Текст книги "Wszystko czerwone / Всё красное"

Автор книги: Joanna Chmielewska

сообщить о нарушении

Текущая страница: 36 (всего у книги 53 страниц)

– Ze stacji – odparłam. – Słyszałaś, co mówiła.

– Co z tego (что с того), że mówiła (что она говорила)? Mogła zełgać (могла солгать/соврать)! Prawdę mówiąc (по правде говоря), mnie również obecność Anity za żywopłotem (мне тоже присутствие Аниты за живой изгородью) wydała się nieco dziwna (показалась слегка странной = странноватой). Informacje o nowych wydarzeniach (известия о новых происшествиях) mogła uzyskać od nas przez telefon (она могла получить от нас по телефону). Skąd ta nagła chęć odwiedzenia Alicji (откуда = с чего это внезапное желание навестить Алицию)?

– Myślcie logicznie (думайте/подумайте логически) – powiedziała Alicja (сказала Алиция). – Gdyby to ona popełniała te zbrodnie (если бы это она совершила эти преступления) i gdyby czatowała w ogrodzie na następną (и если бы она караулила в саду, чтобы совершить следующее = очередное), to nie stałaby tam przecież z pistoletem w ręku (то она бы ведь не стояла там с пистолетом в руке)! Schowałaby go albo wyrzuciła (спрятала бы его или выбросила)!

– Mogła nie zdążyć (могла не успеть).

– Nonsens (чушь)! Co najmniej parę minut upłynęło (прошло по крайней мере пара минут), zanim wylecieliśmy na zewnątrz (прежде чем мы вылетели = выскочили наружу)! Mogła w ogóle uciec dwadzieścia pięć razy (она вообще могла убежать двадцать пять раз)!

– Ale (но) … – powiedział niepewnie Paweł (неуверенно сказал Павел).

W tym momencie ktoś gwałtownie załomotał do drzwi (в этот момент кто-то неожиданно заколотил в дверь).

– Co z tego, że mówiła? Mogła zełgać! Prawdę mówiąc, mnie również obecność Anity za żywopłotem wydała się nieco dziwna. Informacje o nowych wydarzeniach mogła uzyskać od nas przez telefon. Skąd ta nagła chęć odwiedzenia Alicji?

– Myślcie logicznie – powiedziała Alicja. – Gdyby to ona popełniała te zbrodnie i gdyby czatowała w ogrodzie na następną, to nie stałaby tam przecież z pistoletem w ręku! Schowałaby go albo wyrzuciła!

– Mogła nie zdążyć.

– Nonsens! Co najmniej parę minut upłynęło, zanim wylecieliśmy na zewnątrz! Mogła w ogóle uciec dwadzieścia pięć razy!

– Ale… – powiedział niepewnie Paweł.

W tym momencie ktoś gwałtownie załomotał do drzwi.

– Rany boskie (о, Господи), kogo diabli niosą (кого черти несут = принесли)? – zaniepokoiła się Alicja (забеспокоилась Алиция), podnosząc się i idąc ku wejściu (поднимаясь/вставая и идя = направляясь к входу).

– Chyba w złą godzinę wymówiłaś (похоже, ты в недобрый час сказала = накаркала), że mamy spokojny wieczór (что у нас спокойный вечер) – mruknęła z wyrzutem Zosia (с укором проворчала Зося).

Do przedpokoju wszedł Roj (в прихожую вошел Рой). Wydawał się jakiś dziwny (он казался каким-то странным) i trochę niepodobny do siebie (и слегка непохожим на себя). Był średnio uprzejmy (он был средне вежлив), ponuro poważny (мрачно серьезный) i wyraźnie zdenerwowany (и явно нервничал), co mogło tylko oznaczać (что могло означать только то), że jak na duńskie odczucia (что, по датским чувствам), szaleją w jego wnętrzu istne tajfuny (внутри него бушуют настоящие тайфуны). Alicja taktownie nie okazała zdumienia (Алиция тактично не показала = не выдала удивления) i zaskoczenia (и изумления).

– Rany boskie, kogo diabli niosą? – zaniepokoiła się Alicja, podnosząc się i idąc ku wejściu.

– Chyba w złą godzinę wymówiłaś, że mamy spokojny wieczór – mruknęła z wyrzutem Zosia.

Do przedpokoju wszedł Roj. Wydawał się jakiś dziwny i trochę niepodobny do siebie. Był średnio uprzejmy, ponuro poważny i wyraźnie zdenerwowany, co mogło tylko oznaczać, że jak na duńskie odczucia, szaleją w jego wnętrzu istne tajfuny. Alicja taktownie nie okazała zdumienia i zaskoczenia.

