Текст книги "Η Καινή Διαθήκη (Μεταγλώττιση)"

Автор книги: Автор Неизвестен

сообщить о нарушении

Текущая страница: 31 (всего у книги 46 страниц)

Κεφάλαιον 8

Σχετικά με τα ειδωλόθυτα

1 Σχετικά τώρα με τα ειδωλόθυτα ξέρουμε ότι όλοι έχουμε γνώση. Η γνώση φουσκώνει από υπερηφάνεια, η αγάπη όμως οικοδομεί. 2 Αν κάποιος νομίζει ότι έχει γνωρίσει κάτι, ακόμα δεν το γνώρισε καθώς πρέπει να το γνωρίσει. 3 Αν όμως κάποιος αγαπά το Θεό, αυτός έχει γνωριστεί από Αυτόν. 4 Σχετικά με την τροφή λοιπόν του κρέατος των ειδωλοθύτων, ξέρουμε ότι τίποτα δεν είναι το είδωλο στον κόσμο και ότι κανένας Θεός δεν υπάρχει παρά μόνο ένας. 5 Και γιατί, αν βέβαια υπάρχουν λεγόμενοι θεοί είτε στον ουρανό είτε πάνω στη γη, όπως ακριβώς υπάρχουν θεοί πολλοί και κύριοι πολλοί, 6 αλλά για μας ένας Θεός υπάρχει, ο Πατέρας, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα και εμείς ανήκουμε σ’ αυτόν, και ένας Κύριος Ιησούς Χριστός, μέσω του οποίου έγιναν τα πάντα και εμείς μέσω αυτού. 7 Αλλά δεν υπάρχει σε όλους αυτή η γνώση. Μερικοί πιστοί μάλιστα, από τη συνήθεια ως τώρα για το είδωλο, ως ειδωλόθυτο το τρώνε, και η συνείδησή τους που είναι ασθενής μολύνεται. 8 Η τροφή λοιπόν δε θα μας παρουσιάσει, για να επιδοκιμαστούμε από το Θεό. Ούτε αν δε φάμε, στερούμαστε, ούτε αν φάμε, περισσεύουμε. 9 Προσέχετε, όμως, μήπως η εξουσία σας αυτή γίνει πρόσκομμα στους ασθενείς κατά την πίστη. 10 Γιατί αν κάποιος δει εσένα που έχεις γνώση να κάθεσαι μέσα σε ναό ειδώλων, η συνείδησή του, επειδή αυτός είναι ασθενής στην πίστη, δε θα “οικοδομηθεί” στο να τρώει τα ειδωλόθυτα; 11 Χάνεται δηλαδή ο ασθενής στην πίστη με τη δική σου γνώση, ο αδελφός για τον οποίο ο Χριστός πέθανε. 12 Έτσι, όμως, αμαρτάνοντας στους αδελφούς και πληγώνοντας τη συνείδησή τους που είναι ασθενής, στο Χριστό αμαρτάνετε. 13 Γι’ αυτό ακριβώς, αν τροφή σκανδαλίζει τον αδελφό μου, δε θα φάω κρέας στον αιώνα, για να μη σκανδαλίσω τον αδελφό μου.

