Текст книги "Бастан кешкен, кµз кµрген (СИ)"

Автор книги: Алтынбекула Сагындык

сообщить о нарушении

Текущая страница: 27 (всего у книги 27 страниц)

Қарғыстың ең жаманы – «Өзің білме, білгеннің тілін алма!»

екінші бір түрі тойымсызға, жемқорларға айтылса керек: «Көзінен

шықсын». Сондықтан қанағатшыл бол!

Ең жақсы атақ иесі – ұстаздық; тек жақсылықты уағыздаушы.

Оқы да тоқы; үйрен де үйрет, бойыңда сақта да іске асыр!

2005ж. 22 Қыркүйек, бейсенбі күні.

Сезімталдықтан серіктестікке көшу – қартаю.

Таза ауа жұтқаның, талай жылды ұтқаның.

336

Сыбағаңа тигенді іше берме, жей берме. Мынау әлем дүниені мал

қора екен дей көрме.

Ылас ауа жұтқаның, өміріңді құртқаның.

Өмір деген қызық та, қиын да; қызығына малына біл қиындығынан

қорықпай, қарсы тұра біл!

Артық байлық адамды адастырады, бәсекелестік бүлдіреді.

Жетпісте сиректесең,сексенде селдірейсің, тоқсанда тоқтап, жүзде

жоқ боласың.

Осы күнге дейінгі оқығандарым, көрген – білгендерімнің

қорытындысы №5 дәптерде – «Өнеге сөз – өрісің, өнегелі іс –

ырысың» деп аталатын дәптердің 42 – 51 – беттерінде

топтастырылған екен.

Бұлардан артық айтамын деу – «әурешілік: «РУХ» аспаннан

түспейді, жерде жасалады. Ғұмыр бойы рух жасау процесі аяқталған

жерден барып , ажалдың шекарасы ашылады» делінген екен.

«Жазып отырған адамның артық айтқаннан гөрі жеткізбей айтқаны

жақсы» – депті ғой Альбер Камью-Новель сыйлығының лауреаты,

классикалық емес философияның классигі.

Демек, өмірге деген көзқарасыңды тұжырып тастамай, басқаның да

ойлауына, айтыуына, сөз калдыру, ой өрісін дамытуға шек

қоймағанды да жөн санаған дұрыс болар.

Мына қағиданы басшылыққа ал да, іске асыр:

«...Бақытты болудың 4 шарты:

1. Таза ауада өмір сүру.

2. Өзіңді жақсы көретін адамдарың бар екенін сезіну.

3. Даңқұмарлықтан адалдық артық.

4. Пайдалы іспен айналысу.»

Есею кезең – есі кететін кез;

Күлекештікке салынсаң, күлкің де тыйылуы ғажан емес:

Құндылығың жойылып, күң болып шыға келесің.

Кейінгі өмірің шешілмес жұмбаққа айналғаны: «Күндіз екеу, түнде

төртеу»

Болып шыққаны, көзің құрғақ, көңілің жылаумен өткені дей бер.

Өнім өндіру-адал еңбек

Қосымша құн-Карл Маркс тапқан ғылым

Өнім өндіруді табиғатқа зиян келтірмей дамыту – ой парасаттылығы.

Өнген өнімді алып сатудағы үш есе өсім табу – кәсіп; бес есеге өсіру

– кәсіпкерлік; Елу есе өсіру – монополия, жүз есе өсіру – қанын

шығару: Халық наразылығын тудыру.

Халық наразылығы туса, қарсылық келіп шығады, пықсиды,

өртке айналады.

337

Өнім өндірудің жолында асығыстық жасап, табиғатқа зиян

келтіріп өндіру-жауыздық жол, Экологияны бұзу жолы.

Осы жерде келіп, Мұхаммед Ғ.С. пайғамбардың 1– хадисі келіп

шығады.

Адамзатқа аса қаіпті үш нәрсе делінген

Көз – адам бойындағы ең сұлу мүше. Сонымен қатар ол

тойымсыз мүше. Оған ерік бере берсең, бәрін де өз бойына сіңіруге

тырысады, бірақ қанағатсыз болмау керек. Ақырында, көз үстіне бір

уыс топырақ түскенде ғана толады. Осыған мән берген жөн.

