Текст книги "Нове Авантуре Џима Хокинса"
Автор книги: Олег Рыбаченко
Жанры:
Боевая фантастика
,сообщить о нарушении
Текущая страница: 1 (всего у книги 1 страниц)
НОВЕ АВАНТУРЕ ЏИМА ХОКИНСА
АНОТАЦИєА
Протагониста романа Острво с благом, Џим Хокинс, ве· Ќе постао пунолетан, и чинило се да Ќе почео да заборав а своЌе авантуре. Али онда Ќе упознао Силверову стару жену. Убедила га Ќе да попиЌе вештичиЌи напитак. Као резултат тога, єим Хавкинс Ќе поново постао дечак и завршио на гусарском броду.
. ПОГЛАВЉЕ 1
єунг Џим Хокинс Ќе успео да преживи у незамисливим авантурама и чинило се да га сада чека и новац и слава и сре·ан и дуг живот. Али дечака Ќе срела Ќедна вештица – бивша жена Џона Силвера. Или можда не први, чини се да Ќе наЌподмуклиЌи кувар успео да побегне у непознатом правцу. Да, и понео са собом торбу златних пиЌастра. Међутим, било Ќе толико блага да преживели чланови тима нису осиромашили.
Џим Ќе чак успео да одрасте и ожени се, а ве· Ќе имао свог сина. Дакле, он више ниЌе дечак. И сам Ќе кренуо на далек пут као капетан.
Али вештица и жена Џона Силвера га узеше и дођоше к ®ему. И понудила Ќе млади·у веома примам ив договор. Све за хи аду фунти, за вечну младост. Па, наравно, свако би помислио – да Ќе ствар нечиста и да Ќе очигледан развод.
Тако Ќе одлучио и Џим Хокинс и захтевао Ќе доказ да ·е то бити стварно, а не само бунца®е лудака или чак лудаке.
Штавише, ако то може да уради за новац са млади·ем, зашто се онда не подмлади?
Старица, схвативши да ЌоЌ, наравно, не веруЌу, предложила Ќе ову опциЌу:
"Да·у ти узорак напитка да попиЌеш, и то потпуно бесплатно!" Али ако ефекат буде, онда ·еш ми касниЌе вратити хи аду стопа злата!
Џим Хокинс се нацерио и приметио:
– Спреман сам за овако нешто! Али где Ќе гаранциЌа да ми не·еш дати отров!
Силверова жена Ќе просиктала:
– Знао сам да си само кукавица!
Млади· Ќе експлодирао:
– Не! Нико се ниЌе усудио да ме назове кукавицом, па ни твоЌ проклети муж!
Вештица климну главом.
– Ако си тако храбар, онда мислим да ·еш попити!
Иако то ниЌе баш разумно, Џим Хокинс Ќе подлегао емоциЌама и без икакве церемониЌе узео и испио пенасти напитак у Ќедном гут аЌу. И као да га Ќе ударио гром у главу, а човек Ќе изгубио свест.
Џим Хокинс се пробудио ве· на палуби брода. И мислио Ќе да Ќе у заблуди. Уместо одраслог тела прилично високог човека, постао Ќе босоноги дечак, само у кратким панталонама. Сада не изгледа више од дванаест година. Штавише, ®егова лева нога Ќе окована ланцем, што Ќе веома неприЌатно и понижаваЌу·е.
Џим Ќе погледао около. На утакмици Ќе била позната црна застава са лоба®ом и укрштеним костима. Завршила Ќе на гусарском броду. И то очигледно у улози роба. Тело, међутим, белог дечака, али препланулог скоро до црног, и истурених тетива, што Ќе говорило о навици тешког рада. И босе ноге биле су тврде, као овнуЌски рог, а дечакови дланови жу еви.
Џим Ќе био веома изненађен – када Ќе успео да ради у каменоломима, а од чега Ќе имао Ќедва приметне трагове од удараца бичем по леђима и боковима.
ОдЌедном су се на палуби поЌавили становници брода.
