Текст книги "Poutine Va À Gorbatchev"

Автор книги: Олег Рыбаченко

сообщить о нарушении

Текущая страница: 1 (всего у книги 6 страниц)

 PUTİN GORBAÇEV'E GİDECEK

  DİPNOT

  Yüce Demiurge Tanrılar, Vladimir Putin'in kişiliğini ve ruhunu 2 Mart 1987'de Mihail Gorbaçov'un bedenine gönderdi. Ve uzaklaşıyoruz. Demokratikleşme ve perestroyka yerine vidalar sıkıldı ve Stalin dönemine dönüş başladı. Afganistan'daki savaş yoğunlaştı ve sonunda Gorbaçov-Putin'in kontrolü altındaki SSCB toprak fethine başladı!

  . PROLOG

  On iki ya da on üç yaşlarında güzel, sarı saçlı bir çocuğa benzeyen, Nadgod-demiurge ve birçok evrenin yaratıcısı Sphero Katastrofov'un boyutu arttı. Yüce Yaratıcı Çocuk, artık Dünya gezegeni ile birlikte galaksiyi de içeren avuç içine baktı ve şunları söyledi:

  – İnsanlığın gelişiminde bir şeyler ters gitti!

  Tanrıça Emmanuelle'nin yaratıcısı onun yanında belirdi. Çok güzel bir kıza benziyor. Kıkırdadı.

  Çıplak ayak parmaklarıyla galaktik üstkümeyi salladı ve sırıtarak yanıtladı:

  – Evet! Dünya giderek çok kutuplu hale geliyor. Ve Slavlar vahşi bir öfkeyle birbirlerini yok ederler.

  Sphero çocuğu döndü, şortlu ve bronzlaşmıştı. Genç Tanrı'nın çıplak ayağı bu sefer kelimenin tam anlamıyla tüm evreni aldı ve onu spiraller haline getirdi. Bükülmüş, sevimli çocuk ve şu sonuca varmıştır:

  – Bir şekilde Vladimir Putin ile anlaşmalıyız!

  Emmanuel, basının kaslarıyla oynuyor – Nadbogin sadece açık bir bikini giyiyordu ve bayıldı:

  – Elbette gerekli. Ancak bu ancak bir oyun şeklinde mümkündür!!!

  Pek çok evren yaratan, ancak düşüncede bir çocuk kalan şortlu demiurge çocuk şunları önerdi:

  – O zaman birçok Rus'un hayalini gerçekleştirelim!

  Aşırı Tanrıça Emmanuelle inci gibi dişlerini gösterdi ve gülümseyerek sordu:

  – Ve tam olarak ne?

  Sfero Katastrofov oldukça mantıklı bir şekilde önerdi:

  – Vladimir Putin'in ruhunu Mihail Gorbaçov'a taşıyalım!

  Emmanuelle kıkırdadı, çıplak ayak parmaklarından ateşli bir pulsar çıkardı ve sordu:

  – Ve ne zaman?

  Demiurge çocuk parlak bir gülümsemeyle cevap verdi:

  – 1985'te. Bakalım Vladimir Putin perestroika ve siyaseti Mihail Gorbaçov'dan daha iyi yönetiyor mu?

  Oğlan ayrıca çıplak ayak parmaklarını, bronzlaşmış, güzel ve zarif çocuksu bacaklarını şıklatarak yıkıcı bir kuasar açığa çıkardı.

  Emmanuelle kıkırdadı ve belirtti:

  – Ve ne? Hatta komik olurdu! Her ne kadar insanlık için sonuçlarıyla dolu olsa da!

  Sphero mantıklı bir şekilde şunları söyledi:

  – Zamanın ana bagajı, sadece kazanın. Vladimir Putin ortadan kalkacak, Ukrayna ile sıcak savaş, Batı ile soğuk savaş sona erecek. Ve her şey eskisinden çok daha iyi olacak!

  Emmanuelle başını salladı ve şarkı söyledi:

  – Değiş, kalplerimiz talep ediyor,

  Değişim, gözlerimiz talep ediyor...

  Kahkahalarımızda ve gözyaşlarımızda,

  Ve damarların nabzı...

  Değişim, değişim için bekliyoruz!

  Sfero Katastrofov başıyla onayladı:

  – Aktarıyorum!

  Ve yine Nadbog Boy'un bu çıplak, zarif, hünerli ayak parmaklarına tıkladılar.

  . BÖLÜM? bir.

  Mihail Sergeevich Gorbaçov, toprağın altıncı bölümünün hükümdarı ve imparatorluğun ekonomik potansiyeli açısından ikinci oldu. Askeri açıdan, SSCB belki de ilkti. Böylece, ancak elli dört yaşında olan adam, neredeyse sınırsız muazzam bir güç aldı.

  Ancak bu güç akıllıca bertaraf edilmelidir. SSCB'de birçok sorun vardı. Ülkede raflar gitgide boşalıyor ve mal sıkıntısı büyüyordu. Uzun vadeli inşaat gerçek bir felaket oldu. Hem suç hem de intihar sayısı arttı, partinin otoritesi düştü. Ayrıca SSCB ordusu Afganistan'da çıkmaza girdi ve orada önemli kayıplar verdi. Sarhoşluk da büyük bir sorun haline geldi, birçok insan basitçe sarhoş oldu, devamsızlık sayısı arttı.