Парасаттылық деп соны айтса керек.

Шындықты бұрмалап, сол қоғам идеологиясына бейімдеп бөсу-

жағымпаздық.

Шындық жасырынбайды, жасырынғанмен алтындай жылтырап

тұрады.

Елдегі барлық кәсіпорнын жекешелендіріп, сауда нарқын өсіре

беру, ақша құнын төмендетіп, жалақы, пенсия қосу (бұрынғы құны

төмендеу) халық наразылығын тудыру жолы. Ақша құны төмендеу

деген – ел басының құнын төмндету.

Халық тынысын білгісі келген басшы алдын ала хабарламай-ақ

күн көрісі қиын елді өз көзімен көрсе, толық білер еді.

Дайын болған құрылыс орнының лентасын қию да керек шығар,

ал ойсырап жатқан жерге, басшыны жолатпауға тырысу – жергілікті

орындағылардың келешекті жасыру әдісі.

Кемшілікті жасыру – түзелуге кедергілік. Ондай басшыны іскер

деуге келмес. Мүндайлар уәдешіл, жылпос келеді.

Бізді құртып жүрген нәрсе – өтірік ақпар: болмағанды болады,

болды деу.

Өнім өндірушілер аз да, өнген өнімді алып сатушылар тіптен көн.

Бұл – заттың құнын кетіру жолы.

Арақ – әзәзілдік дәрі: болмасты болдырады, достастырды да,

ішіңе енді дегенше, түла бойыңды билен алуы да қиын емес. Дұрыс

пайдалана білгеннің жолы болады да; миы аталаға айналғаны ісі

оңбақ түлгіл, өз басын жойып алуы да ғажан емес, ойы осылып

тынады.

Хабарсыз кеткен бауырыңымен табысу –шырағыңның жанғаны.

Көздескенде бауырыңмен жаңа таңның атқаны, туысқанмен қауышіп,

өрісің кеңіп жатқыны бір ғанибет.

338

Қартайғанда, мүгедек халге келгенде, Алладан өзімнің

қосағымнан – әйелімнен бұрын ала көр деп тіле, әйелің қажет

жағдайда ашылған тәніңді жабады.

Инфаркт (жүрек ауруы) алып қалудың негізгі үш түрінен (қан

қысымы, астма кездейсоқ уақиға) басқа бір түрі сақнада өнерді

көрсетуші артистерде де болады. Көруші халықтың қошеметі күшті

болса, ду қолшапалақтау, немесе құрмет жасамаса да жүрек толқуы

пайда болады екен. Енді бір түрі ойнаған роліне шын беріліп

ойнамаса, роль шықпағандықтан, шын беріліп ойнаудан (жындының

ролі) кейде ол үш күн психбольница жындыханаға түсіп емделеді

екен. Бұл да оңай емес. Махаббат иесінің ролінде ойнаушы рольді

шығарамын деп жүріп, беріліп те кетсе керек. Артистердің бір

некеден екінші некеге ауысуы осыдан болса керек. Сондықтан

оларды қатты кінәлауға жата бермесе керек.

Еркелейтін атаның да болғаны немереге үлкен бақыт.

Жинақтылық – адам бойына жарасымды іс-әрекет нәтижесі.

Салғырттық – пошымды адам болғанымен іс-әрекеті қалай

болса солай шашырап, ұсқынын жиіркенішті көрсетіп тұратын

құбылыс түрі. Бұл ойсыздықтан туындаса керек.

«Күш қазандай қайнайды, – күресуге дәрмен жоқ» – ойлауы бар

да, оны іске асыруға әл-қуаты жоқтың айтқаны. Әдетте бұл қарттың

қартынан шыққан сөз болса керек.

Сондықтан да орыстар «Старость – нерадость» – деп айтады

емес пе!