Хокинс Ќе чак пао од изненађе®а. Уместо брадатих, гадних, смрд ивих пирата, изашле су веома лепе девоЌке само у бикиниЌу, са ре ефним пресама и голим грациозним ногама.
Било их Ќе десетак, а окованом дечаку ниЌе дао ни Ќедан миг.
НаЌве·а од ®их, медена плавуша, Ќедва покривена грудима и боковима, на коЌима само танке траке тканине, рече:
– Ну то наш дечко? Видим да ти Ќе досадно?
Џим Ќе са осмехом одговорио:
– Да, видим са таквим лепотама, не·е вам бити досадно!
Као одговор, у рукама девоЌака коЌе су биле пирати поЌавило се ноЌево перЌе.
Вођа месождера се насмеши и одговори:
– Сад ·емо те добро заголицати.
Црвенокоса девоЌка Ќе узвикнула, показуЌу·и своЌе бисерне зубе:
– Да, и смеЌа·еш се као луд!
Дечак Џим Ќе узвратио осмехом и певао:
– ДевоЌке су различите
Али сада су пирати лепи!
Ратнице су ухватиле колибу са црном заставом. И држе·и дечака за руке и ноге, почели су да га голицаЌу по петама ноЌевим перЌем. Иако Ќе кожа на дечаковим табанима постала груба, тврда, као код алигатора. Али и ®их Ќе вешто голица®е проболо. А дечак Џим се кикотао као да Ќе луд.
И гусарске девоЌке почеше да голицаЌу дете перЌем и испод пазуха.
єим се упалио. А онда се сетио шта се догодило пре него што Ќе ушао на оваЌ брод.
Када се бивши колиба сма®ио и постао дечак од око дванаест година, онда му се во а угасила. Она Ќе, као хипнотизована, отишла под команду Силверове жене.
И дечака Ќе одвео на посебан брод за малолетне осуђенике. А за Џима Ќе пла·ена само неколико новчи·а. И зак учан у складишту заЌедно са другим дечацима. Пола деце Ќе успут умрло, дечаци су били везани и Ќедва хра®ени. Али Џим Ќе постао изузетно упоран.
А након увоза, дечаци су послати да раде на плантажи ше·ерне трске. Радили су од зоре до мрака. А кад су дошли дани слободни од по ског рада, окретали су воденичко каме®е, меле·и жито.
И све време су тукли дечаке. Неки су умрли од презапослености и батина.
Џим Ќе, наравно, сада имао челично здрав е и био Ќе веома послушан. Али и да е су га стално тукли. Чак су и надзорници волели да туку покорног дечака, и заиста су желели да он вришти.
Али Џим Ќе издржао, био Ќе као сомнамбулиста и за ®ега ниЌе било бола.
А године су летеле неопажено. И сви су почели да се питаЌу зашто он увек остаЌе дванаестогодиш®и дечак? И згодан дечак у исто време?
Тако се родила идеЌа да се Џим Хокинс прода у харем неког арапског владара. Згодан, светле косе, миши·ав дечак, па чак и вечан! Ево убавника!
И укрцан Ќе на брод и послат са єамаЌке на Блиски исток, или бар у Алжир. Али успут Ќе тим гусарских девоЌака напао бригантину. Чинило се да су из другог света. Они такође нису старили, а ®ихова бригантина Ќе развила огромну брзину у плива®у. И нико их ниЌе могао сусти·и и потопити.
А девоЌке су побиле све затворенике. А згодни дечак Ќе задржан ради забаве. Тако голицаЌу Џима и голе пете и испод пазуха. А ово Ќе и смешно и болно.
Када се дете овако голица, у ®ему Ќе мешавина весе а и пат®е. И ноЌево перЌе пролази, а Џимов голи табан осе·а мешавину блаженства и досаде.
Дечак, бивши колиба, певао Ќе у очаЌа®у;
Мора, океани, велика пространства -
Заорали смо их под тробоЌном заставом!
