Текст книги "Канан - Хлопчык з Будучыня!"

Автор книги: Олег Рыбаченко

сообщить о нарушении

Текущая страница: 1 (всего у книги 1 страниц)

  КАНАН – Хлопчык з БУДУЧЫНЯ!

  АНАТАЦЫЯ

  У абмен на неѓміручасць пажылы мужчына становіцца хлопчыкам-мульцяшкай Конанам. І зараз змушаны выконваць вялікае мноства місій каб адпрацаваць вечнае жыццё. Але сапраѓды слаѓныя прыгоды чакаюць незлічонага хлапчука-мультяшку, і гэта выдатна быць дзецюком Конаном.

  . РАЗДЗЕЛ Љ1

  Адзін чалавек вельмі хацеѓ вярнуцца ѓ сваё дзяцінства. І наогул жудасна баяѓся старасці і смерці. Яму надзвычай хацелася пазбегнуць завядання і старэння, тое, ад чаго пакутуюць іншыя людзі. І ён актыѓна шукаѓ у тым ліку і Інтэрнеце, хто дапаможа яму стаць зноѓ юнаком.

  І вось знайшоѓ... Адна дзіва экстрасэнс дала аб'яву – вярнуць юнацкасць рэальна!

  Мужчына гадоѓ пад восемдзесят, вядома, з радасцю дзяѓбнуѓ. Вельмі ѓжо вялікая спакуса. Узяѓ з сабой прыстойна грошай і адправіѓся да дадзенай мегеры.

  Масква горад вялікі і ѓ ёй усё можна знайсці.

  Павел Іванавіч Рыбачэнка, вядома, не самы дурны чалавек на свеце і разумеѓ, што можна натрапіць і на махляроѓ.

  Але як спяваецца ѓ песні:

  Неѓміручасці з даѓніх часоѓ,

  Шукаѓ чалавек дзівоснай мэтай запалонены...

  У рэлігіі старажытных кніг,

  І строгіх навуках найпозні часоѓ.

  І рухаѓ не толькі страх,

  Але таксама жаданне прарабіць увесь шлях,

  Убачыць світанак, пачуць адказ,

  Да вяршыняѓ нябачаных ведаѓ ступіць!

  Гады пройдуць, мы можам зразумеем,

  Як перасекчы гэтую раку бязмежную,

  Як не знікнуць у дзікай віхуры часоѓ,

  Растварыѓшыся ѓ пустаце светабудовы,

  Гады пройдуць і з'явіцца святло,

  Часу моц лопнуць ѓсе ланцугі,

  У зарыве зорак праз тысячы гадоѓ,

  Усе мы сустрэнемся на нашай планеце!

  І вось прыехаѓ ён, і апынуѓся каля будынку. Там і здымала пакойчык варажбітка. Сам будынак бізнэс-цэнтр. І ѓсё па-навуковаму. І жанчына, якая яго сустрэла, таксама была тая яшчэ штучка. На цыганку не падобная. Але і не руская. Нібы індыянка, асмуглая скурай, але валасы не чорныя, а светла-карычневыя. Прыгожая, быццам бы маладая. Але адчувае, што ёй ужо шмат год.

  Хай нават на твары ні адзінай маршчынкі, ні сетачкі, ні плямкі... Але ѓсё роѓна такое адчуванні што даме з бездакорнай постаццю ѓжо за сорак. Хоць яна і мускулістая, і не відаць слядоѓ узросту. А зубкі, калі ѓсміхаецца такія белыя і вельмі буйныя.

  Павел Іванавіч нават падумаѓ, што яны ѓ яе ѓстаѓныя. Але не, хутчэй за ѓсё сапраѓдныя. Наогул, гэтая мадам нечым нагадвала шоѓ-зорку. Накшталт варажбіткі з фільмаѓ.

  Жанчына запрасіла сесці і прыемным галаском спытала:

  – Ты, я бачу, вельмі хочаш зноѓ стаць юнаком?

  Павел Іванавіч паводле кіѓнуѓ:

  – Так! І вельмі!

  Жанчына хіхікнула і адказала:

  – Але за ѓсё ты разумееш у нашым свеце трэба плаціць!

