Текст книги "Wszystko czerwone / Всё красное"

Автор книги: Joanna Chmielewska

сообщить о нарушении

Текущая страница: 50 (всего у книги 53 страниц)

Z pewnością nie minęło więcej niż pięć minut, kiedy okropny, krótki krzyk poderwał mnie znów na równe nogi. Zdawało mi się, że to głos Alicji. Jeden krótki, straszny krzyk i potem cisza…!

Omal nie wywichnęłam sobie ręki, naciskając kontakt ukryty pod ramą od obrazu. Kanapa była pusta, Alicji na niej nie było! W korytarzyku usłyszałam rumor i głosy Pawła i Zosi. Zabrakło mi oddechu, na szczęście zanim zdążyłam zacząć się dusić, dostrzegłam Alicję, żywą, w całości, poruszającą się w mroku przedpokoju.

– Strasznie was przepraszam (извините, пожалуйста) – powiedziała (сказала она) z bezgraniczną skruchą i zakłopotaniem (с безграничным раскаянием и смущением). – Pomyliłam się (я ошиблась) …

Zosia, chwiejąc się (Зося, шатаясь; chwiać się – шататься), bez słowa (без /единого/ слова), pomacała ręką za sobą (пощупала рукой за собой = за своей спиной). Paweł złapał ją (Павел поймал/ухватил ее) i troskliwie posadził na fotelu (и заботливо усадил на кресло). Usiadłam na sąsiednim (я уселась на соседнем).

– Znaczy (значит = то есть), zamiast zamknąć oczy i spać (вместо того, чтобы закрыть глаза и спать), zaczęłaś drzeć gębę (ты начала/стала драть глотку)? – powiedziałam z rezygnacją (сказала я, смиряясь; rezygnacja – отказ /от попыток действовать/, смирение). – Pomyliłaś czynności (ты перепутала действия)?

– Niezupełnie (не совсем). Zapomniałam (я забыла), gdzie śpię (где я сплю). Rozmawiałam przez chwilę z Elżbietą (я немного поговорила с Эльжбетой), a propos (кстати), jak Elżbieta (как Эльжбета) …?

– Dziękuję, nieźle (спасибо, неплохо) – odparła łagodnie Elżbieta od drzwi (мягко ответила Эльжбета со стороны двери).

– Strasznie was przepraszam – powiedziała z bezgraniczną skruchą i zakłopotaniem. – Pomyliłam się…

Zosia, chwiejąc się, bez słowa, pomacała ręką za sobą. Paweł złapał ją i troskliwie posadził na fotelu. Usiadłam na sąsiednim.

– Znaczy, zamiast zamknąć oczy i spać, zaczęłaś drzeć gębę? – powiedziałam z rezygnacją. – Pomyliłaś czynności?

– Niezupełnie. Zapomniałam, gdzie śpię. Rozmawiałam przez chwilę z Elżbietą, a propos, jak Elżbieta…?

– Dziękuję, nieźle – odparła łagodnie Elżbieta od drzwi.

– To chwała Bogu (тогда слава Богу). Potem poszłam do łazienki (потом я пошла в ванную), napiłam się wody (выпила воды), jeszcze czekałam (еще ждала), aż będzie leciała zimna (пока будет лететь = пойдет холодная), a potem odruchowo poszłam do swojego pokoju (а потом машинально пошла в свою комнату) i usiadłam na łóżku (и села на кровать). I wyobraźcie sobie (и, представьте себе), usiadłam na kimś (на кого-то села) …!!!

– Na kukle (на куклу) … – mruknęła Zosia z rozgoryczeniem (озлобленно пробормотала Зося).

– No tak (ну, да), ale ja zapomniałam (но/только я забыла), że tam śpi ta maszkara (что там спит эта уродина). Zrozumcie (вы поймите), jakie to wrażenie (какое это впечатление), jak człowiek siada na kimś (как/когда человек садится на кого-то) we własnym łóżku (в собственной кровати)! W ogóle idiotyczny pomysł z kukłami (вообще, дурацкая идея с куклами)! Możliwe (возможно), że trochę krzyknęłam (я и крикнула слегка) …

– Trochę (слегка) …!!! – prychnęła z oburzeniem Zosia (возмущенно фыркнула Зося).

– To chwała Bogu. Potem poszłam do łazienki, napiłam się wody, jeszcze czekałam, aż będzie leciała zimna, a potem odruchowo poszłam do swojego pokoju i usiadłam na łóżku. I wyobraźcie sobie, usiadłam na kimś…!!!

– Na kukle… – mruknęła Zosia z rozgoryczeniem.