Борци су освоЌили оштре планине,
Орлови су одЌекнули победничким урликом!
Планета Ќе препознала руске ратнике,
Мачеви, баЌонети погађаЌу неприЌате е!
Успели смо да скинемо Ќарам фашизма са пола света,
Завршио гази победом у Берлину!
Нацисти су приковали грбаве тенкове,
Прете да униште сва руска по а!
Али проклете наказе тешко су мла·ене,
Да живимо сре·но за нашу децу без Ќарма!
Ми смо деца Ота¤бине коЌа Ќе изнад свега у свету,
Родили су се, босим ногама месили кумаче!
Свемогу·и се заложио за нас у борби,
И Бог Ќе довео маЌ да процвета у радости!
Нема удела борца, а узвишениЌег срца,
Шта даЌе сан, и ново рође®е!
Отвори славна врата бесмртности,
Али ако седите у заседи, ·утите!
Има вукова и оваца, али ви сте пастири свемира,
И удео коЌи морате да пренесете потомцима реда!
За послова®е, до краЌа ствара®а,
Да се вечни ога® у твом срцу убави не угаси!
Ко зна где ·е неприЌате ски метак зауставити воЌника,
Али ипак, у борби Ќе смрт бо а од труле болести!
А ако Ќе умро, онда ·е твоЌ приЌате сломити противника,
Не·е издржати, Ќер босоноге девоЌке тераЌу у ропство!
О руска судбина, рат и ватра после рата,
Ко хо·е да се одмори, за оне нема места, знаЌ у раЌу!
Овде Ќе паклени Сем склопио споразум са Сатаном,
Да претим: Обори·у атом и разби·у град!
Али против проЌектила, би·е и заштита,
И нуклеарна бомба не·е ударити Москву...
Можемо добити паразита на резервоарима,
А досадне песме о палим ме тераЌу у депресиЌу!
ПродаЌа за пени ниЌе руска акциЌа,
Уосталом, свако од нас Ќе велики ратник!
Не веруЌте да нас Ќе Бог ве· поставио у улогу,
У ствари, сами завиЌате одлучите колико Ќе кул!
Било Ќе неуспеха, било Ќе пораза,
Десило се као зечеви од страшних вукова да се повуку!
Али ако рат почне, би·емо поново,
РазбиЌте у пакленом ритму воЌску окрутних чудовишта!
Не ради рата, ми, веруЌте ми, почи®емо игру,
Немамо другог позива осим да будемо добри приЌате и!
Ми смо братски народ, а не Аве и Каин,
За нас Ќе птица песма, а нимало дебела игра!
Истина, клинац Ќе овде из неког разлога побркао РусиЌу и БританиЌу, коЌа Ќе рекла да Ќе Џим Хокинс као да Ќе мало полудео од напитка и почео да прича – да меша времена и зем е. Али оно што само на свету не бива. И тако ништа ниЌе певао. Па чак и шармантан.
Па шта Ќе постало забавниЌе у души. А девоЌке су чак престале да голицаЌу дечака.
Откако се на хоризонту поЌавила фрегата Кра евске морнарице БританиЌе. НаЌкрупниЌа девоЌка, коЌа ниЌе била само у бикиниЌу, ве· и са круном од диЌаманата на глави, иако боса као и остале лепотице, заурлала Ќе:
– Ми ·емо смело у борбу,
За пита®е части!
Победи·емо све неприЌате е и би·емо заЌедно!
И тако почи®е хаЌка. Бригандина Ќе релативно мала. А фрегата Ќе, напротив, велика – педесет и четири топа, ово Ќе скоро крстарица. Посебно траже пирате.
ДевоЌка-капетан утито Ќе лупила босом ногом и певала:
Ми смо добри пирати
АЌкуле и китови...
Наша црна застава на утакмици
Комад мрака!
А друге девоЌке су певале, показуЌу·и зубе, коЌе имаЌу велике као ко®и:
О мраку ·емо дета но причати,
Тама нам Ќе посебно драга...