«Қашып кетсең, шашып кет!» – сөзінің шын мағынасына мән

беріп қарайықшы. Бұл тәртіпсіздік іс емес. Жаугершілік кез көктемгі

егіс кезіндегі айтылған. Қашып бара жатсаң да, егіс егіп кет, қайтып

оралып, елге қайта келсең,өзіңе астық, дәм.Осының екінші бір түрі –

қартайып, ол дүниеге аттанар кезінде, бойыңда әл-қуатың барда

кейінгіге айтар өсиетің болса, айтып не жазып кет. Өнерің болса,

ұрпағыңа үйретіп кет, пасықтық жасама.

Қызғану – адам сезімінде болатын өзінен басқаға не өзінен

басқада бар болғандығын қимағандық сезім. Қызғанудың түрі алуан

түрлі.Оны басқаға сездіру не сездірмеуге тырысу жолы да түрліше.

Қызғанудың тегі қызғанатын нәрсесін өзі ұнатқаннан шығады. Адам

ұнатпаған затын еш уақытта қызғанбайды. Қызғану процесі көбіне

жасырын түрінде жүреді. «Қызғанғанның қызыл итке жем болды»

деген де қорытынды бар. Сондықтан сырттай жақсы көріп, іштей

сездірмей, не оған ие болмау өзіңді-өзің қажыту болса керек.

339

Опасыздық – адамгершілікке жатпайтын барып тұрған жаман

әрекет. Мұның да түрі көп: Отанға, жолдасына, берген уәдксіне т.б.

Тыйылымы – жазалану, ажырасу, достықтан айырылу.

Мейірімділік – адам бойында болатын ең бір нәзік сезім: бүкіл

жан сезімнің жақсы көруі, беріліп кетуі, рахаттануы десе де болады.

Мейірленуден бала көрмеген ана бала асырағанда, емшегінен сүт те

шығады, жан-жануарларда бірінің сәбиін екіншісі асырау да бар.

Мейірімсіздік – жексұрындык, түгелдей мейірімділікке қарсы жол.

«Айғақтаған айбының аталардың,

Тұлғаларын тұрғанда табалар кім?

Келер ұрпақ кешпейді мәңгілікке,

Тірілтпесең рухын бабалардың!»

Нұрғали Сарыпбекұлы.

Жасандылыққа көше бастағандығың – жарыместілікке бет

бұрғандығың.

Алла жауып – жасырып жүруге ыңғайлаған мүшеңді көрсетіп

қызықтырамын деуің – ар-ұятыңнан айрылуға асығуың.

Мода куғанның дода – додасының шыққаны дей бер.

2006 ж.

Орталарыңда отырған тірі тарихтың көргендері де мол, жазып

айтқандарынан әлі де айтары мол, бір ғасырға жуық өмірі кейінгі

ұрпаққа сабақ болса керек.

Үзіліп кеткен үміттің қалпына қайта оралуы – ол дүниеден бұл

дүниеге (тірі жарық дүниеге) келуімен пара-пар қүбылыс; Алладан

ендігі ұрпағымыз жалғасын тапсын деп тіле, аналар осыны ұксату

сендердің қолдарыңда екенін біліндер!

Арман – ойлы адамның ізгілікті жақсылыққа ұмтылудағы

мүддесі. Оның шегі жоқ: Үлкенді-кішілі түрі өте мол болады. Арман –

ақыл парасаттылықтың қозғаушысы.

Налаға қалу – екінші біреудің шын ықласын орындамау, опық

жеу.

Ғалым – жаңалық табушы.

Залым – білген ілімін теріс жолға жасырын пайдаланушы.

СҰМ – ішкі ой-пікірін тісінен шығармай жасырушы.

340

Сұрқия – теріс әрекетті білдіртпей орындауға әрекет етуші.

Ұйқымшылдық – тәннің рақатына бөленуді қолдаушылық,

жанның (рухтың) қажеттілігіне мән бермеушілік.

Пасықтық

– білгенін басқаға білдірмеуге, үйретпеуге

тырысушылық.

Ақжарқындлық – ойындағысын жасырмай, екінші біреумен

ақтарыла ой бөлісу.