– No tak, ale ja zapomniałam, że tam śpi ta maszkara. Zrozumcie, jakie to wrażenie, jak człowiek siada na kimś we własnym łóżku! W ogóle idiotyczny pomysł z kukłami! Możliwe, że trochę krzyknęłam…

– Trochę…!!! – prychnęła z oburzeniem Zosia.

– Myślałem (я думал), że tym razem (что на сей раз) cię jednak zamordowali (тебя все-таки прикончили) – wyznał Paweł (признался Павел). – Tak to jeszcze nikt tu nie krzyczał (так тут еще никто не кричал).

– Nikt nie siadał na kukłach (никто не садился на куклы) …

– Jest nas pięcioro (нас пятеро) – powiedziała melancholijnie Elżbieta (меланхолически сказала Эльжбета), oparta o drzwi (опираясь о дверь). – Czy każdy po kolei zamierza coś zrobić (каждый по очереди собирается что-то сделать/делать)? Czy ja też muszę (я тоже должна)?

– Nic nie musisz (ничего ты не должна). Trzy osoby odpadły (три особы отпали). Paweł, ty jak (Павел, ты как)?

– Ja odmawiam (я отказываюсь) – odparł kategorycznie Paweł (категорически ответил Павел) i ziewnął przeraźliwie (и ужасно зевнул). – Mnie się chce spać (мне спать хочется).

– Myślałem, że tym razem cię jednak zamordowali – wyznał Paweł. – Tak to jeszcze nikt tu nie krzyczał.

– Nikt nie siadał na kukłach…

– Jest nas pięcioro – powiedziała melancholijnie Elżbieta, oparta o drzwi. – Czy każdy po kolei zamierza coś zrobić? Czy ja też muszę?

– Nic nie musisz. Trzy osoby odpadły. Paweł, ty jak?

– Ja odmawiam – odparł kategorycznie Paweł i ziewnął przeraźliwie. – Mnie się chce spać.

– Boże, co za koszmarna noc (Боже, что за кошмарная ночь)! – powiedziała Zosia (сказала Зося) z rozdzierającym jękiem (душераздирающим стоном). – Daję wam słowo (даю вам слово), że dłużej tego nie zniosę (что дольше = больше я этого не вынесу). Alicja, rób, co chcesz (Алиция, делай, что хочешь), myśl (думай), szukaj (ищи), sprawdzaj (проверяй), jeśli sobie nie przypomnisz (если ты не вспомнишь), co wiesz (что ты знаешь), jeśli nie odbierzesz tej paczki od Herberta (если не заберешь у Герберта этого пакета), jeśli nie wyczerpiesz wszystkiego (если не исчерпаешь = не используешь все возможности), żeby złapać tę zbrodniarkę (чтобы поймать эту преступницу), przysięgam wam (клянусь вам), że ja zacznę mordować (что я начну убивать)!!!

– Nie dziś, proszę cię (пожалуйста, не сегодня) – powiedziała Alicja błagalnie (умоляюще сказала Алиция). – Zacznij od jutra (начни с завтра = с завтрашнего дня). Pozwól nam się przedtem trochę przespać (позволь/разреши нам перед этим немного поспать)!

– Boże, co za koszmarna noc! – powiedziała Zosia z rozdzierającym jękiem. – Daję wam słowo, że dłużej tego nie zniosę. Alicja, rób, co chcesz, myśl, szukaj, sprawdzaj, jeśli sobie nie przypomnisz, co wiesz, jeśli nie odbierzesz tej paczki od Herberta, jeśli nie wyczerpiesz wszystkiego, żeby złapać tę zbrodniarkę, przysięgam wam, że ja zacznę mordować!!!

– Nie dziś, proszę cię – powiedziała Alicja błagalnie. – Zacznij od jutra. Pozwól nam się przedtem trochę przespać!

– Nie wiem (не знаю), czy warto próbować (стоит ли пробовать) – powiedziałam z powątpiewaniem (с сомнением сказала я). – Będę zdziwiona (я удивлюсь), jeśli tej nocy (если этой ночью) nie wybuchnie w Allerød pożar (в Аллеред не вспыхнет пожар) albo cokolwiek innego (или что-нибудь другое/еще) …

– Chyba nie zdąży (пожалуй, не успеет), bo już zaczyna świtać (потому что уже начинает рассветать) – powiedział Paweł pocieszająco (утешительно сказал Павел), patrząc w okno (глядя в окно).

Rzeczywiście nie zdążył (и, действительно, не успел), chociaż tej nocy (хотя в эту ночь) nie zdziwiłoby nas już prawdopodobnie nic (нас, вероятно, уже ничто бы не удивило). Ani pożar (ни пожар), ani powódź (ни наводнение), ani trzęsienie ziemi (ни землетрясение). Gdyby Alicja hodowała kota albo psa (если бы у Алиции был кот или собака; hodować – выращивать, разводить), klepanie ogonem w podłogę (шлепки хвостом об пол) lub też drapanie się za obrożą (или же почесывание за ошейником) postawiłoby znów cały dom w stan alarmu (вновь бы поставило = привело весь дом в состояние тревоги).