– Przepraszam (простите), czy nie było tu mojej żony (не было ли тут моей жены)? Ewy (Эвы)? – spytał Roj bez wstępów (спросил Рой без вступлений), nie wiem po jakiemu (не знаю, по какому = на каком языке), bo zrozumieliśmy wszyscy (потому что мы все поняли). Prawdopodobnie pomieszał duński z angielskim (вероятно, он перемешал датский с английским).

– Ewy (Эвы)? – zdziwiła się Alicja (удивилась Алиция), której nie zdążyłam powiadomić (которую я не успела предупредить) o popołudniowych wydarzeniach (о послеобеденных событиях).

– A co (а что), miała być (она должна была быть)?

– Nie wiem (не знаю) – powiedział Roj (сказал Рой). – Myślałem (я думал), że była (что она была).

– Przepraszam, czy nie było tu mojej żony? Ewy? – spytał Roj bez wstępów, nie wiem po jakiemu, bo zrozumieliśmy wszyscy. Prawdopodobnie pomieszał duński z angielskim.

– Ewy? – zdziwiła się Alicja, której nie zdążyłam powiadomić o popołudniowych wydarzeniach.

– A co, miała być?

– Nie wiem – powiedział Roj. – Myślałem, że była.

Postanowiłam się wtrącić (я решила вмешаться), uznawszy (сочтя), że ukrywanie wizyty Ewy (что утаивание визита Эвы) nie ma żadnego sensu (не имеет никакого смысла), a przy tym trudności językowe (а при этом языковые трудности) uniemożliwią zbyt szczegółowe wyjaśnienie kwestii (сделают невозможным объяснение вопроса слишком подробно). Przesadna dokładność była w tym wypadku (излишняя точность в этом/данном случае была), moim zdaniem (по моему мнению), niepożądana (нежелательна).

– Tak, była (так, была) – powiedziałam (сказала я). – Chciała widzieć Alicję (она хотела видеть Алицию), ale było jeszcze za wcześnie (но было еще слишком рано). Alicja nie wróciła (Алиция не вернулась). Już dawno pojechała do domu (она уже давно поехала домой).

– A (а) – powiedział Roj (сказал Рой). – Rozumiem (понимаю). Dziękuję bardzo (большое спасибо), przepraszam (извините).

Postanowiłam się wtrącić, uznawszy, że ukrywanie wizyty Ewy nie ma żadnego sensu, a przy tym trudności językowe uniemożliwią zbyt szczegółowe wyjaśnienie kwestii. Przesadna dokładność była w tym wypadku, moim zdaniem, niepożądana.

– Tak, była – powiedziałam. – Chciała widzieć Alicję, ale było jeszcze za wcześnie. Alicja nie wróciła. Już dawno pojechała do domu.

– A – powiedział Roj. – Rozumiem. Dziękuję bardzo, przepraszam.

I skierował się z powrotem ku wyjściu (и направился обратно к выходу). Alicja nagle oprzytomniała (Алиция внезапно опомнилась) i gościnnie zaproponowała mu kawę (и гостеприимно предложила ему кофе). Roj odmówił (Рой отказался), twierdząc, że jest bardzo późno (сказав, что уже очень поздно), zresztą widać było (впрочем, было видно = заметно), że do życia towarzyskiego raczej się niezbyt nadaje (что для застольных посиделок он, скорее, не слишком подходит = ему не до посиделок). W wyjściu zatrzymał się jeszcze (в дверях он остановился еще раз).

– Kiedy Ewa była (когда Эва была)? – spytał (спросил он). – Kiedy wyszła (когда ушла)?

– Parę minut po siódmej (пара минут = минуты две восьмого). Odprowadziłam ją na stację (я проводила ее на станцию).

– Aha (ага). Dziękuję bardzo (большое спасибо). Dobranoc (спокойной ночи).

I wyszedł (и ушел).

I skierował się z powrotem ku wyjściu. Alicja nagle oprzytomniała i gościnnie zaproponowała mu kawę. Roj odmówił, twierdząc, że jest bardzo późno, zresztą widać było, że do życia towarzyskiego raczej się niezbyt nadaje. W wyjściu zatrzymał się jeszcze.

– Kiedy Ewa była? – spytał. – Kiedy wyszła?

– Parę minut po siódmej. Odprowadziłam ją na stację.

– Aha. Dziękuję bardzo. Dobranoc.

I wyszedł.

Popatrzyliśmy na siebie w osłupieniu (мы посмотрели друг на друга в остолбенении), przy czym moje było jeszcze stosunkowo najmniejsze (при чем мое было еще относительно самым маленьким).

– Na litość boską, co się stało (ради Бога, что случилось)? – spytała zdumiona Alicja (спросила изумленная Алиция). – cóż oni mnie tak dziwnie odwiedzają (что они меня так странно навещают)?