  Павел страсянуѓ лысеючай голай і прасіпеѓ:

  – Я гатовы! За цаной не пастаю!

  І дастаѓ з кішэні пачак стодоларавых купюр.

  Варажбітка пагардліва фыркнула:

  – Калі б мне патрэбны былі грошы, я б папрасіла сто мільёнаѓ даляраѓ у якога-небудзь састарэлага мільярдэра. І ён бы дзеля вечнай маладосці не адмовіѓ... Няма мне патрэбны не проста грошы!

  Павел здзіѓлена спытаѓ:

  – А што?

  Варажбітка паціснула плячыма і адказала:

  – Узамен на вяртанне маладосці ты станеш маім слугой, ці нават рабом! – Жанчына выскаліліся і дадала. – Ці гатовы ты дзеля юнацтва стаць нявольнікам?

  Павел з нясмелай надзеяй спытаѓ:

  – А юнацтва будзе вечным?

  Варажбітка актыѓна кіѓнула галавой:

  – Магчыма! Дакладней сказаць, я магу зрабіць так, што ты больш ніколі не састарышся!

  Павел Іванавіч хруснуѓ пальцамі і ѓрачыста сказаѓ:

  – Была не была! Адказ мой ясны, на ѓсё згодзен!

  Варажбітка шырока ѓсміхнулася і заѓважыла:

  – Ну добра... У цябе ёсць вышэйшая адукацыя?

  Мужчына кіѓнуѓ:

  – Так! Канечне!

  Экстрасэнс заявіла:

  – Ну і дзіѓна! Мне патрэбен чалавек з інтэлектам. А цела... Цела я сама зраблю, якое мне трэба!

  Павел Іванавіч нясмела заѓважыѓ:

  – Але спадзяюся я не стану вырадкам?

  Варажбітка ѓ адказ адмоѓна матнула галавой:

  – Вядома ж не! Мне не патрэбен вырадак! Наадварот, ты будзеш здаровым, сімпатычным і моцным!

  Павел Іванавіч узрадавана ѓсклікнуѓ:

  – Я на гэта гатовы!

  Варажбітка кіѓнула і адказала:

  – Зараз я табе дам распіску, такога зместу. Я Павел Іванавіч Рыбачэнка, раблюся рабом спадарыні Кветачка, да таго часу, пакуль яна не вызваліць мяне ад службы. Клянуся да гэтага моманту выконваць беспярэчнае ѓсе яе распараджэнні! Узамен атрымліваючы вечнае юнацтва! І ты падпішашся крывёй.

  Варажбітка падміргнула, і бліснула зубкамі, колеру слановай косткі, яе выгляд быѓ бездакорны, і разам з тым адчувалася, наколькі яна на самай справе старэй чым выглядае. Але гэта нават наадварот, неяк выклікала да яе большы давер.

  Спадарыня Кветачка рашуча вымавіла:

  Потым я дам, табе юнае і моцнае цела! І ты будзеш пасля гэтага вечна маладым!

  Павел Іванавіч адказаѓ з усмешкай:

  – Ну што ж? Здзелка ёсць здзелка! Служба рана ці позна скончыцца, а маладосць застанецца!

  Варажбітка злосна заѓважыла:

  – Але ты будзеш маім слугой! І калі паспрабуеш не паслухацца, то патрапіш проста ѓ пекла! А пакуль, давай я памагу табе праткнуць палец.

  Было крыху балюча . Павел Іванавіч аглядаѓ пакой варажбіткі. Белыя фарбаваныя сцены. Некалькі манітораѓ. Маса рознага роду датчыкаѓ. Нібы гэта лабараторыя, а не цэнтр варажбіткі.

  Нават недарэчна неяк падпісваць гэтую паперку. Ці наѓрад крывавы подпіс які-небудзь суд палічыць сапраѓдным. Але... Нешта кажа яму, што гэта не блеф і не розыгрыш.

  Мужчына так-сяк вывеѓ свой подпіс, у выглядзе загагуліны. Пасля чаго прабурчаѓ:

  – Я сваё падпісаѓ! Цяпер слова за вамі!

  Варажбітка хіхікнула і заѓважыла:

  – Ну, што сказаць! Ну, што сказаць... Уладкованыя так людзі! Жадаюць ведаць, жадаюць ведаць! Жадаюць шляхту, што будзе!

