Текст книги "ПуцІн І ГІтлер - Выхаванне Тыранађ"
Автор книги: Олег Рыбаченко
сообщить о нарушении
Текущая страница: 2 (всего у книги 2 страниц)
– Вялікая Слава Усявышняму Богу – Міласэрнаму і Міласэрнаму!
. РАЗДЗЕЛ Љ 2.
Былы маньяк Чакаціла, як і ѓсе астатнія грэшнікі знаходзіѓся ѓ целе чатырнаццацігадовага хлопчыка. З ласкі Усявышняга Бога вядомы маньяк трапіѓ адразу больш жорсткі ѓзровень, хоць мабыць цягнуѓ і на ѓзмоцнены. Але Андрэй Чакаціла шчыра раскаяѓся і прызнаѓ сваю віну. І Усявышні Бог-Сын палічыѓ, што яму лепш быць на больш лёгкім – больш жорсткім рэжыме. Тут можна і кніжку перад сном пачытаць, і футбол пагуляць і некаторыя бяскрыѓдныя дзіцячыя гульні на прыстаѓцы сыграць. А кіно на ѓроках у школе, нават на ѓзмоцненым узроѓні часам паказваюць. Зрэдку можна сустракацца і з дзяѓчатамі-грашніцамі. І раз у годзе нават асабістае спатканне і паѓгадзіны рабі што заѓгодна – уключаючы і сэкс.
Праѓда дзяѓчынак-грашніц на ѓсіх не хапае. І калі, напрыклад, з такім як Сталін ці Тамерлан жадаючы пераспаць хоць сажалку гаці, то з маньякам забівалым дзяцей, не вельмі ёсць жадаючыя. І Чыкаціла мучыѓся. Жадалася з дзяѓчынай. А яны таксама ѓ целах падлеткаѓ. Але ѓ чатырнаццаць гадоѓ, дзяѓчынкі ѓжо маюць развітыя фігуры. А размнажацца можна толькі ѓ раі. У пекле грэшніцы не зацяжараюць. Зрэшты, і ѓ раі нараджальнасць абмежавана. Каб не было празмернага перасялення. Хаця для Усемагутнага Бога пашырыць прастору раю зусім не праблема. Але ѓсё роѓна, у раі можна заводзіць не больш за адно дзіця раз у дванаццаць гадоѓ. Але ѓлічваючы жыццё вечна юнага чалавека ѓ раі бясконцае, то гэта цалкам нармальна, і можна тэарэтычна мець мільёны нашчадкаѓ.
Там ужо можна любое сабе цела зрабіць. Гэта ѓ пекле і грэшнікі і грэшніцы ѓ целах падлеткаѓ. Яны гэтыя вечна юныя і хутка на іх гояцца раны, і выбітыя зубы вырастаюць, як і зламаныя косткі.
Але, вядома, калі грэшніка часта д'яліцы збіваюць, то ён дае падставу. А значыць, можа занадта ѓжо доѓга быць на цвёрдым узроѓні пекла. А за празмерную свавольства могуць і на горшы рэжым перавесці.
Вось і дзяѓчынкі не даюцца маньяку Чакаціла. Затое вакол цябе іншыя хлопчыкі-грэшнікі. Яны прыгожыя, мускулістыя, з чыстай загарэлай скурай. І калі дзецюкі гадоѓ чатырнаццаці стройныя, спартовыя, прыгожыя, хай і з голеныя нагала галовамі мыюцца пад душам, у маньяка Чакаціла ѓзнікае эрэкцыя.
Ён жа фізічна здаровы і дужы падлетак, які раней гвалтаваѓ і хлопчыкаѓ і дзяѓчынак. Але д'яблыцы-наглядальніцы глядзяць на голых хлапчукоѓ, якія мыюцца. І як толькі ѓ былога маньяка паднімаецца дасканаласць, так ён адразу ж атрымлівае ѓдар дубінкай у пахвіну. А гэта вельмі балюча.
І яму гарлапаняць:
– Не смей сукін сын!
Пасля чаго Чакаціла каб пазбегнуць больш жорсткага пакарання, павінен становіцца на калені, і маліць аб прабачэнні Усявышняга – літасцівага і міласэрнага.
Калі цяжка працуеш у каменяломнях – а на больш жорсткім узроѓні гэта дзесяць гадзін у суткі, то не кроѓ прыліпае да палавых органаѓ, і глядзець на потных, мускулістых, сімпатычных хлапчукоѓ лягчэй. Але калі мыюцца стрыжаныя, прыгожыя хлопчыкі пад душам, і ѓжо не так стамляешся, то такія грахоѓныя думкі цябе наведваюць.
Але ѓ Пекле аднаполы сэкс пад забаронай. Толькі ѓ Раі ѓ гэтай справе ёсць амаль поѓная свабода – хіба што нельга гвалтаваць іншага праведніка, які і сам быѓ грэшнікам Ада.