– Nie wiem, czy warto próbować – powiedziałam z powątpiewaniem. – Będę zdziwiona, jeśli tej nocy nie wybuchnie w Allerød pożar albo cokolwiek innego…

– Chyba nie zdąży, bo już zaczyna świtać – powiedział Paweł pocieszająco, patrząc w okno.

Rzeczywiście nie zdążył, chociaż tej nocy nie zdziwiłoby nas już prawdopodobnie nic. Ani pożar, ani powódź, ani trzęsienie ziemi. Gdyby Alicja hodowała kota albo psa, klepanie ogonem w podłogę lub też drapanie się za obrożą postawiłoby znów cały dom w stan alarmu.

Zdopingowana ostatnimi wydarzeniami (подгоняемая последними происшествиями; zdopingować – стимулировать, поощрить) i pogarszającą się atmosferą (и ухудшающейся атмосферой), Alicja postanowiła potraktować rzecz poważnie (Алиция решила отнестись = подойти к делу серьезно) i odzyskać tajemniczą paczkę (и заполучить таинственный пакет), nie mając zresztą pojęcia (впрочем, не имея понятия), czy będzie to na cokolwiek przydatne (пригодится ли это хоть на что-то). Skutek był taki (результат был таким), że poszukujący jej pan Muldgaard (что разыскивающий ее пан Мульгор) przez cały dzień nie zdołał jej złapać (на протяжении всего дня не сумел ее поймать). Poruszony nerwowymi telefonami Herbert (взволнованный нервными звонками Герберт; poruszyć – взволновать, тронуть) w przypływie nadgorliwości (в приливе = порыве чрезмерного рвения) znów zabrał pakunek do samochodu (вновь забрал сверток в машину) i udał się do niej (и отправился к ней). W tym samym czasie (в это же самое время) zniecierpliwiona Alicja udała się do niego (потерявшая терпение Алиция отправилась к нему). Wrócili do siebie równocześnie (они вернулись = прибыли друг к другу одновременно), mijając się w drodze (разминувшись в дороге), za nimi zaś podążał pan Muldgaard (а за ними пытался успеть/угнаться пан Мульгор). W ten sposób wszyscy troje (таким образом, все трое) spędzili dzień pracy (провели рабочий день), ganiając się nawzajem bezskutecznie po mieście (безрезультатно гоняясь друг за другом по городу). W ostatecznym rezultacie wysiłków (в конечном итоге усилий) Herbert spotkał Alicję (Герберт встретил Алицию) wysiadającą z pociągu na stacji w Allerød (когда она выходила из поезда на станции в Аллеред), gdzie przyjechał jej szukać (куда он приехал ее искать). Podrzucił ją do domu (он подбросил ее домой), odmówił wstąpienia (зайти отказался), a ze względu na pośpiech (а из-за спешки) omal nie zapomniał w ostatniej chwili (он чуть не забыл в последний момент) wręczyć jej przyczyny tego całego zamieszania (вручить ей причину всей этой суматохи).

Zdopingowana ostatnimi wydarzeniami i pogarszającą się atmosferą, Alicja postanowiła potraktować rzecz poważnie i odzyskać tajemniczą paczkę, nie mając zresztą pojęcia, czy będzie to na cokolwiek przydatne. Skutek był taki, że poszukujący jej pan Muldgaard przez cały dzień nie zdołał jej złapać. Poruszony nerwowymi telefonami Herbert w przypływie nadgorliwości znów zabrał pakunek do samochodu i udał się do niej. W tym samym czasie zniecierpliwiona Alicja udała się do niego. Wrócili do siebie równocześnie, mijając się w drodze, za nimi zaś podążał pan Muldgaard. W ten sposób wszyscy troje spędzili dzień pracy, ganiając się nawzajem bezskutecznie po mieście. W ostatecznym rezultacie wysiłków Herbert spotkał Alicję wysiadającą z pociągu na stacji w Allerød, gdzie przyjechał jej szukać. Podrzucił ją do domu, odmówił wstąpienia, a ze względu na pośpiech omal nie zapomniał w ostatniej chwili wręczyć jej przyczyny tego całego zamieszania.

Z paczuszką w ręku (с пакетиком в руке) Alicja triumfalnie wkroczyła do mieszkania (Алиция триумфально вошла в дом).

