Текст книги "Original Et Interpretatio Imperiorum 1"

Автор книги: Олег Рыбаченко

сообщить о нарушении

Текущая страница: 9 (всего у книги 9 страниц)

  Pronepotes nostri in periculo sunt!

  Kramar Razorvirov cucurrit et Likho puerum cum copiis agrum operuit.

  – Nos prolem nostram servabimus!

  Genhir circumagebatur ambabus manibus figens. Dilatavit vis campi, mustela clauda tegens. Puella, quamvis gravissimum dolorem, vehementer exclamavit.

  – Grandpa, noli! Ego ipsos tractare possum!

  Likho, vicissim, e vi campi emersit, in aliud monstri crimen plantans.

  – Mi antecessor gloriosissime, non indigeo praesidio tuo! Monstra spargere possum in meipsum pulverem interstellarium.

  Kramar cum pathos dixit:

  – Hic sunt filii nostri! Noli timere junk spatii!

  In falcem genhir, radios emittens mortem.

  Nobis instanter opus est transvolare. Habeo crimen potenti thermoquark. Operamur omnes!

  – Logice!

  Uterque hypermarshales pronepotes suos tollens ad hiatum transitum pergit. Extiterunt advenae greges ignis, vis campi vibrans, sudor decurrentis faciebus stalzans. Aegre illapsus, Kramar ostium obstruxit, et Gengir Lupus e pera translucens erucam protulit. Conversus sum in programmata homing et in aulam monstris refertam deduci.

  – Iam tempus est nos discedere.

  Genhir Laska occultavit in tegmine potentiae, Kramar etiam Likho abscondit. Pueri restiterunt et in pugna implicari conabantur.

  – Milites sumus magni imperii, pugnare volumus.

  Likho e vi tenaci elabi curavit et sex custodes, legati cornuti Babush generis, cum trabe lapsus est, intercidit.

  – Age, inquit, illud conlisio!

  Invidia erat in voce Lupi Genhir. Respondens Mustela vellicavit, ut videtur, vim campi frangere conatur, quamvis hoc robur elephantorum miliardorum requirit.

  – Et puella non est mea peius!

  Hyper-Marscallus vim suam operimentum removit, pronepte sua permittit ut navem mini-Navigae minaret. Occidere repraesentativum alterius generis, praesertim si mafia vendidit, virtutem et facinus ad stalzan.

  "Gingir, tantum ne nimis auferas!

  Kramar Likho sustulit et secure eum in mail invisibilibus refertum.

  – Explorandum est, ecce, utcumque nobis dolet!

  In campum plenis viribus hypermarshales corridores incredibili celeritate delapsi sunt. Etiam parvum crimen mini-quark magnum damnum causare potest.

  ***

  Monstrum explosionis structuram metallicam officiorum gravem findit. Hyperplasmici turbines per anfractus corridores cursu superluminali ruunt, angulos aequantes et singulos in particulas elementarias discoopertas spargit. Omnis vorax unda ad stalzans pervenit, vim feriendi campi, iam vesana verberans celeritate. Hypermarshals. Sicut cortex Campanie, una cum filiis, "squid" e dilapidato evolaverunt. Ingens aedificium crepuit et sensim scindendum esse coepit, parvus ignis in crepitu erupit. Lumina cinereo-violacea fulva insidiose in vacuo ardebant, videbatur illud metallum ardere.

  Millia currus vigilum, etiam paucae naves duodecim exercitus in modum piranhas cum altilium tormenti navium ad structuram dilapidatam volaverunt. Ignis scorpius machinis amens conatus frigore flammas styrofoam educere temptavit.

  – Multum iocum habuimus! – Gengir Lupus labra lubenter allidebat, languidos oculos faciens, tanquam regina nuda coram se.

  – Pro tali convivio, sub tribunali licebit. Et tunc in camera ultra-doloris. Ibi, ope nanotechnologiae, cerebra celeriter purgabunt.

  Kramar digito signanter involvit ad templum suum.

  Genhir chuckled.

  – Spero mega-universale bellum mox incipiet et omnia damna scribentur!

  – Priusquam incipit, decies octies exstincti erimus!

  Kramar manu iugulo cucurrit. Liho risit.

  – Quomodo cognoscent?

