Текст книги "Η Καινή Διαθήκη (Μεταγλώττιση)"

Автор книги: Автор Неизвестен

сообщить о нарушении

Текущая страница: 34 (всего у книги 46 страниц)

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ

Κεφάλαιον 1

Χαιρετισμοί

1 Παύλος, απόστολος όχι από ανθρώπους ούτε μέσω ανθρώπου, αλλά μέσω του Ιησού Χριστού και του Θεού Πατέρα που τον έγειρε από τους νεκρούς, 2 και όλοι οι αδελφοί που είναι μαζί μου, προς τις εκκλησίες της Γαλατίας. 3 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό, 4 που έδωσε τον εαυτό του για τις αμαρτίες μας, για να μας ελευθερώσει από τον τωρινό κακό αιώνα κατά το θέλημα του Θεού και Πατέρα μας, 5 στον οποίο ανήκει η δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Δεν υπάρχει παρά μόνο ένα ευαγγέλιο

6 Θαυμάζω γιατί έτσι γρήγορα μετατοπίζεστε από εκείνον που σας κάλεσε με τη χάρη του Χριστού σε άλλο ευαγγέλιο, 7 που δεν είναι άλλο παρά μόνο είναι μερικοί που σας ταράζουν και θέλουν να διαστρέψουν το ευαγγέλιο του Χριστού. 8 Αλλά και αν εμείς ή άγγελος από τον ουρανό σας ευαγγελίζει άλλο εκτός από αυτό που σας ευαγγελίσαμε, ας είναι ανάθεμα. 9 Όπως έχουμε προείπει και τώρα πάλι λέω: αν κάποιος σας ευαγγελίζει άλλο εκτός από αυτό που παραλάβατε, ας είναι ανάθεμα. 10 Γιατί τώρα ανθρώπους προσπαθώ να πείσω, κερδίζοντας την εύνοιά τους, ή το Θεό; Ή ζητώ σε ανθρώπους να αρέσω; Αν ακόμα επιδίωκα να αρέσω σε ανθρώπους, δε θα ήμουν δούλος του Χριστού.

Πώς ο Παύλος έγινε απόστολος

11 Σας γνωρίζω, λοιπόν, αδελφοί, ότι το ευαγγέλιο που κηρύχτηκε από εμένα δεν είναι ανθρώπινο· 12 γιατί ούτε εγώ το παράλαβα ούτε το διδάχτηκα από άνθρωπο, αλλά με αποκάλυψη Ιησού Χριστού. 13 Γιατί ακούσατε για τη συμπεριφορά μου που είχα κάποτε στον Ιουδαϊσμό, ότι υπερβολικά καταδίωκα την εκκλησία του Θεού και προσπαθούσα να την αφανίσω, 14 και πρόκοβα στον Ιουδαϊσμό περισσότερο από πολλούς συνομήλικους στο γένος μου και ήμουν περισσότερο ζηλωτής από αυτούς των πατρικών μου παραδόσεων. 15 Όταν όμως ευδόκησε ο Θεός, που με ξεχώρισε από την κοιλιά της μητέρας μου και με κάλεσε με τη χάρη του, 16 να αποκαλύψει τον Υιό του σ’ εμένα, για να τον ευαγγελίζομαι μεταξύ των εθνικών, αμέσως δε συμβουλεύτηκα σάρκα και αίμα 17 ούτε ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα προς τους αποστόλους που ήταν πριν από εμένα, αλλά έφυγα στην Αραβία και κατόπιν πάλι επέστρεψα στη Δαμασκό. 18 Έπειτα, μετά από τρία έτη, ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα, για να επισκεφτώ και να πάρω πληροφορίες από τον Κηφά, και παρέμεινα κοντά του δεκαπέντε ημέρες. 19 Άλλον όμως από τους αποστόλους δεν είδα παρά μόνο τον Ιάκωβο, τον αδελφό του Κυρίου. 20 Και γι’ αυτά που γράφω σ’ εσάς, ιδού, μπροστά στο Θεό το λέω ότι δεν ψεύδομαι. 21 Έπειτα ήρθα στα μέρη της Συρίας και της Κιλικίας. 22 Και ήταν άγνωστο το πρόσωπό μου στις εκκλησίες της Ιουδαίας που έχουν κοινωνία με το Χριστό. 23 Αλλά μόνο άκουγαν: «Αυτός που μας καταδίωκε κάποτε, τώρα ευαγγελίζεται την πίστη που κάποτε προσπαθούσε να αφανίσει» – 24 και δόξαζαν για μένα το Θεό.