Κεφάλαιον 9

Τα δικαιώματα του αποστόλου

1 Δεν είμαι ελεύθερος; Δεν είμαι απόστολος; Δεν έχω δει τον Ιησού τον Κύριό μας; Δεν είστε εσείς το έργο μου στον Κύριο; 2 Αν για άλλους δεν είμαι απόστολος, αλλά βέβαια για σας είμαι· γιατί η σφραγίδα της αποστολής μου εσείς είστε στον Κύριο. 3 Η δική μου απολογία σε όσους με ανακρίνουν είναι αυτή. 4 Μήπως δεν έχουμε εξουσία να φάμε και να πιούμε; 5 Μήπως δεν έχουμε εξουσία να περιφέρουμε αδελφή γυναίκα όπως και οι λοιποί απόστολοι και οι αδελφοί του Κυρίου και ο Κηφάς; 6 Ή μόνος εγώ και ο Βαρνάβας δεν έχουμε εξουσία να μην εργαζόμαστε; 7 Ποιος στρατεύεται με δικά του έξοδα ποτέ; Ποιος φυτεύει αμπελώνα και τον καρπό του δεν τρώει; Ή ποιος ποιμαίνει ποίμνιο και από το γάλα του ποιμνίου δεν τρώει; 8 Μήπως κατά ανθρώπινο τρόπο αυτά μιλώ ή και ο νόμος δε λέει αυτά; 9 Γιατί μέσα στο νόμο του Μωυσή είναι γραμμένο: Δε θα φιμώσεις βόδι που αλωνίζει. Μήπως μόνο για τα βόδια μέλει το Θεό 10 ή εννοεί πάντως και για μας; Για μας, βεβαίως, γράφτηκε, γιατί οφείλει όποιος οργώνει να οργώνει με ελπίδα, και όποιος αλωνίζει να έχει ελπίδα στο να μετέχει. 11 Αν εμείς σ’ εσάς σπείραμε τα πνευματικά, είναι μεγάλο πράγμα αν εμείς θερίσουμε τα δικά σας υλικά; 12 Αν άλλοι μετέχουν σε αυτήν την εξουσία πάνω σας, δεν πρέπει περισσότερο εμείς; Αλλά δε χρησιμοποιήσαμε την εξουσία αυτή, αλλά τα πάντα ανεχόμαστε, για να μη δώσουμε κανένα εμπόδιο στο ευαγγέλιο του Χριστού. 13 Δεν ξέρετε ότι οι εργαζόμενοι στα ιερά πράγματα τρώνε από τα προσφερόμενα στο ναό, και αυτοί που μένουν συνεχώς δίπλα στο θυσιαστήριο παίρνουν μέρος από αυτά που προσφέρονται στο θυσιαστήριο; 14 Έτσι και ο Κύριος διέταξε γι’ αυτούς που αναγγέλλουν το ευαγγέλιο να ζουν από το ευαγγέλιο. 15 Εγώ όμως δεν έχω χρησιμοποιήσει κανένα από αυτά τα δικαιώματα. Και δεν έγραψα αυτά, για να γίνει έτσι σ’ εμένα· γιατί καλό είναι για μένα μάλλον να πεθάνω παρά... – το καύχημά μου κανείς δε θα κενώσει. 16 Γιατί αν ευαγγελίζω, δεν έχω καύχημα· επειδή ως ανάγκη μού επιβάλλεται. Γιατί αλίμονο σ’ εμένα αν δεν ευαγγελίσω. 17 Γιατί αν εκούσια αυτό το πράττω, έχω μισθό· αν όμως ακούσια, μου έχουν εμπιστευτεί οικονομία. 18 Ποιος λοιπόν είναι ο μισθός μου; Να θέσω αδάπανο το ευαγγέλιο, όταν ευαγγελίζω, για να μην καταχραστώ την εξουσία μου στο ευαγγέλιο. 19 Γιατί, ενώ είμαι ελεύθερος από όλους, σε όλους δούλωσα τον εαυτό μου, για να κερδίσω τους περισσότερους. 20 Και έγινα στους Ιουδαίους σαν Ιουδαίος, για να κερδίσω τους Ιουδαίους. Σ’ αυτούς που είναι κάτω από νόμο σαν να είμαι κάτω από νόμο, ενώ δεν είμαι ο ίδιος κάτω από νόμο, για να κερδίσω αυτούς που είναι κάτω από το νόμο. 21 Σ’ αυτούς που είναι χωρίς νόμο σαν να είμαι χωρίς νόμο, ενώ δεν είμαι του Θεού χωρίς νόμο, αλλά του Χριστού μέσα στο νόμο, για να κερδίσω αυτούς που είναι χωρίς νόμο. 22 Έγινα ασθενής στους ασθενείς ως προς την πίστη, για να κερδίσω τους ασθενείς. Σε όλους έχω γίνει όλα, για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς. 23 Και όλα τα κάνω για χάρη τού ευαγγελίου, για να γίνω συμμέτοχος αυτού. 24 Δεν ξέρετε ότι όσοι τρέχουν στο στάδιο, όλοι βέβαια τρέχουν, αλλά ένας λαβαίνει το βραβείο; Έτσι να τρέχετε, ώστε να το κατακτήσετε. 25 Καθένας λοιπόν που αγωνίζεται εγκρατεύεται σε όλα, εκείνοι, βέβαια, για να λάβουν φθαρτό στέφανο, εμείς όμως άφθαρτο. 26 Εγώ, λοιπόν, έτσι τρέχω: όχι σαν να τρέχω αβέβαια· έτσι πυγμαχώ: όχι σαν να δέρνω τον αέρα. 27 Αλλά καταπιέζω το σώμα μου και το δουλαγωγώ, μήπως, ενώ σε άλλους κήρυξα, εγώ ο ίδιος γίνω αδόκιμος.