  – Stultus es adhuc miles-mini! Gengir Lupus latravit. – Vestigia machinis, cyber-a.

  Laska puella despiciens vafrum.

  – Et pugnam cyber-virum insedimus, quod omnes semitas machinas in hoc aedificio debilitaverit.

  – Et praeterea edebat omnem computantium localium memoriam! Likho in.

  – Quasar! Quando habes tempus? – in voce Kramar mirum ostendit.

  Quomodo in hoc aedificium ingredimur? Mini– milites in tales domos non permittuntur. Sed non peius quam adultis jaculamur, sed vincti nos ne gaudeamus!

  Grave erat in voce pueri.

  – Omnia in tempore suo erunt! Corpora tua nondum matura sunt, te immaturum hoc intueri. Praeterea kulamans vel pecunia protegi et multiplicari debent, sed multae hic sunt scammers calliditatis. Anno MCC annos multas foveas agnoscere didicimus, et tantum septem cyclos et unum pulsatio habetis.

  Genhir nasum inversum ferii Mustelae. Puella vellicata, tunc giggled, exserit linguam.

  – Avus, cum supra mille sumus, id est, ero super Hyper Ultra marescallum!

  – Somnium noxium non est! Sed si ubique velut booger repes, in universo pari morieris, et in anti-copis servies! fremuit veteranus barbare.

  Mustela per libidinem ululavit.

  – Nolo iungere anti– cum turmas! Dolosus est illic, minutatimque torquet radios currentes et gamma.

  – Sic, seniores audite! Etiam, et ubi habes virum pugnae?

  Likho pro Lasky respondit:

  – In palaestram! Exerciti sumus in programs specialibus virtualis bellorum et penetratio in structuram pugnae robotarum.

  Hypermarshal digitum in aere incidebat et multa insecta foeda simul evanuerunt. Submissa voce continua;

  – Hoc bonum est, ut in opere quod positum est in exercitiis. Downside est ut praecepta solvas. Nolo ut in labore cum amore et vita Superdepartment. Ergo vel nunc mandas quod non vagaberis alicubi, aut statim in stellam mitteris.

  Likho primum omnia in iocum vertere voluit, sed proavus eius aspectus laser perforans dixit se non iocari. Genhir etiam puellam severissime aspexit.

  – Et tu quoque iurabis, ne iterum militaria iudicia violaveris.

  Mustela aspexit.

  Pueri submurmurabant.

  – Iuro...

  Repente facies Kramar mutatur. Frons iuvenaliter lenis, ruga acuta praecisa;

  – Quod si non esset violata carta, nos iam dissolutos essemus! iusiurandum subtraho, sed unam condicionem pono. Si vis saponem alicubi vel quarcas evellere, me certiorem fac.

  – Et me! – Apronius conjux.

  Gingir quoque animum mutavit;

  – Inceptum in bello carum est, praesertim pro hoste vilis templates solet! Modo nos in antecessum monent, si circum stulte vis!

  Gunfire iterum emicuit, nonnullae gangsterae vulturis, apparenter constitutae ad lucrum ex pravo par stalzans cum liberis. Ignis reditus crudeliter accurate fuit. Solus latronis unus erat paralyticus, ceteri in quarca solum discussi. Caput amplissimum "dinosaurum" cum quinque ordinibus recurvatis dentium avolavit et molares in antennae uncinato. Visum est quod etiam post mortem per graviotitanium virga rodere voluit.

  Liho exclamavit;

  – Offensus non est via nostra! Hypershock – haec via nostra est!

  – Sic monstri filii. Vel fortasse explorator. nobiscum eum tollemus. Tum monstrabo tibi quomodo tales nothi perconteres.

  – Iam cyborgum electronicum excruciatum est! – Laska subridens iactabat.

  – Vivus postquam omnia terreri potest! Hyper-Marschal Kramar auctorita– tive dixit.

  – Usu omnia!

  Gingir leniter plausae Laska genis. Facies rubra purpurea vertitur.

  Pueri riserunt.

  Duo pectus amici manibus excussis et sollerter indissolubile somersault peragentes, post ingens lumen viridis pomi luminarium evanuerunt.

  In amplitudine sordida sectores subinde jaculabantur.

  Caput 11