Κεφάλαιον 2

Οι άλλοι απόστολοι παραδέχονται τον Παύλο

1 Έπειτα, ύστερα από δεκατέσσερα έτη, πάλι ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα μαζί με το Βαρνάβα, αφού παράλαβα μαζί μου και τον Τίτο. 2 Και ανέβηκα σύμφωνα με αποκάλυψη· και τους εξέθεσα το ευαγγέλιο που κηρύττω στα έθνη, ιδιαιτέρως μάλιστα σ’ αυτούς που θεωρούνται οι επισημότεροι απόστολοι, μήπως μάταια τρέχω ή έτρεξα. 3 Αλλά ούτε ο Τίτος που ήταν μαζί μου, αν και είναι Έλληνας, αναγκάστηκε να περιτμηθεί. 4 Και δεν αναγκάστηκε εξαιτίας των παρείσακτων ψευδάδελφων οι οποίοι εισήλθαν λαθραία ανάμεσά μας, για να κατασκοπεύσουν την ελευθερία μας που έχουμε στο Χριστό Ιησού, ώστε να μας υποδουλώσουν. 5 Σ’ αυτούς ούτε προσωρινά δεν υποχωρήσαμε, ώστε να υποταχτούμε, για να διαμείνει σ’ εσάς η αλήθεια του ευαγγελίου. 6 Και από αυτούς που θεωρούνται ότι είναι κάτι – ποιοι ήταν κάποτε τίποτα δε μ’ ενδιαφέρει· πρόσωπο ανθρώπου ο Θεός δεν το λαβαίνει υπόψη του – σ’ εμένα, πράγματι, αυτοί που θεωρούνται επισημότεροι τίποτα δεν πρόσθεσαν. 7 Αλλά αντίθετα, όταν είδαν ότι μου έχει εμπιστευτεί ο Θεός το ευαγγέλιο γι’ αυτούς που έχουν την ακροβυστία καθώς στον Πέτρο γι’ αυτούς που έχουν την περιτομή 8 – γιατί αυτός που ενέργησε στον Πέτρο στέλνοντάς τον σε αποστολή γι’ αυτούς που έχουν την περιτομή ενέργησε και σ’ εμένα στέλνοντάς με στους εθνικούς – 9 και επειδή αναγνώρισαν τη χάρη που μου δόθηκε, ο Ιάκωβος και ο Κηφάς και ο Ιωάννης, που θεωρούνται ότι είναι στύλοι, έδωσαν τα δεξιά τους χέρια σ’ εμένα και στο Βαρνάβα ως ένδειξη κοινωνίας, για να πηγαίνουμε εμείς στους εθνικούς, ενώ αυτοί σ’ αυτούς που έχουν την περιτομή. 10 Ζήτησαν μόνο να θυμούμαστε τους φτωχούς, το οποίο και φρόντισα αυτό ακριβώς να κάνω.

Ο Παύλος επιπλήττει τον Πέτρο στην Αντιόχεια

11 Όταν όμως ήρθε ο Κηφάς στην Αντιόχεια, του αντιστάθηκα κατά πρόσωπο, γιατί ήταν αξιοκατάκριτος. 12 Γιατί, προτού να έρθουν μερικοί από τον Ιάκωβο, έτρωγε μαζί με τους εθνικούς. Αλλά όταν ήρθαν, αποσύρθηκε και αποχώρισε τον εαυτό του, επειδή φοβόταν αυτούς που προέρχονταν από την περιτομή. 13 Και υποκρίθηκαν μαζί του και οι υπόλοιποι Ιουδαίοι, ώστε και ο Βαρνάβας συμπαρασύρθηκε στην υποκρισία τους. 14 Αλλά όταν είδα ότι δε βαδίζουν ορθά ως προς την αλήθεια του ευαγγελίου, είπα στον Κηφά μπροστά σε όλους: «Αν εσύ, που είσαι Ιουδαίος, ζεις σαν εθνικός και όχι σαν Ιουδαίος, πώς αναγκάζεις τους εθνικούς να ιουδαΐζουν;»