А падпольна не зоймешся – сочаць відэакамерамі ѓ бараку. Затое, праѓда і цябе самога не апусцяць іншыя хлопцы-грэшнікі і не зробяць пеѓнем.
Бязмежжа ѓ Пекле няма. За бойкі тут жа караюць. І за абразу слоѓную іншага зняволенага хлапчукі жорстка караюць д'яблыцы, якія сочаць за кожным тваім крокам.
Гэта значыць з аднаго боку лепш, чым зямной калоніі для малалетніх злачынцаѓ – ні бязмежжа, ні жорсткіх прапісак, ні наездаѓ, ні апушчаных. Але з іншага боку і ѓсё значна стражэй. Усё пад наглядам і кантролем.
Патрапіѓ маньяка Чакаціла ѓ вельмі строгае месца з суровай дысцыплінай. Кормяць не вельмі добра – тыпу простага хлеба на вадзе. Але раз на тыдзень кекс і разынкамі, і малако ці салодкі сок. А каляды нават цэлы банкет з добрым тортам з крэмам і шакаладам. І рыбны пірог на вялікдзень з малаком даволі смачныя. На ѓзмоцненым узроѓні і гэтага няма. Раз на два тыдні ёсць выходны, дзе пасля вучобы хоць нейкія забаѓкі. І ѓ басейне паплаваць можна і фільмы якія забаѓляльныя, праѓда, дзіцячыя можна паглядзець. Ды ім дазволена глядзець толькі вельмі бяскрыѓднае ѓ стылі плюс шэсць, ці максімум плюс дванаццаць. Але ж і дзіцячая фантастыка і казкі вельмі цікавыя.
Радасцей няшмат, але яны хоць ёсць. Не зусім Пекла. А патрап вышэй, то толькі падчас вучобы будзеш забаѓляцца, ці ѓ сне. І тое ѓ сон могуць умяшацца, а могуць і не.
У сне часта сняцца дзяѓчынкі. Калі дзяѓчынкі і ты здымі нечым займаешся, то д'яблыцы-наглядчыцы могуць і дазволіць такое. Але вось калі ѓ сне хлопчык з хлопчыкам, то ѓрэжуць токам.
А Чакаціла часта зняліся хлапчукі. І ён за гэта разрадам канкрэтна па яйкі атрымлівае. І ѓрэжуць д'яблыцы-наглядальніцы сачыльныя маніторамі за снамі ѓдарам маланкі. Толькі на агульным узроѓні пекла, за сном перастаюць назіраць. Як гаворыцца там калонія для малалетніх злачынцаѓ на ѓзроѓні цывілізаваным. І хлопчыкі ѓжо начуюць не бараках на двух ярусах ложках, а ѓ камерах па два ці максімум чатыры дзяцюк з ваннай, тэлевізарам і кампутарам. І кормяць смачнай іх ежай.
На агульным узроѓні – гэта для чалавечай большасці Пекла.
Таксама целы падлеткаѓ, але ѓ змякчэлым варыянце. І праца па шэсць гадзін у дзень, і чатыры гадзіны вучобы і цэлых два з паловай выходныя дні ѓ тыдзень.
Гэта значыць – субота, нядзеля, і раз у два тыдні пятніца.
На агульным узроѓні і экскурсіі па Раі, і басейны, і індустрыя забаѓ, і кампутарныя залы і гульні. Амаль як дзіцячы санаторый. Але шэсць гадзін усё ж трэба даволі цяжка працаваць.
Тыпу як калонія-малалетка ѓ цывілізаванай краіне з працатэрапіяй.
Вялікі плюс – можна ѓжо насіць акуратную, кароткую прычоску і хадзіць у спартыѓным, прыгожым касцюме.
А не бо тут напаѓголыя. Зрэшты, Пекла месца цёплае, нават можна сказаць смажаніна як у Афрыцы на экватары, і тут у адных шортах або плаѓках нават зручней. На строгім узроѓні, дзе ѓжо выдаюць адзежу, маладыя целам зэкі-грэшнікі аддаюць перавагу працаваць у адных трусіках. Чаравікі на строгім узроѓні такія грубіянскія, што басанож практычней зручней. Добры і зручны абутак выдадуць на агульным узроѓні і гэта выдатна.
На аблегчаным узроѓні яшчэ лепш: і ежа разнастайней і смачней, і забаѓ больш, і сэкс з дзяѓчынай не раз у тыдзень, а часцей, і працатэрапіі толькі чатыры гадзіны. І выходных ужо тры з паловай дні. І экскурсіі па раі часцей. І нават піѓка папіць ужо можна. На агульным узроѓні спіртное пакуль па забароне.
А ільготны ѓзровень гэта ѓжо амаль як рай. Працатэрапія ѓсяго толькі дзве гадзіны пры чатырох з паловай дзён выходных, і вучобы толькі ѓжо дзве гадзіны. А астатні час толькі забаѓкі і задавальненні. Прычым больш вольныя. І ежа як у рэстаране і віны заморскія і іншае. І Рай можна вельмі часта бегаць.