Κεφάλαιον 10

Προειδοποίηση κατά της ειδωλολατρίας

1 Γιατί δε θέλω εσείς να αγνοείτε, αδελφοί, ότι οι πατέρες μας ήταν όλοι κάτω από τη νεφέλη και όλοι πέρασαν διαμέσου της θάλασσας 2 και όλοι βαφτίστηκαν στο Μωυσή μέσα στη νεφέλη και μέσα στη θάλασσα, 3 και όλοι έφαγαν την ίδια πνευματική τροφή 4 και όλοι ήπιαν το ίδιο πνευματικό ποτό. Γιατί έπιναν από την πνευματική πέτρα που τους ακολουθούσε, και η πέτρα ήταν ο Χριστός. 5 Αλλά στους περισσότερους από αυτούς δεν ευαρεστήθηκε ο Θεός· αυτό φαίνεται γιατί στρώθηκαν κάτω μέσα στην έρημο. 6 Αυτά λοιπόν έγιναν παραδείγματα για μας, για να μην επιθυμούμε εμείς κακά καθώς κι εκείνοι επιθύμησαν. 7 Μήτε να γίνεστε ειδωλολάτρες καθώς μερικοί από αυτούς, όπως ακριβώς είναι γραμμένο: Κάθισε ο λαός να φάει και να πιει και σηκώθηκαν να παίζουν. 8 Μήτε να πορνεύουμε καθώς μερικοί από αυτούς πόρνευσαν και έπεσαν σε μια ημέρα είκοσι τρεις χιλιάδες. 9 Μήτε να πειράζουμε το Χριστό καθώς μερικοί από αυτούς πείραξαν και θανατώθηκαν από τα φίδια. 10 Μήτε να γογγύζετε καθώς ακριβώς μερικοί από αυτούς γόγγυσαν και θανατώθηκαν από τον εξολοθρευτή. 11 Αυτά, λοιπόν, ως τύπος συνέβαιναν σ’ εκείνους και γράφτηκαν για νουθεσία δική μας, για μας στους οποίους έφτασαν τα τέλη των αιώνων. 12 Ώστε όποιος νομίζει πως έχει σταθεί ας προσέχει μην πέσει. 13 Πειρασμός δε σας έχει καταλάβει παρά μόνο ανθρώπινος. Πιστός είναι λοιπόν ο Θεός, ο οποίος δε θα σας αφήσει να πειραχτείτε παραπάνω από ό,τι δύναστε, αλλά θα κάνει μαζί με τον πειρασμό και την έκβαση, για να δύναστε να υποφέρετε. 14 Γι’ αυτό ακριβώς, αγαπητοί μου, να φεύγετε μακριά από την ειδωλολατρία. 15 Σε φρόνιμους το λέω· κρίνετε εσείς αυτό που λέω: 16 το ποτήρι της ευλογίας που ευλογούμε δεν είναι κοινωνία του αίματος του Χριστού; Τον άρτο που κόβουμε με τα χέρια δεν είναι κοινωνία του σώματος του Χριστού; 17 Επειδή ένας είναι ο άρτος, ένα σώμα είμαστε οι πολλοί, γιατί όλοι από τον έναν άρτο μετέχουμε. 18 Προσέχετε τον Ισραήλ κατά σάρκα: όσοι τρώνε τις θυσίες δεν είναι συμμέτοχοι του θυσιαστηρίου; 19 Τι λοιπόν ισχυρίζομαι; Ότι το ειδωλόθυτο είναι κάτι ή ότι το είδωλο είναι κάτι; 20 Όχι, αλλά ότι όσα θυσιάζουν, στα δαιμόνια και όχι στο Θεό τα θυσιάζουν. Δε θέλω λοιπόν εσείς να γίνεστε συμμέτοχοι των δαιμονίων. 21 Δε δύναστε να πίνετε το ποτήρι του Κυρίου και το ποτήρι των δαιμονίων, δε δύναστε να μετέχετε στο τραπέζι του Κυρίου και στο τραπέζι των δαιμονίων. 22 Ή παρακινούμε σε ζηλοτυπία τον Κύριο; Μήπως είμαστε ισχυρότεροι από αυτόν;