  І тут жа перад мужчынам узнік вялікі манітор. Па ім было відаць, што ідзе нейкі мульцік. Імкліва насіѓся нейкі баец кідае дзіды, босымі, дзіцячымі ножкамі.

  Варажбітка ѓхмыльнулася і спытала:

  – Глядзеѓ ці японскі мультсерыял – "Конан – хлопчык з будучыні"?

  Мужчына паціснуѓ плячыма і адказаѓ:

  – Здаецца, так... Там такі быѓ хлапчук, накшталт бы вельмі моцны!

  Варажбітка згодна кіѓнула:

  – Угу! Вось я цябе і ѓсялю ѓ яго цела!

  Пажылы мужчына здзіѓлена свіснуѓ:

  – У цела мульцяшкі?

  Варажбітка ѓпэѓнена пацвердзіла:

  – Вось менавіта! А чаго ты хацеѓ?

  Мужчына разгублена пра булькаѓ:

  – Але ён зусім дзіця!

  Варажбітка хіхікнула:

  – Але ѓ яго, затое сілы больш, чым у дзясятка дарослых. Ды і ён спрытны, моцны целам, яго вельмі цяжка забіць і пашкодзіць!

  Павел Іванавіч разгублена прамармытаѓ:

  – І што я назаѓжды застануся дзіцем, ці вырасту?

  Варажбітка аскала зубы і адказала:

  – Вядома назаѓжды застанешся такім, хлопчыкам гадоѓ адзінаццаці з д'ябальскай сілай.

  Перахапіѓшы незадаволены погляд, мужчына дадала.

  – Ну гэта поплатак за неѓміручасць і самае галоѓнае... Паколькі гэта анімэ японскае, а японцы вельмі кахаюць мультыкі хентай, то ѓ цябе будзе мужчынская добрая якасць недзіцячых памераѓ. У баявым становішчы сантыметраѓ 25, што і для дарослага нямала. Так што... Самае галоѓнае ты можаш рабіць і без урону для сябе і свайго лібіда.

  Павел Іванавіч разгублена заѓважыѓ:

  – Але ці шмат жанчын захоча спаць з дзецюком?

  Варажбітка ѓ адказ яхідна вякнула:

  – А з табой жанчыны, такім чынам, не жадаюць спаць! Дык што ці вялікая будзе страта? А калі ты ѓ вечнасці зможаш разбагацець ці стаць імператарам, то дзяѓчаты будуць хадзіць табунамі за табой незалежна ад таго падобны ты на хлопчыка ці не.

  Мужчына пару секунд павагаѓшыся, рашуча вымавіѓ:

  – Добра згодзен! Галоѓнае, каб кольк стаяѓ і быѓ буйным. А тое, што ты не надта вялікі? Сіла кампенсуе!

  Варажбітка заѓважыла з радасным выглядам:

  – Я цябе яшчэ магіі і баявым прыёмам нібы Наруто навучу. І ты станеш непераможным!

  Павел Іванавіч пацвердзіѓ:

  – Можа, так мне гэта і хацелася!

  Варажбітка пляснула далонькай па каленцы і вымавіла:

  – Сядзь вунь у тое крэсла. Я буду выконваць пераѓтварэнне. Наогул, я ж ведаю, ты хацеѓ стаць не проста зноѓ маладым, а хлапчуком. Менавіта гэта і было тваім самым гарачым жаданнем. І хлапчуком моцным! Так што на гэты раз пераѓтварэнне павінна атрымаецца!

  Павел Іванавіч сеѓ у крэсла. Варажбітка стала апранаць на яго правады і датчыкі. Маѓляѓ, хочаш стаць хлопчыкам, і мы табе гэта задаволім.

  Бо сапраѓды мара вельмі добрая, аб вечным дзяцінстве. Мужчына не першай маладосці, быѓ зараз аблеплены датчыкамі і правадамі з усіх бакоѓ. І вось варажбітка ѓзяла і як урубіць ток...

  У Паѓла Іванавіча перакасілася літаральна ѓсё перад вачыма. І адчуванне нібы па мазгах рушылі дубінкай. Або нават на кожную звіліну абрынулася кавадла.

