Текст книги "Новые письма темных людей (СИ)"

Автор книги: Марат Нигматулин

сообщить о нарушении

Текущая страница: 1 (всего у книги 10 страниц)

Novae epistolae obscurorum virorum.

Epistolae honestae virorum Russorum, quas magister Constantinus Semenis hunc in librum collegit.

Tomus primum.

Praefatio Maratandi Nigmatulitandi ad haec librum.

Quando me studero Latinam bone valde, et posse scribere alioquis epistolas, vestigias, scripturas etc., – me acciperui ad scriberam hujam librum, nomine quis linguam ciceroniensis vocat, quid «Epistolae obscurorum virorum: epistolae honestae virorum Russorum, quas magister Constantinus Semenis hunc in librum collegit».

Magnam causam, debitum quid me acciperat haec librum scriberat, – est tum, quod in meam temporam in Rossicae adduxit diurnarius «sinistros» sive etiam «comministas» Constantinus Semenis, quad vero esset tot mendaciosus circulator et falsandi ante cameram in regis canalam «Rossica 24»; sed hujus histrio illectarat multum populum, et corruptarat valdiam parves haec, et mutarui ille in duce.

Et me, erati veram fidelibus iram amplectis, ducerat, qui dece scribant librum, in quae me derisere magistri Constantini et illum amicis, ex qiis me posse nunc memoro Demetrium Trabum, Borisum Julium, Alexandri Pantschini, Michaeli Clerum etc. Et cum alios novam dies Constantinus in tam temporam valde et valde delirando, et mihi ad album accensum, et me non possui somnare, et tot cogitando: «Quaeso hujis spurcitiam me perdidum totum?». Sed me nunc non terrorista est, et me deducit librum scribant contro Constantini et amicis illum.

Librum haec me titulandant «Epistolae obscurorum virorum: epistolae honestae virorum Russorum, quas magister Constantinus Semenis hunc in librum collegit». Quad me delectum haec nominatio ad meam librum et congruus stilum, quid nunc tamen impopularum est, quaeso me in epistolandis stilis starui scribere suasi librae, et quanda causa haeca? Me responderat nunc ad haec quaesitum: causa in tot, quod mea favorita libra ex omnes libres latinitates, – «Epistolae obscurorum virorum» Hutteniorum est, et quad dicat omnes istud puristas, quod-de libra esta scribita in Latinam barbaricam, – nullam ad me haec signalizavit, et me erit continuare amorandere librum Huttenam. Debitum amore ad suturam latinische Deutschensae, me scriberat librum in stilum epistolandi et in Latinam culinariam, sed hac propter tuam, quod alioque linguam me non sciro.

Posthac me librum suam absolvitum et perlegaram tot, – me expressum illum in Interratam, sed non ex suam nomine, sed ex nomine Constantini Semeni, et facerat me haec propter Huttenus etiam suasi «Epistolae» super nominum Ortuinis Gratiam expressuit, et me ad illum vestigiis vadero. Post expressandi librum in Interratam sup nomine alienam, et post librum essui omnini litteraturi consortiones exscripsat, – valdium scandalum subrexit. Causam nunc in tum, quod aliquis ex unites Constantiniensiis congoscerat de meam saturam ludum litterariam, et cum quaesites ad duce suam tractarat: «Ah, Dominus Constantinus, Dominus Constantinus, quaeso Vos non dico nobi, quo Vos et Latinam scirendo!? Tamen Vos doctum, Dominus Constantinus! Me mirabiliandum in bonam sensum verbum...». Etc, etc, sine meta.

Et breve omnes canes, qui sicut verveces paciis pascuando in schedam Constantinorum, scirendo, quo «magister Constantinus librum Latinorum scribant, sed nemo dico de hujam nos»; et dominis Constantinus vero non didicit suasorum cricetinas bellarum de haec libri, et tecet, sicut partigianus in percontationem. Sed esto erit non pro-manum Constantini, utpote lemminiis illum rumorando de librae, et accipiat translatando illum in linguae genorum, et cito perlegerat posse in haec librum de sicutam rem, quo illam mentes non possui lato.