– Proszę, jest (а вот и он)! Jeśli teraz się okaże (если сейчас окажется), że tam są, na przykład, stare pończochy do łatania (что там, к примеру, старые чулки) …

Rzuciłyśmy się na nią zachłannie (мы жадно набросились на нее). W paczce znajdował się mały (в пакетик находился малый), kieszonkowy słowniczek polsko-włoski (карманный польско-итальянский словарик), kalendarzyk sprzed kilku lat (календарик нескольколетней давности), jeden wiszący klips (одна висячая клипса) z jakichś zielonych kamieni (из каких-то зеленых камней), bardzo oryginalny (очень оригинальная), pudełko ceramicznych płytek na mozaikę (коробочка с керамическими плитками/пластинками для мозаики) i zaginione zdjęcia z Florencji (и пропавшие фотографии из Флоренции). Dwa filmy i kilkanaście odbitek (две пленки и несколько снимков).

– Wyglądacie jak wygłodniałe hieny (вы выглядите, как изголодавшиеся гиены) – zauważył krytycznie Paweł (критически отметил Павел), przyglądając się nam (глядя на нас), kiedy wyszarpywałyśmy sobie wzajemnie upragnione fotografie (когда мы вырывали друг у друга столь желанные фотографии).

– Jest (есть)! – zawołała Alicja rozradowana (обрадовано закричала Алиция), patrząc pod światło na film (разглядывая пленку на свет). – Tu mi właśnie ten kapelusz wlatuje do fontanny (тут у меня эта шляпа как раз улетает в фонтан)!

Z paczuszką w ręku Alicja triumfalnie wkroczyła do mieszkania.

– Proszę, jest! Jeśli teraz się okaże, że tam są, na przykład, stare pończochy do łatania…

Rzuciłyśmy się na nią zachłannie. W paczce znajdował się mały, kieszonkowy słowniczek polsko-włoski, kalendarzyk sprzed kilku lat, jeden wiszący klips z jakichś zielonych kamieni, bardzo oryginalny, pudełko ceramicznych płytek na mozaikę i zaginione zdjęcia z Florencji. Dwa filmy i kilkanaście odbitek.

– Wyglądacie jak wygłodniałe hieny – zauważył krytycznie Paweł, przyglądając się nam, kiedy wyszarpywałyśmy sobie wzajemnie upragnione fotografie.

– Jest! – zawołała Alicja rozradowana, patrząc pod światło na film. – Tu mi właśnie ten kapelusz wlatuje do fontanny!

W tejże samej chwili (в этот же самый момент) pan Muldgaard zapukał do drzwi (в дверь постучал пан Мульгор). Otworzył mu Paweł (ему открыл Павел), bo my wszystkie byłyśmy zbyt zajęte (поскольку все мы были слишком заняты). Wraz z panem Muldgaardem (вместе с паном Мульгором) przybył jakiś nie znany nam osobnik (прибыл какой-то незнакомый нам индивид), wyglądający na bardzo ważną personę (который выглядел/походил на очень важную персону). Pan Muldgaard witał się (пан Мульгор здоровался) i usiłował być dobrze wychowany (и старался быть хорошо воспитанным = проявлять правила этикета), dokonując prezentacji (совершая представления = представляя людей), towarzyszący mu osobnik natomiast (зато сопровождавший его индивид), zaniedbując całkowicie formy towarzyskie (совершенно пренебрегая правилами приличия; zaniedbać coś – пренебречь чем-л.), rzucił się na klips (набросился на клипсу) jak głodny szakal na padlinę (как голодный шакал на падаль).

W tejże samej chwili pan Muldgaard zapukał do drzwi. Otworzył mu Paweł, bo my wszystkie byłyśmy zbyt zajęte. Wraz z panem Muldgaardem przybył jakiś nie znany nam osobnik, wyglądający na bardzo ważną personę. Pan Muldgaard witał się i usiłował być dobrze wychowany, dokonując prezentacji, towarzyszący mu osobnik natomiast, zaniedbując całkowicie formy towarzyskie, rzucił się na klips jak głodny szakal na padlinę.

Na chwilę zapanowało lekkie zamieszanie (на минуту воцарилось легкое замешательство), wszyscy bowiem usiłowali od razu wyjaśnić wszystko (поскольку все пытались сразу прояснить все). Skąd zdjęcia (откуда фотографии), skąd klips (откуда клипса) i o co chodzi temu panu (и причем тут этот господин). Mniej więcej po kwadransie (более-менее через четверть часа) udało się ustalić kolejność udzielania odpowiedzi (удалось определить порядок, в каком нужно отвечать; udzielać odpowiedzi – давать ответы). Pan okazał się najważniejszy (господин оказался самым важным).