  Ладна страсянула... І паплыло перад вачыма, ты нібы ѓ вогненным марыве. І стала моцна трэсці ад разрадаѓ. І ѓ галаве пачалі скакаць слова табуны коней крылатыя афарызмы;

  У жыцці шмат гадасцей, але самае брыдкае, што, калі жыццё падыходзіць да канца!

  Жадаеш стаць бліжэй да Бога, прыбі да крыжа малпе ѓ сваёй душы!

  Чалавек адбыѓся калі не ад малпы, то ва ѓсякім разе перастаѓ быць малпай!

  Калі ты розумам малпа, то лісіца цябе праглыне, нібы драпежны ѓдаѓ!

  Няма нічога бясконцага, акрамя часу, які патрэбны палітыкам, каб выканаць абяцанае!

  Калі шмат лаешся, то будзеш скуголіць пабітым сабакам!

  Не вер таму, у каго чырвоная гаворка, і агонь чырвонага колеру здольны спаліць!

  Нават Бог не можа спрачацца з жанчынай, і выхаваць малпу да ѓзроѓню чалавечай культуры!

  Без кахання няма ѓсмешкі, калі толькі калі гэта не драпежны ашчэра палітыка!

  Занадта доѓга кручаная ѓ аблоках, бяскрылы палітыкі пралятае ѓ трубу!

  Дробная душа, заѓсёды мае амбіцыі гіганта!

  У дробнай душы, гіганцкая ганарлівасць!

  Палітык – гэта зладзюжка, які піша для сябе законы, і лічаць краіну тэрыторыяй зоны!

  У палітыка сем пятніц на тыдні, але, калі трэба выконваць абяцанае – надыходзіць юдзейская субота!

  Адзінства – гэта добра, калі толькі гэта не спарванне з палітыкам!

  Палітык – гэта такая істота, што хоча зрабіць з цябе авечку свінскімі метадамі!

  Свінскія метады палітыкаѓ ператвараюць выбаршчыкаѓ у адбіѓную!

  Пры кіраѓніку-свінні жыццё не бывае тоѓстым!

  Зрабіць прэзідэнтам свінню – занадта тоѓста!

  Жадаеш стаць прэзідэнтам, лаві ѓдачы моманты!

  Кіраѓнік, які лічыць выбаршчыкаѓ за бараноѓ – тыповая свіння!

  Бог гэта не толькі ѓсемагутнасць, але і яшчэ і гатоѓнасць пайсці на крыж, дзеля бліжніх!

  Кіраѓнік, які доѓга сядзіць на троне, выклікае прасяданне дзяржавы!

  Малады лідэр, як свежы конь, стары, нібы з разбітымі капытамі кабыла!

  У сродках дасягнення Чароѓных вышынь, палітык сам сатана!

  Палітык Бог толькі ѓ адным, у прыдумленні апраѓданняѓ, чаму яго перадвыбарныя абяцанні былі так па-д'ябальску праваленыя!

  Палітык як піва, добры толькі ѓ халодным выглядзе і на стале!

  Палітык салодкі прамовамі, але горкі асадак ад іх зусім не піѓны!

  У палітыка толькі тады з вуснаѓ праѓда, калі ён перакручвае сам сябе!

  Палітык каб хоць крыху заладзіцца Бажаством распінае выбаршчыка па поѓнай!

  Нават мядзведжая сіла не ѓратуе, калі ты розумам калода!

  Ліса – гэта такі звер, што і са льва спусціць тры шкуры!

  Палітык тады наймацнейшы, яго выбаршчыкаѓ слабы розумам!

  Палітык таму зыходзіць мёдам, каб выбаршчык зусім не распляваѓ!

  Моцна атрымае дубінкай, той, у каго ѓ галаве пілавінне!

  Дуб цар дрэѓ, дубовая башка ператварае ѓ паддадзена любога пня!

  Дуб устойлівы да гнілі, дубовая галава поѓная пылу!

  Калі ты пень, то табе хоць кол на башцы чэшы!

  Невядомасць страшыць, але вядомае, часам прымушае проста баяцца!

  Веды нараджаюць упэѓненасць нават калі цяжка, няведанне разгубленасць нават калі лёгка!