Τα πάντα να κάνετε για τη δόξα του Θεού

23 Όλα επιτρέπονται, αλλά δε συμφέρουν όλα· όλα επιτρέπονται, αλλά δεν οικοδομούν όλα. 24 Κανείς ας μη ζητά το δικό του, αλλά αυτό του άλλου. 25 Καθετί που πουλιέται σε κρεοπωλείο τρώτε το, χωρίς να ανακρίνετε τίποτα για τη συνείδηση· 26 γιατί του Κυρίου είναι η γη και το πλήρωμα αυτής. 27 Αν κάποιος από τους άπιστους σας καλεί και θέλετε να πάτε, καθετί που σας παραθέτουν τρώτε το, χωρίς να ανακρίνετε τίποτα για τη συνείδηση. 28 Αν όμως κάποιος σας πει: «Αυτό είναι ιερόθυτο», μην το τρώτε για εκείνον που το μήνυσε και για τη συνείδηση. 29 Και συνείδηση εννοώ όχι τη δική σου, αλλά αυτήν του άλλου. Γιατί λοιπόν η ελευθερία μου να κρίνεται από άλλη συνείδηση; 30 Αν εγώ με τη χάρη του Θεού μετέχω, γιατί να κακολογούμαι γι’ αυτό χάρη του οποίου εγώ ευχαριστώ; 31 Είτε λοιπόν τρώτε είτε πίνετε είτε κάτι κάνετε, όλα για τη δόξα του Θεού να τα κάνετε. 32 Μη γίνεστε πρόσκομμα και στους Ιουδαίους και στους Έλληνες και στην εκκλησία του Θεού, 33 καθώς κι εγώ αρέσω για όλα σε όλους, μη ζητώντας το συμφέρον του εαυτού μου, αλλά αυτό των πολλών, για να σωθούν.

Κεφάλαιον 11

1 Μιμητές μου γίνεστε καθώς κι εγώ του Χριστού.

Σχετικά με το κάλυμμα των γυναικών στη λατρεία

2 Σας επαινώ, λοιπόν, γιατί σε όλα με έχετε θυμηθεί και καθώς σας παράδωσα τις παραδόσεις τις κατέχετε. 3 Θέλω λοιπόν εσείς να ξέρετε ότι σε κάθε άντρα η κεφαλή του είναι ο Χριστός και κεφαλή της γυναίκας ο άντρας της και κεφαλή του Χριστού ο Θεός. 4 Κάθε άντρας που προσεύχεται ή προφητεύει, αν έχει κάτι που πέφτει από πάνω προς τα κάτω στην κεφαλή του, καταντροπιάζει την κεφαλή του. 5 Και κάθε γυναίκα που προσεύχεται ή προφητεύει με ακατακάλυπτη την κεφαλή καταντροπιάζει την κεφαλή της· γιατί είναι ένα και το αυτό με την ξυρισμένη. 6 Γιατί αν δεν κατακαλύπτεται η γυναίκα, τότε ας κουρευτεί. Αν όμως είναι αισχρό στη γυναίκα το να κουρευτεί ή να ξυριστεί, ας κατακαλύπτεται. 7 Γιατί ο άντρας, βέβαια, δεν οφείλει να κατακαλύπτεται στην κεφαλή του, επειδή είναι εικόνα και δόξα του Θεού· η γυναίκα όμως είναι δόξα του άντρα. 8 Γιατί δεν προέρχεται ο άντρας από τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα από τον άντρα. 9 Και βέβαια, δε δημιουργήθηκε ο άντρας για τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα για τον άντρα. 10 Γι’ αυτό οφείλει η γυναίκα να έχει εξουσία πάνω στην κεφαλή της, εξαιτίας των αγγέλων. 11 Όμως, ούτε η γυναίκα χωρίς τον άντρα ούτε ο άντρας χωρίς τη γυναίκα είναι ανεξάρτητοι ζώντας με τον Κύριο. 12 Γιατί όπως ακριβώς η γυναίκα έγινε από τον άντρα, έτσι και ο άντρας γεννιέται μέσω της γυναίκας· και τα πάντα είναι από το Θεό. 13 Μέσα σας κρίνετε: πρέπει η γυναίκα ακατακάλυπτη να προσεύχεται στο Θεό; 14 Ούτε η ίδια η φύση δε σας διδάσκει ότι αφενός ο άντρας αν τρέφει κόμη είναι ατιμία σ’ αυτόν, 15 αφετέρου η γυναίκα αν τρέφει κόμη είναι δόξα σ’ αυτή; Γιατί η κόμη έχει δοθεί σ’ αυτήν αντί για περίβλημα. 16 Αν όμως κάποιος νομίζει πως μπορεί να είναι φιλόνικος, εμείς τέτοια συνήθεια δεν έχουμε ούτε οι εκκλησίες του Θεού.