– Pamiętam, oczywiście (конечно, помню) – powiedziała Alicja (сказала Алиция) z radosnym ożywieniem (с радостным оживлением). – Cała paczka zawiera rzeczy z Florencji (все вещи в пакете – из Флоренции; zawierać – содержать). Ten klips znalazłam na poczcie (эту клипсу я нашла на почте), tam właśnie spotkałam Anitę (именно там я встретила Аниту), teraz to sobie przypominam dokładnie (теперь я это точно вспомнила). Wlazłam na niego (я наступила на нее), poczułam go pod nogą (ощутила ее под ногой) i podniosłam bezmyślnie (и, не задумываясь, подняла), bo był taki ładny (потому что она была такая красивая). Nie wyrzuciłam (не выбросила), bo w końcu trochę głupio wyrzucać złoto (потому что все-таки немного глупо выбрасывать золото) …

Na chwilę zapanowało lekkie zamieszanie, wszyscy bowiem usiłowali od razu wyjaśnić wszystko. Skąd zdjęcia, skąd klips i o co chodzi temu panu. Mniej więcej po kwadransie udało się ustalić kolejność udzielania odpowiedzi. Pan okazał się najważniejszy.

– Pamiętam, oczywiście – powiedziała Alicja z radosnym ożywieniem. – Cała paczka zawiera rzeczy z Florencji. Ten klips znalazłam na poczcie, tam właśnie spotkałam Anitę, teraz to sobie przypominam dokładnie. Wlazłam na niego, poczułam go pod nogą i podniosłam bezmyślnie, bo był taki ładny. Nie wyrzuciłam, bo w końcu trochę głupio wyrzucać złoto…

– Hej (эй)! – przerwał Paweł (перебил Павел), oglądający odbitki przez lupę (разглядывающий снимки через лупу). – Słuchajcie (слушайте), tu jest chyba Anita (похоже, тут Анита)!

Alicja machnęła na niego niecierpliwie ręką (Алиция нетерпеливо махнула на него рукой), bo ważny facet zażądał od niej (поскольку важный тип потребовал от нее) dokładnego sprecyzowania czasu pobytu we Florencji (точно определить время ее пребывания во Флоренции), chwili spotkania Anity (момент встречи с Анитой) i godziny znalezienia klipsa (и часа, в котором она нашла клипсу). Bez kalendarza z odpowiedniego roku (без календаря с соответствующего года) Alicja nie byłaby w stanie (Алиция была бы не в состоянии) spełnić jego życzeń w najmniejszym stopniu (исполнить его желаний ни в малейшей степени), na szczęście jednak kalendarz (однако, к счастью, календарь), jak na zamówienie (как по заказу), był pod ręką (был под рукой). Słuchając jej pełnych satysfakcji odpowiedzi (слушая ее ответы, полные удовлетворения), na zmianę polskich i duńskich (попеременно польские и датские), oglądałam zdjęcia (я рассматривала фотографии), wydarłszy Pawłowi lupę (отобрав у Павла лупу).

– Hej! – przerwał Paweł, oglądający odbitki przez lupę. – Słuchajcie, tu jest chyba Anita!

Alicja machnęła na niego niecierpliwie ręką, bo ważny facet zażądał od niej dokładnego sprecyzowania czasu pobytu we Florencji, chwili spotkania Anity i godziny znalezienia klipsa. Bez kalendarza z odpowiedniego roku Alicja nie byłaby w stanie spełnić jego życzeń w najmniejszym stopniu, na szczęście jednak kalendarz, jak na zamówienie, był pod ręką. Słuchając jej pełnych satysfakcji odpowiedzi, na zmianę polskich i duńskich, oglądałam zdjęcia, wydarłszy Pawłowi lupę.

– Siedemnastego maja (семнадцатого мая) – powiedziała Alicja (сказала Алиция), patrząc w kalendarz (глядя в календарь) upstrzony notatkami (испещренный пометками). – Wysyłałam karty (я высылала открытки), wszystkie w kupie (все кучей), tylko jeden raz (только один раз), i wtedy właśnie byłam na tej poczcie (и как раз тогда я и была на этой почте). Godzina (время) … Zaraz, godzina (минуточку, время) … Przedtem był u mnie Stefan (перед этим у меня был Стефан), spotkałam się z nim w hotelu (я встретилась с ним в гостинице), co tu jest napisane (что тут написано) …? O jedenastej (в одиннадцать). Tak, o jedenastej (так, в одиннадцать), mam zapisane (я имею = у меня записано), na poczcie mogłam być (на почте я могла быть) najwcześniej o wpół do pierwszej (самое раннее, в половине первого).

