Текст книги "Wszystko czerwone / Всё красное"

Автор книги: Joanna Chmielewska

сообщить о нарушении

Текущая страница: 10 (всего у книги 53 страниц)

Gestem wyraźnie potępiającym (явно осуждающим жестом) wskazał z kolei Alicję i Zosię (он указал по очереди на Алицию и Зосю).

– Zaplanowane było (было запланировано), dwie damy wraca pierwej (две дамы вернется первой).

– No widzicie (ну, видите), coście najlepszego narobiły (что же вы наделали)? – powiedziałam (сказала я), może trochę nietaktownie (может/возможно, немного бестактно). – Przyjmujecie zaproszenia na kolację (вы принимаете приглашения на ужин) i przez to truje się niewinny facet (и/а из-за этого травится невинный мужик).

– Ja wyrażam potwierdzenie – powiedział pan Muldgaard. – I dla tego powoda ja nie rozumiem. To była jadowita ciecz dla niewiasta, która pierwsza posili się. Nieżywa osoba – tu wskazał palcem Elżbietę – winna była ostatnia powracać do dom. Pożywić się winna ta dama. Albo ta dama…

Gestem wyraźnie potępiającym wskazał z kolei Alicję i Zosię.

– Zaplanowane było, dwie damy wraca pierwej.

– No widzicie, coście najlepszego narobiły? – powiedziałam, może trochę nietaktownie. – Przyjmujecie zaproszenia na kolację i przez to truje się niewinny facet.

– Paweł (Павел) … – szepnęła Zosia pobladłymi wargami (шепнула Зося побледневшими губами). – Wy z Pawłem (вы с Павлом) … Mogliście wrócić wcześniej (вы могли вернуться раньше) …

– No właśnie (вот именно), nie narzekaj na drugi raz (в следующий раз не жалуйся), że ja się nie śpieszę (что я не спешу/не тороплюсь) – powiedział Paweł (сказал Павел) z nie skrywaną satysfakcją (с нескрываемым удовлетворением).

– My byśmy nie zeżarli (мы бы не сожрали; zeżreć – сожрать)! – zaprotestowałam z oburzeniem (запротестовала я с возмущением). – Wyraźnie było mówione (было ясно сказано), że to dla Alicji (что это для Алиции)!

Zosia straciła równowagę do reszty (Зося окончательно потеряла равновесие).

– Paweł… – szepnęła Zosia pobladłymi wargami. – Wy z Pawłem… Mogliście wrócić wcześniej…

– No właśnie, nie narzekaj na drugi raz, że ja się nie śpieszę – powiedział Paweł z nie skrywaną satysfakcją.

– My byśmy nie zeżarli! – zaprotestowałam z oburzeniem. – Wyraźnie było mówione, że to dla Alicji!

Zosia straciła równowagę do reszty.

– Myśmy to kupiły (это мы купили)! – krzyknęła rozdzierająco (крикнула душераздирающе). Poderwała się z fotela (она вскочила с кресла) i opadła nań z powrotem (и упала в него обратно). – Myśmy to kupiły (это мы купили)! Dla niej (для нее)!…

– Uspokój się (успокойся), jak kupowałyśmy (как/когда мы покупали), to jeszcze nie były zatrute (то /они/ еще не были отравлены)!

– No więc kto (тогда кто)?! Kiedy (когда)?!… To myśmy wiedziały (мы знали), że to dla niej (что это для нее)!…

– O rany boskie, opanuj się (о, Боже, возьми себя в руки; opanować coś – овладеть чем-л, справиться с чем-л.)! Nie faszerowałyśmy tego przecież trucizną (мы же не фаршировали это ядом) !

– Ale nikt inny nie wiedział (но никто другой не знал) …!

– Wszyscy wiedzą (все знают)! Wszyscy wiedzą (все знают), że ona to rąbie jak maszyna (что она его навернет, как машина; rąbnąć – ударить, грохнуть)!

– Myśmy to kupiły! – krzyknęła rozdzierająco. Poderwała się z fotela i opadła nań z powrotem. – Myśmy to kupiły! Dla niej!…

– Uspokój się, jak kupowałyśmy, to jeszcze nie były zatrute!

– No więc kto?! Kiedy?!… To myśmy wiedziały, że to dla niej!…

– O rany boskie, opanuj się! Nie faszerowałyśmy tego przecież trucizną!

– Ale nikt inny nie wiedział…!

– Wszyscy wiedzą! Wszyscy wiedzą, że ona to rąbie jak maszyna!