Толькі аднаполы сэкс забаронены і цяжкія наркотыкі. І ты ѓсё яшчэ ѓ целе падлетка. Пакуль не патрапіш у рай.
На льготным узроѓні ѓжо ѓ цябе цэлая асобная кватэра – тыпу дарагі гасцініцы. А на аблегчаным Адзе асобная камера з душам, ваннай, тэлевізарам і кампутарам.
Дык вось Пекла. Па Волі Усявышняга Бога – Міласцівага і Міласэрнага.
Вядома лепш, чым возера вогненнае і сернае, як гэта малявалі ѓ Бібліі.
Чакаціла нават жывучы ѓ гэтай калоніі-малалетцы думаѓ, што тут не так дрэнна. У нечым куды лепш, чым на Зямлі. Напрыклад, ты ѓ целе здаровага, мускулістага падлетка, і адчуваеш сябе як падлетак-здаравяк. І гэта вельмі добра і бадзёра. Ты вечны хлопчык і гэта з аднаго боку цудоѓна.
З іншага ты, як і падлетак пакутуеш без сэксу і дзяѓчыны. І нават шкадуеш, што не зямная калонія-малалетка дзе могуць хлопчыкі з хлопчыкамі. Так мучыць гэтая спантанная эрэкцыя. І толькі ѓ сне часам атрымліваеш палёгку. Але і гэта здорава.
А так няволя і пастаяннае сачэнне адчуваецца ва ѓсім.
Былы злодзей у законе Сыч, тут ужо даѓно сядзіць, зрэшты, і Чакаціла ѓжо больш за паѓстагоддзе правёѓ на больш жорсткім рэжыме Ада. Сыч быѓ яшчэ ѓ малалетняй калоніі сталінскіх часоѓ. І ён адзначыѓ з усмешкай:
– Ды тут, падобна. Хіба што вучоба цікавейшая, і ад працатэрапіі не ѓвернеш. Няма ѓ нас на малалетцы было куды больш свабоды, ды бязмежжа таксама. Але мы былі моцныя, і для нас калі свабоды і бязмежжа большыя, то і лепшыя. Я вось амаль не працаваѓ і нядрэнна харчаваѓся, ужо тады быѓ аѓтарытэтам.
Тут узнікла побач пасля гэтых слоѓ наглядчыца-д'ябалка з дубінкай. Яна ѓрэзала, ды так дзюбнула былога злодзея ѓ законе токам. І зароѓ:
– А ѓ нас не калонія-малалетка, а Пекла! А ѓ Пекле бязмежжа не бывае. І ты не злодзей у законе, а такі ж зняволены як усе!
Ды ѓ Пекле з бязмежжам строга. І ѓ Раі, таксама ёсць паліцыя, і сочаць, каб праведнік не гадыѓ праведніку. Але можна ѓ віртуалцы бязмежжам і хуліганствам пацешыцца.
І ѓ віртуалцы нават войны вядуць – тыпу такой забаѓкі. У Раі можна ѓсё, акрамя шкоды свайму блізкаму. Але можна нашкодзіць віртуальнаму двайніку блізкага. І гэта таксама забаѓка.
Маньяк Чакаціла вельмі хацеѓ патрапіць у Рай хутчэй. Там у віртуалцы можна катаваць і катаваць дзяцей, прычым мозг не адчуе розніцы, з рэальнасцю. Праѓда, з такімі думкамі паспрабуй Пекла пакінуць. Тут узнікае парадокс.
Маньяк каб спусціцца на лягчэйшы ѓзровень Ада, а потым патрапіць у Рай павінен выправіцца, характарам, і адмовіцца ад садысцкіх схільнасцяѓ. Але Чакаціла якраз хоча апынуцца ѓ Раі, каб свае садысцкія схільнасці задавальняць.
Вось з-за гэтага даводзіцца яму ішачыць па дзесяць гадзін у дзень і чатыры гадзіны яшчэ сядзець за партай, амаль не маючы чакай атрымліваць задавальненне. У мінулым жыцці было прасцей у плане забаѓ. Хоць у камеры смяротнікаѓ Чакаціла і зусім быѓ гатовы завыць ад нуды. Забавак хіба што чытаць, але бібліятэка там небагатая.
Тут жа, вядома ж, даводзіцца фізічна напружвацца. Цела, юнае, цягавітае да нагрузак хутка абвыкае. Але маральна гэта сумна так ішачыць. Гэта працатэрапія для юных целам грэшнікаѓ.
Чакаціла цяжка ѓздыхнуѓ. Працаваць надакучыла. Тым больш незразумела навошта ѓ тэхнічна развітым іншым святле такая прымітыѓная праца – ламаць камяні кіркамі, ломікамі, кавадламі, і затым грузіць на тачкі ці насілкі. Нібы бескарысную працу яны выконваюць. Але гэта працатэрапія, для зняволеных-грашнікаѓ.