– Zapewne w samobójczych zamiarach (наверное, в целях самоубийства) – mruknęłam (буркнула я), niepewna (будучи неуверенной), ile ze swoich wiadomości powinnam zdradzić (сколько = какую часть из своей информации мне стоит раскрыть).

– Dlaczego w samobójczych (почему самоубийства)? – spytała Zosia (спросила Зося).

– Liczą na to (рассчитывают на то), że stracą życie (что потеряют жизнь = лишатся жизни) przez następną pomyłkę zbrodniarza (из-за следующей ошибки преступника) …

Popatrzyliśmy na siebie w osłupieniu, przy czym moje było jeszcze stosunkowo najmniejsze.

– Na litość boską, co się stało? – spytała zdumiona Alicja. – cóż oni mnie tak dziwnie odwiedzają?

– Zapewne w samobójczych zamiarach – mruknęłam, niepewna, ile ze swoich wiadomości powinnam zdradzić.

– Dlaczego w samobójczych? – spytała Zosia.

– Liczą na to, że stracą życie przez następną pomyłkę zbrodniarza…

– Ten Roj był jakiś dziwny (этот Рой был какой-то странный), nie uważacie (вам не кажется)? – przerwała Alicja (перебила Алиция). – Joanna, co ta Ewa wykombinowała (Иоанна, что эта Эва выдумала)? Dlaczego on jej szuka (почему он ее ищет)? Ona tu była sama (она тут была одна)?

– Tu była sama (тут была одна) – odparłam z wyraźnym naciskiem na „tu” (ответила я с сильным ударением/нажимом на «тут»).

– A gdzie nie (а где – нет)?

– Nie wiem (не знаю). Prawdopodobnie gdzie indziej (вероятно, в каком-то другом месте). Nie mam pojęcia (я не имею понятия), co wykombinowała (что она выдумала), nie wiem (не знаю), dlaczego jej nie ma w domu (почему ее нет дома), bo powinna być (потому что должна бы быть), nie wiem (не знаю), dlaczego Roj jej szuka (почему Рой ее ищет) i w ogóle to wszystko razem wcale mi się nie podoba (и вообще все это, вместе взятое, мне совсем не нравится).

– Ten Roj był jakiś dziwny, nie uważacie? – przerwała Alicja. – Joanna, co ta Ewa wykombinowała? Dlaczego on jej szuka? Ona tu była sama?

– Tu była sama – odparłam z wyraźnym naciskiem na „tu”.

– A gdzie nie?

– Nie wiem. Prawdopodobnie gdzie indziej. Nie mam pojęcia, co wykombinowała, nie wiem, dlaczego jej nie ma w domu, bo powinna być, nie wiem, dlaczego Roj jej szuka i w ogóle to wszystko razem wcale mi się nie podoba.

Alicja patrzyła w wybite okno w posępnej zadumie (Алиция смотрела сквозь выбитое окно в мрачном раздумье).

– Mnie też nie (мне – тоже нет). Skąd on się nagle wziął (откуда он тут вдруг взялся)? Czy on jej rzeczywiście szuka (он действительно ее ищет)? Dlaczego tu (почему тут)? Najpierw Anita (сначала Анита), potem Roj (потом Рой) …

– Myślałam w pierwszej chwili (в первый момент я подумала), że Paweł ma rację (что Павел прав) i Anita jest podejrzana (и Анита подозрительная = подозревала Аниту) – przerwała Zosia (перебила Зося).

– Ale teraz nie jestem pewna (а теперь я не уверена). Anita stała na ulicy (Анита стояла на улице) i wcale się nie ukrywała (и вовсе не скрывалась = не пряталась), a ten Roj wyskoczył jak diabeł z pudełka (а этот Рой выскочил, как черт из коробки). Może to on się tam przedzierał przez ogród (может, это он там пробирался через сад)?

– Może oni w ogóle coś kombinują razem (может, они вообще что-то вместе задумали) …?

– On był samochodem (он был на машине) – powiedział Paweł (сказал Павел). – Słyszałem (я слышал), jak przyjechał i odjeżdżał (как он приехал и уезжал).

Alicja patrzyła w wybite okno w posępnej zadumie.

– Mnie też nie. Skąd on się nagle wziął? Czy on jej rzeczywiście szuka? Dlaczego tu? Najpierw Anita, potem Roj…

– Myślałam w pierwszej chwili, że Paweł ma rację i Anita jest podejrzana – przerwała Zosia.

– Ale teraz nie jestem pewna. Anita stała na ulicy i wcale się nie ukrywała, a ten Roj wyskoczył jak diabeł z pudełka. Może to on się tam przedzierał przez ogród?