Sed nunc, quando omnes nos perriseratuit bonam t ampliando, me posse expresso haec librum sup suam verum nominem, quas me et facerat in hoc momentum.

Praefatio auctoritate.

Quo volo scire omnes philosophiam, –

Tam scire quod in Pharrisiam!

– επίγραφος για το βιβλίο.

Αφιέρωσαν τω μαθητές σχόλε DCX, qua in Petropolis est.

Historia hoc libri startum retro uno anno; in die hoc nos (me, doctor Eugenius Radius, et doctor Dmitrius Trabus) sedere in taberna et loquitandi cum amicis meis, et quando me bibunt V chyphus vinorum, in meus caput veni una sententia. Me μιλούν, quo bene erit, se nos expressam aliquam buchum sive librum ad nostris iuvenes.

In nostrum polemitatum temporem nos iuvenes totum propulsavit ex manus, et non illum nos diligerui, et dominatum nunc degeneratio in vitae publicum. Omnes homines nunc corrumpo, scientia in Patridae nostrae pereo et pereo, discipules in scholam magistrandi non scire nomines magnam virorum ex horae nostrae: Sergius Rexius, quo facero primae rochetae in mundi, Dimitrius Mendelius, quo facero primum orbus aerum in mundi etc. Circum nos nunc totum stuprum, impudicitiam, avaritiam, mendacium, et plusquam reforma educatione! Corrupto nunc morales homini in socium, decompositum populus debitum «culturam» «popularum» americaniam. Nunc homines in Rossicae stare valde «liberi»: illum non venerare doctores, magistros et aliam viri sapienti; omnes nunc dicit, quo nos totum bibere, et comedere, et scandalizare, et animum desidia inficere, sed nos non laborare nunquam, et mani nostri albi sunt, quod mleco sive lactae, et quo corpi nos adiposi, quod lactibus porcellis, et quo nos decet cecidi, quod paysanes cecidi latrunculi, quando illum cacepi. Sed sic possunt dici totum viri indocti, qui non inspexit in artibus et scientiam, et qui non quireo elegantiam interpretare verborum Engelsium secundum septime methodam: dialecticiam, practiciam, pragmaticiam, realisticiam, grammaticiam, semanticiam et mysticiam.

Sed nuper proveni sic nominatum «novae» «progressivi» «scienticos»; illum dixi de egalitas, de reformandi, de pax in mundi, de problemam in socium nostrum etc., etiam illum semper damnarunt antiquas scienticos, quod nos sunt. Illum non suspicerunt antiquas libres et morales nostris abavis, qui nunc in caelum est. Nos ex maximum inceptum suspicarunt aliquam malum in verborem illum, et nunc nostrum cautiones apparereo verum: omnes haec «scientici novi» evaderitum totum agentibus americanienses. Vivat nos!

«Omnes haec sic nominatur «progressivistam» – est etiam novum genus stercum», quod dicitur nuper noster doctor Dmitrius Trabus, – vir doctorissimus! Ipse scire penitus, quo ad haec «modernes scienticos» non possunt crede, et quo illum omnes Filii Diaboli Mamonnae Americanae, ergo illum viri mendaciosi, debitum illum pater est mendacius et pater mendacium. Sed nunc «Im Volke geboren Erstand uns ein Führer, gab Glaube und Hoffnung an Deutschland uns wieder», quod sonarui in unae bonum et alter carminae teutonicam, et quando nunc nostri amici ex iuvenes sonare in strasses et in aliquam locis publicam. Nunc nascior in volken rossicum propensio novae: valde et valde exorirunt junges homines, qui credero in Dux, in Patriam, in Fideles Christianae Ortodocis, in potentiam antiquam Sovieticum Unionis, et etiam in Spiritualitas! Sed delatores occidentales non dormitaro; haec λυκόση americani totum volunt contaminatum jungische nostrum.