А перад гэтым абавязковая вучоба. Ужо больш за пяцьдзесят гадоѓ Чакаціла вучыцца. І ѓвесь час, нешта новае даведаецца. З'яѓляюцца і новыя пісьменнікі, і паэты, і новыя веды па фізіцы, хіміі, матэматыцы, астраноміі і гэтак далей. І зразумела і літаратурныя працы па рэлігіі і маралі.
Тэарэтычна грэшнікаѓ вучаць дабру і паслухмянству. І ѓ гэтым плане сёе-тое дабіваюцца.
Словы пранікаюць. І Чакацілу хочацца стаць дабрэй і лепш. Наогул у Раі сапраѓды ѓсё можна ѓ віртуалцы, але там чалавек ужо іншы, лепшы і дасканалы маральна і фізічна. І ѓ яго павінна быць самацэнзура ва ѓчынках і жаданнях. І маѓляѓ не павінен ты быць жывёлай.
І трэба навучыцца, кантраляваць думкі ѓ правільным кірунку.
Але ѓ Пекле ёсць недахоп – гэта царства хлопчыкаѓ. Чакаціла, напрыклад, глядзіць на босыя, точаныя, загарэлыя ножкі хлапчукоѓ-вязняѓ і адчувае ѓ сабе жаданне. І яго лепш здушыць, пакуль не атрымаеш дубінкай і электрашокерам па галаве ці машонцы. Але цела юнае, здаровае, падлеткавае, і ѓ ім гармонаѓ выпрацоѓваецца нямала. Босых ножак дзяѓчат амаль не бачыш, а д'яблы ѓ ботах. І босыя, гладкія, безвалосыя, з прыгожымі, амаль дзіцячым пальчыкамі ногі хлапчукоѓ таксама заводзяць. У чатырнаццаць гадоѓ ногі ѓ хлопчыкаѓ, яшчэ безвалосыя і мала адрозніваюцца ад ног дзяѓчынак. І таму Чакацілу ён заводзяць. Асабліва калі ты сядзіш за партай, і кроѓ прыліпае на ніз цела.
А вось калі працуеш, кроѓ разыходзіцца па целе, у не так пакутліва з эрэкцыяй.
Вельмі цяжка здушыць у сабе сэксуальнае жаданне, каб не ѓзбуджаць ад напаѓголых з рэльефнымі цягліцамі хлапчукоѓ. Для маньяка гэта вялікая спакуса. Магчыма, было прасцей, калі б грэшнікаѓ увогуле ператварылі б у хлопчыкаѓ гадоѓ дзесяці.
Але Усявышні Бог відаць хацеѓ у Сваёй Бясконцай мудрасці, каб грэшнікі навучыліся душыць у сабе юрлівасць і звярыныя інстынкты. І таму яны не дзеці, а падлеткі. І разам з тым, юныя целы робяць памяць лепш, а мысленне гнутчэй, і таму яны зусім юныя, а не дарослыя.
Ды гэта як папраѓчая, дзіцячая, працоѓная калонія-малалетка, у якой юныя целам зняволеныя праходзяць працэс выхавання і перавыхавання.
І бачна не без поспеху.
Але ты заѓсёды ты. Пагоня за жаданнем атрымаць сэксуальнае задавальненне, ператварыла інтэлігентнага Чакаціла ѓ маньяка. І так хочацца адчуць узбуджэнне. І гэта сорамна калі ёсць юрлівасць і юрлівыя думкі разрастаюцца.
І вось голас плоці як пажар. Чакаціла пусціѓ у галаву юрлівыя фантазіі аб разбэшчаным сэксе. А потым стаѓ спрабаваць рэалізоѓваць іх на практыцы. І ѓ яго ѓзнікла хваравітая прыхільнасць і ѓздрыг ад выгляду агоніі ахвяры. І гэта было нібы ѓ нейкага перакрута, асабліва жаданне катаваць і мучыць дзяцей.
Вось і седзячы за партай, глядзіш на босыя, яшчэ чыстыя пяткі, спартовых хлапчукоѓ і ѓяѓляеш сабе, як іх прыпякаюць распаленым жалезам. І гэта выклікае моцную ѓзрушанасць.
А потым пасля вучобы, іх хлапчукоѓ-грашнікаѓ вядуць на працу. І гэта самая пакутлівая частка знаходжання ѓ Аду. Наогул мала хто любіць працаваць – асабліва цяжка і фізічна. Маньяк Чакаціла ѓ дзяцінстве не любіѓ вучобу, і сядзець за партай. Але ѓ Пекле, нават не жадаецца, каб вучоба канчалася, і як раз ёсць жаданне, вучыцца даѓжэй. Бо ѓ чалавечай школе хлапчука не чакала дзесяць гадзін катаргі, як у Апраметнай.