Οι Ιουδαίοι και οι εθνικοί σώζονται με την πίστη

15 Εμείς είμαστε από τη φύση μας Ιουδαίοι και όχι από τα έθνη αμαρτωλοί. 16 Επειδή όμως ξέρουμε ότι δε δικαιώνεται ο άνθρωπος από έργα νόμου παρά μόνο μέσω πίστης στον Ιησού Χριστό, γι’ αυτό και εμείς πιστέψαμε στο Χριστό Ιησού, για να δικαιωθούμε από πίστη στο Χριστό και όχι από έργα νόμου· γιατί από έργα νόμου δε θα δικαιωθεί καμιά σάρκα. 17 Αν όμως, ζητώντας να δικαιωθούμε με το Χριστό, βρεθήκαμε κι εμείς οι ίδιοι αμαρτωλοί, άρα ο Χριστός είναι διάκονος της αμαρτίας; Είθε ποτέ να μη γίνει! 18 Γιατί αν, όσα γκρέμισα, αυτά πάλι οικοδομώ, παραβάτη αποδείχνω τον εαυτό μου. 19 Γιατί εγώ πέθανα ως προς το νόμο διαμέσου του νόμου, για να ζήσω για το Θεό. Μαζί με το Χριστό έχω σταυρωθεί. 20 Ζω, λοιπόν, όχι πια εγώ, αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός. Και αυτό που τώρα ζω στη σάρκα, το ζω με την πίστη που έχω στον Υιό του Θεού, ο οποίος με αγάπησε και παράδωσε τον εαυτό του για χάρη μου. 21 Δεν απορρίπτω τη χάρη του Θεού· γιατί αν μέσω νόμου επιτυγχάνεται δικαίωση, άρα ο Χριστός χωρίς λόγο πέθανε.

Κεφάλαιον 3

Νόμος ή πίστη;

1 Ω ανόητοι Γαλάτες, ποιος βάσκανε εσάς, απέναντι στα μάτια των οποίων ο Ιησούς Χριστός απεικονίστηκε σταυρωμένος; 2 Αυτό μόνο θέλω να μάθω από εσάς: από έργα νόμου λάβατε το Πνεύμα ή από την ακοή στο κήρυγμα της πίστης; 3 Τόσο ανόητοι είστε; Ενώ αρχίσατε με το Πνεύμα, τώρα αποτελειώνετε με τη σάρκα; 4 Τόσα πολλά τα πάθατε μάταια; Αν βέβαια ήταν πράγματι μάταια. 5 Αυτός, λοιπόν, που σας χορηγεί άφθονα το Πνεύμα και ενεργεί θαυματουργικές δυνάμεις μεταξύ σας το κάνει από έργα νόμου ή από την ακοή στο κήρυγμα της πίστης; 6 Καθώς ο Αβραάμ πίστεψε στο Θεό, και του λογαριάστηκε για δικαίωση, έτσι έγινε σ’ εσάς. 7 Άρα, ας γνωρίζετε ότι όσοι προέρχονται από την πίστη, αυτοί είναι γιοι του Αβραάμ. 8 Και επειδή προείδε η Γραφή ότι από την πίστη δικαιώνει τα έθνη ο Θεός, προανάγγειλε την καλή αγγελία στον Αβραάμ: Θα ευλογηθούν σ’ εσένα όλα τα έθνη. 9 Ώστε οι άνθρωποι της πίστης ευλογούνται μαζί με τον πιστό Αβραάμ. 10 Γιατί όσοι εξαρτώνται από έργα νόμου είναι κάτω από κατάρα. Επειδή είναι γραμμένο: Καταραμένος είναι καθένας που δε μένει σταθερός σε όλα όσα είναι γραμμένα μέσα στο βιβλίο του νόμου, για να κάνει αυτά. 11 Αλλά ότι με το νόμο κανείς δε δικαιώνεται μπροστά στο Θεό είναι φανερό, γιατί ο δίκαιος θα ζήσει από την πίστη. 12 Eπιπλέον, ο νόμος δεν εξαρτάται από την πίστη, αλλά εκείνος που έκανε αυτά θα ζήσει μέσω αυτών. 13 Ο Χριστός μάς εξαγόρασε από την κατάρα του νόμου, αφού έγινε για μας κατάρα – γιατί είναι γραμμένο: Καταραμένος καθένας που κρέμεται πάνω σε ξύλο – 14 για να έρθει στα έθνη η ευλογία του Αβραάμ μέσω του Χριστού Ιησού, ώστε να λάβουμε την υπόσχεση του Πνεύματος μέσω της πίστης.