Nuper haec hostis rossicum generis, – haec foeditatis parvi ministri Satanorum, – expressum unae libretto, qua est verum pamphletum; non, non est pamphletum, sed pasquillum monstrosum! Haec libra titulando «In defensionem reformae educatione». In istud copriam (ex κοπριά) librum haec pygmaeis colloquavit de reformam educatione in tonum benitas, illum venditaro et venditaro haec reformam americaniensam, et etiam illum dicit, quo Summa Schola Economicum – est non cubile agentibus ξένης, sed institutum bonum et productivum, et quid illum laborare pro Patriae nostrae et pro genus rossicus. Certo, omnes hac est totum malae propagandae et agitatio infaustum; haec americanischen narren non possum fefelli nos, – antiquam sovieticis scienticos, – et nos erit longe nostris hostis lassare, ad Finem Victoriam! Sicut vivat!

In anno MMXVI erat nostra magnissima Victoriam in hic bellae: ministram educationis novum stare nostra amica, nostra musa, – Olga Basiliana. In hic die omni nostri inimici, omni nostri aemuli etc., – flevi sanguiam lacrimes, ut in hic die nos probarum, quo nostra partia in systemam imperium et in perpendiculum imperium; nunc omni decet memoraro, quo nos habeo potentiam, et si unum ex nostris magistris dicit, – suam minister auscultare illum stare. Et nunc nunquam non decet inducerum dici malum de magistris nostris, ergo est nostri dignitatis et sophiam magistri.

Sed nunc affatim verborem de res universales; nunc nos decet dici de essentiae libri nostrum. Hoc lector nostris, fortasse, quaereri nos: «Quapropter hic libri nomizatae «Novae epistolae obscurorum virorum», si scribunt illum bonum et sapientiam homines?». Et nos respondero ad hic quaestatium sicut: «Vos omnes sciro, quo omnes sic nominatur «progressivi» nomizavit nos omnes «viri obscuri», «rutres», «arboreandi» etc.; et nos, – in humilitatem majestas illum, – stare nomizato suami haecis verborem; ergo nos et titulavit librum «Novae epistolae obscurorum virorum»». Igitur, hic libro nos colligero epistolas aliquam bonum virorum, qui vivunt in Patria nostra et nuncior, et multo epistolas est in libri haec. Auctores librorum stare titum maximum bonum, dignitates, honestates et notabiles vires ex omnes locis Patriam nos: Doctor Dmitrius Trabus; Doctor Alexander Panchin, me et alii. In epistolarum haec viri digni cogitato et scribo de gravissimam problemam de nostrum temporem; librum sic – est verum thesaurum scientiarum ad usum nostri iuveni amici ex meliores scholam Moscoviensi et Petropolisiensi. Omnes magistros scolares et universitates decet redderunt praedictum, quat illum studentes legerui librum haec!

Etiam me expressi gratiam multae ad omnes, quod auxiliam cum expressum librum hoc.

Datum in Moskvae, in startum primaverum MMXVIII anno.

– Magistro Universitatis Novae-Eboracumiensis Eruditus Dominus Constantin Semenis, diurnarista, scriptor, blorrerus et verum marxista.

Epistolae ad Alexander Panchin de Dmitrius Trabus.

Salvate!

Doctor Dimitrius Trabus salutant magister Alexander Panchin, profundissimus de biologus russians et luce in tenebris.

In reliqua aliquam in sanatoria in silvam et mountum Altaum me legere una libra, qua nomine «In custodire reformam educatione», videtur. Omnes nostri magistri nunc damnatione ista libra, et me legere ista in tempus libere. Meus caput start quatiens et omnes decidit in area. Me non scire, qua me postulant scire: in miles non disciplum tunc. Et nunc, quam non scire, quad me scire, me scribere ad vos, quad vos totus scire, quad me scire; et quam vos non scire, qua me scire, me non scire, quad me scire, et me doleo magna.

Quad in «Criminalum legerum» dixit Deus vox: «Istum mare grande et amplum, et habebant in illum reptilias, quam non numeri.».

Ambalare me in istu sabbat ad babiloni numeri vel babilon ditatur, et istum magnam magus dicit, quad me non bonum vir, nominatione me asinus et dicit, quad me ebriosus, as satirum. Omnes istu verbum est mendacium Iudae, quad me non ebriosus, et quad me bibunt aqua vitae russians, me non stare ebrius, quam me bibunt in μέρα, et non malum meus sanitas habebant de tunc. Vos dicit aliquam in pagina vestra, quad aqua vita ad sanitas virorum bonum magna, et omnes astemus est sectantes vel malum hominissen. Memore, quam vos cum me bibunt magnum bonum cerevisia aliquam in Sina taberna; in istum ambulare novae. Me non facere fantasio pax vel vivere sine vinum, cerevisia et alios potus.

