились на него неподвижным взглядом) z jednakowo nieodgadnionym wyrazem twarzy (с одинаково неразгаданным = непроницаемым выражением лица). Nikt nie odpowiadał (никто не отвечал).

– Azali były osoby mrowie a mrowie? – spytał z uprzejmym, wręcz nieurzędowym zainteresowaniem, przystępując do rzeczy.

Zgodnie wytrzeszczyliśmy na niego oczy. Paweł jakoś dziwnie prychnął. Zosia zastygła z papierosem w jednej i zapalniczką w drugiej ręce. Leszek i Elżbieta, szalenie podobni do siebie, zapatrzyli się w niego nieruchomym wzrokiem z jednakowo nieodgadnionym wyrazem twarzy. Nikt nie odpowiadał.

– Azali były osoby mrowie a mrowie (были ли люди тьма и тьма)? – powtórzył cierpliwie pan Muldgaard (терпеливо повторил пан Мульгор).

– Co to znaczy (что это значит)? – wyrwało się Pawłowi z nadzwyczajnym zaciekawieniem (вырвалось у Павла с необыкновенным интересом).

– Moim zdaniem (по моему мнению = мне кажется), on pyta, czy dużo nas było (он спрашивает, много ли нас было) – powiedziałam z lekkim powątpieniem (сказала я с легким сомнением).

– Tak (да) – przyświadczył pan Muldgaard (подтвердил пан Мульгор; przyświadczyć – подтвердить, согласиться) i uśmiechnął się do mnie życzliwie (и приветливо улыбнулся мне). – Ile sztuki (сколько штуки)?

– Jedenaście (одиннадцать) – odparł łagodnie i uprzejmie Leszek (ответил Лешек мягко и вежливо).

– Kto były owe (кто были оные)?

– Azali były osoby mrowie a mrowie? – powtórzył cierpliwie pan Muldgaard.

– Co to znaczy? – wyrwało się Pawłowi z nadzwyczajnym zaciekawieniem.

– Moim zdaniem, on pyta, czy dużo nas było – powiedziałam z lekkim powątpieniem.

– Tak – przyświadczył pan Muldgaard i uśmiechnął się do mnie życzliwie. – Ile sztuki?

– Jedenaście – odparł łagodnie i uprzejmie Leszek.

– Kto były owe?

Przystosowując się z pewnym trudem do formy pytań (с определенным трудом приспосабливаясь к форме вопросов; przystosować się do czegoś – приспособиться, приноровиться к чему-л.), niepewni, jakim językiem należy odpowiadać (неуверенные, на каком языке следует отвечать; należeć – надлежать, следовать), podaliśmy mu personalia wszystkich obecnych w czasie zbrodni (мы перечислили ему личности всех присутствовавших во время преступления; podać – сообщить, представить). Pan Muldgaard sobie notował (пан Мульгор записывал /себе/). Uzgodniliśmy czas przeniesienia się na taras (мы согласовали = уточнили время, когда мы перебрались на террасу; przenieść się – перебраться, переселиться) i sprecyzowaliśmy stopień zażyłości z Edkiem (и уточнили степень дружественности отношений с Эдеком; zażyłość – близкие, дружеские отношения). Następnie zaczęło się trudniejsze (потом началось более сложное).

– Co robiły one (что делали они; one – они, по отношению только к лицам женского пола)? – spytał pan Muldgaard (спросил пан Мульгор).

– Dlaczego tylko my (почему только мы)? – zaprotestowała Zosia z oburzeniem i pretensją (запротестовала Зося с возмущением и обидой; pretensja – претензия, обида) w przekonaniu, iż pytanie odnosi się wyłącznie do kobiet (убежденная, что вопрос относится только к женщинам; przekonanie – убеждение).

– A kto (а кто)? – zdziwił się pan Muldgaard (удивился пан Мульгор).

Leszek wykonał w kierunku Zosi uspokajający gest (Лешек совершил в направлении Зоси успокаивающий жест; wykonać – исполнить, совершить).

– My też (мы тоже) – odpowiedział (ответил он). – On ma na myśli nas wszystkich (он имеет в виду всех нас). mówmy po kolei (давайте говорить по очереди), co kto pamięta (кто что помнит).