На краЌу краЌева, у мраку Ќе посебно згодно,
Сра®е, сва мрачна дела!
Бригантина са прелепим девоЌкама коЌе су биле шармантне и миши·аве гусаре отишла Ќе из битке. Ипак, готово голе девоЌке коЌе су се шепуриле голим, ружичастим, завод ивим штиклама имале су само десетак пушака, а калибра су много ма®ег од велике линеарне фрегате типа крстарица.
Могло би се, наравно, покушати укрцати. Али има много мушких бораца и они су са мускетама. И наравно, губици су неизбежни.
Међутим, бригантина Ќе веома окретна и може се избе·и од прогона неких Британаца. Али девоЌка-капетан заиста жели да игра на живцима представника Магленог Албиона.
И песникова бригантина не ломи да ину, али не дозво ава да се приближи. Ово Ќе потрага за вођом.
А капетан девоЌка приђе Џиму Хокинсу и заурла прете·и:
– ХаЌде, ти си роб, легни га! Зар мислите да ·емо вас хранити ¤абе!
Млади затвореник Ќе скочио и поклонио се лепотици говоре·и:
– Спреман сам на све, госпођо!
ДевоЌка вођа пирата Ќе наредила:
– ПеваЌ нешто!
єим Хавкинс климну главом.
– Са великим задово ством, одлично!
Капетан девоЌке Ќе додао:
– Само песма треба да буде дуга и при том треба да се игра!
Дечак роб Ќе во но рекао:
– Волим да плешем – покрет Ќе живот!
И младо, миши·аво дете почело Ќе да игра и скаче као маЌмун. А у исто време веома Ќе лепо и са великом енергиЌом, кипти од ентузиЌазма да пева;
Узалуд су богати залупили вратима,
Уосталом, пут Ќе наређен до прага за сироти®у!
Ту, у кавезу под к учем, пери се досађуЌе,
Она жели да ЌоЌ витез помогне!
И отишао сам као дечак код пирата,
Да се поклони достоЌанственику да не биЌе!
Сада Ќе време отплате за све похлепне,
Ловац се у игри претворио у храну!
И велики су моЌи момци снаге,
Кад у рукама мача почех да се вртим!
Посла·у зле неприЌате е да се досађуЌу у гробове,
Месец на небу сЌаЌи бакар!
Храброст жестоко кипи у срцу,
Зелени дечак из кабине Ќе спреман за укрцава®е!
Прешао сам са официром на мачевима,
Улази у битку у див ем, насилном бесу!
Противник Ќе висок, као бик из тезге,
Он хо·е да сатре див у масу!
Али млади· се бори достоЌанствено,
Оштрица плете невид иву нит!
Ево искора – пробили су стомак,
Насилник Ќе завиЌао, испустио мач!
Живео Ќе у пространству и ниЌе познавао бол,
Сада Ќе изгубио своЌе ко®ске мо·и!
МоЌ први укрцаЌ Ќе био тако успешан
Прегршт злата ти се слива у ¤еп!
А ми пирати певамо песме
Деле·и у борби дуван добиЌен у част!
Наравно да сутра може бити горе
Пушке фрегате и крстарице начичкане!
Поша и ме да скачем бос кроз локве,
Крв у коЌу Ќе пролио неприЌате ски зликовац!
Прави дечак, нема антене,
Али у борби за попуст ивост нема колибе!
Колу Ќе суђено да умре у боЌи година,
То Ќе доброво на одлука!
Док Ќе певао, Џим Хокинс Ќе стално скакао и савиЌао леђа. Његови изваЌани миши·и дивно су се котр али испод ®егове преплануле коже боЌе чоколаде. И босе, дети®асте ноге заиграле у пуноЌ хармоници.
А девоЌке су, б еснувши голим, снажним ногама, с времена на време пуцале на фрегату из малог, али изненађуЌу·е далекометног топа. И оборили су британске официре с ногу. И направили су ма®у штету.