Ο νόμος και η επαγγελία

15 Αδελφοί, μιλώ με ανθρώπινο παράδειγμα: αν και είναι ενός ανθρώπου μια επικυρωμένη διαθήκη, κανείς δεν την αθετεί ή δεν της προσθέτει κάτι. 16 Στον Αβραάμ, λοιπόν, ειπώθηκαν οι υποσχέσεις και στον απόγονό του. Δε λέει, «και στους απογόνους» σαν να μιλά για πολλούς, αλλά σαν να μιλά για έναν: και στον απόγονό σου, ο οποίος είναι ο Χριστός. 17 Και τούτο θέλω να πω: τη διαθήκη, που έχει επικυρωθεί προηγουμένως από το Θεό, δεν την ακυρώνει ο νόμος που έχει γίνει μετά τετρακόσια τριάντα έτη, ώστε να καταργήσει την υπόσχεση. 18 Γιατί αν από το νόμο είναι η κληρονομιά, δεν είναι πια από την υπόσχεση. Και στον Αβραάμ μέσω υπόσχεσης την έχει χαρίσει ο Θεός. 19 Γιατί λοιπόν δόθηκε ο νόμος; Ο νόμος προστέθηκε εξαιτίας των παραβάσεων και διατάχτηκε μέσω αγγέλων με το χέρι ενός μεσίτη, μέχρις ότου έρθει ο απόγονος στον οποίο δόθηκε η υπόσχεση. 20 Ο μεσίτης, λοιπόν, δεν ανήκει σε έναν, ενώ ο Θεός είναι ένας.

Δούλοι και γιοι

21 Ο νόμος, λοιπόν, είναι κατά των υποσχέσεων του Θεού; Είθε ποτέ να μη γίνει! Γιατί αν είχε δοθεί νόμος που να δύναται να ζωοποιήσει, πράγματι από το νόμο θα προερχόταν η δικαίωση. 22 Αλλά συνέκλεισε η Γραφή τα πάντα κάτω από την αμαρτία, ώστε να δοθεί η υπόσχεση από την πίστη του Ιησού Χριστού σ’ εκείνους που πιστεύουν. 23 Προτού όμως να έρθει η πίστη, φρουρούμασταν περικλεισμένοι κάτω από το νόμο, για τη μελλοντική πίστη που επρόκειτο να αποκαλυφτεί. 24 Ώστε ο νόμος έχει γίνει παιδαγωγός μας στο Χριστό, για να δικαιωθούμε από την πίστη. 25 Όταν ήρθε όμως η πίστη, δεν είμαστε πια κάτω από παιδαγωγό. 26 Γιατί όλοι είστε γιοι του Θεού μέσω της πίστης στο Χριστό Ιησού. 27 Γιατί όσοι στο Χριστό βαφτιστήκατε, το Χριστό ντυθήκατε. 28 Δεν υπάρχει Ιουδαίος ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό· γιατί όλοι εσείς είστε ένας στο Χριστό Ιησού. 29 Αν λοιπόν εσείς είστε του Χριστού, άρα είστε σπέρμα του Αβραάμ, κληρονόμοι σύμφωνα με την υπόσχεση.