  Ekonomik büyümenin hızı yavaşladı ve bilimsel ilerleme başarısızlıkları ezmeye başladı. Etnik ilişkiler de tırmandı.

  Bir şeyler yapılmalıydı. Dış politikada Soğuk Savaş ve silahlanma yarışı! Ve SSCB'nin otoritesinin düşüşü ve genel olarak komünizm fikirleri. Nikaragua'da kontralar aktif, Unita Angola'da aktif, birçok ülkede savaş var. Güney Afrika Namibya'dan vazgeçmiyor. Siyahlar isyan ediyor, ama zayıf. Güney Kore ekonomide yükseliyor. Petrol fiyatları düşüyor...

  Mihail Gorbaçov perestroyka ve demokratikleşme sürecini başlatmaya karar verdi, ancak bu yangını benzinle söndürme girişimi değil miydi? Ve örneğin, halk ve her şeyden önce ulusal seçkinler özgürlükten nasıl yararlandı? Kelimenin tam anlamıyla SSCB'ye karşı duvara tırmandılar!

  Ve Komünist Parti'ye ve sosyalizm fikirlerine karşı. Ama tabii ki hemen değil. Stalin'e çamur atmaya başlayan komünistlerin kendileri, SBKP'nin otoritesinin düşmesi için kancalar yarattılar. Şey, Mihail Gorbaçov odunu kırdı. Sarhoşlukla tek bir mücadele bir şeye değer.

  Diğer şeylerin yanı sıra, hazinenin gelirlerinde bir düşüşe yol açtı. Ve mal sıkıntısı arttı. Sarhoşlar Sovyet hükümetini daha az sevmeye başladılar.

  Bir içicinin çok şeye ihtiyacı var mı? Ona yarım litreye doksan altı kopek bir şişe mürekkebe yetecek kadar ödeyin, o da tatmin olacaktır. Alkol tüketiminin azalmasıyla birlikte uyuşturucu bağımlılığı da arttı.

  Putin, Mart 1987'de, sadece elli altı yaşında, Mihail Gorbaçov'un bedenine girdi. Hâlâ her şeyi değiştirebilirsiniz ve düzeltmek için çok geç değil. Şimdiye kadar, Mihail Gorbaçov, Genel Sekreter'in koltuğuna sağlam bir şekilde oturdu ve hatta Politbüro'dan bir dizi eski üyeyi muhalefetten çıkardı: Romanov, Grishin, Aliev, Tikhonov. Politbüro aday üyesi ve Moskova Devlet Üniversitesi başkanı Yeltsin'i henüz ortadan kaldırmadı.

  Ama hiçbir yere gitmiyor. İnatçı olacaklar – ekecekler!

  Her durumda, Vladimir Putin Gorbaçov'un zaten orta yaşlı ama hala enerjik bedenine geçti. Kendisi de eski hayatındaydı, genç ve sağlıklı olmaktan çok uzaktı. Ve ayrıca problemlerde kulaklarına kadar. Bunlardan biri, elbette, yıldırım hesaplamasının başarısız olduğu Ukrayna ile olan savaş! Ve on binlerce Rus askeri öldü: İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana en kanlı katliam.

  Ve şimdi Gorbaçov'un vücudundaki yeni sorunları çözün. Bu yıllar boyunca Putin, Doğu Almanya'da görev yaptı ve bunlar nispeten mutlu zamanlardı. Gençken daha da iyi. Ve yetmiş yaşında, hayat senin için artık bir neşe değil. Ve uyku genç bir şekilde canlandırıcı değildir, sabahları kalkmak zordur ve dayanıklılık artık aynı değildir – uyarıcı kullanmanız gerekir. Ve kadınlarla pek iyi hissetmiyorsun. Arzu ve enerji zaten ölüyor. Öldüğünde henüz otuz iki yaşında olan Büyük İskender'in yanına taşınmak iyi olurdu. Ve sen kendin yaşlısın ve en küçüğüne taşınmadın ve çok iyi bir fiziksel durumda değilsin.

  Evet, kulaklarına kadar sorunlarla boğuşan bir insanda bile.

  Zaten Çernobil var ve sarhoşluk ve mal sıkıntısı ile mücadelenin sonuçları ve zaten iftira edilen geçmiş – Stalin vb.

  Eh, Lenin'in henüz sıçacak zamanı olmadı. Şimdiye kadar, Doğu Avrupa'da bir dizi kadife devrim gerçekleşmedi. Yani bir sosyalist kamp var. Ve Sovyet birlikleri henüz Afganistan'ı utanç içinde terk etmedi.

  Dolayısıyla tarihi geri döndürmek ve SSCB'yi kurtarmak hala mümkün. Ve Genel Sekreter Mihail Gorbaçov koltuğuna sıkıca oturuyor. Ama tam olarak ne yapılmalı?

  Vladimir Putin, bir zamanlar Genel Sekreter'in vücudunda boş hissetti. Perestroyka mekanizması çoktan harekete geçti ve demokratikleşme ve anti-Stalinist kampanya başladı. Ve onu bu şekilde durduramazsın.