– Może oni w ogóle coś kombinują razem…?

– On był samochodem – powiedział Paweł. – Słyszałem, jak przyjechał i odjeżdżał.

– Nie wiem (не знаю), czy Roj jest mordercą (убийца ли Рой), chociaż to możliwe (хотя это возможно) – wyznała Alicja z niechęcią (неохотно признала Алиция). – Może on się skradał przez ogród (может, он подкрадывался через сад), żeby zobaczyć (чтобы увидеть = посмотреть), czy nie ma tu Ewy (нет ли тут Эвы), a Paweł go spłoszył (а Павел его спугнул).

– I co (и что), miał przy sobie pistolet (он имел = у него был с собой пистолет), którym rzucał w Anitę (которым он бросал в Аниту)?

– Ja się nie znam (я не разбираюсь) – powiedział Paweł niepewnie (неуверенно сказал Павел). – Ale może on chce zastrzelić swoją żonę (но, может, он хочет застрелить свою жену)?

– O rany boskie, dajcie spokój (о, Боже, успокойтесь же вы)! – zniecierpliwiła się Zosia (потеряла терпение Зося). – W końcu gdzie my jesteśmy (в конце концов, где мы находимся)?! W Hiszpanii (в Испании), na Sycylii (на Сицилии) …?! Tu jest Skandynawia (тут Скандинавия), kto tu morduje żony (кто тут убивает жен)?!

– Duńskie żony są na ogół mało podobne do Ewy (датские жоны вообще-то мало похожи на Эву) …

– No dobrze (ну, хорошо), ale to przecież nie o to chodzi (но речь-то ведь не об этом)! Edek nie był niczyją żoną (Эдек не был ничьей женой)! A zaczęło się od Edka (а началось с Эдека)! Opamiętajcie się (опомнитесь)!

– Nie wiem, czy Roj jest mordercą, chociaż to możliwe – wyznała Alicja z niechęcią. – Może on się skradał przez ogród, żeby zobaczyć, czy nie ma tu Ewy, a Paweł go spłoszył.

– I co, miał przy sobie pistolet, którym rzucał w Anitę?

– Ja się nie znam – powiedział Paweł niepewnie. – Ale może on chce zastrzelić swoją żonę?

– O rany boskie, dajcie spokój! – zniecierpliwiła się Zosia. – W końcu gdzie my jesteśmy?! W Hiszpanii, na Sycylii…?! Tu jest Skandynawia, kto tu morduje żony?!

– Duńskie żony są na ogół mało podobne do Ewy…

– No dobrze, ale to przecież nie o to chodzi! Edek nie był niczyją żoną! A zaczęło się od Edka! Opamiętajcie się!

Spróbowaliśmy się opamiętać (мы попробовали опомниться) i potrwało to prawie dwie godziny (и это продолжилось примерно два часа). Osobliwe poczynania Ewy i Roja (своеобразные поступки Эвы и Роя) uniemożliwiły mi zachowanie pełnej tajemnicy (не позволили мне соблюсти полной тайны). Tak Zosia, jak i Paweł zorientowali się w końcu (как Зося, так и Павел в конечном счете сориентировались = догадались), że istnieje jakiś związek (что существует какая-то связь) pomiędzy Ewą a facetem w czerwonej koszuli (между Эвой и типом в черной рубахе; a – а, и) i na dobrą sprawę (и, коли на то пошло) tylko Ewa mogła mieć jako tako uzasadnione motywy (только Эва могла иметь = у Эвы могли быть более-менее обоснованные мотивы), żeby załatwić awanturującego się Edka (чтобы прикончить буянящего Эдека). Anita poszła w niepamięć (Анита пошла = была забыта; niepamięć – забвение). Jedyne (единственное), co nas odrobinę stopowało (что нас немного останавливало) w snuciu daleko idących podejrzeń (в построении далеко идущих подозрений), to całkowity brak jakichkolwiek wiadomości Alicji na ten temat (это полное отсутствие каких-либо сведений = осведомленности Алиции на эту тему).

Spróbowaliśmy się opamiętać i potrwało to prawie dwie godziny. Osobliwe poczynania Ewy i Roja uniemożliwiły mi zachowanie pełnej tajemnicy. Tak Zosia, jak i Paweł zorientowali się w końcu, że istnieje jakiś związek pomiędzy Ewą a facetem w czerwonej koszuli i na dobrą sprawę tylko Ewa mogła mieć jako tako uzasadnione motywy, żeby załatwić awanturującego się Edka. Anita poszła w niepamięć. Jedyne, co nas odrobinę stopowało w snuciu daleko idących podejrzeń, to całkowity brak jakichkolwiek wiadomości Alicji na ten temat.