Zarówno pan Muldgaard (как пан Мульгор), jak i jego towarzysz (так и его товарищ) okazali coś w rodzaju wzruszenia (выразили нечто вроде удивления). Kilkakrotnie upewnili się (они несколько раз убедились = переспросили), czy istotnie właśnie wtedy spotkała Anitę (действительно ли, именно тогда она встретила Алицию) i czy może to zaświadczyć publicznie (и может ли она это подтвердить публично).

– Siedemnastego maja – powiedziała Alicja, patrząc w kalendarz upstrzony notatkami. – Wysyłałam karty, wszystkie w kupie, tylko jeden raz, i wtedy właśnie byłam na tej poczcie. Godzina… Zaraz, godzina… Przedtem był u mnie Stefan, spotkałam się z nim w hotelu, co tu jest napisane…? O jedenastej. Tak, o jedenastej, mam zapisane, na poczcie mogłam być najwcześniej o wpół do pierwszej.

Zarówno pan Muldgaard, jak i jego towarzysz okazali coś w rodzaju wzruszenia. Kilkakrotnie upewnili się, czy istotnie właśnie wtedy spotkała Anitę i czy może to zaświadczyć publicznie.

– Hej (эй)! – powiedziałam (сказала я). – Mnie też się wydaje (мне тоже кажется), że tu jest Anita (что тут Анита). Alicja, niech sobie to obejrzą (Алиция, пусть они взглянут на это), będą mieli dowód (у них будет доказательство).

Tak zdjęcia (так, фотографии), jak i lupa (как и лупа) zostały mi natychmiast odebrane (немедленно были у меня отобраны). Fotografia przedstawiała (фотография представляла/изображала) jeden z licznych pięknych widoków (один из многочисленных прекрасных видов), w perspektywie starej uliczki (в перспективе старой улочки) widoczne były budynki (видны были здания). Z drzwi jednego z nich ktoś wychodził (из двери одного из них кто-то выходил). Jakaś osoba (кто-то) z jedną nogą już na chodniku (с одной ногой уже на тротуаре), z drugą jeszcze na stopniu (а со второй еще на ступеньке), z głową nieco odwróconą do tyłu (с головой, слегка повернутой назад), jakby do kogoś (как бы к кому-то), kto majaczył w głębi (кто маячил в глубине). Wszystko razem było małe (все вместе было маленькое) i bardzo niewyraźne (и очень нечеткое), ale istotnie wychodząca osoba (но выходящая фигура, действительно) wyglądała na Anitę (походила на Аниту).

Obaj panowie rzucili się z kolei na filmy, żądając od Alicji określenia czasu, w jakim zdjęcia były robione. Towarzysz pana Muldgaarda dostał wypieków. Przejęta Alicja zdobyła się na niezwykły wysiłek pamięci.

– Rano – powiedziała. – To znaczy akurat te, to z Anitą, o i te… Aż do fontanny. Wyszłam z tym Stefanem z hotelu, pamiętam, po drodze robiliśmy zdjęcia i dopiero potem poszłam na pocztę. A, nie! Tu jeszcze jest zdjęcie na poczcie, to nie doświetlone, ostatnie, jakie Stefan robił, bo uparł się sprawdzić, czy wyjdzie wnętrze. Nie robiłam z tego odbitki… A fontanna była tuż koło poczty.

Pan Muldgaard podniósł się nagle z fotela (пан Мульгор внезапно поднялся = соскочил с кресла) i z wielką energią (и с огромной энергией = очень энергично), uroczyście (торжественно), potrząsnął kilkakrotnie jej ręką (несколько раз пожал ей руку).

– My wiemy wszystko (мы знаем все) – rzekł (сказал он). – Oto dowoda (вот довода), który brakowało (который не хватало). Było mówienie (было говорение), pani wie (пани знает)! On poszukiwał to (он разыскивал это)!

– Co (что)? – spytała Alicja (спросила Алиция), nieco zdezorientowana (слегка сбитая с толку).

– To (это) – odparł pan Muldgaard (ответил пан Мульгор) i wskazał kolejno klips (и поочередно показал на клипсу), kalendarzyk (календарик) i zdjęcia (и снимки). – To poszukiwał (это разыскивал). Pani wielce mądra (пани весьма умная), wielce rozwaga (весьма рассудительность), nie ukryć to w domie (не спрятать это в доме).

– Jak to (как это) …? Co to znaczy (что это значит)? Więc to jednak Anita (значит, это все-таки Анита) …?!

Pan Muldgaard podniósł się nagle z fotela i z wielką energią, uroczyście, potrząsnął kilkakrotnie jej ręką.

– My wiemy wszystko – rzekł. – Oto dowoda, który brakowało. Było mówienie, pani wie! On poszukiwał to!

– Co? – spytała Alicja, nieco zdezorientowana.