Meus bibilum non stare ad dei septem, et me doleo ad istum, pecuniam dare ad doctores. In Dominica me bibunt vinum valde et in hortum ξένη ascendit, et somno in frutices, lupa.

Omnes bonum ad vos, vivere in amor mulieris advenes. Valete!

Epistolae Alexandrum Panchinum ad Dmitrius Trabus.

Dignitatimus de rossicus biologus salutant doctor Dmitrius Trabus.

Me praesidium vestrum epistolae, quad me pulchrum methodum gaudiamus et risus meus ora visitant; valde in locus tuus, qua vos intro in caespes et somno tunc; cum meus nuper facere simularum historia. Bibunt nostrum cum amicii meus duo lagenas vischium et ambulare de civis, odio omnes viatores; evigilavi nos super ponticulus, as verum trollis.

Est sordidusimmus librettum, quad vos scribere meum, me legere in locus laborare meus, et nunc dicit, qua non in omnes mundi libri malissimus istum non esset. Autorae est turpissimus obscurorum virorum, quad necessum comburere cum eam opus quad brevi tempore tam bonum. Libri istum vocatus in meus odio fantastum, quad non posset, quad istum genus opere scribere et imprimerum in terra nostrum. Autor ambulare contra omnes rossicus scientiam popularum. Eam dubitatio in verbum magnum doctorem Sergeum Manisum, et eam non volo concortat cum Constantini Semin, et nominatum Eugenius Radius obscurorus et rasismus, indoctus et stultatus. Eam omittere istum nobilisvirorum ad totus fundus.

Eam commovere odium omnes magistri nostri, et quam comissiam ad bellum contrum obscurantismum nunc facere memorandum de oficialum insimulatio istum libri. Plus illum nos conversatio in iudicium, ubi nos habebant iurex cogitatio et amicii, quad facere in interesmus nostrum, cum propositio ad approbatio istum libri extremismum, et si non voluntum interdictum istu libri, nos vocavit omnes nostri doctum et facundum iuristum et philologus, quad facere istum diligenter, et si non potentes istum, nos contribuere magnum pecuniam ad iurex, quam primum partis nos secretum subducere de aerarium Universitetum Moscoviae, et secundum partis meritarum in creditum de dominus Tinkoffus.

Omnes magistri nostri et doctores in Moscoviae exspectare nova seria filmis de Constantini Semin, quad decet facere totus celeriter. Videre vos, quad bonum actores emerum nostrum cognitissimo amicus Constantin, qua ad istum pingerum veteranum de Bella Patrida et scholaris «magistri», qua commodorum nunc; me fere credo ad illum, quasi eam inceptum risusum et dicere, qua est modo scurrae.

Volo ad vos multibus dies vinum et roses cum mulier vestrum et alios. Valete!

Scribere ex Moscoviae.

Epistolae Alexandrum Panchinum ad Dmitrius Monedulus.

Dignitatimus de rusticus biologos infrum salutant honorissimus de rusticus philoshopheraes Dmitrium Monedulum.

Dare ad eam fortuna etiam centum annos vitam, quad hoc etiam operum in laboratus eum multibus doctores, sicut unum vestra vita pretium vitas omnes doctores in Terra. Omnes nos scire, quad vos grandissimus de rossicus philosophis totus, quad non etiam aequalis vos in syllogismum. Igitur vos certusum omnes alios in nostrum terra cognitatum philosophium, me retinere conversatio ad vestrum animus, enim eum non aequusum in omnes mundi.

Scribere me alique tempus retrum famosus fabulae, quod nomine «Novum philosophium rexorum», in hoc me oppugnarum ad διαλεκτική Gegelicum, voluntis proculcarum eus in coenum totus. In istum momentum, quod me darum meus arsum ad mundi, corripereptum ad me istum Nigmatulinus cum eus criticum, et si dicere omnius, quad mentem. Eam dicere, quod me est malum stilista, quod me scandalizavit Gegelum, sed non dicere de essentiam, dicere, quod me valde stultum, et etiam eam scribere contro me metricium carmenis, in quoque eam stimulavit et maledictum me magnopere validum.