  Putin-Gorbaçov aynada kendisine baktı: pek hoş biri değil. Zaten saçlar griye dönüyor ve etkileyici bir kel kafa. Putin'in kendisi yetmiş yaşında daha az kelliğe sahipti. Ve elli altı yaşındaki Gorbaçov, sanki doğum günündeymiş gibi, on dört yıllık bir başlangıç yapmış gibi görünüyor, ancak bir şekilde gevşek ve fizyonomisi karizmatik değil.

  Ve sağlık sorunları – eski taşıyıcının hatırası şunu gösteriyor: özellikle diyabet var. Bununla birlikte, eski hayatında Vladimir Putin, onun hakkında söylentiler yayılmasına rağmen, özellikle sağlıklı değildi. Ve Rusya Devlet Başkanı'nın nasıl harika hokey oynadığını filme aldılar. Ama yetmiş yaşında ve pratikte antrenmansız nasıl bir hokey oyuncusu olduğun belli.

  Ayrıca kendisinden bir rol oynama girişimi vardı – yaşlanmayan ve dünyanın sonuna kadar hüküm sürmeyi bekleyen bir tür maço!

  Ama gerçekten de Ukrayna ile olan savaş, dünyayı üçüncü dünya savaşına sürükledi. Putin'in kendisi uzun sürmemesini bekliyordu: peki, birkaç gün veya en fazla iki veya üç hafta. Ancak Ukraynalılar Rusya'nın altına girmek istemediler. Ve Rus ordusunun hiç de yenilmez olmadığı ortaya çıktı. Ve Ukraynalı generaller o kadar da yozlaşmış değil. Kherson rüşvet almayı başarsa da. Ancak bunların küçük bir azınlık olduğu ortaya çıktı.

  Ukrayna'nın direnişi, Putin'in her şeyin çok kolay bir şekilde yoluna girdiği zaman, olağanüstü şans döneminin sonu oldu. Kırım'ın ele geçirilmesi dahil. Tıpkı bir bilim kurgu romanında olduğu gibi, Kırım'da oldu. Gerçekte bile buna inanmak çok fazla değil.

  Ve sonra zor zamanlar oldu: petrolün fiyatı düştü, ancak eski rezervler kurtarıldı. Bir noktada, servet Rusya'dan uzaklaşıyor gibiydi. Petrol ve gazın fiyatı düştü ve koronavirüs durdurulamadı. Ama sonra şans geri döndü – gaz ve petrol inanılmaz yükseldi.

  Ve sonra Rusya Devlet Başkanı'nın kafasına seslendi: ikinci Cengiz Han veya Napolyon olabilirsiniz.

  Evet ve Kazakistan şanslıydı: orada bir isyan çıktı. Ve Tokaev'i korkutacak kadar güçlüydü, böylece yardım isteyecekti. Ve aynı zamanda gerçekten savaşmak için çok zayıf.

  Ve cennetten bir işaret gibi görünüyordu: Artık büyük bir fatih olabilirsiniz. Ve Napolyon Bonapart tarzında bir darbe.

  Ancak şimdi düşman hafife alındı. Ukraynalılar, savaşa beklenenden çok daha iyi hazırlandılar ve iyice yerleştiler. Evet, Zelensky, pek çok kişinin düşündüğü kadar zayıf ve yumuşak gövdeli olmadığı ortaya çıktı.

  Böylece Vladimir Putin'in güvendiği yıldırım savaşı başarısız oldu. Savaş uzadı ve şiddetli hale geldi.

  İlk başta, petrol ve gaz fiyatları hızla yükseliyor gibi görünüyordu ve bu Batı'yı iflas ettirecekti.

  Ancak yaz aylarında dünyadaki petrol üretimi arttı ve Suudi Arabistan Rusya'yı Avrupa'dan çıkarmaya karar verdi ve fiyatlar yeniden düşmeye başladı. Ve sonra, anın en uygun olduğuna karar veren Taliban, Tacikistan'a saldırdı ve BDT'nin güneyinde yeni bir cephe açtı.

  Ve burada Rusya neredeyse yalnız savaşmak zorunda kaldı, çünkü Tacikler savaş ruhunda zayıf oldukları ortaya çıktı – kitlesel olarak teslim oldular ve terk ettiler.

  Güneyde yeni bir cephe açılması genel olarak bekleniyordu. Üstelik Amerikalılar, Taliban'ı Afganistan'ın meşru hükümeti olarak tanımaya ve hesapların blokesini kaldırmaya söz verdiler. Ve Taliban genişlemek istedi. Ayrıca uyuşturucu kervanlarının Tacik sınırında yakalanması da rol oynadı. Ve böylece devasa bir atılım ayarlayabilirsiniz.

  Amerika'da orduyu Afganistan'dan daha erken ayrılmadığı için bile kınadılar: o zaman Rusya ile savaş da çok daha hızlı başlayacaktı.

  Putin yetmişinci doğum gününde ciddi sorunlarla karşı karşıya kaldı. Özellikle, birliklerin birkaç ülke ve Tacikistan üzerinden nakledilmesi gerekiyordu. Ve bunun için hala kısmi seferberlik ilan ediyoruz. Prensip olarak, Ukrayna'yı ele geçirmek için başlangıçta daha fazla güç tahsis etmek gerekiyordu. Ancak her türlü askeri uzman, Ukraynalıların tamamen işe yaramaz savaşçılar olduklarına, IŞİD ile karşılaştırılamayacaklarına, kelimenin tam anlamıyla onlara şapka çıkaracağımıza dair güvence verdi.