Przystosowując się z pewnym trudem do formy pytań, niepewni, jakim językiem należy odpowiadać, podaliśmy mu personalia wszystkich obecnych w czasie zbrodni. Pan Muldgaard sobie notował. Uzgodniliśmy czas przeniesienia się na taras i sprecyzowaliśmy stopień zażyłości z Edkiem. Następnie zaczęło się trudniejsze.

– Co robiły one? – spytał pan Muldgaard.

– Dlaczego tylko my? – zaprotestowała Zosia z oburzeniem i pretensją w przekonaniu, iż pytanie odnosi się wyłącznie do kobiet.

– A kto? – zdziwił się pan Muldgaard.

Leszek wykonał w kierunku Zosi uspokajający gest.

– My też – odpowiedział. – On ma na myśli nas wszystkich. mówmy po kolei, co kto pamięta.

– Ja nogi (я – ноги) – oświadczył stanowczo i bez namysłu Paweł (решительно и не задумываясь заявил Павел). – Pamiętam same nogi (я помню одни/только ноги).

– Jakie nogi (какие ноги)? – zainteresował się pan Muldgaard (заинтересовался пан Мульгор).

Paweł popatrzył na niego (Павел посмотрел на него), jakby nieco stropiony (как бы немного озадаченный; stropić – сбить с толку, озадачить).

– Nie wiem (не знаю) – powiedział niepewnie (сказал он неуверенно). – Prawdopodobnie czyste (вероятно, чистые) …

Pan Muldgaard przyglądał mu się (пан Мульгор присматривался к нему = внимательно посмотрел на него) ze zmarszczoną brwią i w głębokiej zadumie (морща брови и в глубоком раздумье).

– Dlaczego (почему)? – spytał stanowczo (решительно спросил он).

Paweł spłoszył się ostatecznie (Павел окончательно встревожился; spłoszyć się – испугаться, встревожиться).

– O rany (о, Господи), nie wiem (не знаю). No, bo to chyba myją, nie (ну, наверное, потому что их моют, разве нет)? Tu wszyscy myją nogi (тут все моют ноги) …

– Paweł, na litość boską (Павел, ради Бога; litość – жалость) …! – krzyknęła zdenerwowana nagle Zosia (крикнула внезапно расстроившаяся Алиция). Z ulgą pomyślałam sobie (я с облегчением подумала /себе/), że co za szczęście, że nie ma tu żadnego z moich synów (что за/какая это радость, что тут нет ни одного из моих сыновей).

– Ja nogi – oświadczył stanowczo i bez namysłu Paweł. – Pamiętam same nogi.

– Jakie nogi? – zainteresował się pan Muldgaard.

Paweł popatrzył na niego, jakby nieco stropiony.

– Nie wiem – powiedział niepewnie. – Prawdopodobnie czyste…

Pan Muldgaard przyglądał mu się ze zmarszczoną brwią i w głębokiej zadumie.

– Dlaczego? – spytał stanowczo.

Paweł spłoszył się ostatecznie.

– O rany, nie wiem. No, bo to chyba myją, nie? Tu wszyscy myją nogi…

– Paweł, na litość boską…! – krzyknęła zdenerwowana nagle Zosia. Z ulgą pomyślałam sobie, że co za szczęście, że nie ma tu żadnego z moich synów.

Pan Muldgaard robił wrażenie człowieka (пан Мульгор производил впечатление человека), który cierpliwie zniesie wszystko (который терпеливо вынесет все).

– Dlaczego same nogi (почему одни/только ноги)? – spytał (спросил он). – A reszta kadłuba nie (а остальное туловище – нет)?

– Nie (нет) – powiedział pospiesznie Paweł (поспешно сказал Павел). – Na nogach była lampa (на ногах была лампа), a reszta kadłuba była w ciemno (а остальное туловище было в темно).

Wyglądało na to (походило на то; wyglądać – выглядеть, походить), że sposób wypowiadania się pana Muldgaarda (что способ речи пана Мульгора; wypowiadać się – высказываться, выражаться) jest dość zaraźliwy (довольно заразителен). Nie kryjąc niezadowolenia (не скрывая /своего/ неудовольствия), Zosia spróbowała skorygować potomka (Зося попробовала откорректировать потомка).

– Paweł, przestań (Павел, перестань)! Ciemno było na góra kadłuba (темно было на верх туловища) … Tfu! Powiedzcie to jakoś po polsku (тьфу, скажите это как-нибудь по-польски).