Ішмерездік – ақжарқындылыққа қарама-қарсы әрекет.

Адасу – іс әрекетке жол таба алмау біліктінің көмегін қажет етуге

мажбүрлік.

Сергектік – білген үстіне біле беруге ұмтылушылық.

Жалғыздық – айтып болмайтын рухани жетімдік. Бұл процесс

жесірлерде, баласыздарда, туысы жоқтарда, ақырында, өз қатары

дүниеден озған қарттарда да болады. Сондықтан да жалғыздық «Бір

аллаға ғана жарасады».

Қанағатшылдық – өзіне нақтылы керегіне ғана бой ұрып, артық

иеленуді керек етпеу.

Қанағатсыз – осының кері түрі.

Мақсат. Мақсатсыз адам тұйыққа тіріледі. Өздігінше ары қарай

жол табуы екіталай.

Мақсат – жетуге көздеген ең соңғы нүктең.

Сезімталдық – қоршаған ортаға нем құрайды қарамай, болып

жатқан тіршілік атаулыға жан-жақты ойланып, өз лабораториясынан

өткізу, ой қорыту.

Серіктестік – жеке даралана бермей, өзіне де ақылдасар, ой

бөлісушіні сағалау, іздеу.

13/III-2006 600

Рух – Идея – Пікір – Елес

Әдетте дүниеге келген ойдан (мүліктен) қолға ұстап көруге

келмегенімен ойлай білгенде сөз етіп айтатындай, яғни сол

ойлаушының бұйымтайындай зат пайда болады екен. Оның

341

адамдағыдай тәні де, жаны да (рухы), болмаса керек. Бұл жағдай

творчествомен айналатындарда болса керек. Соны дүниеге әкелген

адам өзіне сәби санайды екен, ол затының өзі ойлау – толғану

арқылы, сәби туғандай қиналыстармен келсе керек. Әйгілі ақын

сатирик Асқар Тоқмағанбетов бір кітап оқушыларымен

кездескенінде, өзінің 72 кітап шығарғанып, оны дүниеге келтіргенін

балаға санап, сол сәбилердің дүниеге келерде ана толғағындай

болатынын айтып еді.

Адамзат сәбиі 9 ай, 9 күнде-ақ дүниеге келіп жатса, ой толғағынан

пайда болатын творчестволық Сәбидің дүниеге келуі тез де, ұзақ

уақыт алатыны да болады екен. Соған ылайық өзіне байланысты

оның аты да әркилы аталса керек. Менің бұйымтайымның дүниеге

келуі бүкіл өмірімді дерлік қамтығандай болды да, оның аты да соны

меңзеп тұр – «Бастан кешкен, көз көрген»: оның рухы – жаны жоқ,

жанын меңзейтін идеясы бар; ойшыл оқушысына өз жалғасын бере

де алса керек. Оның аты-Пікір. Сол пікірдің жалғасының атын Елес

деп айтуға тура келе ме деймін. «Атадан бала батпан кем туады»

дегендей, бірте-бірте аты жойылып, аяқсыз да қалуы мүмкін. Карл

маркстың тапқан ғылымы қосымша құн емес пе еді. Содан үлкен

дүние – Марксизм деген ғылым пайда болған жоқ па!

Ақын Асқар Тоқмағанбетов бірнеше сәби әкелсе, ол жас кезінен-ақ

творчествомен айналысты ғой. Мен болсам, оң жақта отырып қалған

бойжеткендердей, әрі оны ішіме көп сақтап, түйенің етіне жерік

болған аналардай жасағандығым да бар. Кешіріңіздер, тастап

қоймай, не, іште шірітіп алмай, әйтеуір, қиыншылықпен жарық

дүниеге әкелгеніме.

МАЗМҰНЫ

беті

Дұрысы мен бұрысы

1.

Қарттың көзі қазына

3-4

2.

Алтын мен күміс және мыс

4-11

3.

Намыс соты

12

4.

Махаббат, ақыл және есеп

13

5.

Рухы бойынан шыққандарды күзету

13-16

6.

Табыстырушылар

16-20

7.