  İlk günlerde öyle görünüyordu. Ancak Kiev'i bir hava alayı tarafından baskınla almak mümkün değildi. Ayrıca, paraşütçüler ağır hasar aldı ve geri çekildi. Daha sonra askerler Kiev'den ve bölgeden çekilmek zorunda kaldı.

  Savaş uzadı, kayıplar arttı. Ve Ukraynalıların direnişi daha da güçlendi.

  Batı'dan silah temini de arttı. Rusya'da, tüm propaganda çabalarına rağmen, savaş karşıtı duygular büyüdü. Liberal Demokrat Parti'nin lideri değişti ve bu aynı zamanda bir işaretti: eski politikacılar yok oluyor. Kim ayağının önüne çıktı, kim kendisi gitti. Zyuganov da yaşlandı ve zayıfladı. Rusya Federasyonu Komünist Partisi'nde eleştirileri yoğunlaştı. Ayrıca, Tanrı'nın Kendisi komünistlere muhalefet etmelerini ve yetkililerle çatışmalarını emretti. Ve Ukrayna ile savaşı desteklediler. Ve sonra, elbette, Zyuganov'a yönelik saldırılar yoğunlaştı.

  Putin bu durumda elbette Gennady Andreevich'in tarafındaydı: en azından güvende. Yaşlı at karık yolunu bozmaz, ancak derine sürmez de.

  Zyuganov bütün bir fenomendir. Aslında seçimleri gönüllü olarak Yeltsin'e sızdırdı, zayıf ve pasifti. Ve sonra çok yaşlandı. Uygun muhalefet. Ve komünistler ona müsamaha gösterdi, ki bu aptalca. Çok akıllı değiller.

  Bu bir kez daha komünistler arasındaki liderlik hastalığından bahsediyor. Birleşik Rusya'da daha da fazla fikir ve özgürlük çeşitliliği var. Burada Sergei Shoigu, Ukrayna yüzünden güvenilirliğini kaybetti. Ve onu eşbaşkanlardan dışlamak için fikirler de vardı.

  Putin'in sağlığı yetmişinci doğum günü kutlamaları sırasında kötüleşti. Ve çok ciddi. Yetmiş yaşında Stalin, Brejnev ve Kruşçev çoktan geçmişti. Ve Putin bir istisna değil. Bir halef hakkında düşünmeye başladı. Üstelik Ukraynalılar bunu kaldırmak istiyor. Ve asla bilemezsin. Hepimiz Tanrı'nın altında yürüyoruz.

  Ama yerine kimi atamalısınız? Zhirinovski'ninki gibi olmamak için vasiyetsiz öldü. Fikirlerden biri, en büyük kızı başbakanlık görevine atamaktı. Ancak bu, ekonomiyi çökertmek anlamına geliyordu. Mihail Mişustin bundan pek hoşlanmadı. Hatta 3 Mart'ta Mihail Gorbaçov'dan sonraki gün doğdu. Ve uğursuz bir işaret gibi görünüyordu. Evet ve Mihail Vladimirovich'in kel kafası Gorbaçov'unkinden daha büyük. Ve bu kel kafalar her zaman seleflerini ezdi. Yani, Mikhail Mişustin'den kurtulmak gerekiyor, ancak kimi koyacağı belli değil. Hepsinin eksiklikleri var. Dmitry Rogozin'i tavsiye ettiler, ancak Birleşik Rusya ondan pek hoşlanmıyor.

  Putin, Medvedev'i kişisel olarak sevdi, ancak halk arasında popüler değildi ve belki de yumuşak gövdeli. Ayrıca Medvedev kendini önemsiz bir başbakan olarak gösterdi. Burada seçim zaten sınırlıdır. Bir de Vaino vardı. Ayrıca Rus olmayan ve savaşla ilişkili bir soyadı. Ama o Baltık'tan ve bu gerçekten en iyi seçenek değil, gerçekten bir tilki olmasına rağmen, Vladimir Putin'in kendisi kadar ortalama, kurnaz ve hain!

  Bununla birlikte, Dmitry Medvedev de bir tilkiydi, ancak dışarıdan bir sümüklü böcek ve yumuşak gövdeli bir entelektüel izlenimi verdi.

  Ama görünüş aldatıcı olabilir. General Lebed görünüşte çok heybetli. Ve seçkinleri ondan uzaklaştırdı. Oligarklar onun üzerine bahse girme konusundaki fikirlerini değiştirdiler. Ancak, Lebed'den bir başkan yapmayacaklardı. Zyuganov ve daha sonra çok popüler ve iddialı Zhirinovsky için bir spoiler olarak kullanıldı. Ve Lebed tüm beklentileri bile aştı. Bundan sonra, ısıtılması gerekiyordu.

  Uzun bir pazarlıktan sonra, oligarklar Lebed'i Krasnodar Bölgesi'nde beslemeye koydu ve federal siyasete katılmasını yasakladı. Sonra general çok garip ve şüpheli koşullar altında öldü.

  Oligarşinin çoğu, Putin'i zayıf iradeli, gri bir fare olarak gördükleri için de dahil olmak üzere bir seçim yaptı. Ama görünüş aldatıcıydı.