– Po jakiego ciężkiego diabła (какого черта; ciężki – тяжелый) ta Ewa miałaby teraz polować na mnie (этой Эве надо бы было охотиться за мной)! – mówiła zniecierpliwiona (говорила она раздраженно). – Daję wam słowo honoru (даю вам честное слово; honor – честь), że ja o niej nic nie wiem (что я ничего о ней не знаю). Jeśli chce zachować sekret (если она хочет сохранить секрет), to powinna zabić Joannę (то он должна убить Иоанну)!

– Teraz już w ogóle powinna pozabijać nas wszystkich (теперь она уже вообще должна поубивать нас всех) – zauważyłam (отметила я). – Białą Glistę też (Белую Глисту тоже), bo ona ją widziała (потому что она ее видела).

– Najprościej byłoby rozpylaczem (проще всего было бы из пулемета) – wtrącił Paweł (добавил Павел). – Wziąć pepeszę (взять пулемет), ustawić równo i posunąć (ровно поставить и двинуть) …

– Po jakiego ciężkiego diabła ta Ewa miałaby teraz polować na mnie! – mówiła zniecierpliwiona. – Daję wam słowo honoru, że ja o niej nic nie wiem. Jeśli chce zachować sekret, to powinna zabić Joannę!

– Teraz już w ogóle powinna pozabijać nas wszystkich – zauważyłam. – Białą Glistę też, bo ona ją widziała.

– Najprościej byłoby rozpylaczem – wtrącił Paweł. – Wziąć pepeszę, ustawić równo i posunąć…

– Paweł, miałeś się umyć (Павел, ты собирался умыться) – powiedziała z roztargnieniem Zosia (рассеянно сказала Зося).

– Przecież już się umyłem (я ведь уже умылся)!

– To idź spać (тогда иди спать). Alicja, słuchaj (Алиция, слушай) …

– Kto się teraz idzie myć (кто теперь идет мыться)? Zosiu, ty (Зося, ты)?

– Zaraz (сейчас). Słuchaj, Alicja (слушай, Алиция), ja cię proszę (я тебя прошу), nie śpij dziś we własnym łóżku (не спи сегодня в собственной = своей кровати). Ja nie wiem (я не знаю), nie chcę przesadzać (не хочу преувеличивать), ale ten policjant ma rację (но этот полицейский прав). On się uparł na ciebie (он упорно хочет убить тебя; uprzeć się – упереться). Nie śpij tam (не спи там), przynajmniej dopóki nie będzie tej szyby (по крайней мере, до той поры, пока не будет этого окна)!

– To gdzie mam spać (тогда где мне спать)? W hotelu (в гостинице)?

– Chociażby tu (хотя бы тут), na kanapie (на диване) … Nie, tu ja będę spała (нет, тут я буду спать), a ty u mnie (а ты у меня)!

– Mowy nie ma (и речи быть не может) …!

– Paweł, miałeś się umyć – powiedziała z roztargnieniem Zosia.

– Przecież już się umyłem!

– To idź spać. Alicja, słuchaj…

– Kto się teraz idzie myć? Zosiu, ty?

– Zaraz. Słuchaj, Alicja, ja cię proszę, nie śpij dziś we własnym łóżku. Ja nie wiem, nie chcę przesadzać, ale ten policjant ma rację. On się uparł na ciebie. Nie śpij tam, przynajmniej dopóki nie będzie tej szyby!

– To gdzie mam spać? W hotelu?

– Chociażby tu, na kanapie… Nie, tu ja będę spała, a ty u mnie!

– Mowy nie ma…!

Przed domem zatrzymał się jakiś samochód (перед/возле дома остановился как-то автомобиль). W nocnej ciszy (в ночной тиши) wyraźnie to było słychać (это было отчетливо слышно). Ktoś brzęknął furtką (кто-то звякнул калиткой) i zapukał do drzwi (и постучал в дверь).

– Nie (нет)! – krzyknęła Zosia nerwowo (нервно крикнула Зося). – Ja otworzę (я открою)!

– Ale spokojny wieczór (ну и спокойный вечер) – powiedziała Alicja zgryźliwie (желчно сказала Алиция), spoglądając na mnie (поглядывая на меня). – Ciekawe (интересно), jaki jeszcze idiotyzm (какой еще идиотизм) uda ci się wymyślić (тебе удастся придумать) …

Przed domem zatrzymał się jakiś samochód. W nocnej ciszy wyraźnie to było słychać. Ktoś brzęknął furtką i zapukał do drzwi.

– Nie! – krzyknęła Zosia nerwowo. – Ja otworzę!