Κεφάλαιον 4

1 Εννοώ, λοιπόν, ότι για όσο χρόνο ο κληρονόμος είναι νήπιο, δε διαφέρει σε τίποτα από δούλο, αν και είναι κύριος όλων. 2 Αλλά είναι κάτω από επιτρόπους και οικονόμους μέχρι την προθεσμία του πατέρα του. 3 Έτσι κι εμείς, όταν ήμασταν νήπια, ήμασταν υποδουλωμένοι κάτω από τα στοιχεία του κόσμου. 4 Όταν όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός απέστειλε προς τα έξω τον Υιό του, που γεννήθηκε από γυναίκα και που ήταν κάτω από νόμο, 5 για να εξαγοράσει αυτούς που είναι κάτω από νόμο, ώστε να λάβουμε την υιοθεσία. 6 Και επειδή είστε γιοι, ο Θεός απέστειλε προς τα έξω το Πνεύμα του Υιού του στις καρδιές μας, που φωνάζει: «Αββά, Πατέρα». 7 Ώστε δεν είσαι πια δούλος, αλλά γιος· και αν είσαι γιος, είσαι και κληρονόμος μέσω του Θεού.

Η ανησυχία του Παύλου για τους Γαλάτες

8 Αλλά τότε, βέβαια, επειδή δεν ξέρατε το Θεό, υπηρετήσατε ως δούλοι σ’ αυτούς που δεν είναι από τη φύση τους θεοί. 9 Και τώρα που γνωρίσατε το Θεό, μάλλον όμως γνωριστήκατε από το Θεό, πώς επιστρέφετε πάλι στα ασθενή και φτωχά στοιχεία, στα οποία πάλι από την αρχή θέλετε να υπηρετείτε ως δούλοι; 10 Παρατηρείτε ημέρες και μήνες και καιρούς και έτη. 11 Σας φοβάμαι μήπως μάταια έχω κοπιάσει για σας. 12 Γίνεστε όπως εγώ, γιατί κι εγώ ήμουν όπως εσείς, αδελφοί· σας παρακαλώ. Σε τίποτα δε με αδικήσατε. 13 Ξέρετε, επίσης, ότι εξαιτίας της σωματικής μου ασθένειας σας ευαγγέλισα την προηγούμενη φορά. 14 Και παρόλο τον πειρασμό σας που είχατε για το σώμα μου, δε με περιφρονήσατε ούτε με σιχαθήκατε, αλλά με δεχτήκατε σαν άγγελο Θεού, σαν το Χριστό Ιησού. 15 Πού είναι, λοιπόν, ο μακαρισμός σας; Γιατί μαρτυρώ για σας ότι, αν ήταν δυνατό, τα μάτια σας θα βγάζατε και θα μου τα δίνατε. 16 Ώστε εχθρός σας έχω γίνει, επειδή σας λέω την αλήθεια; 17 Έχουν ζήλο για σας όχι για καλό, αλλά θέλουν να σας αποκλείσουν από εμάς, για να έχετε ζήλο γι’ αυτούς. 18 Καλό λοιπόν είναι να έχετε ζήλο στο καλό πάντοτε και όχι μόνο κατά τη διάρκεια που παρευρίσκομαι κοντά σας. 19 Παιδιά μου, για τους οποίους πάλι έχω ωδίνες μέχρις ότου μορφωθεί ο Χριστός μέσα σας. 20 Ήθελα μάλιστα να παρευρίσκομαι κοντά σας τώρα και να αλλάξω τον τόνο της φωνής μου, γιατί απορώ μ’ εσάς.

Η αλληγορία της Άγαρ και της Σάρρας

21 Λέγετέ μου, όσοι θέλετε να είστε κάτω από νόμο, το νόμο δεν ακούτε; 22 Γιατί είναι γραμμένο ότι ο Αβραάμ είχε δύο γιους, έναν από τη δούλη και έναν από την ελεύθερη. 23 Αλλά αφενός ο γιος από τη δούλη έχει γεννηθεί κατά σάρκα, αφετέρου ο γιος από την ελεύθερη μέσω υπόσχεσης. 24 Τα οποία είναι αλληγορικά· γιατί αυτές είναι δύο διαθήκες: αφενός η μία προήλθε από το όρος Σινά και γεννά για δουλεία, η οποία είναι η Άγαρ. 25 Και το Άγαρ είναι το όρος Σινά στην Αραβία· και αντιστοιχεί στην τωρινή Ιερουσαλήμ, γιατί είναι δούλη μαζί με τα τέκνα της. 26 Αφετέρου η άνω Ιερουσαλήμ είναι ελεύθερη, που είναι μητέρα μας. 27 Γιατί είναι γραμμένο: Να ευφρανθείς, στείρα που δε γεννάς! Ξέσπασε με χαρά και φώναξε δυνατά, εσύ που δεν έχεις ωδίνες! Γιατί πολλά είναι τα παιδιά της εγκαταλειμμένης, περισσότερα από όσα έκανε αυτή που έχει τον άντρα. 28 Εσείς όμως, αδελφοί, είστε τέκνα υπόσχεσης καθώς ο Ισαάκ. 29 Αλλά όπως ακριβώς τότε, εκείνος που γεννήθηκε κατά σάρκα καταδίωκε εκείνον που γεννήθηκε κατά Πνεύμα, έτσι και τώρα. 30 Αλλά τι λέει η Γραφή; Βγάλε έξω τη δούλη και το γιο της. Γιατί δε θα κληρονομήσει ο γιος της δούλης μαζί με το γιο της ελεύθερης. 31 Γι’ αυτό, αδελφοί, δεν είμαστε παιδιά της δούλης, αλλά της ελεύθερης.