– Zejdźmy może z tego kadłuba (может, съедем = слезем /уже/ с этого туловища = оставим его в покое) – zaproponował Leszek (предложил Лешек). – My to panu po prostu pokażemy (мы это вам просто покажем) …

Pan Muldgaard robił wrażenie człowieka, który cierpliwie zniesie wszystko.

– Dlaczego same nogi? – spytał. – A reszta kadłuba nie?

– Nie – powiedział pospiesznie Paweł. – Na nogach była lampa, a reszta kadłuba była w ciemno.

Wyglądało na to, że sposób wypowiadania się pana Muldgaarda jest dość zaraźliwy. Nie kryjąc niezadowolenia, Zosia spróbowała skorygować potomka.

– Paweł, przestań! Ciemno było na góra kadłuba… Tfu! Powiedzcie to jakoś po polsku.

– Zejdźmy może z tego kadłuba – zaproponował Leszek. – My to panu po prostu pokażemy…

Po dokonaniu prezentacji lampy (после осуществления демонстрации лампы; dokonać – осуществить) pan Muldgaard całkiem rozsądnie zażądał odtworzenia dekoracji (пан Мульгор совершенно разумно потребовал воспроизвести декорацию). Ustawiliśmy krzesła i fotele tak samo jak wczorajszego wieczoru (мы расставили стулья и кресла так же, как вчера вечером), po czym całe śledztwo przeniosło się na taras (после чего все следствие перешло на террасу). Udało nam się w pewnym stopniu uzgodnić (в определенной степени, нам удалось договориться = согласиться друг с другом), gdzie kto siedział (кто где сидел). Przed oczami stanęły mi (перед моими глазами стояли) buty w czerwonym blasku i postanowiłam się włączyć (ботинки в красном блеске, и я решила включиться).

– Panie Leszku (пан Лешек), pana i Henryka (вас и Хенрика) mamy właściwie z głowy (собственно, можно исключить; mieć z głowy – разрешить проблему) – oświadczyłam bez wahania (заявила я без колебания), po czym zwróciłam się do pana Muldgaarda (после чего обратилась к пану Мульгору): – obaj (оба), ten pan i Henryk Larsen (этот пан и Хенрик Ларсен), przez cały wieczór nie ruszyli się z miejsca (весь вечер не двинулись с места), co mogę stwierdzić pod przysięgą (что = это я могу подтвердить под присягой). Siedzieli i rozmawiali (сидели и разговаривали). Sama widziała (я сама видела).

Po dokonaniu prezentacji lampy pan Muldgaard całkiem rozsądnie zażądał odtworzenia dekoracji. Ustawiliśmy krzesła i fotele tak samo jak wczorajszego wieczoru, po czym całe śledztwo przeniosło się na taras. Udało nam się w pewnym stopniu uzgodnić, gdzie kto siedział. Przed oczami stanęły mi buty w czerwonym blasku i postanowiłam się włączyć.

– Panie Leszku, pana i Henryka mamy właściwie z głowy – oświadczyłam bez wahania, po czym zwróciłam się do pana Muldgaarda: – obaj, ten pan i Henryk Larsen, przez cały wieczór nie ruszyli się z miejsca, co mogę stwierdzić pod przysięgą. Siedzieli i rozmawiali. Sama widziała.

– A pani ruszała się (а пани двигалась)? – spytał pan Muldgaard z tak silnym akcentem na „się” (спросил пан Мульгор с таким сильным акцентом на «сь»), że przez moment miałam wrażenie (что на мгновение у меня было = создалось впечатление), iż podejrzewa mnie o jakieś epileptyczne drgawki (что он подозревает меня = что у меня какие-то эпилептические судороги) i to właśnie pragnienie przede wszystkim wyjaśnić (и именно жажда = желание прежде всего объяснить это). Opanowałam wrażenie (/но я/ подавила в себе /это/ желание; opanować coś – подавить что-л., справиться с чем-л.).

– Jasne, że się ruszałam (ясное дело, двигалась). Kilka razy (несколько раз). Chodziłam po cukier, po papierosy (я ходила за сахаром, за сигаретами), pomagałam Alicji robić kawę (помогала Алиции делать кофе) … Ale za każdym razem, wracając (но каждый раз, возвращаясь), widziałam ich nogi (я видела их ноги). A w ogóle siedzieli koło mnie (а вообще-то, они сидели возле меня).