– Ale spokojny wieczór – powiedziała Alicja zgryźliwie, spoglądając na mnie. – Ciekawe, jaki jeszcze idiotyzm uda ci się wymyślić…

W przedpokoju ujrzałyśmy Ewę (в прихожей мы увидели Эву), której wygląd mógł wstrząsnąć (вид которой мог потрясти) najbardziej odporną jednostką (/даже/ самого невосприимчивого = непробиваемого человека). W takim stanie (в таком состоянии) jeszcze nigdy jej nie widziałam (я ее еще никогда не видела). Rozczochrana (растрепанная), zapłakana (заплаканная), z rozmazanym makijażem (с размазанным макияжем), w szlafroku (в халате) i narzuconym nań płaszczu (и наброшенном на него плаще), w rannych pantoflach (в утренних тапочках), roztrzęsiona kompletnie (совершенно разбитую) i szczękająca zębami (и стучащую зубами).

W przedpokoju ujrzałyśmy Ewę, której wygląd mógł wstrząsnąć najbardziej odporną jednostką. W takim stanie jeszcze nigdy jej nie widziałam. Rozczochrana, zapłakana, z rozmazanym makijażem, w szlafroku i narzuconym nań płaszczu, w rannych pantoflach, roztrzęsiona kompletnie i szczękająca zębami.

– Alicja (Алиция) – powiedziała złamanym głosem (сказала она подавленным голосом), opierając się o drzwi pralni (опираясь о дверь прачечной). – Czy możesz mi pożyczyć trochę pieniędzy (ты можешь мне одолжить немного денег)? Nie mam czym zapłacić za taksówkę (мне нечем заплатить за такси) …

– Wejdź i uspokój się (войди и успокойся) – powiedziała Alicja łagodnie (сказала Алиция мягко), ale stanowczo (но решительно). – Zaraz zapłacę (я сейчас заплачу) …

– Nie (нет)! – warknęła z furią Zosia (бешено рявкнула Зося). – Ja zapłacę (я заплачу). Alicja otworzyła usta (Алиция открыла рот), żeby zaprotestować (чтобы запротестовать = возмутиться), spojrzała na nią (взглянула на нее) i posłusznie oddala jej portmonetkę (и послушно отдала ей кошелек). Ewa oderwała się od drzwi pralni (Эва оторвалась от двери прачечной), chwiejnie weszła do pokoju (шатаясь = неуверенным шагом вошла в комнату; chwiejny – неустойчивый, шаткий) i padła na fotel przy stole (и упала в кресло возле стола). Czekałyśmy cierpliwie (мы терпеливо ждали), aż odzyska oddech (пока она восстановит дыхание = отдышится) i coś powie (и что-нибудь скажет).

– Alicja – powiedziała złamanym głosem, opierając się o drzwi pralni. – Czy możesz mi pożyczyć trochę pieniędzy? Nie mam czym zapłacić za taksówkę…

– Wejdź i uspokój się – powiedziała Alicja łagodnie, ale stanowczo. – Zaraz zapłacę…

– Nie! – warknęła z furią Zosia. – Ja zapłacę. Alicja otworzyła usta, żeby zaprotestować, spojrzała na nią i posłusznie oddala jej portmonetkę. Ewa oderwała się od drzwi pralni, chwiejnie weszła do pokoju i padła na fotel przy stole. Czekałyśmy cierpliwie, aż odzyska oddech i coś powie.

– Uciekłam z domu (я убежала из дома) – szepnęła w końcu rozpaczliwie (наконец-то отчаянно шепнула она), beznadziejnie przygnębiona i znękana (безнадежно подавленная и измученная).

– Na zawsze (навсегда)? – spytała z życzliwym współczuciem Alicja (с доброжелательным сочувствием спросила Алиция).

Ewa pokręciła jakoś niepewnie głową (Эва как-то неуверенно покрутила головой) i wytarła nos w coś (и вытерла нос обо что-то), co wyciągnęła z kieszeni płaszcza (что она вытащила из кармана плаща), a co okazało się ściereczką do naczyń (и что оказалось тряпочкой для посуды).

– Nie wiem (не знаю). Alicja, czy ja bym mogła tu u ciebie (Алиция, а я могла бы здесь у тебя) … Joanna, czy Alicja wie (Иоанна, Алиция знает) …?

– Nie wszystko (не все). Trochę się orientuje (немного ориентируется), ale przecież zabroniłaś komukolwiek mówić (но то ведь запретила кому-либо говорить).

– To jej powiedz (тогда скажи ей). Ja już nie mogę (я уже не могу)! Oni się spotkali w domu (они встретились дома)!… Roj się wyprowadza (Рой съезжает/выселяется) … Giuseppe go okłamał (Джузеппе его обманул) … Ja mu nie umiem wytłumaczyć (я не умею = не в состоянии ему объяснить)!…

– Uciekłam z domu – szepnęła w końcu rozpaczliwie, beznadziejnie przygnębiona i znękana.