– Przestańcie się kłócić (перестаньте препираться; kłócić się – ссориться, перепираться) – powiedziała stanowczo Alicja (решительно сказала Алиция). – Macie rację (вы правы), to było dla mnie (это было для меня). Zeżarłabym ten kawałek z wierzchu (я сожрала бы этот кусочек сверху) jak amen w pacierzu (как аминь в молитве = как пить дать; pacierz – ежедневная молитва). On się mnie boi (он меня боится). Załatwił Edka i teraz ja mu zostałam (Эдека он прикончил, и теперь для него осталась я).

Przez chwilę patrzyliśmy na nią (какое-то мгновение мы смотрели на нее) w pełnym zgrozy milczeniu (в полном ужаса молчании). Jako niedoszła ofiara podstępnego zamachu (как несостоявшаяся жертва коварного покушения), którego przyczyny (причины которого) na razie były w najwyższym stopniu zagadkowe (пока оставались в наивысшей степени загадочными), nabrała nagle jakichś nowych (она внезапно приобрела какие-то новые), niezwykłych cech (необычные черты) i przeistoczyła się wręcz w dziewicę (и превратилась просто = в настоящую деву), wleczoną przez Labirynt na pastwę Minotaura (которую тащат через Лабиринт на съедение Минотавру; wlec – волочить, тащить). Powinna była mieć na sobie białe giezło (она должна была иметь на себе = быть одета в белое одеяние) …

– Przestańcie się kłócić – powiedziała stanowczo Alicja. – Macie rację, to było dla mnie. Zeżarłabym ten kawałek z wierzchu jak amen w pacierzu. On się mnie boi. Załatwił Edka i teraz ja mu zostałam.

Przez chwilę patrzyliśmy na nią w pełnym zgrozy milczeniu. Jako niedoszła ofiara podstępnego zamachu, którego przyczyny na razie były w najwyższym stopniu zagadkowe, nabrała nagle jakichś nowych, niezwykłych cech i przeistoczyła się wręcz w dziewicę, wleczoną przez Labirynt na pastwę Minotaura. Powinna była mieć na sobie białe giezło…

– A dlaczego (а почему)? – zainteresował się znienacka pan Muldgaard (неожиданно заинтересовался пан Мульгор).

– Nie wiem (не знаю) – odparła niedoszła ofiara niecierpliwie (нетерпеливо ответила несостоявшаяся жертва). – Możliwe (возможно), że mu się nie podobam (потому что я ему не нравлюсь). Możliwe, że ma zły gust (возможно, что у него плохой вкус).

– A możliwe (а возможно), że pani wiadomości posiada (что пани известиями обладает). O ta osoba, morderca (о та особа, убийца). Pani musi umysłowa robota wykonać (пани должна умственная работа совершить), mnogo (много /устар./), wielkie mrowie (великое множество). Zaprawdę na pamięć waszą zaległo (воистину, на память вашу залегло), a musicie rozjaśnić mroki (и вы должны рассеять мраки; rozjaśnic – осветлить, прояснить).

– Zaprawdę pamięć nasza nie powiada nam nic (воистину, память наша не говорит нам ничего) …

– A dlaczego? – zainteresował się znienacka pan Muldgaard.

– Nie wiem – odparła niedoszła ofiara niecierpliwie. – Możliwe, że mu się nie podobam. Możliwe, że ma zły gust.

– A możliwe, że pani wiadomości posiada. O ta osoba, morderca. Pani musi umysłowa robota wykonać, mnogo, wielkie mrowie. Zaprawdę na pamięć waszą zaległo, a musicie rozjaśnić mroki.

– Zaprawdę pamięć nasza nie powiada nam nic…

– O Jezu (о, Господи) …! – jęknął Paweł z nabożnym zachwytem (охнул Павел с набожным/благоговейным восторгом), bo brzmiało to zgoła jak biblijne proroctwa (потому что это звучало совсем как библейские пророчества).

– Tfu (тьфу)! – powiedziała Alicja ze wstrętem (сказала Алиция с отвращением). – Nic sobie nie przypominam (я ничего не припоминаю) i nie mam pojęcia (и не имею понятия), o co mu chodziło (что он имел в виду). Ale mogę się zastanowić (но я могу подумать) …

Przyjrzała się w zadumie panu Muldgaardowi (она в раздумье = задумчиво посмотрела на пана Мульгора).

– Pomyślę (я подумаю) – zapewniła go (уверила она его). – Jak sobie co przypomnę (как/если что припомню), to panu powiem (то Вам скажу).

– O Jezu…! – jęknął Paweł z nabożnym zachwytem, bo brzmiało to zgoła jak biblijne proroctwa.