– A pani ruszała się? – spytał pan Muldgaard z tak silnym akcentem na „się”, że przez moment miałam wrażenie, iż podejrzewa mnie o jakieś epileptyczne drgawki i to właśnie pragnienie przede wszystkim wyjaśnić. Opanowałam wrażenie.

– Jasne, że się ruszałam. Kilka razy. Chodziłam po cukier, po papierosy, pomagałam Alicji robić kawę… Ale za każdym razem, wracając, widziałam ich nogi. A w ogóle siedzieli koło mnie.

Zaczynając od domu (начиная с дома = входа) i licząc zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara (и считая по направлению движения часовых стрелок = по часовой стрелке; zgodnie z czymś – согласно чему-л.), siedzieli kolejno (сидели поочередно = один за другим): Elżbieta, Edek, Leszek, Henryk, ja, Alicja, Roj, Anita, Zosia i Paweł (Эльжбета, Эдек, Лешек, Хенрик, я, Алиция, Рой, Анита, Зося и Павел). Siedzieli czysto teoretycznie (сидели чисто теоретически), w praktyce nie tylko błąkali się tam i z powrotem (на практике не только блуждали туда и обратно = туда-сюда), ale także zajmowali cudze fotele (а также занимали = садились в чужие кресла). Jedynie Leszek i Henryk ani na chwilę nie opuścili swoich miejsc (только Лешек и Хенрик ни на секунду не освобождали = не вставали со своих мест), co zgodnie zaświadczyli wszyscy (что все подтвердили единогласно). Pan Muldgaard, badając szczegóły topograficzne (пан Мульгор, исследуя топографические особенности), sprawdził, czy przypadkiem Leszek nie mógł zabić Edka (не мог ли, случаем, Лешек убить Эдека) nie wstając z fotela (не вставая с кресла), i po nader wnikliwych próbach wykluczył tę możliwość (и после весьма тщательных проб/проверок такую возможность исключил). Tym bardziej nie mógł tego uczynić Henryk (тем более, этого не мог осуществить Хенрик), który siedział dalej (который сидел дальше). Istotnie (по сути), tych dwóch mieliśmy z głowy (эти двое были вне подозрения).

Zaczynając od domu i licząc zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara, siedzieli kolejno: Elżbieta, Edek, Leszek, Henryk, ja, Alicja, Roj, Anita, Zosia i Paweł. Siedzieli czysto teoretycznie, w praktyce nie tylko błąkali się tam i z powrotem, ale także zajmowali cudze fotele. Jedynie Leszek i Henryk ani na chwilę nie opuścili swoich miejsc, co zgodnie zaświadczyli wszyscy. Pan Muldgaard, badając szczegóły topograficzne, sprawdził, czy przypadkiem Leszek nie mógł zabić Edka nie wstając z fotela, i po nader wnikliwych próbach wykluczył tę możliwość. Tym bardziej nie mógł tego uczynić Henryk, który siedział dalej. Istotnie, tych dwóch mieliśmy z głowy.

Odliczywszy także Edka (после вычета также /и/ Эдека), pozostawało osiem osób (оставалось восемь человек), wśród których należało szukać mordercy (среди которых нужно было = предстояло искать убийцу). Chyba, że ktoś z zewnątrz (разве что кто-то извне = чужой) … Kogoś z zewnątrz nie można było wykluczyć (кого-то чужого нельзя было исключить). W tych ciemnościach i w tym zamieszaniu (в этой темноте и в этой суматохе; zamieszanie – замешательство, суматоха) do ogrodu mogło wejść czterdziestu rozbójników (в сад могло войти /хоть/ сорок разбойников) i nikt by ich nie zauważył (и никто бы их не заметил). Czemuż jednak ci rozbójnicy mieliby mordować akurat Edka (однако, почему эти разбойники должны были = зачем им было надо убивать именно Эдека), który przyjechał do Danii (который приехал в Данию) po raz pierwszy w życiu przed czterema dniami (первый раз в жизни четыре дня назад), spędził te dni na nadużywaniu alkoholu (провел эти дни, злоупотребляя алкоголем) i nikomu jeszcze nie zdążył się narazić (и еще/пока никому не успел насолить; narazić się komuś – восстановить кого-л. против себя; вызвать чье-л. недовольство)? Przez pomyłkę (по ошибке) …?