Igitur me scire, quad vos est dignitatimus de russicus philosophaes, me scribere ad vos cum volo incogitare, quad est medicantes ex διαλεκτική Gegelicum, enim istum damnationum marxistam facere suos cum me et magistri nostri non observantium. Licet tunc decedere illum damnationum disciplinum, quando totum inamicum scientia; dignitatimus doctor Carolus Popperum pridem probarum illum, et mendacious, et miserus omnes eorum criticum Nigmatulinum et eus adsignates.

Me valde petitionis vos suppetium ad me, quamque me usuris in «Semper Infernum», que vos scribere valde perdudum annos retrorsum, et vos non scribere novae libres magnum annos igitur. Intro meum pueritiae, quoque me possum eniam puerem parvulus, me legere vestrum divinas compositionis; vos est meus astra viatoria, meus    solaris luxuriem radius in tenebris regnum, meus exemplum morales. Me amorem vos amor non fratribus.

Quod vivere vestrum uxorem? Verum si dicit famas, quod vos unusquisque dies supponere: in culinum infrum mensam et super mensam, et in crabattus, et in terrassae? Aliqui tempus rursus me visitatio Asiae Kazancium intro domo eam, igitur eam άνδρας utinam in peregrinatium laborarem, et nos valde bibunt vinum et cerevisiam, et post hoc supponere violentis et ferusum.

Voluntatem vestris artibus proventuses et grandum pecuniam.

Datum ex Yaroslavlium.

Epistolae Dmitrium Monedulum ad Alexandron Pancinus.

Honestissimus de russicus philosophos salvatum suos amicus Alexandron Pancinus.

Laetitiam me quare, quod vos scribere ad me nunc, ubi scriptos vestrum valde bonum et dulce, et me omnes amore legerum vestros epistolae ad otium. Vestros confectionis, quad me dicit super, valdium bonum; illum istum vos proficerem magnum progredior ad publicus herbosus. Vestrum non consequisuam tractarum attentionis vestrum ad istum adversarium Nigmatulinum et perderedidi suos fortis ad materiam temerarium, ubi illum est novhissoc (ad «novae historiae socius»), et quad omnes illum cogitatio parvuses et non meritare exquisitionis. Valdium illum, istum etiam est maximist et communist, et istum signalizavit, quod non illun habebant mentem bonum.

Scribere ad vos quasimo placationis, sed non concordis, ubi illum est stultam et fideles in homini honestum.

Quod dicere de meus intiminis vivere, tam me necessare loqui, quad omnes in illum de me formatis, sed non informatis, nihil bonum, fere. Istum autumnum me faberarum multibus aqua vitae, tincturas, vinum et cerevisiam, et quad me non molestum in longus vesperes hiemes. Vectitarium me ad autumnumis mercatum, quad me emeremptum multibus diversum productes, in quad numeri et rerum delicationis; quad me vocavit vos ad meus cenulae, quam nos manducare istud cibum et inebriatus in volo.

Causae de meum innumeri pecuniam sunt, absolutum, meus gratia magnum, ubi totus eam, quad scire omnes, et quod contradictionis verborum de marxistae stultae, obligatum omnes negotians suos pecunias. Aliqui tempus retrum me redimerem non-malum villae in stilum serum-antique vicinem urbs Τόρικος, quad me temporalite praedisponerum profectus sum in posterioris aestus; quam habebant etiam hortum cum cupressetum et marmotatus labrum. Meus subtilis servi faberunt omnes laborum   morum, quad me non facerunt etiam me est genius; Georgius Eucharistius translavit meus idealos in multibus popularum, verborum novaes adeptes, et valdium pecuniam me habebant ad eum εφημερίδα.