– Tfu! – powiedziała Alicja ze wstrętem. – Nic sobie nie przypominam i nie mam pojęcia, o co mu chodziło. Ale mogę się zastanowić…

Przyjrzała się w zadumie panu Muldgaardowi.

– Pomyślę – zapewniła go. – Jak sobie co przypomnę, to panu powiem.

Pan Muldgaard wyraził wdzięczność za obietnicę (пан Мульгор выразил благодарность за обещание), po czym zainteresował się (после чего заинтересовался) techniką popełnienia drugiej zbrodni (техникой совершения второго преступления). Nie twierdził wprost (он не утверждал прямо), że winogrona zostały zatrute przez Zosię (что виноград отравила Зося), Pawła lub mnie (Павел либо я), ale nie ulegało wątpliwości (но не подвергалось сомнению), że wydajemy mu się najbardziej podejrzani (что мы кажемся ему наиболее подозрительными). Elżbietę wykluczył (Эльжбету он исключил), bo gdyby przygotowała truciznę dla Alicji (поскольку если бы она приготовила отраву для Алиции), nie pozwoliłaby jej zjeść Kaziowi (не позволила бы ее съесть Казио). Zosia zdenerwowała się na nowo (Зося снова расстроилась).

Pan Muldgaard wyraził wdzięczność za obietnicę, po czym zainteresował się techniką popełnienia drugiej zbrodni. Nie twierdził wprost, że winogrona zostały zatrute przez Zosię, Pawła lub mnie, ale nie ulegało wątpliwości, że wydajemy mu się najbardziej podejrzani. Elżbietę wykluczył, bo gdyby przygotowała truciznę dla Alicji, nie pozwoliłaby jej zjeść Kaziowi. Zosia zdenerwowała się na nowo.

– Myśmy je przyniosły (мы его принесли), umyły i położyły na talerzu (помыли и положили на тарелку). Przypomnij sobie, tak było (вспомни, так было)?

Przyświadczyłam (я подтвердила).

– I jeszcze całą drogę (и еще целую/всю дорогу), a potem tu, w domu (а потом тут, дома), ględziłyśmy o tym (мы болтали о том), że to dla niej (что это для нее), i układałyśmy tak (и раскладывали так), żeby wyglądały zachęcająco (чтобы выглядело заманчиво). Okna były pootwierane (окна были открыты; pootwierać – открыть, пооткрывать), mógł podsłuchać (он мог подслушать).

– Paweł był w ogrodzie (Павел был в саду). Elżbieta już wyszła (Эльжбета уже ушла). Wyszłyśmy zaraz potem (мы ушли сразу потом = за ней). I on musiał wejść i zatruć je (и он, должно было, вошел и отравил их), jak nikogo nie było (как/когда никого не было).

– Domostwo otworem stało (хозяйство отворено стояло)? – spytał uprzejmie pan Muldgaard (вежливо спросил пан Мульгор).

– Nie (нет) – odparłam (ответила я). – Domostwo było zawarte (хозяйство было заперто; zawarty – закрытый /устар./) … Chciałam powiedzieć zamknięte (я хотела сказать, закрыто). Na klucz (на ключ).

– Myśmy je przyniosły, umyły i położyły na talerzu. Przypomnij sobie, tak było?

Przyświadczyłam.

– I jeszcze całą drogę, a potem tu, w domu, ględziłyśmy o tym, że to dla niej, i układałyśmy tak, żeby wyglądały zachęcająco. Okna były pootwierane, mógł podsłuchać.

– Paweł był w ogrodzie. Elżbieta już wyszła. Wyszłyśmy zaraz potem. I on musiał wejść i zatruć je, jak nikogo nie było.

– Domostwo otworem stało? – spytał uprzejmie pan Muldgaard.

– Nie – odparłam. – Domostwo było zawarte… Chciałam powiedzieć zamknięte. Na klucz.

– Może jakieś okno zostało otwarte (может, какое-то окно осталось открыто)? – spytała z nadzieją Alicja (с надеждой спросила Алиция).

– Wykluczone (исключено)! – zaprotestowała Zosia (запротестовала Зося).– Sama zamykałam (я сама закрывала). Ja jestem z Polski (я из Польши), w paraterowym domu (в одноэтажном доме) otwartych okien nie zostawiam (открытых окон не оставляю). Wszystko było zamknięte (все было закрыто)!

– Azali inna osoba klucze ma w posiadaniu (ужели другая особа ключи имеет во владении)?

– Kto z was ma w posiadaniu klucze (кто из вас имеет во владении ключи)? Joanna ma jeden (у Иоанны один), ja drugi (у меня – второй), Elżbieta trzeci (у Эльжбеты – третий), pani Hansen czwarty (у пани Хансен – четвертый), a piąty (а пятый)? Było pięć kompletów (было пять комплектов). Zosiu, ty masz (Зося, а у тебя есть)?