  Ve fare, dünyayı nükleer savaşın eşiğine getiren korkunç bir canavara dönüştü.

  Putin'in biraz zararsız görünümü ve aldatıcı nezaketinin yukarı doğru hareket etmesine izin verdiği söylenmelidir. Oligarklar, Yeltsin ailesi kohortundan birinden daha sert Lebed'den, gürültülü ve hatta histerik Zhirinovsky'den korkuyordu.

  Zyuganov'un hesabına farklı yaklaşımlar da vardı. Seçkinlerin bir kısmı Komünist Parti liderini alıştırmak ve onu kabul edilebilir kılmak istiyordu. Ayrıca kırmızı oligarklar ve bir dizi yönetici vardı.

  Ancak Zyuganov'un ekibi çok büyük ve herkese tekrar rüşvet vermek istemedi ve şişman ve parçalar. Göründüğü gibi, kendi ekibi bile olmayan güvenli Putin'i tercih ettiler.

  Ve parti "Birlik" ya da sıradan insanlarda çağrıldığı gibi ayı attı. Ve elbette, öncelikle Boris Berezovsky tarafından kuruldu: Yeltsin'in saygınlığı ve Kremlin'deki en etkili figür. "Çar" Boris'in halefi olmak için çektiği Boris Nemtsy'yi ortadan kaldıran oydu.

  Yeltsin, Boris Efimoviç'i gerçekten varisi yapmak istedi. Ancak yetkilileri Volga'ya transfer etmeyi teklif ederek çok aptalca kendisine karşı çevirdi ve genel olarak insanlarla paylaşmayı talep etmeye başladı. Ve Boris Efimoviç'e karşı gizli bir mücadele başladı.

  Yani başbakana konan o değil, ki bu çok daha doğal olurdu, Kiriyenko. Ancak henüz kimse ikincisini halef olarak hazırlamadı ve Yeltsin'in kendisi de.

  İşin garibi, Boris, Devlet Dumasını dağıtmak için Kiriyenko'yu kullanmak istedi.

  Üstelik oligarkların bir planı vardı, yeni seçimleri ilan etmemek. Dahası, dar görüşlü Zyuganov'un başkanlığındaki komünistler, Devlet Duması seçimlerinin iptaline neden oldular.

  Seçim yasasında, seçimlere katılabilmek için partilerin bir yıl içinde yeniden kayıt yaptırmaları gerektiğini öngören bir değişiklik önerdiler. Ve hiçbir parti bu anı geçmedi.

  Zyuganov, elbette, bir aptal olduğunu gösterdi. Komünistlerin tarihteki en yaşlı başkanı, zayıf, muhafazakar, görünüşte nahoş, kesinlikle karizmadan yoksun.

  En güçlü, komünist muhalefetin başkanının rolü için en uygun olanı.

  İçinde Tanrı'nın kıvılcımı yoktur ve Komünist Partinin tüm eksikliklerini sembolize eder ve otuz yıllık sözde liderlik için bile seçmenlerden bıkmıştır ve yaşlanmıştır ve genellikle biraz yürür.

  Zyuganov gibi biriyle anlaşmak elbette en kolayı. Gennady, muhalefetin görünümünü göstermeye çalışsa da.

  Vladimir Volfovich Zhirinovsky, Yeltsin'in zamanında Komünist Parti için bir spoiler. Ancak kendisi neredeyse cumhurbaşkanı ve ana muhalefet haline gelen bir spoiler.

  Ve onu Lebed'den bile önce ezmeye ve bastırmaya başladılar. Ama sonra Zhirinovski, önce Yeltsin'in, sonra da Putin'in fiili bir vasalı oldu.

  Zhirinovsky, Yeltsin'i en son 1997 baharında eleştirmişti... Ondan sonra rengi değişti ve iktidarı desteklemeye başladı.

  Vladimir Putin başlangıçta Zhirinovsky'ye karşı ihtiyatlıydı. Volfovich'in korkaklık ve kişisel çıkar nedeniyle Kremlin'in bir arkadaşı olduğuna inanıyordu.

  Dahası, Zhirinovski, destekçilerinin yarısını kaybetmiş olarak görevden alınmaya karşı oy kullandı.

  Ve bu aynı zamanda Liberal Demokrat Parti liderini de boyamadı.

  Ama sonra Zhirinovsky ile arkadaş oldular. Ve eğer koronavirüsün ani hastalığı ve aptal ölümü olmasaydı, muhtemelen ona zamanla İlk Aranan Aziz Andrew Nişanı'nı verirdi. Vladimir Volfovich gömüldüğünde, kişisel olarak ona veda etti. Böylece büyük bir zeka ile parlayan en parlak politikacının hayatı sona erdi.

  Doksanların parlak yıldızları: Lebed, Nemtsov, Ampilov, Limonov – bir sonraki dünyaya gittiler. Yavlinsky, Garry Kasparov gibi neredeyse önemini yitirdi ve unutuldu. Berezovsky asıldı – çok fazla biliyordu ve konuştu.

  Doksanların eski galaksisinden sadece Zyuganov kaldı. Rutskoi de unutuldu. Belki de anayasa mahkemesi başkanı olarak resmen tutulan Zorkin.

  İlk nesil BDT başkanlarından sadece Lukashenka iktidarda kaldı.