Odliczywszy także Edka, pozostawało osiem osób, wśród których należało szukać mordercy. Chyba, że ktoś z zewnątrz… Kogoś z zewnątrz nie można było wykluczyć. W tych ciemnościach i w tym zamieszaniu do ogrodu mogło wejść czterdziestu rozbójników i nikt by ich nie zauważył. Czemuż jednak ci rozbójnicy mieliby mordować akurat Edka, który przyjechał do Danii po raz pierwszy w życiu przed czterema dniami, spędził te dni na nadużywaniu alkoholu i nikomu jeszcze nie zdążył się narazić? Przez pomyłkę…?

Pan Muldgaard przyjrzał nam się z uwagą i dość podejrzliwie (пан Мульгор посмотрел на нас внимательно и довольно подозрительно). Następnie po licznych, ciężkich i całkowicie bezskutecznych, wysiłkach (потом после многочисленных, тяжелых/трудных и совершенно безрезультатных усилий), zmierzających do ustalenia, kto, co i kiedy robił (с целью определить, кто, что и когда делал; zmierzać do czegoś – быть направленным на что-л.) i gdzie się w jakim momencie znajdował (и где в какой момент находился), przystąpił do szukania motywu zbrodni (он приступил к поиску мотива преступления).

– Azali nie miłowała jego jaka osoba (иль не миловала его какая особа; miłować – любить – устар.)? – spytał z naciskiem (спросил он с напором), nie odwracając od nas bacznego spojrzenia (не отворачивая = не отводя от нас внимательного взгляда; odwracać – отворачивать, поворачивать).

Pan Muldgaard przyjrzał nam się z uwagą i dość podejrzliwie. Następnie po licznych, ciężkich i całkowicie bezskutecznych, wysiłkach zmierzających do ustalenia, kto, co i kiedy robił i gdzie się w jakim momencie znajdował, przystąpił do szukania motywu zbrodni.

– Azali nie miłowała jego jaka osoba? – spytał z naciskiem, nie odwracając od nas bacznego spojrzenia.

Zatkało nas wszystkich radykalnie (мы все опешили радикально = радикальным образом; zatkać – заткнуть, закупорить). Odpowiedź na tak sformułowane pytanie (ответ на так сформулированный вопрос) wydawała się całkowicie niemożliwa (казался совершенно невозможным). Na upartego można było oświadczyć (если уж на то пошло, можно было заявить = сказать; uparty – упрямый, упорный), że owszem, miłowała go Alicja (что да, конечно, его миловала Алиция), ale po pierwsze miałoby to niewiele wspólnego z prawdą (но, во-первых, это имело бы немного общего с правдой), po drugie zaś wszystko wskazywało na to (а во-вторых, все указывало на то), że pan Muldgaard pyta raczej (что пан Мульгор, скорее, спрашивал = имел в виду), czy ktoś nie żywił do Edka niechęci (не испытывал ли кто-то неприязни к Эдеку). Nikt taki nie przychodził nam na myśl (никто такой нам на мысль = в голову не приходил). Edek na ogół dawał się lubić (Эдека вообще-то можно было любить = он мог нравиться; dać się – даться, поддаться) i na trzeźwo był człowiekiem uroczym i pełnym wdzięku (и по трезвому был человеком очаровательным и полным обаяния).

– Nie (нет) – powiedział Leszek (сказал Лешек), oprzytomniawszy po długiej chwili milczenia (придя в себя после долгого молчания = долгой паузы). – Wszyscy go lubili (его все любили).

Zatkało nas wszystkich radykalnie. Odpowiedź na tak sformułowane pytanie wydawała się całkowicie niemożliwa. Na upartego można było oświadczyć, że owszem, miłowała go Alicja, ale po pierwsze miałoby to niewiele wspólnego z prawdą, po drugie zaś wszystko wskazywało na to, że pan Muldgaard pyta raczej, czy ktoś nie żywił do Edka niechęci. Nikt taki nie przychodził nam na myśl. Edek na ogół dawał się lubić i na trzeźwo był człowiekiem uroczym i pełnym wdzięku.

– Nie – powiedział Leszek, oprzytomniawszy po długiej chwili milczenia. – Wszyscy go lubili.

Pan Muldgaard zamyślił się (пан Мульгор призадумался), po czym zadał następne pytanie (после чего задал следующий вопрос), wysoko kwalifikujące jego instynkt śledczy (которое свидетельствовало о высокой квалификации его следственного инстинкта; kwalifikować – квалифицировать).