Παρεκτροπές κατά το Δείπνο του Κυρίου

17 Τούτο λοιπόν ενώ παραγγέλλω, δε σας επαινώ, γιατί όχι για το καλύτερο, αλλά για το χειρότερο συνέρχεστε. 18 Γιατί πρώτα βέβαια, όταν συνέρχεστε μέσα στην εκκλησία, ακούω πως υπάρχουν σχίσματα μεταξύ σας και ένα μέρος το πιστεύω. 19 Γιατί πρέπει να υπάρχουν και αιρέσεις μεταξύ σας, για να γίνουν πράγματι φανεροί οι δόκιμοι μεταξύ σας. 20 Όταν λοιπόν συνέρχεστε εσείς στο ίδιο μέρος, δεν είναι για να φάτε το δείπνο του Κυρίου. 21 Γιατί καθένας πριν από τους άλλους λαβαίνει το δικό του δείπνο κατά το φαγητό, και έτσι ο ένας πεινά και ο άλλος μεθάει. 22 Γιατί, μήπως οικίες δεν έχετε, για να τρώτε και να πίνετε; Ή την εκκλησία του Θεού καταφρονείτε και καταντροπιάζετε αυτούς που δεν έχουν; Τι να σας πω; Να σας επαινέσω; Σ’ αυτό δε σας επαινώ.

Η καθιέρωση του Δείπνου του Κυρίου

(Μτ. 26:26-29, Μκ. 14:22-25, Λκ. 22:14-20)

23 Γιατί εγώ παράλαβα από τον Κύριο αυτό που επίσης σας παράδωσα, ότι ο Κύριος Ιησούς κατά τη νύχτα που προδιδόταν έλαβε άρτο 24 και, αφού ευχαρίστησε το Θεό, τον έκοψε με τα χέρια και είπε: «Τούτο είναι το σώμα μου που [κόβεται] για χάρη σας· τούτο να κάνετε στη δική μου ανάμνηση». 25 Όμοια πήρε και το ποτήρι μετά το δείπνο λέγοντας: «Τούτο το ποτήρι είναι η καινούργια διαθήκη με το δικό μου αίμα· τούτο να κάνετε, όσες φορές πίνετε, στη δική μου ανάμνηση». 26 Γιατί όσες φορές τρώτε τον άρτο τούτο και από το ποτήρι πίνετε, το θάνατο του Κυρίου αναγγέλλετε μέχρις ότου έρθει.

Ανάξια συμμετοχή στο Δείπνο του Κυρίου

27 Ώστε όποιος τρώει τον άρτο ή πίνει από το ποτήρι του Κυρίου ανάξια, ένοχος θα είναι στο σώμα και στο αίμα του Κυρίου. 28 Ας δοκιμάζει λοιπόν ο άνθρωπος τον εαυτό του, και έτσι από τον άρτο ας τρώει και από το ποτήρι ας πίνει. 29 Γιατί όποιος τρώει και πίνει [ανάξια], τρώει και πίνει καταδίκη για τον εαυτό του, επειδή δε διακρίνει το σώμα [του Κυρίου]. 30 Γι’ αυτό είναι μεταξύ σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι και κοιμούνται αρκετοί. 31 Αν λοιπόν εξετάζαμε τους εαυτούς μας, δε θα κρινόμασταν. 32 Όταν κρινόμαστε όμως από τον Κύριο, εκπαιδευόμαστε, για να μην κατακριθούμε μαζί με τον κόσμο. 33 Ώστε, αδελφοί μου, όταν συνέρχεστε για το φαγητό, περιμένετε ο ένας τον άλλο. 34 Αν κάποιος πεινά, στον οίκο του ας τρώει, για να μη συνέρχεστε για καταδίκη σας. Και τα υπόλοιπα, μόλις έρθω, θα τα τακτοποιήσω.

Κεφάλαιον 12

Σχετικά με τα πνευματικά

1 Και σχετικά με τα πνευματικά, αδελφοί, δε θέλω εσείς να έχετε άγνοια. 2 Ξέρετε ότι, όταν ήσασταν εθνικοί, οδηγούσασταν προς τα είδωλα τα άφωνα σαν να παρασυρόσασταν. 3 Γι’ αυτό σας γνωρίζω ότι κανείς μιλώντας με Πνεύμα Θεού δε λέει: «Ανάθεμα ο Ιησούς», και κανείς δε δύναται να πει «Κύριο» τον Ιησού παρά μόνο με Πνεύμα Άγιο. 4 Διανομές λοιπόν χαρισμάτων υπάρχουν, αλλά το ίδιο Πνεύμα· 5 και διανομές διακονιών υπάρχουν, αλλά ο ίδιος Κύριος· 6 και διανομές ενεργειών υπάρχουν, αλλά ο ίδιος Θεός που ενεργεί τα πάντα σε όλους. 7 Σε καθέναν, λοιπόν, δίνεται η φανέρωση του Πνεύματος για το συμφέρον. 8 Γιατί σε έναν μέσω του Πνεύματος δίνεται λόγος σοφίας, σε άλλον όμως λόγος γνώσης κατά το ίδιο Πνεύμα, 9 σε άλλον πίστη με το ίδιο Πνεύμα και σε άλλον χαρίσματα ιαμάτων με το ένα Πνεύμα 10 και σε άλλον ενέργειες θαυματουργικών δυνάμεων και σε άλλον προφητεία και σε άλλον διακρίσεις πνευμάτων, σε άλλον γένη γλωσσών και σε άλλον ερμηνεία γλωσσών. 11 Όλα λοιπόν αυτά τα ενεργεί το ένα και το αυτό Πνεύμα διανέμοντας ιδιαιτέρως σε καθέναν καθώς θέλει.