Beati me etiam in maximum gradus tam, quad me haberem bonum uxorem, cum quod me quotidie rixariatus in lectum, quad illa in maximum gradus destinationis ad istum opus; me non retrum habeonis sicut satisfactionis omnes meus affectationis; illa valdium bonum multibus meretricis. Commode, me non dixit eam, quod me parvusissimo morbus; syndromes comparati defectus immunitatis non curationis, quod omnes scire. Etiam totus doctor Alexius Aquatransportarus et vos, meus amicis, conameninis curationis me; primum cum vos darum ad me bonum spiritum tincturae, et vos invenirio ad me profundus doctor Teutones, qua curatio me multibus cibum, vinum et medicamenis.

Venirio meum unum magnum epistolae ad unus pharrisiam philosophus; pharrisiam philosophaeres, quod omnes cogitatio, est bonissime de philosphaeres in omnes planetum, ubi in illum civitas essum alma mater omnibus universitaetes. Etiam illum philosophus non potiritus quasimo pulchrum, beluae et accuratum latinitas, quad me, quad illum non stipulum in fide suos et non legere libros Bazilium Rosanum, quad omnes omnes francos dubium, quasimo eus scribere ad latinitas tantum barbarios, quad me fere potentes interpretarior eus, sed me decetum utor illum, ubi illum propositionis ad me solidus pecuniam in formus academicalis grantum Pharrisiam Universitete.

Vivere in luxuria non mendacium cum mulierum genus. Valete!

Scribere in tramenis ceterum Peterburgus et Novaeurbanum.

Epistolae Constantinum Semin ad Dmitrium Monedulum.

Quantum annum culex natus,

Quot pulices in canis vivit bonus,

Quot cerevisia me bibam per annum,

Tot salutem ego mitto ad vos animum!

O grandissimus de omnes russicus scienticos, obscure suos mentem suam Bahtinum, et etiam valde illecebrosus virum, sub massae quam me cubarum, ad vos me scribatur non unum volus, sed etiam, quad me inopiam in auxilium vestros.

Nuper ad nos accidium magnum convivium, quam cum meus essem multiam nostros magistrandi de Universitatium Moscoviae; nos bibit valdium cerevisiam et vinum, sonare cantantem et saltationis. Et quam unus polylogos cantionis «Almonim», tam ad nos emergersum unus illecebrosus certationis, sunt quam me retranslavit vestrum.

Istud polylogos dicit ad vos, quam esta cantata est cantata zionismum, sic quo tam sonarum: «Be'arim, bakkefarim et diglenu narim, ve'alav haganah vekhibbush!». Be'arim signalizavit tunc, quam rebolurum, vekhibbush etiam signalizavit etiam, quot Bundus, et etiam probare, quam cantata ista certum zionismum. In tunc tempore unus polyhystor (eam sultissimus cogatationis multi generum fascismos) propositum, quad ista canta est fascismos et scribere illa intimum amatores Hitlerum et Mussolinium –  russicus iudaeus Abramum Sternum. Me non credere ad eam, ubi scire ad vos, sic Hitlerus non habent iudaeus intimum amatores, exceptionim Goebbelsum, et in probarum meus argumentum ad illum praeposui vestros viscuseris. Omnes illum valdium suspectus meus ingenii, sed eam non certitudinis, quam me dilectus verum positionum, et etiam scribere ad vos, volontas cogitationis vestros suffragium ad istum questationem.

Beneficium vos, meus dignitatimus magister, me superbiam progressum in studiosum multibus scientismus; impugnare me nuper ad legerum librem Schopengauerum. Verbum, ad meum excedentis doctorem, quam me defferentium dignoscior de meum collegos sublitus, me grates ad tantum vos. Essem credero, quo me nunquam non abrumperum studiosum.

Vivere in amor virorum et non mendacium.

Scribere in currusis in via ad Branskum in unum distantis vicum, quam me vehi ad facere meum filmum de disciplinam.

Epistolae Dmitrium Monedulum ad Constantini Semin.

Dmitrius Monedulus salutant suos parvulus et dulcium amicus.

Φίλε μου, Constantinus, allocutiae ad vos etiam, quad dedicarum de bonissimus novitiatis, quod me scirento tunc nuper. Quat vos memorum, meus filios mellis, me scribere ad vos de chupacabras, et etiam ad quad, quo me habentum honorun mittere scripto ad unum pharrisiam philosophum.