– Może jakieś okno zostało otwarte? – spytała z nadzieją Alicja.

– Wykluczone! – zaprotestowała Zosia.– Sama zamykałam. Ja jestem z Polski, w paraterowym domu otwartych okien nie zostawiam. Wszystko było zamknięte!

– Azali inna osoba klucze ma w posiadaniu?

– Kto z was ma w posiadaniu klucze? Joanna ma jeden, ja drugi, Elżbieta trzeci, pani Hansen czwarty, a piąty? Było pięć kompletów. Zosiu, ty masz?

Zosia zerwała się nerwowo (Зося нервно сорвалась/вскочила), zrzuciła na podłogę zapałki i papierosy (сбросила на пол спички и сигареты), przewróciła wazonik z kwiatkami (перевернула вазочку с цветами) i sprawdziła w torebce (и проверила в сумочке), wysypując z niej wszystko na stół (высыпая из нее все на стол).

– Mam (есть)! To jest ten piąty (это тот пятый)! Ma ktoś więcej (у кого-нибудь еще есть)!

– Kto to jest pani Hansen (кто такая пани Хансен)? – spytałam podejrzliwie (подозрительно спросила я), bo w pierwszej chwili wydało mi się (так как в первый момент мне показалось), że Alicja mówi sama o sobie (что Алиция говорит сама о себе). Albo też zapomniała (либо тоже = просто забыла), jak się nazywa (как ее фамилия).

– Sprzątaczka (уборщица). Przychodzi raz na tydzień (приходит раз в неделю). Przypadkiem nazywa się tak samo jak ja (по случайному совпадению, ее фамилия такая же, как и у меня). Nigdy nie było więcej niż pięć sztuk (никогда не было больше, чем пять штук). Tylko my mamy klucze i pani Hansen (ключи имеем = есть только у нас и у пани Хансен), i żadna inna osoba (и никто другой = и больше ни у кого).

Zosia zerwała się nerwowo, zrzuciła na podłogę zapałki i papierosy, przewróciła wazonik z kwiatkami i sprawdziła w torebce, wysypując z niej wszystko na stół.

– Mam! To jest ten piąty! Ma ktoś więcej!

– Kto to jest pani Hansen? – spytałam podejrzliwie, bo w pierwszej chwili wydało mi się, że Alicja mówi sama o sobie. Albo też zapomniała, jak się nazywa.

– Sprzątaczka. Przychodzi raz na tydzień. Przypadkiem nazywa się tak samo jak ja. Nigdy nie było więcej niż pięć sztuk. Tylko my mamy klucze i pani Hansen, i żadna inna osoba.

Pan Muldgaard zanotował sobie coś (пан Мульгор что-то себе записал), zapewne panią Hansen (по-видимому, пани Хансен), po czym przyjrzał się nam w zadumie (после чего присмотрелся к нам в задумчивости).

– Zaginął być może jeden klucz (потерялся, может быть, один ключ)? Zagubiony został (оказался потерян)? Przebywają one gdzie (находятся они где)?

– Przeważnie mamy w torebkach (преимущественно, у нас в сумочках). Albo w kieszeni (или в кармане) …

– Zaraz (сейчас = погоди) – przerwałam Alicji (перебила я Алицию). – Nie mogłaś znaleźć swojego (ты не могла найти своего), pamiętasz (помнишь)? Był na dnie (был на дне), a nie w przegródce (а не в перегородке = в карманчике).

Pan Muldgaard zanotował sobie coś, zapewne panią Hansen, po czym przyjrzał się nam w zadumie.

– Zaginął być może jeden klucz? Zagubiony został? Przebywają one gdzie?

– Przeważnie mamy w torebkach. Albo w kieszeni…

– Zaraz – przerwałam Alicji. – Nie mogłaś znaleźć swojego, pamiętasz? Był na dnie, a nie w przegródce.