Ένα σώμα με πολλά μέλη

12 Γιατί καθώς ακριβώς το σώμα είναι ένα και έχει μέλη πολλά, και όλα τα μέλη του σώματος, ενώ είναι πολλά, είναι ένα σώμα, έτσι και ο Χριστός. 13 Και πράγματι, μέσω ενός Πνεύματος εμείς όλοι βαφτιστήκαμε σε ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, και όλοι από ένα Πνεύμα ποτιστήκαμε. 14 Γιατί και το σώμα δεν είναι ένα μέλος αλλά πολλά. 15 Αν πει το πόδι: «Επειδή δεν είμαι χέρι, δεν είμαι από το σώμα», μήπως παρόλα αυτά δεν είναι από το σώμα; 16 Και αν πει το αυτί: «Επειδή δεν είμαι οφθαλμός, δεν είμαι από το σώμα», μήπως παρόλα αυτά δεν είναι από το σώμα; 17 Αν όλο το σώμα ήταν οφθαλμός, πού θα ήταν η ακοή; Αν όλο ήταν ακοή, πού η όσφρηση; 18 Τώρα όμως ο Θεός έθεσε τα μέλη, καθένα ξεχωριστά από αυτά, μέσα στο σώμα καθώς θέλησε. 19 Και αν ήταν τα πάντα ένα μέλος, πού θα ήταν το σώμα; 20 Τώρα όμως είναι πολλά βέβαια μέλη, αλλά ένα σώμα. 21 Δε δύναται λοιπόν ο οφθαλμός να πει στο χέρι: «Ανάγκη σου δεν έχω», ή πάλι η κεφαλή στα πόδια: «Ανάγκη σας δεν έχω». 22 Αλλά πολύ περισσότερο τα μέλη του σώματος που νομίζει κανείς πως είναι ασθενέστερα είναι αναγκαία, 23 και αυτά που νομίζουμε πως είναι με λιγότερη τιμή στο σώμα, αυτά με περισσότερη τιμή τα περιβάλλουμε, και τα μη ευπρεπή μέλη μας έχουν περισσότερη ευπρέπεια, 24 ενώ τα ευπρεπή μέλη μας δεν έχουν ανάγκη. Αλλά ο Θεός συγκρότησε το σώμα και έδωσε περισσότερη τιμή στο μέλος που τη στερείται, 25 για να μην υπάρχει σχίσμα στο σώμα, αλλά το ίδιο να μεριμνούν τα μέλη το ένα για το άλλο. 26 Και είτε πάσχει ένα μέλος, συμπάσχουν όλα τα μέλη· είτε δοξάζεται ένα μέλος, συγχαίρουν όλα τα μέλη. 27 Εσείς όμως είστε σώμα Χριστού και μέλη του ο καθένας σας χωριστά. 28 Και αυτούς βέβαια που έθεσε ο Θεός μέσα στην εκκλησία είναι πρώτα αποστόλους, δεύτερο προφήτες, τρίτο δασκάλους, έπειτα θαυματουργικές δυνάμεις, έπειτα χαρίσματα ιαμάτων, παροχές βοηθειών, κυβερνήσεις, γένη γλωσσών. 29 Μήπως είναι όλοι απόστολοι; Μήπως όλοι προφήτες; Μήπως όλοι δάσκαλοι; Μήπως όλοι κάνουν θαυματουργικές δυνάμεις; 30 Μήπως όλοι έχουν χαρίσματα ιαμάτων; Μήπως όλοι λαλούν γλώσσες; Μήπως όλοι διερμηνεύουν; 31 Ποθείτε όμως με ζήλο τα χαρίσματα τα μεγαλύτερα.