Κεφάλαιον 5

1 Για να είμαστε ελεύθεροι ο Χριστός μάς ελευθέρωσε· να στέκεστε σταθεροί, λοιπόν, και μη δεσμεύεστε πάλι σε ζυγό δουλείας.

Η χριστιανική ελευθερία

2 Να, εγώ ο Παύλος σας λέω ότι, αν περιτέμνεστε, ο Χριστός δε θα σας ωφελήσει τίποτα. 3 Και μαρτυρώ πάλι σε κάθε άνθρωπο που περιτέμνεται ότι είναι οφειλέτης στο να εκτελέσει όλο το νόμο. 4 Καταργηθήκατε από το Χριστό όσοι δικαιώνεστε με το νόμο, ξεπέσατε από τη χάρη. 5 Γιατί εμείς αναμένουμε την ελπίδα της δικαίωσης από την πίστη με το Πνεύμα. 6 Γιατί στο Χριστό Ιησού ούτε η περιτομή ισχύει κάτι ούτε η ακροβυστία, αλλά η πίστη που ενεργεί με αγάπη. 7 Τρέχατε καλά· ποιος σας εμπόδισε να μην πείθεστε στην αλήθεια; 8 Η πειθώ αυτή δεν προέρχεται από Αυτόν που σας καλεί. 9 Λίγο προζύμι ζυμώνει όλο το ζυμάρι. 10 Εγώ έχω πεποίθηση για σας στον Κύριο ότι τίποτε άλλο δε θα φρονήσετε. Εκείνος όμως που σας ταράζει θα βαστάξει το κρίμα, όποιος και αν είναι. 11 Αλλά εγώ, αδελφοί, αν κηρύττω ακόμα περιτομή, γιατί ακόμα καταδιώκομαι; Άρα καταργήθηκε το σκάνδαλο του σταυρού. 12 Είθε και να ευνουχιστούν αυτοί που σας αναστατώνουν! 13 Επειδή εσείς, αδελφοί, καλεστήκατε για ελευθερία. Μόνο μην κάνετε την ελευθερία αφορμή για τη σάρκα, αλλά μέσω της αγάπης να υπηρετείτε ως δούλοι ο ένας τον άλλο. 14 Επειδή όλος ο νόμος σε ένα λόγο έχει εκπληρωθεί, στο να αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. 15 Αν όμως δαγκώνετε και κατατρώτε ο ένας τον άλλο, προσέχετε μήπως αλληλοεξοντωθείτε.