Pan Muldgaard zażądał przetłumaczenia słowa „przegródka” (пан Мульгор потребовал перевести слово «карманчик»), jak się bowiem okazało (так как оказалось), kojarzyło mu się to z sąsiekiem w stodole (ассоциировалось у него с сусеком в сарае), po czym zajął się zwyczajami Alicji (после чего занялся привычками Алиции) w kwestii przechowywania torebki (в вопросе хранении сумочки). Po dość długich rozważaniach (после довольно долгих рассуждений) ustaliliśmy wreszcie (мы наконец-то определили/установили), że torebka Alicji stała wczoraj (что сумочка Алиции вчера стояла), jak zwykle (как обычно), na komódce przed lustrem w przedpokoju (на комоде перед зеркалом в прихожей), że, jak zwykle, była otwarta (что, как всегда, она была открыта) i gdyby ktoś chciał wyjąć z niej klucze (и если бы кто-то хотел вытащить из нее ключи), odcisnąć sobie (сделать себе оттиск), a potem włożyć z powrotem (а потом положить обратно), właściwie nie miałby przeszkód (то, собственно, не имел бы препятствий). Gdyby chciał wykonać tę samą operację (если бы он хотел проделать ту же самую операцию) w jej miejscu pracy (на ее месте работы), również nie miałby przeszkód (он также не имел бы препятствий). Alicja, udając się na przykład na śniadanie (Алиция, отправляясь, например, на завтрак), torebkę zostawiała na krześle (сумочку оставляла на стуле) obok swojej deski (рядом со своим столом; deska – доска, стол). Klucza od wczoraj nie używała (ключом она не пользовалась со вчерашнего дня), уw ktoś mógł nawet ukraść go jej (этот кто-то мог дже украсть его у нее), dorobić bezpośrednio z pierwowzoru (подделать непосредственно с подлинника), nie zawracając sobie głowy odciskami (не заморачивая себе голову оттисками), a potem podrzucić do biura (а потом подбросить в офис) o trzeciej po południu (в три часа дня), kiedy cała Dania pije kawę (когда целая/вся Дания пьет кофе).

Pan Muldgaard zażądał przetłumaczenia słowa „przegródka”, jak się bowiem okazało, kojarzyło mu się to z sąsiekiem w stodole, po czym zajął się zwyczajami Alicji w kwestii przechowywania torebki. Po dość długich rozważaniach ustaliliśmy wreszcie, że torebka Alicji stała wczoraj, jak zwykle, na komódce przed lustrem w przedpokoju, że, jak zwykle, była otwarta i gdyby ktoś chciał wyjąć z niej klucze, odcisnąć sobie, a potem włożyć z powrotem, właściwie nie miałby przeszkód. Gdyby chciał wykonać tę samą operację w jej miejscu pracy, również nie miałby przeszkód. Alicja, udając się na przykład na śniadanie, torebkę zostawiała na krześle obok swojej deski. Klucza od wczoraj nie używała, уw ktoś mógł nawet ukraść go jej, dorobić bezpośrednio z pierwowzoru, nie zawracając sobie głowy odciskami, a potem podrzucić do biura o trzeciej po południu, kiedy cała Dania pije kawę.

– Tak szybko by dorobił (так быстро бы подделал)? – powiedział Paweł z powątpiewaniem (сказал Павел с сомнением).

– Tu robią na poczekaniu (тут делают сразу же), w dwie godziny (в течение двух часов). Oczywiście (конечно), że to jest możliwe (это возможно)! – Alicja zdenerwowała się okropnie (Алиция ужасно расстроилась).

– I to ma znaczyć (и это значит), że ktoś ma klucze od domu (что у кого-то есть ключи от дома)? I co, mam teraz zmieniać zamki (и что, я должна теперь менять замки)? Cholery można dostać (холеру можно заработать = одуреть можно)! Może jednak było otwarte jakieś okno (может, все-таки было открыто какое-то окно) …?

Zosia zdenerwowała się jeszcze bardziej (Зося расстроилась еще больше).

– Możemy natychmiast sprawdzić (можем проверить прямо сейчас) – zawołała i zerwała się z miejsca (закричала она и сорвалась с места). – Nikt nic nie ruszał, prawda (никто ничего не трогал, правда)? Cały czas tu siedzimy (мы все время сидим тут), a pana ludzie nic nie otwierali (а ваши люди ничего не открывали)? Elżbieta, a ty… (а ты, Эльжбета)?

– Tak szybko by dorobił? – powiedział Paweł z powątpiewaniem.

– Tu robią na poczekaniu, w dwie godziny. Oczywiście, że to jest możliwe! Alicja zdenerwowała się okropnie.

– I to ma znaczyć, że ktoś ma klucze od domu? I co, mam teraz zmieniać zamki? Cholery można dostać! Może jednak było otwarte jakieś okno…?

Zosia zdenerwowała się jeszcze bardziej.

– Możemy natychmiast sprawdzić – zawołała i zerwała się z miejsca. – Nikt nic nie ruszał, prawda? Cały czas tu siedzimy, a pana ludzie nic nie otwierali? Elżbieta, a ty…?