  Ayrıca akıllı bir tilki. Ancak ağa dahil olmayı ve kafasını iyice karıştırmayı başardı.

  Putin, Lukashenka'yı sevmiyordu, ama dışarıdan bir arkadaş gibi davrandı. Doğal olarak, akılda tutulması ve geri dönüş seçenekleri.

  Uzun bir süre Vladimir Putin, küçük şeylerde bile çok şanslıydı. Örneğin Skripal seçim arifesinde zehirlendi ve Kemerovo'da yangın seçimlerden birkaç gün sonra çıktı.

  Ama tam tersi olsaydı, yüzde birkaç daha az olurdu.

  Evet ve Grudinin aptalca yabancı hesaplarını kurdu.

  İlk başta Vladimir Putin, yaşlı ve yorgun ve daha çok dili bağlı Zyuganov'dan daha taze ve daha genç biriyle taht için savaşmaktan çekinmedi.

  Ancak Pavel Grudinin çok hızlı bir şekilde popülerlik kazanmaya başladı ve ikinci turdan önce bile mücadele çok rekabetçi hale gelebilir.

  Ayrıca, siyah PR ters etkiye neden olabilir. Yeltsin, Lukashenko ve hatta kısmen Lebed ve Zhirinovsky'de olduğu gibi.

  Ancak Pavel Grudinin, yurtdışındaki beş hesabı itiraf ederek kendisine iyi bir ipucu verdi.

  Ve bütün bir uzlaşmacı kanıt dalgası yaratmasına izin verildi.

  Ama yine de Grudinin yüzde on üç ve Zhirinovsky beşten biraz fazla aldı. Bu da insanların sol fikirlere bağlı olduğunu gösterdi.

  Zyuganov, elbette, daha az Grudinin toplardı. Gennady Andreevich, Yeltsin'in altında bile oldukça zayıftı. O zaman bile oldukça kötü görünüyordu, keldi, siğillerle kaplıydı ve bir yaban domuzunun burnuna benzeyen bir burnu vardı.

  Yeltsin'in onu yenmesine şaşmamalı. Doğru, Zhirinovsky bir noktada Zyuganov'a bir ittifak önerdi. Bu da Kremlin'de endişe yarattı. Ancak Vladimir Zhirinovsky üçüncü olamadı.

  Ama olsaydı, o zaman sorunlar olurdu.

  Komünistler Vladimir Volfovich'e hükümette beş görev sözü verdiler. İçişleri ve Dışişleri Bakanı görevi dahil. Bunlar çok ciddi mesajlar.

  Yeltsin aynı şekilde yanıt verebilir mi? Muhtemelen değil. Evet ve Batı, Yeltsin ve Zhirinovsky birliğine karşıydı. İkincisi, yabancı ülkeleri ona karşı çok fazla çevirdi. Zhirinovski'nin kendisinde, Rus makamlarını eleştirmek yerine Batı'ya saldırdı.

  Ancak Rusların çoğunluğu kötü değil ve doksanlarda Rusya'nın Batı ile bir çatışma çekemeyeceğini anladılar. Evet, Batılı yaşam tarzı popüler ve modaydı. Ve Vladimir Volfovich kendi kendine yandı.

  Oldukça dili bağlı bir aday olan Lebed'in başarısı beklenmedik ve aşırıydı. Ve zaten Alexander Ivanovich tahtı ciddi şekilde talep etmeye başladı.

  Komünistler için bir spoiler olan Anavatan Partisi'nde de benzer bir şey oldu, ancak sonunda çok fazla popülerlik kazandı ve onu ezmeye ve boğmaya başladılar.

  Lebed ayrıca Çeçenya'da popülaritesini keskin bir şekilde artıran barışı hızlı ve kolay bir şekilde müzakere edebildi.

  Bu gerçekten propaganda harikalar yaratıyor. Haydutlara utanç verici teslimiyet, Kuğu'nun popülaritesini göklere çıkardı.

  Ve dili bağlı, dar görüşlü general neredeyse kral oldu. Ve Yeltsin bir kalp ameliyatı sırasında ölseydi, Çar Kuğu ortaya çıkabilirdi.

  Daha doğrusu, Chernomyrdin iyi olsaydı kesinlikle kazanırdı ve Zyuganov pek terfi etmezdi.

  Ama Lebed o anı kaçırdı... Medya Boris Nemtsov'un şahsında yeni bir yıldız yarattı ama bu bile uzun sürmedi. Aslında Nemtsov Yeltsin'in takımında ve hayat iyiye gitmiyor, sadece kötüye gidiyor. Ve prens gözden düştü.

  Putin, kendisini Moskova'ya götürdüğü için Chubais'e borçlu. Sobchak'ın seçimlerdeki yenilgisinden sonra hapse girmek mümkün oldu.

  Ama mutluluk yoktu ve talihsizlik yardımcı oldu. Sobchak'ın yenilgisi Moskova'ya taşınmaya yardımcı oldu. Ve Anatoly seçimi kazanırsa, milletvekili olarak kalması gerekecekti ve tüm tarihin akışı farklıydı.

  Aynı şekilde bir kariyerde daha zikzaklar yanı sıra. Örneğin, birçok kişi FSB başkanlığı görevine bir yarbay atamaya değip değmeyeceğinden şüphe duydu? Ve dahası, Güvenlik Konseyi Sekreteri görevini vermek için.