Бірліктің негізі – әділдікте

20-21

8.

Түсінік орнына

21

9.

«Керек тастың ауырлығы жоқ»

22-23

10.

Өзіңе өзің есеп бере аласың ба?

23-24

11.

Салмақсыз ауырлықтан айығуым

24-25

12.

Семья (жанұя) өміріндегі әдеп және психология

25-26

13.

Сақтан, қазақ!

26

14.

Сөзбен жауап қайтарудың керегі жоқ істер

27-28

15.

Қотыр тайлақ

28-29

342

16.

Сенің басылған дөңгелегіңе басыламын

29-30

17.

Сухой қайнаға

31

18.

Күбі құшақтаған уәкіл

31-32

19.

Кімге кім ???

32

20.

Шалдарды шақырмақшымын

32-34

21.

Шалдар неге шақырылмай қалды?

36-37

22.

Тауып айтты ма, ауып айтты ма?

37-38

23.

Үмітті үзуші

38-40

24.

Іріту

40-42

25.

Бөлтіріктер бөрі болған

42-43

26.

Құрдастардың қылығы

27.

Лып ботқа

43-44

28.

Арақтың алжастыруы

45

29.

Құрдастарға

46

30.

Жүлдегер осырақшы

46-47

31.

Құдағидың құданы қорқытуы

47-48

32.

Алдамаса, ішкені ас болмайды

48-49

33.

Тоғанды бұзушы болма!

49

34.

Ырзалық білдіру

50

35.

Информбюроға телеграмма

50-51

36.

Мөрсіз анықтама

51-52

37.

Қылкөпірден құлау

52-53

Ойланарлық жайлар

38.

Отан

53-55

39.

Ең, ең, ең қымбаттым не екен?

55-57

40.

Адамға ат қоюдың жауапкершілігі

57

Өмірде не болмайды?

41.

Күзетілген күзеткендерден кейін…

58

42.

Сын сағатта ашылған сыр

59-60

43.

Жабылған жала

60-61

Ілгерінді-кейінді…Орындалған арман

44.

Бақытына жеткен Бақыт

62

45.

Баянның баяны.

63-66

Отты жылдар елесі.

46.

Жатқан жерің жайлы болсын, Алпысбай!

66-70

47.

43 жылдан соң

70-75

48.

48 жылдан соң

75-79

49.

Жараланған жаунгер жолдасыммен майданда кездесуім

79-80

Өзім туралы.

50.

Жіберіп алған қателігім

81

51.

Дұрыс деп тапқан жұмысым

82

52.

Қоныс аудару

83

53.

Биіктік №75 пен 68

84-85

54.

Шайқалып түзелген шаңырақ

85-86

55.

Өзіме тәжірибе

86-87

56.

Уақыт солай деп тұрса

88-89

57.

Айтылмаған сыр еді

88-89

58.

20 жылдан кейінгі кездесу

90-94

59.

Өмір көрсеткіші

94-95

Ой көлеңкісі

60.

Ойдың таяғына сүйеніп өткен адам

95-98

61.

Үш толқын

98-100

62.

Өз ойымен сөйлескен адам

100-104

63.

Аты жоқ абыржу

104-106

343

Ой елегіне салыңызшы

64.

Қалталының қалтасы толған ақыл мен билік

106-109

65.

Қайта құру озу ма, әлде тозу ма?

109-112

66.

2030 20+20+20

112-114

67.

Халықтың жауы ма еді?

114-116

68.

Не деуге болады?

116

69.

Жылтырағанның бәрі бірдей алтын емес

117

70.

Алтын той аясында

118

71.

Бала би (Бименбет)кесенесінде

118

Ойға келген оралымдар.

Кіріспе орнына

119

72.

Шындыққа бергісіз өтірік

120

73.

«Ана» деген атқа түскен дақ

121

74.

Ұрлық па, зорлық па?!

121-122

75.

Көмек іздеп, көмескілікке жолығу

122-123

76.

Мақтанамын деген екен.

123

77.

Тартылып бара жатқан татулықтар

124

78.

Сырты бүтін, іші түтіннен сақта

125-126

79.

