Текст книги "Dudarz"
Автор книги: Adam Mickiewicz
Жанр:
Поэзия
сообщить о нарушении
Текущая страница: 2 (всего у книги 2 страниц)
siewba – siew, obsiewanie pól.
święto dosiewek – obchodzone dawniej na wiosnę, nieraz o chłodzie wczesnej wiosny; dlatego płoną stosy suchych drewek.
samotrzeci – ty i dwaj chłopcy, we trzech.
listek – listek cyprysu, o którym mowa w IV części Dziadów.
multanki – dudki o kilku piszczałkach, nazywane od Multan (Wołoszczyzny), gdzie najpierw były w użyciu.
Komu ślubny splatasz wieniec… Z róż liliji i tymianka – te triolety wyjęte są z poezji Tomasza Zana [triolet – strofa pochodząca z wł. poezji średniowiecznej, ośmiowersowa, o układzie rymów abaaabab Red. WL]. [przypis autorski]
struga – własc. strug (ros.), barka, galar rzeczny.
Zgrzeszyłem tylko… Dawno już na nim umarły – ta strofa przypomina słowa Gustawa z Upiora i z IV cz. Dziadów.
Panny Najświętszej imię wpół wymówione zostało – być może imię Maryli.
sukienkę – wymawiał Mickiewicz: sukiękę; dlatego rymuje z rękę.