Η αγάπη

Και ακόμα σας δείχνω μια οδό υπερβολικά έξοχη:

Κεφάλαιον 13

1 Αν τις γλώσσες των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αλλά αγάπη δεν έχω, έχω γίνει χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο που αλαλάζει. 2 Και αν έχω προφητεία και ξέρω τα μυστήρια όλα και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε όρη να μετακινώ, αλλά αγάπη δεν έχω, τίποτα δεν είμαι. 3 Και αν δώσω για τροφή όλα τα υπάρχοντά μου και αν παραδώσω το σώμα μου, για να καώ, αλλά αγάπη δεν έχω, τίποτα δεν ωφελούμαι. 4 Η αγάπη μακροθυμεί, συμπεριφέρεται με χρηστότητα η αγάπη, δε ζηλεύει, η αγάπη δε μεγαλοκαυχιέται, δε φουσκώνει από υπερηφάνεια, 5 δε συμπεριφέρεται άσχημα, δε ζητά τα δικά της, δεν παροξύνεται,δε λογίζεται το κακό, 6 δε χαίρει για την αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια. 7 Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. 8 Η αγάπη ποτέ δεν πέφτει. Είτε όμως προφητείες, θα καταργηθούν. είτε γλώσσες, θα πάψουν. είτε γνώση, θα καταργηθεί. 9 Γιατί μερικώς γνωρίζουμε και μερικώς προφητεύουμε. 10 Όταν όμως έρθει το τέλειο, το μερικό θα καταργηθεί. 11 Όταν ήμουν νήπιο, λαλούσα σαν νήπιο, φρονούσα σαν νήπιο, λογιζόμουν σαν νήπιο. όταν έγινα άντρας, κατάργησα τα νηπιακά πράγματα. 12 Γιατί βλέπουμε τώρα μέσα από κάτοπτρο αινιγματικά, τότε όμως πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μερικώς, τότε όμως θα γνωρίσω καλά καθώς και γνωρίστηκα καλά. 13 Τώρα λοιπόν μένουν: πίστη, ελπίδα, αγάπη· τα τρία αυτά. Μεγαλύτερη όμως από αυτά είναι η αγάπη.

Κεφάλαιον 14

Γλώσσες και προφητεία

1 Επιδιώκετε την αγάπη, να ποθείτε όμως με ζήλο τα πνευματικά, και περισσότερο για να προφητεύετε. 2 Γιατί αυτός που λαλεί σε γλώσσα, δε λαλεί σε ανθρώπους, αλλά στο Θεό· γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει ακούοντας, αλλά με το Πνεύμα λαλεί μυστήρια. 3 Αυτός όμως που προφητεύει λαλεί σε ανθρώπους για οικοδομή και προτροπή και παρηγοριά. 4 Αυτός που λαλεί γλώσσα τον εαυτό του οικοδομεί· αυτός όμως που προφητεύει την εκκλησία οικοδομεί. 5 Θέλω λοιπόν όλοι εσείς να λαλείτε γλώσσες, αλλά περισσότερο να προφητεύετε. Μεγαλύτερος λοιπόν είναι αυτός που προφητεύει παρά αυτός που λαλεί γλώσσες, εκτός αν διερμηνεύει, για να λάβει οικοδομή η εκκλησία. 6 Τώρα λοιπόν, αδελφοί, αν έρθω προς εσάς λαλώντας σε γλώσσες, τι θα σας ωφελήσω αν δε σας μιλήσω ή με αποκάλυψη ή με γνώση ή με προφητεία ή με διδαχή; 7 Όμως, τα άψυχα όργανα, είτε είναι αυλός είτε κιθάρα, παρόλο που δίνουν ήχο, πώς θα γνωριστεί αυτό που παίζεται στον αυλό ή στην κιθάρα, αν δεν κάνουν διάκριση στους φθόγγους; 8 Και πράγματι, αν η σάλπιγγα δώσει ασαφή ήχο, ποιος θα παρασκευαστεί για πόλεμο; 9 Έτσι κι εσείς με τη γλώσσα αν δε δώσετε εύληπτο λόγο, πώς θα γνωριστεί το λαλούμενο; Γιατί θα λαλείτε στον αέρα. 10 Τόσα πολλά γένη γλωσσών τυχαίνει να είναι στον κόσμο και κανένα δεν είναι χωρίς έννοια. 11 Αν λοιπόν δεν ξέρω τη σημασία της φωνής, θα είμαι σ’ αυτόν που λαλεί βάρβαρος και αυτός που λαλεί θα είναι βάρβαρος για μένα. 12 Έτσι κι εσείς, επειδή είστε ζηλωτές πνευματικών εκδηλώσεων, να ζητάτε ώστε να έχετε άφθονα για την οικοδομή της εκκλησίας. 13 Γι’ αυτό, αυτός που λαλεί σε γλώσσα ας προσεύχεται για να διερμηνεύει. 14 Γιατί αν προσεύχομαι σε γλώσσα, το πνεύμα μου προσεύχεται, ο νους μου όμως είναι άκαρπος. 15 Τι λοιπόν να γίνεται; Θα προσευχηθώ με το πνεύμα, θα προσευχηθώ όμως και με το νου· θα ψάλω με το πνεύμα, θα ψάλω όμως και με το νου. 16 Επειδή, αν ευλογείς με το πνεύμα, αυτός που κατέχει τη θέση του ιδιώτη πώς θα πει το “αμήν” για τη δική σου ευχαριστία; Επειδή δεν ξέρει τι λες. 17 Γιατί εσύ βέβαια καλά ευχαριστείς, αλλά ο άλλος δεν οικοδομείται. 18 Ευχαριστώ το Θεό· από όλους εσάς περισσότερο λαλώ γλώσσες. 19 Αλλά μέσα στην εκκλησία θέλω να λαλήσω πέντε λόγους με το νου μου, για να κατηχήσω και άλλους, παρά μύριους λόγους με γλώσσα. 20 Αδελφοί, μη γίνεστε παιδιά στο μυαλό, αλλά στην κακία να είστε νήπια, ενώ στο μυαλό να γίνεστε τέλειοι. 21 Μέσα στο νόμο είναι γραμμένο: Με ετερόγλωσσους και με χείλη άλλων θα λαλήσω στο λαό τούτο και ούτε έτσι θα με εισακούσουν, λέει ο Κύριος. 22 Ώστε οι γλώσσες είναι για σημείο όχι γι’ αυτούς που πιστεύουν, αλλά για τους άπιστους·ενώ η προφητεία όχι για τους άπιστους, αλλά γι’ αυτούς που πιστεύουν. 23 Αν λοιπόν συνέλθει η εκκλησία όλη στο ίδιο μέρος και όλοι λαλούν γλώσσες, και εισέλθουν ιδιώτες ή άπιστοι, δε θα πουν ότι είστε τρελοί; 24 Αν όμως όλοι προφητεύουν και εισέλθει κάποιος άπιστος ή ιδιώτης, ελέγχεται από όλους, ανακρίνεται από όλους, 25 τα κρυφά της καρδιάς του γίνονται φανερά και έτσι, αφού πέσει με το πρόσωπο, θα προσκυνήσει το Θεό αναγγέλλοντας ότι όντως, ο Θεός είναι μεταξύ σας.