  Баязлівец не той, хто баіцца, а хто адвага выхаваць у сабе лянуецца!

  Страх – гэта слабасць, адвага сіла, але бойся ѓ сабе дэбіла!

  Хто дазваляецца сябе вадзіць за нос, рызыкуе заблудзіцца сярод трох соснаѓ!

  Прымушае хадзіць па крузе бясконцае глупства, з абнуленай кемлівасцю!

  Не бяда калі не высахла малако на вуснах, горш, калі чэрствасць у сэрцах!

  Чорны хлеб міласці, горкая соль пакаяння!

  Мёд з вуснаѓ палітыка, прыцягвае тых, у каго малако на вуснах не абсохла!

  Палітык – гэта не злодзей у законе, гэта злодзей, які выдае законы!

  Палітык абяцае салодкае жыццё, вылівае мёд з вуснаѓ, але лапкі ѓ яго ліпкія як у мухі!

  Красамоѓны палітык, п'явак упіваецца ѓ кашалёк выбаршчыка!

  Чаму маѓчанне золата, таму што яго аплачваюць!

  Якая самая вялікая рэч на свеце? Гара выдадзеных палітыкам абяцанняѓ!

  Палітык хоча грошай і ѓлады, гатовы парваць любога на часткі!

  Палітык гэта ѓ першую чаргу ліс, не заѓсёды яркі вонкава, але заѓсёды круціць хвастом!

  Палітык рады напоѓніць ваш кашалёк, толькі аднымі пустымі абяцаннямі!

  Палітык толькі ѓ адным сумленны, калі кажа – мы, дык свайго я ѓ яго ѓжо няма!

  Чаго больш, чым атамаѓ у сусвеце? Лічын і масак палітыкаѓ!

  Што палітык робіць ахвотней за ѓсё – ачышчае кішэні выбаршчыкаѓ!

  Палітык не заѓсёды стаѓ, але яго абяцанні заѓсёды павеюць тухляцінай!

  У палітыка на тыдні сем пятніц, але слухаць выбаршчыкаѓ заѓсёды выходны!

  Хто быѓ раней за ѓсё? Палітыкі, бо яны стварылі хаос!

  Не вер у крутасць палітыкаѓ-пеѓняѓ, яны заѓсёды спяваюць з чужога голасу лісіцы!

  Калі палітык выліваецца салаѓём, значыць, фанаграму яму вырабіла ліса!

  Хутчэй за рак на гары засвішча, чым палітык выканае абяцанае, не чырванеючы!

  Палітык падобны з начной феяй, толькі звычайна абдзірае кліентаѓ у дзённы час!

  Чым палітык падобны на сабаку, калі шмат брэша, то сапраѓды ручны і мае гаспадара!

  Тыя, за каго галасуюць сэрцам, часта аказваюцца ѓ выбаршчыкаѓ у пячонках!

  Палітык як гарэлка, выбаршчык пячонкай адчуе, што яна смаленая!

  Палітык выварочвае мазгі нібы гарэлка, толькі ѓ адрозненні яе поѓны каламуты!

  Палітык любіць напусціць туману, з празрыстай мэтай узбагаціцца!

  У палітыка шмат абяцанняѓ, але яшчэ больш адгаворак у выпадку іх невыканання!

  Палітык – гэта лісіца, але часцей шэрай масці!

  Палітык з дубоѓ здымае стружкі, і збівае па-свінску жалуды!

  Калі палітык гаманкі як піла, то з выбаршчыка дакладна зробіць пня!

  Палітык любіць казаць пра Бога, таму што сам ён сатана!

  Палітык хітры як д'ябал, але анёл у раздачы абяцанак!

  Палітык любіць хрысціцца, але яго рукі заѓсёды цягнуцца да кашалька!

  Аддаѓшы голас красамоѓнаму палітыкану, рызыкуеш потым харкаць крывёй!

  Звычайна людзі выбіраюць паміж катамі ѓ мяшку, ваѓкамі ѓ авечай шкуры, і лісіцай з пратухлым сырам!

  Калі палітык выканаѓ сваё абяцанне, паглядзіце на гару, ці не свішча на ёй рак!

  Лягчэй павесіць калабка, чым прымусіць палітыка выканаць абяцанае!