Τα έργα της σάρκας και ο καρπός του Πνεύματος

16 Σας λέω, λοιπόν, να περπατάτε με το Πνεύμα και δε θα εκτελέσετε την επιθυμία της σάρκας. 17 Γιατί η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα, και το Πνεύμα ενάντια στη σάρκα, επειδή αυτά είναι αντίθετα μεταξύ τους, ώστε να μην κάνετε αυτά που θέλετε. 18 Αν, λοιπόν, οδηγείστε από το Πνεύμα, δεν είστε κάτω από νόμο. 19 Και φανερά είναι τα έργα της σάρκας, τα οποία είναι: πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, 20 ειδωλολατρία, μαγεία, έχθρες, έριδα, ζήλια, θυμοί, φατριασμοί, διχοστασίες, αιρέσεις, 21 φθόνοι, [φόνοι,] μέθες, οργιώδη φαγοπότια και τα όμοια με αυτά, για τα οποία σας προλέγω καθώς άλλοτε σας προείπα ότι αυτοί που πράττουν τέτοια πράγματα δε θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού. 22 Ο καρπός όμως του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, 23 πραότητα, εγκράτεια. Ενάντια σε τέτοια δεν υπάρχει νόμος. 24 Εκείνοι, λοιπόν, που είναι του Χριστού Ιησού σταύρωσαν τη σάρκα μαζί με τα πάθη και με τις επιθυμίες. 25 Αν ζούμε με το Πνεύμα, πίσω από το Πνεύμα και να βαδίζουμε στοιχισμένοι. 26 Ας μη γινόμαστε κενόδοξοι, προκαλώντας ο ένας τον άλλο, φθονώντας ο ένας τον άλλο.

Κεφάλαιον 6

Να βαστάζουμε τα βάρη ο ένας του άλλου

1 Αδελφοί, και αν συλληφθεί απρόβλεπτα ένας άνθρωπος σε κάποιο παράπτωμα, εσείς οι πνευματικοί διορθώνετε τέτοιον άνθρωπο με πνεύμα πραότητας, προσέχοντας τον εαυτό σου μήπως κι εσύ πειραστείς. 2 Ο ένας του άλλου να βαστάζετε τα βάρη και έτσι θα εκπληρώσετε πλήρως το νόμο του Χριστού. 3 Γιατί αν κάποιος νομίζει πως είναι κάτι, ενώ δεν είναι τίποτε, απατά στο λογικό τον εαυτό του. 4 Και το έργο του εαυτού του ας δοκιμάζει ο καθένας, και τότε ως προς τον εαυτό του μόνο θα έχει το καύχημα και όχι ως προς τον άλλο. 5 Γιατί καθένας το δικό του φορτίο θα βαστάξει. 6 Και εκείνος που κατηχείται το λόγο του Θεού να κοινωνεί στον κατηχητή από όλα τα αγαθά του. 7 Μην πλανάστε, ο Θεός δεν κοροϊδεύεται. Γιατί ό,τι σπείρει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει. 8 Γιατί αυτός που σπέρνει στη σάρκα τη δική του θα θερίσει από τη σάρκα φθορά, ενώ εκείνος που σπέρνει στο Πνεύμα θα θερίσει από το Πνεύμα ζωή αιώνια. 9 Και όταν κάνουμε το καλό, ας μην κουραζόμαστε, γιατί στον κατάλληλο καιρό θα θερίσουμε, αν δεν αποκάνουμε. 10 Άρα, λοιπόν, όσο έχουμε ευκαιρίες, ας εργαζόμαστε το αγαθό προς όλους, και μάλιστα προς τους οικείους της πίστης μας.

Επίλογος και τελική ευλογία

11 Δείτε με πόσο μεγάλα γράμματα σας έγραψα με το δικό μου χέρι! 12 Όσοι θέλουν να φαίνονται αρεστοί σε πρόσωπα για πράγματα που αφορούν τη σάρκα, αυτοί σας αναγκάζουν να περιτέμνεστε, μόνο για να μην καταδιώκονται για το σταυρό του Χριστού. 13 Γιατί ούτε αυτοί οι ίδιοι που περιτέμνονται δε φυλάγουν το νόμο, αλλά θέλουν εσείς να περιτέμνεστε, για να καυχηθούν στη δική σας σάρκα. 14 Σ’ εμένα όμως είθε ποτέ να μη γίνει να καυχιέμαι παρά μόνο στο σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, μέσω του οποίου ο κόσμος έχει σταυρωθεί ως προς εμένα κι εγώ ως προς τον κόσμο. 15 Γιατί ούτε η περιτομή είναι κάτι ούτε η ακροβυστία, αλλά η καινούργια κτίση! 16 Και σε όσους θα πορευτούν στοιχισμένοι με τον κανόνα τούτο, ειρήνη ας είναι πάνω τους και έλεος, και πάνω στον Ισραήλ του Θεού. 17 Του λοιπού κανείς ας μη με κουράζει. Γιατί εγώ βαστάζω τα στίγματα για τον Ιησού στο σώμα μου. 18 Η χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ας είναι μαζί με το πνεύμα σας, αδελφοί. Αμήν.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ

Κεφάλαιον 1

Χαιρετισμός

1 Παύλος, απόστολος του Χριστού Ιησού με το θέλημα του Θεού, προς τους αγίους που είναι στην Έφεσο και πιστούς στο Χριστό Ιησού. 2 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας και τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Δοξολογία

3 Ευλογητός ας είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος μας ευλόγησε με κάθε ευλογία πνευματική στα επουράνια μέσω του Χριστού, 4 καθώς μας εξέλεξε ενωμένους με αυτόν πριν από τη δημιουργία του κόσμου, για να είμαστε άγιοι και άμωμοι μπροστά του με αγάπη, 5 και μας προόρισε για υιοθεσία μέσω του Ιησού Χριστού για τον εαυτό του, σύμφωνα με την ευαρέσκεια του θελήματός του, 6 προς έπαινο της δόξας της χάρης του που μας χορήγησε με τον Αγαπημένο. 7 Μέσω αυτού έχουμε την απολύτρωση διαμέσου του αίματός του, την άφεση των παραπτωμάτων, κατά τον πλούτο της χάρης του 8 που περίσσεψε σ’ εμάς με κάθε σοφία και φρόνηση. 9 Και μας γνώρισε το μυστήριο του θελήματός του σύμφωνα με την ευαρέσκειά του που προαποφάσισε μέσα του, 10 για την οικονομία του στο πλήρωμα των καιρών, ώστε να ξανασυγκεντρώσει σε ένα τα πάντα μέσω του Χριστού, τα επουράνια και τα επίγεια μέσω αυτού. 11 Μέσω αυτού επίσης κληρωθήκαμε ως ιδιοκτησία του και προοριστήκαμε κατά την πρόθεση εκείνου που ενεργεί τα πάντα σύμφωνα με το σχέδιο του θελήματός του, 12 στο να είμαστε προς έπαινο της δόξας του, εμείς που έχουμε ελπίσει από πριν στο Χριστό. 13 Μέσω αυτού κι εσείς, όταν ακούσατε το λόγο της αλήθειας, το ευαγγέλιο της σωτηρίας σας, στο οποίο και πιστέψατε, σφραγιστήκατε με το Πνεύμα το Άγιο που μας υποσχέθηκε, 14 το οποίο είναι αρραβώνας της κληρονομιάς μας για την απολύτρωση της ιδιοκτησίας του, προς έπαινο της δόξας του.

Προσευχή

15 Γι’ αυτό κι εγώ, επειδή άκουσα την πίστη σας στον Κύριο Ιησού και την αγάπη που έχετε προς όλους τους αγίους, 16 δεν παύω να ευχαριστώ για σας το Θεό όταν σας αναφέρω στις προσευχές μου, 17 ώστε ο Θεός του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας της δόξας, να σας δώσει Πνεύμα σοφίας και αποκάλυψης με την επίγνωσή του, 18 για να έχετε φωτισμένους τους οφθαλμούς της καρδιάς σας, ώστε να γνωρίσετε ποια είναι η ελπίδα της κλήσης του, ποιος είναι ο πλούτος της δόξας της κληρονομιάς του στους αγίους, 19 και ποιο είναι το υπερβολικό μέγεθος της δύναμής του σ’ εμάς που πιστεύουμε σύμφωνα με την ενέργεια της δύναμης της ισχύος του, 20 την οποία ο Θεός ενέργησε στο Χριστό, όταν τον έγειρε από τους νεκρούς και τον κάθισε στα δεξιά του στα επουράνια 21 πάνω από κάθε αρχή και εξουσία και δύναμη και κυριότητα και πάνω από κάθε τίτλο που ονομάζεται, όχι μόνο στον αιώνα τούτο, αλλά και στο μελλοντικό. 22 Και όλα τα υπόταξε κάτω από τα πόδια του και αυτόν έδωσε κεφαλή πάνω σε όλα στην εκκλησία, 23 η οποία είναι το σώμα του, το συμπλήρωμα εκείνου που συμπληρώνει/ τα πάντα σε όλους.