Қазақ деуге болмайды

126-127

80.

Астымшылықтан аулақ бол!

128-129

81.

Құдайдавн қарқу да ақылға сыйымды

129-130

82.

Естен кетпес үш тәулік

130-131

83.

4 партизан отрядын ажалдан құтқару

132-134

84.

Полкқа байланыс сымдарын тарту

134-135

85.

Құзғын қарғынын неге жек көреміз?

136

86.

Алпысбайдың тиген пайдасы

136-137

87.

Қосыла қуанғаным-ай!

138

88.

«О-З» дегенім бар

139

89.

Ақсақалдардан айрылғанбыз ба?

140

90.

Рухани ылтипат

141

91.

Өнегелі өмір

142-145

92.

Аңсаған Әбдіғани

145

93.

Қатарыңды қай кезде іздейсің?

146-148

94.

Ұсыныс

148

Тіршіліктің сыйқы мен сыры

95.

Тірі заттар I Адамзат

149-156

96.

II Жан-жануарлар

156-158

97.

III Өсімдіктер

158-159

98.

Әдептілікті «Әліппеден» бастайық

159-161

99.

Өмірдің әліппесі

162-163

100. Өкпе мен бауыр

163-164

101. Бүйрек пен безбүйрек

164

102. Ерлі-зайыпты өмір сүру кезеңі

165-166

103. Мойындау

167-168

104. Мұндай да жандар бар екен-ау?!

168-171

105. Қатын ауыстыру немесе ауысқан «махаббат»

172-173

106. Кімге құлақ асамыз?

173-174

107. Өмір деген не?

174-176

108. Жақсы {әйел, ана} қауым

176-177

109. Ақылсыз ажар – А2

178

110. Сериялы солақайлықтың сазайы

179-181

111.

Жетінші түйсік

181-182

344

112. Седьмое чувство

183-187

113. Қөңілде пайда болған сұрақ

187

114. Мұхаммед – ақылды, Мишель Нострадамус – данышпан

188-189

115. Қадірді асыру ма, әлде қашыру ма?!

189-191

116. Болған ақиқаттың растығы мен жерге оралып қосылу немесе «БАР

мен ЖОҚ»

191

117. Әке мен баланың әңгімесі

192-195

118. «Сегіз сырдан»

195

119. «Өмірдің бұралаң жолы» кітабынан

196

120. Жатыс

197-198

121. Көру көзі мен көңіл көзі

198-199

122. Армансыз жексұрын – АЖ

200

123. Жалғанды жалпағынан басқан

201-202

124. Тағдырдың ісі

202-203

125. Махаббат

203-204

126. Оқы да ойлан

205

127. Қартайғанда егізге айналғандар

205

128. Алматыда әйелдер үйленіп жатыр

206

129. Ой елегінен өткізейікші

207-208

Елең етерлік естеліктер

130. Азербайжанша үйлену

209

131. Орындалған тапсырыс

209

132. Шариғат жолындағы міндеттерден құтылу

210

133. Тіршіліктің сыйқы мен сырынан түйгенім мен түйінім. Есею мен

ержету тоқтасу

211-213

134. Селдіреп сексеннен асқандар

213-215

135. Есте сақтайтын ең бір күрделі жағдайлар

216-217

136. Госпитальда

217-218

137. Әдеби сын

218

138. Толғақ

218-220

139. Скелет-қаңқа

221-222

140. Екі ерекше хабардың алғаш есітушісі

222-224

141. Алғысымды білдіремін

225

142. Кім қандай?

225-228

143. Қайырымды Сейтқали

229-230

144. Мәнгілік қозғалыс

230-234

145. Ағамыз Әбубәкірұлы Мырзағалидың асына арналған сөз

235-236

146. «Ванга әжейдің емдері» кітапшасынан үзінді

237-238

147. Аты жоқ абыржудан айығу

238-239

148. Төрелігін оқушым айтар

239-243

149. Бақытты болудың 4 шарты

243-244

150. Мәшһүр Жүсіп. Достықтың екі түрі. «Талап пен ақыл»

245-246

151. Момын тозақылар қайдан шығады?