Pan Muldgaard wyszukanymi słowy stwierdził (пан Мульгор в изысканных словах/выражениях сказал/констатировал), że jego ludzie przebywali (что его люди находились) jedynie w środkowym pokoju (только в средней комнате), w kuchni i w łazience (на кухне и в ванной) i nigdzie niczego nie otwierali (и нигде ничего не открывали). Elżbieta tylko pokręciła głową (Эльжбета только покрутила головой = поразмыслила; pokręcić głową – а:) покрутить головой; б:) поразмыслить умом), co było nawet niepotrzebne (что даже было не нужно = в чем даже не было необходимости), bo i tak nikt, znając ją, nie uwierzyłby (потому что, зная ее, никто и так бы не поверил), że z własnej inicjatywy (что она по собственной инициативе) otworzyła albo zamknęła jakieś okno (она открыла или закрыла какое-то окно). Jej automatyczne przystosowywanie się (ее автоматическая приспособляемость) do stanu istniejącego (к существующему состоянию) było wręcz nieprawdopodobne (была просто необыкновенной), a umiejętność unikania jakichkolwiek zbędnych wysiłków (а умение/искусство избегать каких бы то ни было излишних усилий) doprowadzona do perfekcji (была доведена до совершенства). Ruszyliśmy na obchód domu (мы двинулись в обход дома). Alicja pierwsza (Алиция первая), a pan Muldgaard za nią (а пан Мульгор за ней), kolejno otwierali wszystkie drzwi (поочередно открывали все двери) i sprawdzali okna (и проверяли окна), aż dotarli do pokoju (пока не дошли до комнаты), z którego prowadziło wejście do atelier (из которой вел = был выход в ателье). Alicja pierwsza, a pan Muldgaard za nią (Алиция первая, а пан Мульгор за ней), weszli i nie schodząc po schodkach (вошли и, не сходя/не спускаясь по ступенькам), zatrzymali się od razu przy poręczy (остановились сразу возле поручней/перил).

Pan Muldgaard wyszukanymi słowy stwierdził, że jego ludzie przebywali jedynie w środkowym pokoju, w kuchni i w łazience i nigdzie niczego nie otwierali. Elżbieta tylko pokręciła głową, co było nawet niepotrzebne, bo i tak nikt, znając ją, nie uwierzyłby, że z własnej inicjatywy otworzyła albo zamknęła jakieś okno. Jej automatyczne przystosowywanie się do stanu istniejącego było wręcz nieprawdopodobne, a umiejętność unikania jakichkolwiek zbędnych wysiłków doprowadzona do perfekcji. Ruszyliśmy na obchód domu. Alicja pierwsza, a pan Muldgaard za nią, kolejno otwierali wszystkie drzwi i sprawdzali okna, aż dotarli do pokoju, z którego prowadziło wejście do atelier. Alicja pierwsza, a pan Muldgaard za nią, weszli i nie schodząc po schodkach, zatrzymali się od razu przy poręczy.

– No tak (ну да/вот) – powiedziała Alicja z satysfakcją (сказала Алиция с удовлетворением = удовлетворенно). – Całe szczęście (целое = какое счастье)!

Zewnętrzne drzwi atelier (внутренняя дверь ателье), prowadzące wprost do ogródka (ведущая прямо в садик), były odsunięte na całą szerokość (была раскрыта во всю ширину = вовсю). Bez najmniejszych trudności (без малейших трудностей) mógł tamtędy wejść średniej wielkości słoń (туда = через нее мог бы войти слон средних размеров).

– Och, cholera (ох/вот холера) …! – powiedziała przygnębiona Zosia (сказала подавленная Зося).

– Nie przejmuj się (не переживай) – pocieszyła ją Alicja radośnie (радостно утешила ее Алиция). – Chwała Bogu (слава Богу), że zostawiłaś otwarte (что ты /их/ оставила открытыми)! Cholernie by mi się nie chciało zmieniać tego zamka (мне бы ужасно не хотелось менять этого замка)!

– No tak – powiedziała Alicja z satysfakcją. – Całe szczęście!

Zewnętrzne drzwi atelier, prowadzące wprost do ogródka, były odsunięte na całą szerokość. Bez najmniejszych trudności mógł tamtędy wejść średniej wielkości słoń.

– Och, cholera…! – powiedziała przygnębiona Zosia.

– Nie przejmuj się – pocieszyła ją Alicja radośnie. – Chwała Bogu, że zostawiłaś otwarte! Cholernie by mi się nie chciało zmieniać tego zamka!