– To – odparł pan Muldgaard i wskazał kolejno klips, kalendarzyk i zdjęcia. – To poszukiwał. Pani wielce mądra, wielce rozwaga, nie ukryć to w domie.

– Jak to…? Co to znaczy? Więc to jednak Anita…?!

Pan Muldgaard westchnął bardzo ciężko i rzewnie (пан Мульгор вздохнул очень тяжело и жалобно; rzewnie – трогательно, жалобно).

– Tak (так) – odparł (ответил он). – Wielka dramata (великая драма; dramat – драма). Jutro przybywam (завтра прибываю), pozostałości będzie rozpoznawana (остатки будет опознавать; rozpoznawać – опознавать, обследовать) …

Obaj z ważnym facetem (оба = вместе с важным типом) wśród licznych rewerencji (среди многочисленных почтений = раскланявшись) opuścili dom dość pośpiesznie (довольно поспешно они покинули дом), zabierając ze sobą zdjęcia i klips (забирая = унося с собой снимки и клипсу). Siedziałyśmy nadal przy stole (мы по-прежнему сидели за столом), patrząc na siebie w oszołomieniu (ошеломленно глядя друг на друга), wstrząśnięte (потрясенные).

– Zawsze byłam zdania (я всегда была мнения = считала; być zdania – считать, полагать), że jestem wielce mądra (что я весьма умная) … – powiedziała Alicja raczej niepewnie (сказала Алиция скорее неуверенно).

– Nie do wiary (поверить невозможно) – szepnęła Zosia (прошептала Зося). – Ona ma żelazne nerwy (она имеет = у нее железные нервы) …

Pan Muldgaard westchnął bardzo ciężko i rzewnie.

– Tak – odparł. – Wielka dramata. Jutro przybywam, pozostałości będzie rozpoznawana…

Obaj z ważnym facetem wśród licznych rewerencji opuścili dom dość pośpiesznie, zabierając ze sobą zdjęcia i klips. Siedziałyśmy nadal przy stole, patrząc na siebie w oszołomieniu, wstrząśnięte.

– Zawsze byłam zdania, że jestem wielce mądra… – powiedziała Alicja raczej niepewnie.

– Nie do wiary – szepnęła Zosia. – Ona ma żelazne nerwy…

– Pasować to ona pasuje do każdego wypadku (подходить-то она подходит к каждому происшествию) … – zaczął Paweł (начал Павел).

– Przeciwnie (наоборот) – przerwała Alicja (перебила Алиция). – Wcale nie pasuje (вовсе не подходит). On mówił o tych wielkich miłościach (он говорил о великой любви; miłość – любовь), do Anity to ni przypiął, ni wypiął (к Аните это ни к селу, ни к городу; przypiąć – приколоть; wypiąć – выпятить) …

– Ale pasuje do wydarzeń (но подходит к происшествиям)! Stała na tej ścieżce (она стояла на этой тропинке), uciekła zwyczajnie (убежала обычно), wcale nie było słychać (вовсе не было слышно), żeby ktoś skakał przez żywopłot (чтобы кто-то скакал/прыгал через живую изгородь)! Wiedziała (она знала), że szyba jest wybita (что оконное стекло выбито)! Alicja jej mówiła (Алиция ей говорила), że wraca do domu (что возвращается домой), wtedy, kiedy napadła Agnieszkę w szlafroku (тогда, когда она напала на Агнешку в халате)! Czaiła się w przedpokoju (она пряталась в прихожей), bo ukradła klucze (потому что украла ключи)! Wiedziała o kapeluszu (она знала о шляпе) …!

– Pasować to ona pasuje do każdego wypadku… – zaczął Paweł.

– Przeciwnie – przerwała Alicja. – Wcale nie pasuje. On mówił o tych wielkich miłościach, do Anity to ni przypiął, ni wypiął…

– Ale pasuje do wydarzeń! Stała na tej ścieżce, uciekła zwyczajnie, wcale nie było słychać, żeby ktoś skakał przez żywopłot! Wiedziała, że szyba jest wybita! Alicja jej mówiła, że wraca do domu, wtedy, kiedy napadła Agnieszkę w szlafroku! Czaiła się w przedpokoju, bo ukradła klucze! Wiedziała o kapeluszu…!

– No dobrze (ну, хорошо), ale wielkie miłoście (но великая любовь) …?!

Nie wytrzymałam (я не выдержала), rzuciłam się to telefonu (бросилась к телефону) i wykręciłam numer Anity (и набрала номер Аниты). Pan Muldgaard nie domagał się (пан Мульгор не требовал) zachowania tajemnicy (соблюдения тайны).

– Słuchaj (слушай), co się dzieje (что происходит)?! – spytałam ze zgrozą (спросила я с негодованием). – Okazuje się (оказывается), że to jednak ty (что это все-таки ты)! Czyś upadła na głowę (ты, что упала на голову = головой ударилась)?!