– Na zawsze? – spytała z życzliwym współczuciem Alicja.

Ewa pokręciła jakoś niepewnie głową i wytarła nos w coś, co wyciągnęła z kieszeni płaszcza, a co okazało się ściereczką do naczyń.

– Nie wiem. Alicja, czy ja bym mogła tu u ciebie… Joanna, czy Alicja wie…?

– Nie wszystko. Trochę się orientuje, ale przecież zabroniłaś komukolwiek mówić.

– To jej powiedz. Ja już nie mogę! Oni się spotkali w domu!… Roj się wyprowadza… Giuseppe go okłamał… Ja mu nie umiem wytłumaczyć!…

– Szafa gra (все в порядке; szafa – шкаф; szafa gra – все в порядке) – rzekłam z westchnieniem (сказала я со вздохом = вздыхая) na pytające spojrzenie Alicji (на вопросительный взгляд Алиции). – Wszystko się zgadza (все совпадает). Roj się usuwa (Рой отходит в сторону), a ona go nie chce (а она его не хочет). Tego czarnego nie chce (этого черного не хочет). Przewidziałyśmy wszystko (мы все предусмотрели), aż się niedobrze robi (аж плохо становится).

Alicja zrozumiała w mgnieniu okna (Алиция поняла в одно мгновение).

– Zostań tutaj (останься тут), a do jutra się uspokoisz (а к утру успокоишься) i wszystko się wyjaśni (и все прояснится). Jak chcesz (как/если хочешь), to ja Rojowi wytłumaczę (то я объясню Рою), że wolisz jego (что ты предпочитаешь его). Po duńsku zrozumie (по-датски он поймет). I przestań płakać (и перестань плакать), bo cię żaden nie będzie chciał (а то тебя никто не захочет). Czekaj (подожди), zrobię ci kawy (я сделаю/приготовлю тебе кофе) …

– Daj jej kieliszek czegoś mocniejszego (дай ей рюмку чего-нибудь покрепче) – poradziłam (посоветовала я).

– Szafa gra – rzekłam z westchnieniem na pytające spojrzenie Alicji. – Wszystko się zgadza. Roj się usuwa, a ona go nie chce. Tego czarnego nie chce. Przewidziałyśmy wszystko, aż się niedobrze robi.

Alicja zrozumiała w mgnieniu okna.

– Zostań tutaj, a do jutra się uspokoisz i wszystko się wyjaśni. Jak chcesz, to ja Rojowi wytłumaczę, że wolisz jego. Po duńsku zrozumie. I przestań płakać, bo cię żaden nie będzie chciał. Czekaj, zrobię ci kawy…

– Daj jej kieliszek czegoś mocniejszego – poradziłam.

Zosia wróciła po zapłaceniu taksówki (Зося вернулась после того, как заплатила за такси).

– Dobrze (хорошо), że chociaż z tamtymi jest spokój (что хоть с теми все в порядке) – powiedziała ze wstrętem (с отвращением = неприязненно сказала она; wstręt – отвращение, омерзение), wskazując palcem zamknięte drzwi (показывая пальцем на закрытые двери) sąsiedniego pokoju (соседней комнаты). – Chociaż ten spokój ciągle mi się wydaje podejrzany (хотя это спокойствие мне все время кажется подозрительным).

– Ja do nich więcej nie zaglądam (я к ним больше не заглядываю)! – zawołała gwałtownie Alicja (резко воскликнула Алиция). – Nawet gdyby pękli (даже если они бы лопнули)! Z hukiem (с грохотом)!

– Na huk byś zajrzała (на грохот ты бы заглянула). Ewa, zdejmij ten płaszcz (Эва, сними этот плащ), w szlafroku możesz zostać (можешь остаться в халате).

Zosia wróciła po zapłaceniu taksówki.

– Dobrze, że chociaż z tamtymi jest spokój – powiedziała ze wstrętem, wskazując palcem zamknięte drzwi sąsiedniego pokoju. – Chociaż ten spokój ciągle mi się wydaje podejrzany.

– Ja do nich więcej nie zaglądam! – zawołała gwałtownie Alicja. – Nawet gdyby pękli! Z hukiem!

– Na huk byś zajrzała. Ewa, zdejmij ten płaszcz, w szlafroku możesz zostać.