З іншага боку Усявышні Бог сапраѓды Міласэрны і Міласэрны. Грэшнікі ѓ Яго ѓ Пекле працуюць толькі дзесяць гадзін і нешта, яшчэ застаецца на вучобу і забаѓку. А вось у Старажытным Рыме, хлопчыкі-рабы ѓ каменяломнях укалывалі па шаснаццаць гадзін, а астатні час толькі спалі. І многія хлапчукі трывіяльна паміралі ад непасільнай працы. І ѓ іх не было такіх дасканалых целаѓ як гэтыя. А калі ѓ каменяломнях ішачаць старыя – то гэта наогул жах. А так і Аду выконваюць правы чалавека і нормы міжнароднага права. І Усявышні, Міласцівы і Міласэрны Бог дае ѓсім нават у Пекле жалезнае здароѓе і юнацкасць.
І гэта любы грэшнік ацэніць.
Чакаціла чакаѓ калі, нарэшце, працоѓны дзень скончыцца. Можна будзе тады адпачыць. І дай Бог каб у сне яму з'явілася дзяѓчына, а не хлапчук, каб не атрымаць зноѓ токам па яйках. Ды і ёсць крыху часу перад сном ці тэлевізар паглядзець ці кнігу пачытаць. Тут у Аду Бібліятэка багатая. Але, зразумела кнігі даюць такія не больш, чым плюс дванаццаць. Але Чакаціла падабаецца чытаць і пра дзяцей. Асабліва калі гэтыя дзеці босыя і партызаны на вайне.
Там могуць і апісанні, праѓда лёгкія і катаваннем фашыстамі, ці оркамі, ці нейкімі іншымі, нядобрымі асобінамі.
Можна і кіно паглядзець. Але паколькі на барак адзін тэлевізар, праѓда, з вялікім і каляровым экранам, ім паказвае перадачы наглядальніца-д'ябалка. І не занадта падобнае выдатна. Хаця можна паглядзець напрыклад навіны з планеты Зямля. Там ужо 2045 год. І цывілізацыя працягвае разьвівацца.
А час, калі ты працуеш, ідзе пакутліва павольна. Нібы кропля, за кропляй.
Гэта ѓ раі гады праносяцца нібы ѓраган. А ѓ Пекле, асабліва працатэрапія зацягвае. Свайго роду праца – гэта элемент і пакарання і выхавання. Хлопчыкі гэта разумеюць. Тут не анёлы. І маньякаѓ і, злачынцаѓ розных шмат.
Некаторыя маньякі, напрыклад, таксама глядзяць на сімпатычнага хлапчука Чакаціла і, у іх таксама ѓзнікае эрэкцыя. Нават адзін спрабаваѓ былога забойцу і педафіла пагладзіць і атрымаѓ дубінкай па руках, ды яшчэ дзюбнула токам.
Многія, праѓда, ужо на шляху да выпраѓлення. І душаць у сабе жывёльную юрлівасць. А ёсць шчасліѓцы, што перапісваюцца з дзяѓчатамі. Добра можна гэта так сказаць.
Чакаціла спрабуе сабе ѓявіць дзяѓчынку. Ён то перапісваѓся з імі. Але яны, даведваючыся, што гэта маньяк, ды яшчэ і педафіл, давалі ад варот паварот.
Вось жадаючых сэксу і зносін з былымі кіраѓнікамі поѓным поѓна.
Чакаціла Тамерлана, зразумела, не заспеѓ – ён ужо на больш лёгкім узроѓні. А вось Сталін яшчэ тут. Коба зрэшты, сам сабе падоѓжыѓ тэрмін, калі стаѓ строіць з сябе пахана. Так што Сталін тут надоѓга, але не ѓ ягоным бараку.
А вось, нарэшце, праца скончана і хлапчукоѓ вядуць пад душ.
І гэта небяспечны перыяд, калі Чакаціла будзе з голымі хлопчыкамі абкатвацца цёплай вадой. І тут так хочацца да іх былога маньяка прыціснуцца і палашчыць.
Калі дзецюкоѓ уводзілі ѓ душ, сярод іх у ланцугах увялі новенькага.
Хлапчук быѓ звычайнага росту для падлетка гадоѓ чатырнаццаці. Таксама як і ѓсё стрыжаны нагала і ѓ плаѓках. Якія прыйшлося зняць і ісці пад душ.
Д'ябал абвясціла Чакацілу:
– Ён будзе спаць зверху на тваёй ложку!
Маньяк кіѓнуѓ і спытаѓ:
– А хто гэта!?
І тут жа атрымаѓ дубінкай па плячы, што вельмі балюча.
Д'ябліца-наглядчыца рыкнула:
– Ты забыѓся сказаць, спадарыня дазвольце звярнуцца!
Чакаціла кіѓнуѓ і прачырыкаѓ:
– Спадарыня надзіральніца дазвольце, калі ласка, звярнуцца?!
Д'яба рыкнула:
– Не дазваляюць! Але на тваё пытанне адкажу – гэта Гітлер!