Али Ќезгро Ќе узело и срушило надувани шешир капетана фрегате. Он Ќе у бесу наредио да испали рафал. Иако Ќе уда еност била превелика, а Ќезгра нису стигла. А енглески брод, тривиЌално узео и замаглио, црни, гризу·и, отровни дим. И морнари су почели да киЌаЌу и падаЌу на палубу.
ДевоЌка капетан гусарског брода приметила Ќе:
– Добро смо то урадили! Могли бисмо, и ухватити, ово Ќе фрегата, али за нас Ќе само терет!
Црвено обоЌена чамац Ќе предложила, прелазе·и ивицом руке преко грла:
– Можда га само потопимо?
ДевоЌка-капетан се успротиви, утито лупкаЌу·и босом, миши·авом ногом:
– Не! Не можете убиЌати уде, чак и ако су воЌници без посебне потребе. Бо е да само одемо и наставимо своЌу смелу п ачку!
Црвенокоса девоЌка климну главом.
– Да! Не убиЌаЌ без разлога! Али генерално, има превише мушкараца на свету! Гадни су и смрд иви! Њихова длакава тела су тако гадна!
ДевоЌка капетан климну главом.
– Можда Ќе одвратно када длаке расту на ногама и грудима. Али оваЌ дечак Ќе тако чист и углађен и никада не·е одрасти!
Црвенокоса се насмеЌа и примети:
– Да истина Ќе! Леп Ќе и лепо пева! Нека нам отпева песму, и то да буде аутентичниЌа.
Вођа морских разбоЌника Ќе викнуо:
– ХаЌде да певамо момче-робу! У супротном, много ·емо вас повредити!
Певао Ќе Џим Хокинс, бивши легендарни колиба;
Изабрао сам пут хладног пирата,
Хтео сам да пронађем своЌу судбину у морима...
Иако кажу да Ќе гусар, одмазда чека;
Виси – црв ·е само резбаре®е на лешу!
Али поклони господару су срамотни,
А Ќа сам као дечак побегао са има®а...
Иако Ќе на путу босоног било хладно,
Уосталом, момка нису пустили на праг!
Стигао сам до луке, само у крпама,
Попео се на брод у Ќедан сат у но·и...
Ухватио момка и добро, да шибамо – мене;
Вау, мислио сам да ми Ќе душа у паклу са Сатаном!
Али после бичева®а дали су капу без врха -
Рекли су да ·еш за сада бити Ќуниор!
И чак сипао кувар, замислите флашу,
Нека не буде горке каше, Ќер има ко®ака!
Наравно, то Ќе тежак поморски посао,
Сад жедно брашно, сад опасна олуЌа,
Али снага духа Ќе добитак,
А ако има главе, онда да е са секиром!
Корсари су нас ухватили као маче,
Било Ќе укрцава®е и крв у три тока!
Али моЌ лик ниЌе дете -
НиЌе ни чудо што ме Ќе чамац тукао док Ќе предавао!
Сви су имали таблу – Ќа сам бри ирао,
А гусарски капетан рече:
– Храбро се оваЌ млади· борио,
Храбро Ќе показао дух корсара!
Прим ен у поморско братство – то Ќе сре·а,
Остваре®е сна скоро од рође®а!
Сада можете узвратити било коме
Трговац у журби престиже и разбиЌа!
Било Ќе новца – великодушан плен,
Спуштали су доста, такође без икакве гужве...
Десило се, са сре·ом, знаЌ готовину,
Али злато ·е лепршати као врабац...
Смрт ниЌе била весела;
Џелат Ќе возио тешку – скелу.
Луксуз обнове Ќе негде отишао,
Од глади у тамници стомак Ќе спавао!
У гомили пирата гласно псуЌу,
Лети: Ќезгра, кости, ципеле!
Ми смо слуге пакла – наравно да ру а зна
Не можеш сам да видиш море!
Пет а, аваЌ, срамна смрт,
Да ли Ќе моЌ живот готов...