  Толькі ѓ адным палітык паслядоѓны – у пошуках выгады ва ѓласную кішэню!

  Палітык мяняе паплечнікаѓ як пальчаткі, толькі рукі ад гэтага ѓ яго становяцца яшчэ бруднейшымі!

  Палітык – гэта такая жывёла, што з выбаршчыка робіць аленя!

  Палітык калі не воѓк у авечай шкуры, дык тыповы баран!

  Палітык, які не ліс, то баран, ці алень!

  Палітык, можа наабяцаць горы, але пасля яго толькі разграбаеш завалы!

  Не спяшайцеся галасаваць за пеѓня, вас жа ён і задзяѓбе з вантробамі!

  Дыктатар, гэта лісіца, на троне льва, у атачэнні бараноѓ!

  Не хочаш апынуцца аленем, будзь сам хоць крыху лісой!

  Выйграе выбары той, хто дарма крумкач не лічыць!

  Галасаваць можна і сэрцам, толькі без розуму, адаб'е пераможца мазгі!

  Палітык – гэта лісіца якая аддае перавагу сыр зялёнага як колер даляра колеру, ад тых хто лічыць крумкач!

  Жонка не рукавіца, як пальчаткі станеш мяняць, то сапраѓды спынішся ѓ адмарозку, ад гарачых прыгод!

  Геніяльныя хлопчыкі робяць куды больш адкрыццяѓ, чым пасрэдныя старыя інструкцыі!

  У юнацтве ѓ сэрцы агонь, у галаве адкрыцця, а ѓ выніку перамога!

  Шлях да поспеху не заѓсёды прамы, але не трывае сагнутай у пакоры спіны!

  Палітык згінаецца ѓ паклон, каб вышэй задраць нос!

  Палітык кланяецца, каб потым нагнуць выбаршчыка!

  Палітык гатовы носам зямлю рыць, каб адказнасць перад выбаршчыкамі пахаваць!

  Усё немагчымае, магчыма ѓ нашым свеце, і жыць паверце вельмі складана, нібы ѓ працяжнік!

  Ишак з мяшком золата, лепш праб'е крапасную сцяну, чым мамант са сталёвым таранам!

  Палітык з залатымі вуснамі, ператварае выбаршчыкаѓ у ішакоѓ, з залатым мяшкамі дароѓ!

  Хто наймацнейшы звер? Вядома, ішак нагружаны мяшком золата! Лісіца абпаліць жоѓты колер здрады і залатых манет дараѓ!

  Палітыкі часта махаюць чырвонымі сцягамі, дзеля жоѓтага колеру манет, што бяруць з кішэняѓ выбаршчыкаѓ, не чырванеючы!

  Чырвоныя прамовы салодкагучных палітыкаѓ праліваюць горкія слёзы маці, чые сыны згінулі ѓ крывавай сечы!

  Хто абяцае залатыя горы не варта і ламанага меднага шэлега!

  Палітык пятляе як заяц, круціцца як лісіца, але пры выпадку перагрызе выбаршчыку горла як воѓк!

  Палітык любіць лічыць грошы ѓ чужой кішэні, але раскашэльваецца як правіла толькі на хабары!

  Палітык хітруе з выбаршчыкам як лісіца з піражком, толькі з'ядае пад апладысменты!

  Палітык здымае з выбаршчыка стружку залатым разаком серабрыстых прамоѓ, салодкагучных катаѓ!

  Дуб доѓга гарыць у агні, але хутка ламаецца ад палымянай гаворкі палітыка!

  Часам самая вялікая праблема краіны, малы розум кіраѓніка!

  Балюча на троне, велізарная праблема для дзяржавы!

  Палітык часта папяровы тыгр, і ікластая лісіца, ён народжаны для подлых гульняѓ, і на хітрасці падыходзіць!

  Палітык не заѓсёды поѓны кашалёк, якога ѓсе любяць, але заѓсёды кішэнны кашалёк, які сумленне губіць!

  Чалавек любіць зеляніну ѓ кішэні і мары на канапе, толькі грошыкі ѓ тумане, калі ты жывеш у нірване!

  Палітык ахвотна быкуе, але ахвотна арэ, хоць прыараць выбаршчыка імкнуцца з усім запалам бадлівай каровы!