Сярод хлапчукоѓ-вязняѓ пранёсся гул. Гітлера працяглы час лічылі самым галоѓным злачынцам усіх часоѓ і народаѓ. Зрэшты, Пуцін паспеѓ дакруціцца да таго, што стаѓ прэтэндэнтам на ролю найвялікшага злыдня. Справа ледзь не дайшла да поѓнага знішчэння чалавецтва. Але на шчасце кашмарны дыктатар здох. І жыць адразу ж на планеце Зямля стала лепш і весялей.
Усе разглядалі Адольфа Гітлера. На выгляд гэта быѓ вельмі сімпатычны, худзенькі, але жылісты і сухімі мышцамі хлопчык, гадоѓ чатырнаццаці. Яго галоѓка быѓ абрыта нагала, як і ва ѓсіх астатніх юных зняволеных. Раз на два тыдні хлопчыкам д'ябла наглядчыцы зноѓ згольваюць светлыя вожыкі валасоѓ.
Вонкава зняволеныя пекла, цалкам нармальныя, і нават мілыя падлеткі, ці нават дзеці. Але тут ужо ѓсе мелі ѓ сваім мінулым жыцці, тое ці іншае вельмі сур'ёзнае злачынства і не адно. Тут месца для нягоднікаѓ. Хаця частка з іх і мела высокі ѓзровень інтэлекту. Ды і вучоба давала эфект.
Адольф Гітлер таксама вучыѓся, і ведаѓ ужо шматлікае. І сапраѓды ён стаѓ характарам лепш і дабрэй, і рэальна выпраѓляѓся. Былому фюрару было вельмі сорамна за свае злачынствы ѓ мінулым жыцці. Хоць ён , вядома ж, не ѓсё ведаѓ. І рэальна, зразумела шмат што гітлераѓцам і прыпісвалася. Гісторыю ж пішуць пераможцы. І колькасць ахвяр нацызму была перабольшана і завышана. Праѓда і таго што было насамрэч дастаткова, каб фюрару быць вялікім злачынцам. І любая вайна гэтая справа брудная.
І масавыя ахвяры непазбежныя, калі адбываецца такая маштабная бойня.
Фюрара самога шакавала, што бывалі такія адыёзныя злачынствы, як спаленне людзей, у тым ліку і дзяцей жыѓцом. Ідзі рабілі вырабы з чалавечай скуры.
Ва ѓсякім разе, Адольф Гітлер жадаѓ шчыра стаць іншым. Але ад яго кідаліся.
Старэйшая наглядчыца-д'ябальніца заявіла:
– Будзеш спаць на верхнім ярусе койкі з Чакацілам. Ён таксама маньяк вельмі вядомы. Толькі ѓ адрозненне ад фюрара, нічым станоѓчым не вызначыѓся. А ты быѓ хоць і вялікі злыдзень, але і кіраѓнік няхілы! А зараз марш пад душ!
Мыцца ѓ Пекле з вечным тропікамі, і кліматам як у Афрыцы на экватары гэта вялікае задавальненне. Вада цёплая, ласкавая. Тут яшчэ на больш жорсткім узроѓні можна і мыла ѓзяць.
Гітлер упершыню за сто гадоѓ намыліѓся і адчуѓ сабе бадзёры. Ён не безнадзейны.
Вось Чакаціла глядзеѓ на фюрара. На яго голыя, мускулістыя, амаль дзіцячыя, гладкія, загарэлыя ножкі. І адчуѓ жаданне, і яго годнасць стала паднімацца.
І зноѓ ударыла маньяка д'ябла-наглядчыца, крыкнуѓшы:
– Не смей цягнецца на хлопцаѓ жывёла! І наогул час мабыць цябе перакладаць на ѓзмоцнены ѓзровень!
Хлапчукі-вязні здушана засмяяліся. Але ціха, баючыся самім атрымаць. Тут маньякаѓ хапала. І яшчэ гармоны падлеткавыя ѓ юных целах. Але імкнуцца, не думаць і не глядзець сябар на сябра.
Гітлер сябе ѓмее кантраляваць. І на яго не было ніводнай заѓвагі – нямецкая дысцыпліна мыслення.
І за сто гадоѓ ён змог атрымаць УДВ пры такім вялікім спісе ѓчыненых па яго віне злачынстваѓ. Вось Чынгісхан, таксама па віне якога загінулі мільёны хортаѓ . І да гэтага часу на ѓзмоцненым узроѓні і нават у ланцугах.
Праѓда Чынгісхан у адрозненне ад Гітлера быѓ больш удачлівым, і фартуна яму да самай смерці не здраджвала. А вось і Гітлер і Напалеон, апынуліся крывавымі няѓдачнікамі.
Напалеон ужо няма на больш жорсткім сектары. Праз дзвесце гадоѓ ён выйшаѓ на УДВ і перайшоѓ на строгі рэжым. А там праца восем гадзін у дзень, а значыць больш вольнага часу і забаѓ. І кожную нядзелю выходны, праѓда, з вучобай, і праз тыдзень у суботу. Вось так праяѓляецца міласэрнасць Усявышняга Бога.