  Üstelik Rybkin, Berezovsky'ye oldukça yakıştı. Ancak Yeltsin'in değişim için aşırı bir kaşıntısı vardı.

  Primakov başbakan olduğunda, halefi olarak seçileceği görülüyordu. Yaşlı Yevgeny Maksimovich, uzlaşmacı bir figür olarak herkese uyuyordu. Belki, Berezovsky hariç. Onunla düşmanlık vardı. İlk başta, Berezovsky, Primakov yerine Aksenenko'yu yapıştırmak istedi. Ancak Yeltsin'in etrafındakiler oldukça makul bir şekilde Zyuganov ve hizbinin oy kullanmayabileceğini düşündüler. Ve Devlet Duması'na yapılacak yeni seçimler komünistlerin zaferine yol açacaktı.

  Ve zaten seçimleri iptal etmek ve anayasayı ihlal etmek için hiçbir neden yoktu.

  Yeltsin kendisi başka bir darbe yapmak istemedi. Ve o ve Ekim olayları yeterliydi. Ve neredeyse kalpten öldü.

  Stepashin bazı komünistleri az çok tatmin etti. Her ne kadar onun halefi yapmak istemeseler de.

  Azil girişiminin özellikle tehlikeli olmadığını söylemeliyim. Yani Yüksek Mahkeme Kremlin'in kontrolü altındaydı ve kesinlikle suçlamayı sonuçlandıracaktı.

  Zhirinovsky, Yeltsin'i kurtarmadı, ancak derecesini düşürdü. Ondan sonra, Kremlin onu gerçekten sildi.

  Hatta garip, Zhirinovsky aktif olarak Yeltsin'i destekliyor ve Kremlin medyası onu boğdu.

  Bunu para için yaptığını söylüyorlar. Hatta mideye vurdular.

  Örneğin, Kremlin'in sadık bir proteini olan Leontiev, önce Vladimir Zhirinovsky'nin Stepashin'i CIA ve Mossad ajanı olarak adlandırdığını ve ardından aynı Vladimir Volfovich'in başbakan adayına nasıl iltifat ettiğini gösterdi.

  Peki, bunu izleyen bir Rus ne düşünür: Vladimir Volfovich Zhirinovsky'nin son siyasi fahişe olduğunu söylemeye gerek yok. Ve buna oy veremezsiniz.

  Yani Kremlin medyası, yetkililere olan tüm sadakatine rağmen Zhirinovsky'yi boğdu ve onu mümkün olan her şekilde itibarsızlaştırdı.

  Ancak Putin iktidarda güçlendiğinde, tutum değişmeye başladı.

  Aslında, Kremlin'i bu kadar gayretle destekliyorsa neden Vladimir Volfovich'i boğsun.

  Buna ek olarak, Berezovsky, protesto seçmenlerinin bir kısmını komünistler yerine Liberal Demokrat Parti'ye oy vermeye zorlamak için kurnaz bir kombinasyon buldu. Önce Jirinovski'nin partisini kaydetmeyi reddettiler. Ve sonra, olduğu gibi, kayıt geri yüklendi. Ve listeyi böldüler.

  Sonuç olarak, medya Zhirinovsky hakkında konuşmaya devam etti. Ama yine de, biraz, yüzde altıdan biraz fazla puan aldı.

  Ve cumhurbaşkanlığı seçimleri olduğunda, Zhirinovski tekrar kayıt yaptırmayı reddetti.

  Ve yine bir skandal ... Vladimir Volfovich'i üçüncü yapmayı düşündüler, ama ortaya çıktığı gibi, o bir zayıftı.

  Ve komünistlerle geçici bir ittifak girişimi, sadece Zyuganov'un popülaritesinde bir artışa yol açtı.

  Komünistlerle ittifak güçlü bir hamle gibi görünüyordu, ancak garip bir şekilde bundan en çok liberaller zarar gördü.

  Ve komünistler çok az şey kaybettiler ...

  Şu an için. Putin'in kendi çabalarına rağmen genellikle şanslı olduğu söylenmelidir. Özellikle, Zhirinovsky'yi aldatmayı emretti – işe yaramadı. Ama öte yandan, Zhirinovsky ile benzer seçmenlere sahipler ve Vladimir Volfovich yüzde on alsaydı, ikinci turdan kaçınılamazdı ve bu zaten bir yenilgi. Ve böylece fark sadece yüzde ikiydi.

  Ve sonra Zhirinovsky ile başarısızlık bir nimete dönüştü.

  Veya Federasyon Konseyi reformu. Kremlin'in flört ettiği Komünistler reforma karşı çıktılar. Ancak gücenmiş liberaller ve Primakov bloğu nedense reformu destekledi. Primakov, Luzhkov ve diğer valilerle bağlantılı olmasına rağmen.

  Aptal insanlar...Yabloko ve SPS, Putin'in bir sonraki kurbanı olacakları ve Federasyon Konseyi ile birlikte gömülecekleri konusunda uyardılar. Ama aptal koyunlar gibi kesime gittiler.

  Ve komünistler akıllı – nasıl koktuğunu hemen anladılar. Ama diğerleri yeterince akıllı değildi.