Ewa wypiła kieliszek koniaku (Эва выпила рюмку коньяка) i filiżankę kawy (и чашку кофе) i nieco chaotycznie (и немного хаотично), popłakując chwilami ze zdenerwowania (иногда всхлипывая от расстройства), opowiedziała nam mniej więcej (рассказала нам более-менее), co się stało (что случилось). Awantura z Rojem (ссора с Роем) wybuchła natychmiast po jego powrocie do domu (разразилась сразу же после его возвращения домой), a sądząc z godziny (а судя по часу), o jakiej to nastąpiło (в котором это произошло), pobił rekord trasy Allerød – Roskilde (он побил рекорд трассы Аллеред – Роскилль). Giuseppe spotkał się z nim wcześniej (Джузеппе встретился с ним раньше), dokładnie wtedy (как раз тогда), kiedy ona była tu (когда она была тут), w Allerød (в Аллеред). Powiedział mu (он сказал ему), że Ewa go kocha (что Эва его любит), że zdecydowała się go porzucić (что она решила его бросить), że on nie ustąpi (что он не уступит) i nie wyrzeknie się jej (и не отречется от нее), że ma większe prawa (что он имеет = у него бульшие права), że Roj stanowi wyłącznie idiotyczną przeszkodę (что Рой является исключительно дурацкой помехой) na drodze do ich szczęścia (на пути к их счастью), a Ewa trwa jeszcze przy nim (а Эва еще = до сих пор остается с ним) tylko przez litość (только из жалости).

Ewa wypiła kieliszek koniaku i filiżankę kawy i nieco chaotycznie, popłakując chwilami ze zdenerwowania, opowiedziała nam mniej więcej, co się stało. Awantura z Rojem wybuchła natychmiast po jego powrocie do domu, a sądząc z godziny, o jakiej to nastąpiło, pobił rekord trasy Allerød – Roskilde. Giuseppe spotkał się z nim wcześniej, dokładnie wtedy, kiedy ona była tu, w Allerød. Powiedział mu, że Ewa go kocha, że zdecydowała się go porzucić, że on nie ustąpi i nie wyrzeknie się jej, że ma większe prawa, że Roj stanowi wyłącznie idiotyczną przeszkodę na drodze do ich szczęścia, a Ewa trwa jeszcze przy nim tylko przez litość.

Roj honorowo (Рой, по всем правилам чести; honor – честь), ambicjonalnie i z miłości (по соображениям самолюбия и из-за любви) postanowił usunąć się natychmiast (решил уйти в сторону немедленно) i zgłosił pretensje jedynie za łgarstwa (и предъявил претензии только за вранье; jedynie – исключительно, только), był bowiem zdania (поскольку он полагал), że Ewa powinna mu była o tym wcześniej powiedzieć (что Эва должна была раньше рассказать ему об этом), a nie robić z niego balona (а не дурачить его; balon – воздушный шарик; robić z kogoś balon – надуть, одурачить /разг./) w obliczu amanta (перед лицом = в глазах любовника). Zaprezentował upór (он оказал сопротивление), który Ewę doprowadził do ataku szału (который довел Эву до приступа бешенства), na to objawił się czatujący pod domem Giuseppe (на это объвился карауливший под домом Джузеппе). Roj uznał (Рой решил; uznać – признать, решить), że sprawa jest jasna (что дело ясное), że to on powinien ją uspokajać (что это он должен ее успокаивать) i zrealizował zamiar usunięcia się bezzwłocznie (и реализовал = воплотил в жизнь намерение безотлагательно отойти в сторону), wykorzystując w tym celu samochód (воспользовавшись с этой целью автомобилем). Wobec czego (в ответ на это) Ewa uciekła taksówką (Эва убежала на такси), nie życząc sobie pozostawać w towarzystwie Giuseppe (не желая оставаться в обществе Джузеппе) ani jednej minuty (ни на минуту). W ten sposób (таким образом) na ruinach rozbitego domu (на руинах разбитого дома) pozostał natrętny wielbiciel (остался назойливый ухажер) i przerażona gosposia (и перепуганная домохозяйка), skłóceni państwo zaś rozpierzchli się po świecie (поссорившиеся же хозяева разлетелись по миру).

Roj honorowo, ambicjonalnie i z miłości postanowił usunąć się natychmiast i zgłosił pretensje jedynie za łgarstwa, był bowiem zdania, że Ewa powinna mu była o tym wcześniej powiedzieć, a nie robić z niego balona w obliczu amanta. Zaprezentował upór, który Ewę doprowadził do ataku szału, na to objawił się czatujący pod domem Giuseppe. Roj uznał, że sprawa jest jasna, że to on powinien ją uspokajać i zrealizował zamiar usunięcia się bezzwłocznie, wykorzystując w tym celu samochód. Wobec czego Ewa uciekła taksówką, nie życząc sobie pozostawać w towarzystwie Giuseppe ani jednej minuty. W ten sposób na ruinach rozbitego domu pozostał natrętny wielbiciel i przerażona gosposia, skłóceni państwo zaś rozpierzchli się po świecie.