У Напалеона ѓ зняволенні былі дробныя вушакі, але менавіта дробныя. У яго хапіла розуму не судзіцца з Усявышнім. Таксама грэшнік немалы. І людзей з-за яго войн загінула мірных і вайскоѓцаѓ каля пяці мільёнаѓ. У гэтым плане калі ѓлічыць што тады ѓ дзевятнаццатым стагоддзі было насельніцтва менш, чым у дваццатым, то ён крыху саступаѓ Гітлеру. Але лагер смерці пры Напалеоне не было. Ды і лічылі Банапарта вялікім чалавекам. Пры ѓсіх яго вушаках. Напалеон таксама быѓ гуляка і меѓ пазашлюбных дзяцей, але гэта ѓжо драбніца.
Усявышні Бог зусім не такі строгі.
Пасля душа юныя целамі зняволеныя сталі на калені і вымавілі малітву Усявышняму Богу. У Аду ѓвогуле шмат моляцца і становяцца на калені. Гэта толькі ѓ Раі малітвы выключна па жаданні. А пакуль у Пеку дазволь маліцца.
Праѓда, на лягчэйшых узроѓнях колькасць малітваѓ памяншаецца. А тут і перад ежай малітва і станавіся на калені, і пасля ежы, і перад сном, і пасля абуджэння.
Выхаванне такі. І перад працай малітва, і пасля працы. І кожную гадзіну падчас працы, бух на калені і кароткая малітва. І падчас вучобы малітва, таксама кароткая.
Ды моліцца даводзіцца, інакш атрымаеш электрычнай дубінкай. А то можа быць і горай.
Ленін дарэчы не хацеѓ маліцца. І таксама пакуль на ѓзмоцненым рэжыме. Ды яшчэ з Богам судзіѓся. Хаця Ленін, вядома ж, не такі злачынец як Гітлер. Хаця яшчэ як сказаць... Ленін жа яшчэ і Багаборац. І па яго загадзе забівалі святароѓ.
Гітлер жа быѓ вернікам, і ва ѓсякім разе не аддаваѓ загада забіваць служачых царквы, можа акрамя юдэяѓ. На практыцы зрэшты, рознае здаралася. Бывала ѓ царкве людзей спальвалі.
У бараку, дзе Чакаціла, быѓ яшчэ і Бэн Ладэн. Гэты тэрарыст зрэшты, пакаяѓся і аддаѓся на літасць Усявышняга Бога. І ѓ яго больш шанцаѓ на УДВ чым у Чакаціла.
Хлопчыкі-вязні паелі, і ѓ іх яшчэ быѓ вольны час да сну.
Можна раз у тыдзень паплаваць у басейне ці пагуляць. А зараз паглядзець тэлевізар ці пачытаць кнігу. Адольф Гітлер любіѓ чытаць, але за апошнія сто гадоѓ чытаѓ толькі школьныя падручнікі. А што за сто год пісьменнікі напісалі? Асабліва ѓ галіне фантастыкі!
Тут свет тэхнічна развіты і кнігі зразумела электронныя.
Як звычайна хлопчык-фюрар прамовіѓ:
– Спадарыня надзіральніца дазвольце звярнуцца!
Д'яваліца кіѓнула і адзначыла:
– Вазьмі кнігу, тамака выбар у мільёны твораѓ. Можна выкарыстоѓваць і гукавы пошукавік, і літарамі друк. Тут, вядома ж, літаратура цэнзурная, але ѓ цэлым класная.
Фюрар прылёг на нары з невялікім узвышэннем. На іх ужо было крыху дэрманціну і ѓжо мякчэй ляжаць, чым на голых дошках як на ѓзмоцненым узроѓні.
Можна паглядзець, што тут ёсьць. Адольф вымавіѓ: фантастыка дваццаць першага стагоддзя.
На тонкай кнізе дакладней разгорнутым экране з'явіліся прозвішчы шматлікіх аѓтараѓ. І каго тут толькі не было.
Адольф Гітлер удакладніѓ:
– Нямецкія аѓтары!
Тут ужо прозвішчаѓ было менш. У фантастыцы немцы не такія моцныя, як напрыклад англасаксы ці французы. Але таксама былі цікавыя аѓтары.
Гітлера зацікавіла АІ. Вось гэта ідэя – мір у якім перамог Трэці Рэйх. Фюрар, калі асабліва ѓкалываѓ у каменяломнях таксама сітавінай каб адцягнуцца ад цяжкай, і манатоннай працы спрабаваѓ разважаць на дадзеную тэму.
Часцей за ѓсё прыходзіла ѓ галаву, што было б, калі б японцы выйгралі б бітву пры Мідуэй. А верагоднасць гэтага была ѓ дзевяноста працэнтаѓ. Дапушчальны, у гэтым выпадку Амерыка цалкам бы згубіла б ініцыятыву на Ціхім акіяне і страціла б Гавайскі Архіпелаг. І тады ѓ Японіі былі б цалкам развязаныя рукі на сушы. Мала таго магчыма б урад Чан Кайшы ѓ гэтым выпадку бачачы што Амерыка біта знізілі б сваю актыѓнасць супраць Японіі, а то і капітулявалі б.