  Genel olarak, Putin çok şanslıydı: 11 Eylül'deki bir terörist saldırı bir şeye değer. Üstelik ABD, Taliban'ı alıştırmaya çalıştı. Ve Bin Ladin'i Rusya'ya karşı kullanın.

  Görünüşe göre sağduyu, Rusya'nın desteklediği Kuzey İttifakı ile uzun süredir savaş halinde olan Taliban'a ABD'ye karşı ikinci bir cephe açmamasını söylüyor gibiydi.

  Ama Taliban aptallar gibi davrandı. Aslında, Taliban İçkerya Cumhuriyeti'ni tanıdı ve ülkelerinde büyükelçiliğini açtı. Çeçenlere hem silahla hem de gönüllülerle yardım etti. Molla Ömer, ateşkes yapmak ve Çeçenya halkına yardım etmek için Ahmed Şah Mesud'a bile başvurdu.

  Ve sonra böyle beklenmedik bir hediye Rusya'nın başına düştü. Üstelik binalar fizik yasalarına aykırı olarak çöktü.

  Bu çok nadir bir şans, bir piyango biletinde yüz milyon dolar kazanmak gibi.

  Ve Amerika tam yirmi yıl Afganistan'da mahsur kaldı. Çifte fayda vardı: Hem ABD zayıfladı hem de güney sınırları Taliban'dan koruma aldı. Bu yüzden şanslı olduğunu söylemeliyim. Ve en önemlisi, çok fazla çabalamadılar.

  Ve Irak ile de şanslıydı. Doğru, bir noktada Amerikalıların kolayca kazandığı görülüyordu. Üç hafta içinde tüm Irak'ı işgal ettiler, sadece elli kişiyi kaybettiler ve iki milyon esir aldılar.

  Ama sonra, Saddam Hüseyin'in yakalanmasına rağmen, Amerika uzun süreli bir gerilla savaşına saplandı.

  Ve petrolün fiyatı, gazın yanı sıra kozmik bir ölçekte düştü. Evet, çok şans vardı. Putin kendisinin büyük bir mesih olduğuna ve Cengiz Han gibi Napolyon'dan daha havalı olduğuna inanıyordu.

  Üstelik Şamil Basayev bile kazayla mayını havaya uçurarak öldü ve görünüşe göre Çeçenya sonunda diz çöktü.

  Ama iki dönemi de sona erdi. Anayasayı değiştirmek için artık çok geçti ve tahtın Medvedev'e devredilmesi gerekiyordu.

  2008 yılı son derece başarılı olduğunu kanıtladı. Bilan'ın Eurovision'daki zaferi, Dünya Hokey Şampiyonası'ndaki zaferi, futboldaki başarısı. Ve Gürcistan ile savaş.

  Her ne kadar tartışılmaz olmasa da, sadece beş gün, ancak medya bunu Rusya ve hatta NATO için büyük bir zafer olarak ilan etti. Medvedev ile defne paylaşmak zorunda kalmam üzücü.

  Vladimir Putin anılardan bıktı ve uyumak istedi.

  Mihail Gorbaçov, çevresine çıkmadı.

  Önce bir strateji düşünmemiz gerekiyordu.

  Bu arada Vovka'nın tetikçisi horladı ve rüya gördü.

  . BÖLÜM? 2.

  Dört Alman kız: Gerda, Charlotte, Christina ve Magda, Fuhrer'i Kursk çıkıntısında savaşmalarına izin vermeye ikna etti. Dar görüşlü Hitler, ordudaki kadınlara karşı önyargılıydı. Ve belki de bu yüzden savaşı kaybetti.

  Ancak bu dünyada, SS'li kızlar o kadar ateşli ve inandırıcıydı ki Fuhrer ikna oldu.

  Böylece Kursk Bulge'da, sadece bir bikini ve çıplak ayakla savaşan ve onları eşsiz savaşçılar yapan bir tank ekibi kız savaşa girdi.

  Ayrıca, bu dünyada Führer biraz daha akıllıydı. Ve Rommel tarafından ikna edilmesine izin verdi ve Alman ve İtalyan birliklerini Afrika'dan alıp tahliye etti.

  Bu, Almanların daha fazla kuvvet tutmasına izin verdi – sekize kadar tümen, sertleştirilmiş, Afrika gazileri. İtalyanlardan başka. Ve sonuç olarak, müttefiklerin Sicilya'ya inmesi onlar için bir bozgun ve büyük bir askeri felaket ve çok sayıda mahkum ve kupa kaybı olduğu ortaya çıktı.

  Ve şimdi Almanlar Kursk Bulge ile karşı karşıyaydı. Tanktaki kızlara ek olarak, iki kız daha ortaya çıktı: Focke-Wulf'ta savaşan Albina ve Alvina. Ve şorttan başka bir şey giymemişlerdi.

  Şimdi Führer'in yalınayak kızları Kızıl Ordu'ya karşıydı ve bu ciddi bir durum.

  Burada Kursk Bulge'daki görkemli savaş ortaya çıktı. Alman birlikleri güneyde ilerledi ve Sovyet savunmasını kırdı.

  Sonra yedek tank ordusu savaşa girdi. Ve belirleyici savaş ortaya çıktı.

  Gerda ve ekibi Panther'de savaştı, hava sıcaktı ve kızların ekibi sutyenlerini bile attı.