246-248

152. Әділеттен әділетсіздікке ауу қалай басталады?

249-250

153. Фантастикалық ой

250-254

154. Тоғысқан ойлар

255

155. Отанға ұят – стыдно Родине

255-256

156. Озамыз ба, тозамыз ба?

257-258

157. Інім Нұрғали Сарыпбекұлына арнайы сенім

258-259

158. Шар сияқты айналған өмір

259-260

159. Халықпен қоштасу

260-261

160. Ел басқару жайы

262

161. Алғашқы ауыр күн

263

162. Таутекедей таудан тасқа секірген албырт шақ. Ой. Өлендер

264-269

345

163. Шежіреге толы шегіртке жылдар

270-271

164. Тағылық өмір

272-273

165. Алтын тойдан кейінгі адымдар

274-275

166. Қазақ болып тудың ба, казақ болып өт!

276-278

167. Рухани парасаттылығымыз неге өзгеріп барады?

278-281

168. Өмір кезеңдері

281-283

169. Қиялдан пайда болған тылсым Хикая

283-284

170. Ақындар айтысынан туған ой

284-285

171. Түстен кейінгі ой ма екен?!

285

172. Тоқыраудан тоқтауға бет алу

286-287

173. Не анық!

287

174. Екі құбылыс

287-288

175. Соңғы сөз-түйін

288-289

176. Бір тақырыпқа екі эпиграф жартаңдау

289-290

177. Қазақ деген атыңды кайткенде сақтап каласың?

290-291

178. Даналық сөздер

291

179. Өмірде кездескен ерекше кезеңдер. Өмір мен өлім алысқанда

292-294

180. Ең қызықты өмір санаған кездерім

294-295

181. Хабар-ошарсыз қалған Баянымды табуым

295-296

182. Уақыт өткізу

297

183. Қиялдан туған хикая. Баю.

297-300

184. Асыл ойлар тұжырымдары.

302-320

185. Рух-Идея-Пікір-Елес

320

Компьютер түсірушіден.

Атамыз Алтынбекұлы Сағындық 1922 жылы Қызылорда облысы, Шиелі

ауданы, қазіргі Балаби аулында туылған. Әкесі оқу жасына жетпей-ақ, шешесі

1936 ж. кайтыс болған. Балалық кезі, есею кезінде, өмірдің таршылығын көп

көрген. Ұлы Отан соғысынның ардагері, бүкіл өмірінде оқытушы – ұстаз

болған. Мына оқып отырған «Бастап кешкен, көз көрген» деген атпен

тәрбиелік мәні бар әнгімелер жинағын да жазған тәлімгер.

Компьютерге түсіруші жиені Батешов Асанұлы Ержан

2005 жыл тамыз айы

Көкшетау қаласы

http://kokshetau.online.kz/bateshov/

e-mail: 5276989@

m

ail .ru

346

Document Outline

Намыс соты.

Рухы бойынан шыққандарды күзету

Табыстырушылар

Бірліктің негізі әділдікте

Түсінік орнына

Күбі құшақтаған уәкіл

Ең, ең, ең қымбаттым не екен?

Ой көлеңкесі.

Қалталының қалтасы толған ақыл мен билік

Халықтың жауы ма еді?!

Қазақ деуге болмайды!

Ұсыныс.

Тіршіліктің сыйқы мен сыры

Мойындау

«Әйелің ақылды болса – өзін бақылайды ,

Ақылсыз болса – сені бақылайды»

Д.И.Менделеев

ОЙҒА КЕЛГЕН ОРАЛЫМДАР

Рух – Идея – Пікір – Елес

Дұрысы мен бұрысы

Алтын мен күміс және мыс

Қылкөпірден құлау

Ойланарлық жайлар

Күзетілген күзеткендерден кейін…

Ілгерінді-кейінді…Орындалған арман

Бақытына жеткен Бақыт

Ой көлеңкісі

Тіршіліктің сыйқы мен сыры

Хабар-ошарсыз қалған Баянымды табуым