Ва ѓсякім разе, верагоднасць адкрыцця другога фронта на Далёкім Усходзе ѓзрастала б шматкроць. Ды і высадка ѓ Марока не адбылася б. Магчыма, у выпадку адкрыцця другога фронту Японіяй, у Сталіна б не хапіла сіл, для Сталінградскага кірунку і не было б аперацыі "Сатурн".
Гітлер злаваѓ на сябе, што не ацаніѓ дадзеныя разведкі і дапусціѓ асяроддзе войскаѓ пад Сталінградам. А бо перагрупуй немцы сілы, то гэта было на Ржэѓска-Сычоѓскім кірунку, атрымалася б адлюстраваць наступ Чырвонай Арміі. І тады ѓвесь ход вайны быѓ бы іншым.
Гітлер увогуле разумеѓ, што ён наламаѓ дроѓ. І галоѓны вінаваты паразы Трэцяга Рэйха менавіта сам фюрар. Асабліва буйным пралікам было тое, што Гітлер толькі ѓ сорак другім годзе стаѓ пераводзіць эканоміку на ваенныя рэйкі. Татальную вайну аб'явіѓ толькі ѓ лютым сорак трэцяга года. А ѓсеагульную працоѓную павіннасць толькі ѓ жніѓні сорак чацвёртага.
Гітлер, вядома, мог бы ѓвесці працоѓную павіннасць і перабудаваць эканоміку на ваенных лад і раней. Яшчэ восень сорак дзевятага года.
ОКВ разлічыла, што для рэалізацыі плана "Барбароса", трэба 36 танкавых дывізій. А Адольф Гітлер вылучыѓ толькі шаснаццаць. І немцы не паспелі ѓзяць Маскву да восеньскіх дажджоѓ, і суровых зімовых маразоѓ.
А бо можна было паднапружыць ваенную прамысловасць і наштампаваць танкаѓ і самалётаѓ, у дастатковых колькасцях для хуткай перамогі. Трэці Рэйх мог ужо ѓ саракавым годзе выпускаць у дзень па сотні самалётаѓ розных марак. І ѓ гэтым выпадку немцы, несумненна, выйгралі б паветраную бітву за Брытанію. І змаглі б паставіць у Лондане марыянеткавы ѓрад і караля. Тады б фюрар быѓ бы на белым кані. Магчыма, з рэсурсамі Брытаніі і яе калоній СССР быѓ бы пераможаны пры любым тактычным раскладзе.
Наогул, шмат хто казаѓ, што Гітлеру не варта было і пачынаць такую вайну. Занадта ѓжо няроѓныя сілы. Але пасля таго як Польшча ѓпала ѓ два тыдні, і Францыя, Бельгія, Галандыя і армія Брытаніі за шэсць тыдняѓ, здавалася, што планы захапіць уладу на светам рэальныя. І яны былі б рэальнымі, калі б фюрар не схібіѓ з высадкай яшчэ ѓ саракавым годзе. І ён мог тады перамагчы і захапіць метраполію. Толькі не праявіѓ належнай волі, рашучасці і ѓменні.
Ды ѓ СССР таксама было дапушчана шмат памылак. Мабыць, вынікала калі стала відавочна што бліцкрыг не праходзіць, панатужыцца, і перакінуць з Заходняй Еѓропы і ѓ першую чаргу з Францыі войска. ЗША яшчэ не ваявалі, Брытанія была слабая і за пралівам Ламанш. І сорак шэсць дывізій у Францыі былі залішнія. Можна было трыццаць зняць і кінуць на ѓсходні фронт. Тады быѓ шанец узяць Маскву яшчэ да кастрычніцкіх праліѓных дажджоѓ.
Ну і вядома ж яшчэ і Японія. Нанесла б яна ѓдар па СССР яшчэ ѓ сорак першым годзе, таксама амаль напэѓна б Масква не выстаяла.
А японцы тады выявілі неѓласцівае для гэта нацыі жаданне паберагчы салдат і паступаць як птушкі-здыхлятнікі . А дзе з самурайскі дух.
Гітлер злы быѓ на японцаѓ. Яны фактычна здрадзілі Нямеччыне, пазбаві яе перамогі на ѓсходзе.
Зрэшты, будзь пад Масквой у лістападзе калі яшчэ маразы былі не такія моцныя ѓ Вермахта яшчэ хаця б пяцьсот добрых, сярэдніх танкаѓ, то магчыма да снежня б савецкая сталіца ѓпала.
Не пашанцавала немцам – на рэдкасць марозная аказалася тая зіма. Але гэта не апраѓдвае глупства і пралікі фюрара. Нездарма ж Гітлер няхай сабе кулю ѓ лоб, больш за ѓсіх, ненавідзячы ѓ той момант самога сябе!