– Była może jaka incydent (может, была какая инцидент)? Ten wieczór alibo przódy (этот вечер иль переды)?

– O rany boskie… (о, Господи)! – jęknął z akcentem podziwu i zachwytu Paweł (охнул с акцентом = интонацией удивления и восхищения Павел; jęknąć – охнуть, застонать), roziskrzonym wzrokiem wpatrzony w usta pana Muldgaarda (искрящимся взглядом всматриваясь в рот пана Мульгора). Zachłannie i wręcz w napięciu (жадно и просто = в сильном напряжении; zachłannie – жадно, ненасытно) oczekiwał każdej jego następnej wypowiedzi (ожидал он каждого его последующего высказывания), delektując się formą i nie bacząc na treść (наслаждаясь формой и невзирая на содержание).

– Paweł, zamknij się wreszcie (Павел, да заткнись ты, наконец) – powiedziała mechanicznie Zosia (механически/машинально сказала Зося), zdenerwowana dla odmiany raczej treścią (скорее = больше расстроенная, наоборот, содержанием; odmiana – изменение, разновидность).

Pan Muldgaard zamyślił się, po czym zadał następne pytanie, wysoko kwalifikujące jego instynkt śledczy.

– Była może jaka incydent? Ten wieczór alibo przódy?

– O rany boskie…! – jęknął z akcentem podziwu i zachwytu Paweł, roziskrzonym wzrokiem wpatrzony w usta pana Muldgaarda. Zachłannie i wręcz w napięciu oczekiwał każdej jego następnej wypowiedzi, delektując się formą i nie bacząc na treść.

– Paweł, zamknij się wreszcie – powiedziała mechanicznie Zosia, zdenerwowana dla odmiany raczej treścią.

Pan Muldgaard przeniósł wzrok na nią (пан Мульгор перевел взгляд на нее) i z niej na Pawła (и/а с нее – на Павла).

– Ta dama (эта дама) – upewnił się (убедился он) – to wasza mać (это ваша мать = твоя мать; wasza – ваша, может относиться только к нескольким, хорошо знакомым людям)?

Sama zaczęłam zachłannie oczekiwać (я сама стала жадно = с нетерпением ожидать) każdej następnej wypowiedzi pana Muldgaarda (каждое последующее высказывание пана Мульгора). Poczułam, że jestem świadkiem rzeczy (я почувствовала/ощутила, что являюсь свидетелем вещей) jedynych w swoim rodzaju (единственных в своем роде). Paweł starannie unikał spojrzenia matki (Павел старательно избегал смотреть на мать; spojrzenie – взгляд). Zosia najwyraźniej wolała nie patrzeć na syna (Зося явно предпочитала не смотреть на сына).

– Tak (да) – powiedziała nagle życzliwie i ze współczuciem Elżbieta (сказала неожиданно доброжелательно и сочувствием Эльжбета). – To jest jego mać (это его мать).

– Elżbieta (Эльжбета) …! – jęknął Leszek (простонал Лешек).

Pan Muldgaard wrócił do tematu (пан Мульгор вернулся к теме).

– Incydent (инцидент). Była jaka alibo nie (была какая иль нет)?

Pan Muldgaard przeniósł wzrok na nią i z niej na Pawła.

– Ta dama – upewnił się – to wasza mać?

Sama zaczęłam zachłannie oczekiwać każdej następnej wypowiedzi pana Muldgaarda. Poczułam, że jestem świadkiem rzeczy jedynych w swoim rodzaju. Paweł starannie unikał spojrzenia matki. Zosia najwyraźniej wolała nie patrzeć na syna.

– Tak – powiedziała nagle życzliwie i ze współczuciem Elżbieta. – To jest jego mać.

– Elżbieta…! – jęknął Leszek.

Pan Muldgaard wrócił do tematu.

– Incydent. Była jaka alibo nie?