Όλα να γίνονται με τάξη

26 Τι λοιπόν να γίνεται, αδελφοί; Όταν συνέρχεστε, καθένας σας ψαλμό μπορεί να έχει, διδαχή μπορεί να έχει, αποκάλυψη μπορεί να έχει, γλώσσα μπορεί να έχει, ερμηνεία μπορεί να έχει· όλα προς οικοδομή ας γίνονται. 27 Είτε γλώσσα κάποιος λαλεί, από δύο ή το περισσότερο τρεις ας μιλούν και με τη σειρά, και ένας ας διερμηνεύει. 28 Αν όμως δεν υπάρχει διερμηνέας, ας σωπαίνει μέσα στην εκκλησία, και ας λαλεί στον εαυτό του και στο Θεό. 29 Και προφήτες δύο ή τρεις ας λαλούν και οι άλλοι ας διακρίνουν. 30 Αν όμως σε άλλον που κάθεται αποκαλυφτεί κάτι, ο πρώτος ας σωπαίνει. 31 Γιατί δύναστε καθένας σας όλοι να προφητεύετε, για να μαθαίνουν όλοι και όλοι να ενθαρρύνονται. 32 Και πράγματι, τα πνεύματα των προφητών στους προφήτες υποτάσσονται, 33 γιατί ο Θεός δεν είναι Θεός ακαταστασίας αλλά ειρήνης. Όπως γίνεται σε όλες τις εκκλησίες των αγίων, 34 οι γυναίκες μέσα στις εκκλησίες να σωπαίνουν· γιατί δεν επιτρέπεται σ’ αυτές να λαλούν, αλλά να υποτάσσονται καθώς και ο νόμος το λέει. 35 Και αν κάτι θέλουν να μάθουν, στον οίκο τους ας επερωτούν τούς δικούς τους άντρες· γιατί είναι αισχρό για τη γυναίκα να λαλεί μέσα στην εκκλησία. 36 Ή από εσάς ο λόγος του Θεού εξήλθε ή σ’ εσάς μόνους κατάληξε; 37 Αν κάποιος νομίζει πως είναι προφήτης ή πνευματικός, ας γνωρίζει καλά ότι αυτά που σας γράφω είναι εντολή Κυρίου. 38 Αν όμως κάποιος το αγνοεί, αγνοείται. 39 Ώστε, αδελφοί μου, να ποθείτε με ζήλο το να προφητεύετε και το να λαλούν σε γλώσσες μην το εμποδίζετε. 40 Όλα όμως ευπρεπώς και με τάξη ας γίνονται.