– A, to już wiecie (а, так вы уже знаете)..? – spytała Anita (спросила Анита) głosem nieco zdenerwowanym (слегка взволнованным голосом). – Do końca miałam nadzieję (я до самого конца надеялась), że Alicja sobie nie przypomni (что Алиция не вспомнит) … Pilnują mnie tu (меня тут караулят) i nawet nie mogę uciec (и я даже не могу убежать). Diabli wzięli wszystko (черти /бы/ все побрали) …

– No dobrze, ale wielkie miłoście…?!

Nie wytrzymałam, rzuciłam się to telefonu i wykręciłam numer Anity. Pan Muldgaard nie domagał się zachowania tajemnicy.

– Słuchaj, co się dzieje?! – spytałam ze zgrozą. – Okazuje się, że to jednak ty! Czyś upadła na głowę?!

– A, to już wiecie..? – spytała Anita głosem nieco zdenerwowanym. – Do końca miałam nadzieję, że Alicja sobie nie przypomni… Pilnują mnie tu i nawet nie mogę uciec. Diabli wzięli wszystko…

– O rany boskie (О, Господи), ale dlaczego (но почему)?! Co ci do łba strzeliło (что тебе в башку стрельнуло = стукнуло)?!

– Bo dla mnie była tylko jedna rzecz na świecie coś warta (потому что для меня только одна вещь на свете что-то стоила = значила) – powiedziała Anita zimno i zdecydowanie (сказала Анита холодно и решительно). – Wszystkiego warta (она стоила всего)! Co mnie obchodzą jacyś ludzie (какое мне дело до каких-то людей), ciebie też mogłabym zabić (тебя я тоже могла убить), gdyby się to na coś przydało (если бы это пригодилось). Nawet powinnam była (даже должна была), ty jedna wiesz (ты одна знаешь) … mówiłam ci kiedyś (я говорила тебе когда-то) … Co tam (что там), niech to wszystko szlag trafi (пусть все это идет ко всем чертям) …

– O rany boskie, ale dlaczego?! Co ci do łba strzeliło?!

– Bo dla mnie była tylko jedna rzecz na świecie coś warta – powiedziała Anita zimno i zdecydowanie. – Wszystkiego warta! Co mnie obchodzą jacyś ludzie, ciebie też mogłabym zabić, gdyby się to na coś przydało. Nawet powinnam była, ty jedna wiesz… mówiłam ci kiedyś… Co tam, niech to wszystko szlag trafi…

Powoli odłożyłam słuchawkę (я медленно повесила трубку), usiłując odzyskać równowagę (стараясь восстановить равновесие = прийти в себя), Alicja, Zosia i Paweł patrzyli na mnie (Алиция, Зося и Павел смотрели на меня) pytająco i w napięciu (вопросительно и напряженно).

– Zdaje się, że ma atak nerwowy (похоже, у нее нервный удар) – powiedziałam (сказала я), niepewna własnej oceny (будучи неуверенной, правильно ли я сделала выводы; własna ocena – собственная оценка). – Siedzi w domu (сидит дома), pilnują jej (за ней следят) i chyba zaczęła płakać (и, кажется, она начала плакать).

– Załamała się (отчаялась) – stwierdziła Alicja (сказала Алиция). – Podejrzewam (подозреваю), że musi mieć szmergla (что у нее, должно быть, крыша поехала; on ma szmergla – у него не все дома, у него винтика не хватает; szmergiel – наждачная бумага). Co ją napadło (что на нее нашло), na litość boską (Бог ты мой)?!

Powoli odłożyłam słuchawkę, usiłując odzyskać równowagę, Alicja, Zosia i Paweł patrzyli na mnie pytająco i w napięciu.

– Zdaje się, że ma atak nerwowy – powiedziałam, niepewna własnej oceny. – Siedzi w domu, pilnują jej i chyba zaczęła płakać.

– Załamała się – stwierdziła Alicja. – Podejrzewam, że musi mieć szmergla. Co ją napadło, na litość boską?!

Osłupienie nam stopniowo mijało (наше остолбенение постепенно проходило), ale dopiero następnego popołudnia (но только на следующий день после полудня) udało nam się opanować wstrząs (нам удалось справиться с потрясением) i wrócić do przytomności (и вернуться = прийти в себя). Definitywne wykrycie morderczyni (несомненно, разоблачение убийцы), tyle czasu będącej naszą przyjaciółką (которая столько времени = так долго была нашей подругой), uczyniło na nas wrażenie potężniejsze (произвело на нас более мощное впечатление) niż można było się spodziewać (чем можно бы было ожидать).