Patrzyliśmy na niego (мы смотрели на него), nie chcąc, na wszelki wypadek (не желая = избегая, на всякий случай), spoglądać na siebie (смотреть друг на друга; spoglądać – смотреть, поглядывать – разг.). Niezdecydowanie gęstniało w powietrzu (в воздухе сгущалась нерешительность). Nikt jakoś nie miał ochoty (как-то ни у кого не было охоты/желания) ujawniać wydarzeń poprzedniego wieczoru (раскрывать = разглашать события предыдущего вечера) bez porozumienia z Alicją (без согласования с Алицией). Czy dziwaczny występ pijanego Edka mógł mieć w ogóle (могло ли чудаческое выступление пьяного Эдека вообще иметь) jakiś sens i jakieś znaczenie (какой-либо смысл и какое-либо значение)? Ona go znała najlepiej (она его знала лучше всех) …

Nagle doszłam do wniosku (внезапно я пришла к выводу), że nie można z tym dłużej zwlekać (что медлить с этим больше нельзя), i nie zważając na wrażenie (и невзирая на впечатление; zważać na coś – принимать во внимание, учитывать что-л.), jakie to może uczynić (какое это может произвести), postanowiłam uzgodnić z nią rzecz natychmiast (я решила согласовать с ней /это/ дело незамедлительно).

– Zaraz wrócę (я сейчас вернусь) – oświadczyłam (заявила я), nie wdając się w bardziej szczegółowe wyjaśnienia (не вдаваясь в более подробные объяснения), i opuściłam taras (и покинула террасу), zanim pan Muldgaard zdążył zaprotestować (прежде чем пан Мульгор успел запротестовать).

Patrzyliśmy na niego, nie chcąc, na wszelki wypadek, spoglądać na siebie. Niezdecydowanie gęstniało w powietrzu. Nikt jakoś nie miał ochoty ujawniać wydarzeń poprzedniego wieczoru bez porozumienia z Alicją. Czy dziwaczny występ pijanego Edka mógł mieć w ogóle jakiś sens i jakieś znaczenie? Ona go znała najlepiej…

Nagle doszłam do wniosku, że nie można z tym dłużej zwlekać, i nie zważając na wrażenie, jakie to może uczynić, postanowiłam uzgodnić z nią rzecz natychmiast.

– Zaraz wrócę – oświadczyłam, nie wdając się w bardziej szczegółowe wyjaśnienia, i opuściłam taras, zanim pan Muldgaard zdążył zaprotestować.

Alicję znalazłam w atelier (я нашла Алицию в ателье), rozpłaszczoną na czworakach (распластанной на четвереньках), z głową pod katafalkiem (с головой под катафалком). Czasu miałam mało (времени у меня было мало), od razu więc uznałam (поэтому я сразу сочла; uznać – счесть, посчитать), że prościej będzie samej się tam wczołgać (что проще будет самой там вползти) niż próbować ją wyciągnąć (чем пробовать/пытаться вытащить ее).

– Ty, słuchaj (ты, слушай) – powiedziałam do jej łokcia (сказала я ее локтю), usiłując wyplątać włosy z jakiś elementów konstrukcyjnych (стараясь распутать волосы из каких-то элементов конструкции). – Doszliśmy do incydentów (мы дошли до инцидентов), które zaszły alibo nie (которые произошли или нет). Nie wiemy (не знаем), czy mu powiedzieć o tych krzykach Edka (говорить ли ему об этих криках Эдека). Co o tym myślisz (что ты об этом думаешь)?

Alicję znalazłam w atelier, rozpłaszczoną na czworakach, z głową pod katafalkiem. Czasu miałam mało, od razu więc uznałam, że prościej będzie samej się tam wczołgać niż próbować ją wyciągnąć.

– Ty, słuchaj – powiedziałam do jej łokcia, usiłując wyplątać włosy z jakiś elementów konstrukcyjnych. – Doszliśmy do incydentów, które zaszły alibo nie. Nie wiemy, czy mu powiedzieć o tych krzykach Edka. Co o tym myślisz?

– Właśnie nie wiem (вот не знаю) – odparła Alicja okropnie rozzłoszczona (ответила Алиция ужасно разозленная), głosem przytłumionym zarówno furią (голосом приглушенным как яростью), jak i pozycją (так и позицией = положением, в котором находилась). – Myślałam (я думала), że może tu gdzieś wleciał (что, может, куда-то сюда залетело/свалилось). Za cholerę nie mogę go znaleźć (никак не могу его найти). Myślałam (я думала), że może oni znajdą przypadkiem (что, может, они найдут случайно), ale też nie (но тоже нет). Gdzie on, do diabła, może być (где оно, черт возьми, может быть)?!