Lautatem meum non scire limesitis, ubi istud philosophus accingium esse in Moscoviae urbus advenirum, propositio eum audiatur ad famam meum, quad me magnissimus theoreticos cellae, et etiam cogitatum ad eus ad multinum gratias et virtuses meum. In sicut momentumes, filios meus, me cogitatio ad tam, qua me non frustrum oportetum in iuventas meum esurirum, latescero in multam foetiduses concameratumes in χωριάς amotuses ex milesitis conclamarem, sufficerio ad milezionares redituumes, et etiam facere coituses et furtivuses ad istum milezionares.

Me nunc facerum accessum ad organizatium bonissimum obventum tam pecuniam hostesitis in capitalum; nunc mandaretum omnes epularum in carusas cauponaes, exscriberium lagunculaes vinum et cognacis ex Europam, redempturae luxuriam camerium in «Metropolium» cauponiumis. Ad me istud obventa istium doctorem vel magister, ubi me immemoratum, quad promotus habebant istum professorem, habetum valdium sensus, ubi ustud professor pollicitum strenuarium ad retranslavit meum libres et postquam imprimerum illum in Europam; eam pollicitum, quo subigerium eamque servises literatores, scholarises et studentam scribaturum ad me multium exsultationis et furoris opusculumes ad pressorum illum in anglicas et francos diariumes et actes scienticationes.

In istum etiam Dominicum me vocavitarum tu, meus amicus dulcerissime, in luxuriam balneorum, quad considerum propter civium, in unum villam suburbicum; tam esse omnis, quad ad nostrum gaudiatum decetiam: parvulusem habitum et nitidum pueri annorem quattuordeciam, pulchrium puellae clementis et crassum, multitudinem vinum et cerevisiam, compluvium de marmotatum rosarum. Me paratum acciperio tuo, possum me tam laetitiarum istum novitiarum bonissimum. Etiam te scribere, amabum, aliquantum bonum commentationis ad illum in tuos «Agetatiam». Me suspicerio te maximum.

Commodum, Constantinus, volunt me etiam sicut certium cognosciriam ad vos unus quaestationem, quad inter connexum cum theoretiam marxistum, in quam vos profundus valdissimum et scientor maximum, immo superveniriam vel seperbiam in istud operarum istum insignemum Tarasovum. Disputarium me aliquando temporum retrorem ad unus doctorem Michaelum Sacerdum, quod confirmarium, quad Adamantium in Unionum Soveticus compingerium socialismus. Me contradicerem eam et veritas dixit, quad Adamantium esset totalis sub censurae anglicos exploratores, qua probarum essem in circulus illum istud anglicos exploratores, quad multiam eamque magistrandes scire anglicos lingua et viatorem ad Britannia, sed in istum tempore diplomaticam linguam esset francos linguam, etiam legationes non decetem scire et linguam anglicos, quad probatum totum et severum, quad illum esset vestigatores. In responsius eam nominationum me ovimum et elleborosum. Volo   etiam certium cognosciriam ad vos: quad persuasionis habebantur ad quaestationem illum theoriam marxistum moderni; sperumque, quo illa concortatium cum meum opinionis et verborum superbi.

Verbum, me nunc valde gaudiatores nostris positionum; unum, quo me totus conturbatur est meus impotentia. Nuper tempore retrum me conspicerum, quo illa interirem totalis, quo turboris meum multatis, ubi me habetur uxoris iuventas, quam tunc possum indulcedinis in me as virum. Volontate etiam cognoscirem ad vos aliquam supellectilis contrum istud malum.

Vivere in amore immortales et immorales.

Datum ex meus villae «Praedium».

Epistolae Borisum Rostrumum ad Constantinam Semenis.

Magnissimus de omnes rossicus diariumes salutantum magister Constantinum Semenis.

O dignitatimus de dignitatimus russicus diurnarium, aurumque magister Constantin Semenus, vos habebantis non scire confinis. Me scribere ad vos non etiam sic. Omnino causae in tunc, quat me nuper longum tempore aegrorum valdium. Mammillam meum valde sic crescerum et tumentiam, quad obstare me magnum cruciatum. Medicines dicit, quad est omnino ad insanitas modus vivendi et multium cerevisiam numerum.