Wróciliśmy na kanapę przy stole (мы вернулись на диван возле стола) i ustaliliśmy resztę szczegółów (и определили/установили остальные подробности). Elżbieta przyprowadziła Kazia o jedenastej (Эльжбета привела Казио в одиннадцать), po czym udała się do łazienki (после чего отправилась в ванную), myć głowę (мыть голову). Szczerze wyznała (она откровенно призналась), że uczyniła to (что совершила/сделала это), ponieważ Kazio razem ze swoimi uczuciami (потому что Казио вместе со своими чувствами) wydawał jej się szalenie męczący (казался ей безумно мучительным), miała go na karku cały wieczór (он был у нее на шее весь/целый вечер) i chciała wreszcie trochę od niego odetchnąć (и она хотела наконец-то немного передохнуть от него). W ogóle nie bardzo wiedziała (она вообще не очень знала = представляла себе), jak się od niego uwolnić (как от него избавиться), Kazio bowiem był gotów jechać za nią (так как Казио был готов ехать за ней) nawet do Sztokholmu (даже в Стокгольм), narażając się na utratę pracy (рискуя потерять работу). Nie wydawało się to dziwne (это не казалось странным). Elżbieta była piękną dziewczyną (Эльжбета была красивой девушкой). W tej łazience (в этой ванной), umywszy włosy (помыв голову), wykąpała się (она помылась) i zrobiła przepierkę (и сделала = устроила небольшую стирку; przepierka – постирушки, небольшая стирка), starając się (стараясь), żeby to możliwie długo trwało (чтобы это продолжалось как можно дольше), Kazio siedział spokojnie i nie przeszkadzał (Казио сидел спокойно и не мешал), co ją nawet odrobinę dziwiło (что ее даже слегка удивило). Teraz już przestało ją dziwić (теперь это уже перестало ее удивлять).

Wróciliśmy na kanapę przy stole i ustaliliśmy resztę szczegółów. Elżbieta przyprowadziła Kazia o jedenastej, po czym udała się do łazienki, myć głowę. Szczerze wyznała, że uczyniła to, ponieważ Kazio razem ze swoimi uczuciami wydawał jej się szalenie męczący, miała go na karku cały wieczór i chciała wreszcie trochę od niego odetchnąć. W ogóle nie bardzo wiedziała, jak się od niego uwolnić, Kazio bowiem był gotów jechać za nią nawet do Sztokholmu, narażając się na utratę pracy. Nie wydawało się to dziwne. Elżbieta była piękną dziewczyną. W tej łazience, umywszy włosy, wykąpała się i zrobiła przepierkę, starając się, żeby to możliwie długo trwało, Kazio siedział spokojnie i nie przeszkadzał, co ją nawet odrobinę dziwiło. Teraz już przestało ją dziwić.

Następnie uzgodniła z panem Muldgaardem i Alicją (потом Алиция согласовала с паном Мульгором), że się wyprowadzi (что она переедет; wyprowadzić się – выселиться, съехать) i zamieszka w pokoju Kazia (и поселится в комнате Казио), co dla wszystkich będzie wygodniejsze (что будет удобнее для всех), znajdowały się w nim bowiem złote rybki (поскольку в ней находились золотые рыбки) czy może białe myszki (или, может, белые мышки), czy coś innego w tym rodzaju (или нечто другое в этом роде), czym trzeba się było opiekować (за чем нужно было ухаживать; opiekować się czymś, kimś – ухаживать за чем-л., кем-л.), i Elżbieta (и Эльжбета), czując się niejako odpowiedzialna (каким-то/определенным образом чувствуя себя ответственной = свою ответственность) za przypadek Kazia (за случай = случившееся с Казио; przypadek – случай), z pewną niechęcią uznała to za swój obowiązek (с определенной неохотой = нехотя признала это за свою обязанность). Zarówno pan Muldgaard (как пан Мульгор), jak i Alicja (так и Алиция) przyklasnęli jej zamiarom (одобрили ее намерения; przyklasnąć komuś, czemuś – одобрить, приветствовать кого-л., что-л.).

Następnie uzgodniła z panem Muldgaardem i Alicją, że się wyprowadzi i zamieszka w pokoju Kazia, co dla wszystkich będzie wygodniejsze, znajdowały się w nim bowiem złote rybki czy może białe myszki, czy coś innego w tym rodzaju, czym trzeba się było opiekować, i Elżbieta, czując się niejako odpowiedzialna za przypadek Kazia, z pewną niechęcią uznała to za swój obowiązek. Zarówno pan Muldgaard, jak i Alicja przyklasnęli jej zamiarom.