  Палітык што гуляе на нянавісці да блакітных, не счырванее калі зацягне выбаршчыка ѓ азадак!

  Палітыкі пад чырвонымі сцягамі не чырванеюць ад сораму, праліваючы пунсовую кроѓ!

  У свеце ты ці шэры воѓк ці белая авечка, ці сытая ліса ці з'едзены заяц, а ѓ палітыцы нездарма, тыран наводзіць дэмакратыі глянец!

  У палітыка воѓчыя звычкі, лісічны нораѓ, але ѓ глыбіні душы ён усё роѓна шакаладны заяц, толькі зусім неядомы для выбаршчыкаѓ!

  Чым з вялікім запалам палітык абяцае, тым хутчэй выбаршчык адубее ад чакання!

  Палітык падобны на прастытутку, шмат працуе мовай, але задаволіць можа толькі інтэлектуальнага імпатэнта!

  Чым адрозніваецца палітык ад прастытуткі? У прастытуткі кліент заѓсёды мае рацыю, у палітыка выбаршчык вечна трапляе ѓ няёмкае становішча!

  Палітык крыкам певень, амбіцыямі арол, хваткай каршун, прагнасцю варона, але ѓсё роѓна бяскрылы!

  Палітык часта розумам як бот, але абувае выбаршчыка вар'яцка!

  Абуць палітык можа любога, але пасля гэтага выбаршчык басяк па жыцці!

  Палітык запускае руку ѓ ваш кашалёк, калі ѓзмоцнена хрысціцца, і ставіць падножку, становячыся на калені!

  Чаму вернікаѓ называюць авечкамі, іх стрыгуць прайдзісветы, у якіх няма нічога святога!

  Калі будзе ты авечкай, будзеш век хадзіць босы, калі будзеш ты казлом, дык застанешся аслом! Калі розумам ты чалавек – то шчаслівым будзеш век!

  Сапраѓдная лісіца ѓ палітыцы здольна не толькі авечку скабліць, але і са льва спусціць тры шкуры!

  Мужчына абавязаны жанчыну прапусціць, але там, дзе яна не трапляе ѓ сітуацыю, дзе патрабуе не жаночае цярпенне і мужчынскую мужнасць!

  Самы непатапляльны той, хто ѓ ратнай справе не сякерна майстэрскі, і меркаваннем не палена!

  А потым раптам адпусціла, і стала вельмі лёгка. І Павел Іванавіч адчуѓ бадзёрасць і паток энергіі ѓ кожнай клетцы.

  Варажбітка захоплена адказала:

  – Адбылося! Ты цяпер хлопчык Конан!

  Павел адчуѓ, як з яго спадаюць правады і датчыкі, і ён становіцца вольным. А зверху спускаецца вялікае люстэрка.

  Варажбітка захоплена вымавіла:

  – Паглядзі на сябе!

  Павел зірнуѓ. Яго зрок стаѓ вострым, і хуткім. У люстэрку ѓзнік хлапчук. Мускулісты, у кароценькіх штоніках. Валасы чорныя, якія аддаюць сінню. Твар прыемны і прыгожы, загарэлы, цалкам еѓрапейскі. Сама хлапчук вельмі жылісты, шыя моцная, а вочы чорныя. Зубы, калі ѓсміхаецца не надвор'ю буйныя. На выгляд гадоѓ і ёсць адзінаццаць, але мышцы такія рэльефныя, нібы ѓ Брус Лі. Як і ѓ мульцяшкі ножкі босыя, але затое вельмі чэпкія і спрытныя.

  Вельмі спартовы і моцны і трэніраваны хлопчык.

  Павел Іванавіч зрабіѓ біцэпсы, яны ѓ яго надзьмуліся трыкутнікамі. Ён аказаѓся цалкам задаволены:

  – Ды нядрэнная фігурка! І што я такім буду назаѓжды?

  Варажбітка ѓпэѓнена вымавіла:

  – Ты мульцяшка! А мульцяшкі не старэюць! Можа парадавацца, што больш ніколі не станеш старым!

  Павел Іванавіч падскочыѓ, і пляснуѓ над галавой у далоні, і прабурчаѓ:

  – Вось выдатна! Як я сабе добра адчуваю!

