Текст книги "Gulliver Et Exercitus Puellarum"

Автор книги: Олег Рыбаченко

сообщить о нарушении

Текущая страница: 2 (всего у книги 2 страниц)

  Bene, Orkshitae Difficulter;

  Non putabant nos modo posse vincere.

  Elfinismum videmus per milia passuum cognoscere;

  Et Orkmacht iocando confringere poterimus!

  In nomine magnae patriae,

  Superbus auctor sequitur impetum ...

  Nubes licet matrem pendant,

  Exemplum pro omnibus lets ponemus!

  Mihi crede, non obstabit inimicus somnium.

  Vincemus omnes oras iterum...

  Non erit malum, solio crede regnare;

  Nos novum ordinem mundum creabimus!

  Omnia denique erunt, in Patria nostis

  Puer sum, sed in pugna sicut Robin Hood.

  Primo, scrinio tantum exarati;

  Et nunc ipsum etiam frigus creditis!

  Elfia potest bayonet Orkshistarum,

  vincet omnem exercitum ...

  Et auctor habitant sub elfinismo...

  Ceterum amicitia nostra fortis est monolith!

  Nullo in proelio cedemus orcos;

  Ludendo inimicos vincere possumus ...

  Itaque orksists fuste percutimus;

  Rugiet rugitus, torquentem nivem in turbines!

  Orksists nescit elf, nescit misericordiam;

  Invicta est fortis...

  nothi machaera firmiter in collo habebunt;

  et destruetur Satan!

  Ne credas Orcler invictum esse;

  Etiamsi vis inferni, omnia considera, collecta...

  Cum populus et pars coniunguntur;

  Homines nostri orkmacht lacerant!

  Claruit Elfia per saecula ut sanctus;

  Fregit tigres ut metallum...

  Dilata a fine usque ad finem;

  Solus iuvenis talem villam somniavit!

  Vicimus sicut gigantes

  Sciunt hostes gladio concisi ...

  Nos leves elves, in proeliis invicti sumus;

  Vincemus adversarios patriae!

  nobis crede, nihil obstabit

  Et scis nos, nihil feret.

  Fuhrer calvum sepeliemus;

  Gladium acutum et scutum chalybem habemus!

  In toto mundo nulla est Elfi pulchrior;

  Tempus erit lucis in saecula saeculorum.

  Omnes generationes pax et felicitas erit;

  Firma manu patria eget!

  Sic cum Orklin ludit;

  Orkmacht ut cinerem inlinamus in sanguinem...

  id erit tempus termini paradisi;

  Et una cum Lada regnat amor!

  Dux puer tam frigidus est, quam dulci voce parva canens. Est et vere venustus et rivus fluit in animam.

  Vicecomitissa subridens dixit:

  – Etiam hoc multum nobis adiuvit!

  Corvi quidem ceciderunt in stuporem et ceciderunt stupefacti sicut fustibus in cerebro, et forte aliquid gravius.

  Puellae, scilicet, cum gladiis et securibus armatae, orcos praeclarissime conciderunt. Et verrunt magna, ac sagittis urna ullamcorper magna. Nec sane bellatores catapultis et ballistis utentes adiuvare potuerunt. Et ejecerunt ollas magnas mixtionis combustibilis, oleum et alcohol. Orci comburuntur sicut tomacula.

  Gulliver labra lambit et dixit:

  – Valde appetibilis! Odor ambustorum carnium est prorsus delectabilis!

  Vicecomitissa despiciens sibi instar pipiabat;

  Agnus cibum est valde pubentes

  Puellae clava valde potens!

  Irrueruntque viri fortes iterumque e thoracis papillis coccineis lethali fulmine evulsi sunt.

  Et tot Orci mali combusti sunt et combusti. Hae res gestae Lucii exercitus.

  Et discalceatus, pulchrae puellae.

  Gulliver exsibilat:

  – Hic est rostrum meum! Erit poena, erit poena!

  Hic tam infestus vafer evasit.

  Cur non accipite et puellae non clamant;

  Per saxa repit orcus malus,

  Contere eum napalm!

  Nullam in orci mi

  Nothi omnes occide!

  Quam opprimere pediculis domesticis -

  Urite ut blattae!

  Vicecomitissa elisa sapphirus oculos suos dissimulans.

  – Haec est eximia venustas!

  Gulliver ad eam renuit et pipiabat;

  – Fiat lux

  Non fui in caelum...

  Aurora veniet -

  Et sane ad caelum ibimus!

  Et risit vicecomitissa dicens:

  – Ita sane eamus. Et iterum veniemus!

  Puer tribunus nictavit socium suum et cantavit;

  Ad caelum irem, ad caelum irem

  Hic fui, sed ibi non fui!

  Et terminator puerum validis letalibus copiis et peo compacto nimis mortis in orc inimicos.

  Ilia volans, in omnes partes dispersa ruebat. Orci volvunt capita.

  Vicecomitissa latravit;

  – Phasmagoria – supremus vexillum!

  Gulliver fremuit:

  – Iustum est! Da democratiam in inferno cum tsarismo!

  puella giggled and remarked;

  – Rex debet esse in capite, non in throno.

  Et oculi eius sapphiri scintillant sicut stellae. Et satis amabilis evasit.

  Puer expressit;

  – Ad novum, iustum mundum!

  Dicebat vicecomitissa;

  Bellum in universo saevit

  Et quantum potes pati ...

  Satanas solvit

  Et coepit furiosa necare!

  Gulliver fremuit:

  – Ita fecit! Sola quaestio est, qua? Homicidia semper fuerunt!

  Adnuit puella.

  "Apud Cainum, id est?

  Puer respondit;

  – Prima caedes in cogitationibus humanis! Adam etiam cum non sit creatus, sed solus spiritus;

  Interrogavit vicecomitissa subridens:

  – Putasne animam fuisse aeternam?

  Gulliver strenue annuit et puerile nudum pedem impressit;

  – Verisimile, recte! Certe Dominus Deus in hominem flatu inspiravit, eumque aeternum, inmortale, semper exsistente particula incoluit!

  Ridens puella cecinit;

  Dilige Dominum cum anima tua

  Iesus vobiscum...

  Et si vis puer in caelum;

  Somnium Christi solius!