– Na miłosierdzie pańskie (ради Бога), szukaj tego listu (ищи это письмо)! – zażądałam nerwowo (нервно потребовала я), kiedy już pan Muldgaard (когда пан Мульгор) z jakimś dziwnym wyrazem twarzy opuścił dom (с каким-то странным выражением лица уже покинул дом), a Elżbieta, Zosia i Paweł poszli spać (а Эльжбета, Зося и Павел пошли спать). – Jeżeli go nie znajdziesz możliwie prędko (если ты его не найдешь как можно быстро = в ближайшее время), to to się źle skończy (то это плохо кончится)!

– Teraz mam szukać (/прямо/ сейчас искать)? – oburzyła się Alicja (возмутилась Алиция). – Dochodzi trzecia (доходит три = уже почти три часа)! Ja muszę rano iść do pracy (мне надо утром идти на работу)!

– W obliczu zbrodni możesz się spóźnić (из-за преступления = по такому случаю можешь /и/ опоздать). Nie radziłabym ci z tym zwlekać (я бы тебе не советовала с этим затягивать/тянуть; zwlekać – медлить, затягивать), chyba że chcesz się pozbyć (разве что ты хочешь избавиться) jeszcze paru osób (еще от пары человек). W tym siebie (в том числе себя).

– Na miłosierdzie pańskie, szukaj tego listu! – zażądałam nerwowo, kiedy już pan Muldgaard z jakimś dziwnym wyrazem twarzy opuścił dom, a Elżbieta, Zosia i Paweł poszli spać. – Jeżeli go nie znajdziesz możliwie prędko, to to się źle skończy!

– Teraz mam szukać? – oburzyła się Alicja. – Dochodzi trzecia! Ja muszę rano iść do pracy!

– W obliczu zbrodni możesz się spóźnić. Nie radziłabym ci z tym zwlekać, chyba że chcesz się pozbyć jeszcze paru osób. W tym siebie.

– Myślisz (ты думаешь), że on będzie dalej próbował (что он /и/ дальше будет пробовать)? Nie zrezygnuje (не откажется = не передумает)? – powiedziała Alicja z powątpiewaniem (сказала Алиция с сомнением) i otworzyła stojący pod ścianą kufer na pościel (и открыла стоящий под стеной сундук с постелью). – Ciągle nie bardzo mi się chce wierzyć (мне постоянно = все-таки не хочется верить), że ktoś usiłował mnie zamordować (что кто-то пытался меня убить). Nie widzę powodów (я не вижу поводов/причин) …

Przyglądałam się jej z dezaprobatą (я смотрела на нее с неодобрением = неодобрительно), myśląc równocześnie (одновременно думая), że to wszystko razem (что все это вместе) coraz bardziej mi się nie podoba (мне все больше не нравится), i co za pech (и что за невезуха), że nie zdążyłam tego Edka spytać (что я не успела этого Эдека спросить) o taką drobnostkę (о такой ерунде; drobnostka —ерунда,пустяк)! I teraz nie wiem (и теперь не знаю), czy to istotnie była drobnostka (действительно ли это была ерунда) i czy mogę o tym powiedzieć Alicji (и могу ли я об этом сказать Алиции).

– Myślisz, że on będzie dalej próbował? Nie zrezygnuje? – powiedziała Alicja z powątpiewaniem i otworzyła stojący pod ścianą kufer na pościel. – Ciągle nie bardzo mi się chce wierzyć, że ktoś usiłował mnie zamordować. Nie widzę powodów…

Przyglądałam się jej z dezaprobatą, myśląc równocześnie, że to wszystko razem coraz bardziej mi się nie podoba, i co za pech, że nie zdążyłam tego Edka spytać o taką drobnostkę! I teraz nie wiem, czy to istotnie była drobnostka i czy mogę o tym powiedzieć Alicji.

– Jestem pewna (я уверена), że nie zrezygnuje (что он не откажется/не передумает) – powiedziałam stanowczo (сказала я решительно). Chyba że go złapią (разве что его поймают) … Czy mam rozumieć (мне понимать), że tu spodziewasz się znaleźć ten list (что ты надеешься найти это письмо тут)? Zawinięty w prześcieradło czy jak (завернутый в простыню или как)?

Alicja gmerała między poduszkami i kocami (Алиция рылась между подушками и одеялами).

– Nie wiem (не знаю). We wszystkich rozsądnych miejscach (во всех разумных местах) już szukałam (я уже искала) i nigdzie go nie ma (и нигде его нет). Ktoś go mógł rzucić byle gdzie (кто-то мог его бросить где попало), a potem się go schowało razem z czymś (а потом его могли спрятать вместе с чем-нибудь). Nie wiem (не знаю). W tym domu wszyscy sprzątają (в этом доме все прибираются) …