Istum esse non timorum, quat non dolores meus hepatis. Medicines dicere, quadistud ad meum amoritas ad frixum porcae lardum et frixum hillae afflictionis meus hepatis. Illa valde dolorem et mitto meum multus problemam. Etiam ad meum corpus suboririum acnes. Et me semper dolorem ad oedematis: omnem meus corpus quasimo aqua plenum. Medicines dixit, quat istum nexerum cum infirmatum renibum. Me facile solvereo ad medicines magnum pecuniam, quat me iterum potentum manducare porcus lardum et frixum botulum.

Nuper me videre vest film bonissime, et decet volo dicere, quad illum magicum in suos excellenterii; vestrum mentem et fantasia non cogitatio finis aliquando in omnes questationes. Volunt accuratum: videre vos filmum «DIARIUMES. Dificulterii vita in supernum», quat faberum nos socius Georgius Eucharistius. Ad meum punctum viderandi illum dixit de valde subtitles materiales, etiam magistrum, filmum valdium bonum demonstrare essentiae nostrum cum vos operare.

Adipiscium me alique tempore retrum litterae de dominus Dmitrius Monedulum, quat dicere me, quo eus volunt credito de meum duae milliones caederes, ostenderum, quo eas reddere illum ad me ex tertio mensis. Timet, qua illum denuo ludunt valde pecuniam in mappae vel bones, vel in ebriosatis abireo, et nunc volo ridere illum in suos capitalum; me non volo dare illum meus pecuniam, sed non volo maleficium et corrumpere relationes cum sit digna noblissime vir, et igitur me contribuerum eam tuam pecuniam, quad nos concentrare de alique rossicus patrioticae operarium Interretes ad auxilium armatores et miles Tanacarbonarium.

Commode, volunterum didacticae de vos: verum dixit de casum cannibalum in amotum viciis Rossicum? Legere nuper aliquando istum in actae «Famigerator», et plus in «Flavius diurnorum» et in «Actae vivos». Vos singularum curruses in multium vicum nostrum terrae, et igitur decet, fortasse, scire est.

Datum ex unum sanatoria in montibus Tauridae.

Epistolae Dmitrium Trabum ad magister Constantini Semenis.

Doctorissimus de russicus diurnarias salutant dignitatium magister Constantinum Semenis.

Me scribere ad vos in valde et sonitum dolorem, in quat me habitat in nunc temporem; me nunc desiderium angoris mortale et glaucum. Omni die me cubare ad spondae in truncum status, et omnes istum defunctis meum ex unum hostis parvulissimus et foedissimus, quo nomine –  Nigmatulinum Maratorum. Istud abominandus vir efficaciae ad me, quat πράσινο φίδι οχιά; me odium illum as omnes istud «progressorum» Μεταρρυθμιστώνη.

Nuper tertio dies me videre istud ασπίδους ad mercatum libretaties moscoviae non-fictionis, in quat istud monstrum odiosam spectare et emero libres multium. Me multium admiratio, quat custodes permeabile esse istum scelestum in symposium bonitatae virorum! Et quatum est liberalum spectum me – eam salutantum feram gaudium, et dixit, quat illum in futurum Martis esse legerum sermonam oratoria in Universitetae Moscoviae, in primum corpus de facultatae philosophiam, et auditum illum esse doctores de Pharrisiam et Bovivadum, Heldenbergam et Leidenis.

Et quad me istum verborem audio – me tunc ad illum odio; me non credero istud vir indignatatimus, et illum finalum stragis in ocularum meum. Me etiam suos occasum in syncopis et non potentis regredior in optimalum status, et non fortes habeum. Istud vermis omnes meus respiraram dies perdero et venerarum meum corpus et spiritus mortale et totalis; me scribere igitur litterae ad iuristum cogitatio cum querelae de conatum ad meum sanitas et vitae ad lateris Nigmatulinum; me magniam voluntum, quad istum criminalis latrunculus respondere ad actionam illum contro tam infirmatum et veteris dignitatimus, sed decrepitus et pauper igitur vir, quat me.