У оковима посе·ена туга-трпез,
Давно заборав ени одбегли рођаци!
Али нисам хтео да висим у омчи,
Узео Ќе ногом испод стомака – ¤елат Ќе пао!
Уосталом, Руси су увек умели да се боре,
А ако Ќе корсар, бори се и не плачи!
Послед®а борба Ќе наравно наЌтежа,
У рукама секира коЌу Ќе ¤елат носио!
Кад си ут, притисак ниЌе мали,
И страх, ко коприве коси!
Други момци су упали у борбу,
Откуд агилност у гонерима!
Вероватно од оца Руса воЌника,
Кога су власти одлучиле да издаЌу!
И ру а Ќе одЌедном променила мисли,
Сада су корсари одлични -
Овде Ќе цео трг ве· узаврео од нереда,
Борци су кренули у напад са улице!
Десило се нешто што Ќе ретко, али се дешава;
Опет су прекинули пет у на ко®у!
А какав Ќе богат човек, мучи сироти®у -
Не знаЌу·и какав Ќе то рат!
Брод поново зароб ен – Црни Ро¤ер поново,
Опет смо заЌедно, море Ќе крма!
Да, Ќа сам убица – само веома убазан,
А мени Ќе Ќадник као брат!
Па хаЌде да певамо док Ќе пет а слободна,
Делите са сиромашнима и живите у забави!
Корсар душе жели да постане племенит,
НиЌе ти по во и кад си игра у кавезу!
Дечак Ќе завршио са пева®ем и лупкао своЌим босим, исклесаним дечиЌим стопалима, коЌа су, иако отврднута, била окретниЌа од ногу маЌмуна.
И фрегата Ќе коначно заостала. И ®егова Ќедра су нестала на хоризонту.
Капетан девоЌке се насмеЌао и приметио своЌим месождерским осмехом:
– Па шта – ниЌе ово бекство, ве· стратешки маневар! Па шта могу бити девоЌке, нешто ре·и на ово?
ДевоЌка са зеленом косом затресла Ќе раскошне бокове и одговорила:
"Можда смо ово требали пропустити. Толико мушкараца на Ќедном месту. Узели бисмо их и забавили се. И то би нам причинило задово ство!
ДевоЌка капетан Ќе певала:
Мушкарци су смрд ива створе®а
Од ®их, дакле, подло носи ...
Кад би им дали рогове,
То би била част за девоЌке!
Џим Хокинс Ќе твитовао:
– И Ќа сам мушкарац!
Шефица са црвеном косом Ќе одговорила:
– Не! Ти си дечак и увек ·еш бити дечак! Зато се немоЌте приЌав ивати!
ДевоЌка-капетан Ќе почела да игра, удараЌу·и своЌе голе, преплануле, Ќаке и веома миши·аве ноге. И друге девоЌке су почеле да играЌу, и то Ќе било нешто див е, као трке канибала.
Џим Хокинс Ќе такође почео да скаче и врти се. Ланац роба Ќе дугачак и нимало не омета плес.
Па, такође, наравно, девоЌке певаЌу из свег гласа:
Ми смо девоЌке, ми смо девоЌке разбоЌници
Бенг бенг! Бенг бенг! А ти си мртав! Мртав!
А девоЌке држе мушкарце под голим петама,
Не прилази нам! Не прилази нам, или ·емо те убити!
Џим Хокинс Ќе приметио:
– Да, са таквом посадом, сигурно вам не·е бити досадно!
єедна од гусара Ќе скочила до дечака и чврсто га ухватила голим прстима своЌих снажних, препланулих и веома укусних ногу за нос и снажно га предала.
Џим вришти:
– Ох! Тетка много боли!
ДевоЌка се насмеЌа и одговори:
– Стрпи се, момче, би·еш атаман!
Дечак роб Ќе викнуо:
– єа ·у заузети твоЌе место!
ДевоЌка капетан одговори са осмехом:
– Не слика човека место, него човек место!