  Варажбітка ѓхмыльнулася і заѓважыла:

  – Але цяпер ты мой раб! Трэба адпрацаваць неѓміручасць! Ты зразумеѓ!

  Павел Іванавіч захопленага вымавіѓ:

  – Піянер заѓсёды гатовы!

  Варажбітка стукнула кулаком па стале і паведаміла:

  – Першае заданне табе, будзе лёгкім. Выйдзі на вуліцу і там знайдзі пацана Грышку Мімозу. Набі яму пысу, да сінякоѓ. З тваёй сілай гэта няцяжка. І забяры ѓ яго школьны партфель і айфон. Пасля прынясеш мне!

  Павел разгублена развёѓ рукамі:

  – А навошта вам айфон школьніка?

  Варажбітка раѓнула:

  – Ты мой раб! Не пытайся, а выконвай! Ні да чаго табе ведаць і абмяркоѓваць загады! Ці ты памрэш, а душа навечна трапіць у пекла!

  Павел-Конан нясмела спытаѓ:

  – А дзе знайсці Грышку Мімозу?

  Варажбітка шпурнула хлапчуку-тэрмінатару зярнятка:

  – Давай і па ім арыентуйся! Дзе свяціцца, там і супернік!

  Павел-Конан, ужо не задаючы пытанне, мільгаючы голымі, круглымі хлапечымі пяткамі выскачыѓ з офіса. Ён адчуваѓ у сабе энергію і смагу рухацца.

  Цела і сапраѓды было вельмі моцным і хуткім. Павел-Конан не чуѓ пад сабой ног. Ён разганяѓся, па лесвіцы ігнаруючы ліфты. І яму было так лёгка, і палёт такі імклівы і захапляльны.

  Пасля чаго дзяцюк-тэрмінатар выскачыѓ на вуліцу. Надвор'е стаяла халаднаватае, толькі што прайшоѓ дождж. Хлапчук-мульцяшка шлёпаѓ па лужынах. Паднімаѓ пырскі. І яму было добра. І хуткасць прабежкі, нібы ѓ пародзістага, скакавага каня. Ва ѓсякім разе хутчэй, чым у людзей. Не дагнаць так проста.

  Вось дзяцюк, ігнаруючы святлафоры прамчаѓся паміж машынамі. Яго хуткасць быѓ вялікі, а рэакцыя цудоѓнай. Конан і на самай справе вельмі выдатная мульцяшка. Хуткая, з цудоѓнай рэакцыяй, моцная і цягавітая. Бракуе яму навучанні прыёмамі адзінаборстваѓ і магіі. Тады б яшчэ круцейшы быѓ бы чым Наруто. Але нічога, наперадзе ѓ яго ѓся вечнасць. І энергія ніколі не скончыцца.

  Хлапчук-мульцяшка пераскочыѓ праз машыну. Усё ж ён бег занадта хутка, і мінакі агладжваліся на босанага хлопчыка. І нават прысвіствалі паліцыянты. Але добра, не зважаючы Конан-Павел дабраѓся да двара.

  Там быѓ Грышка Мімоза. Пацан гадоѓ трынаццаці, з вельмі нахабным выглядам. І глядзеѓ зверам. Убачыѓшы Паѓла-Конана, разрагатаѓся, паказваючы пальцам:

  – Глядзіце жабрак! На абутак грошай няма!

  Конан-Павел кінуѓся на крыѓдзіцеля, ударыѓ яго нагою ѓ жывот, потым рушыѓ кулаком па патыліцы. Той і паваліѓся як падкошаны. У Конан-Паѓла не дужая сіла. Пасля чаго хлапчук-мульцяшка ѓспомніѓ, што варта пакінуць і сінякі на твары. Павярнуѓ, і ѓрэзаѓ некалькі разоѓ кулаком па пысе.

  Далей забраѓ партфель, вывернуѓ кішэні ѓ пошуках айфона. Вылецела куча манет, пара паперак. Іх Конан-Павел прыбраѓ з задавальненнем. Але дзе ж Айфон – куды падзеѓся! Юны ваяѓнік нават разарваѓ на ахвяры адзенне, агаліѓшы па пояс. Але таксама знайшоѓ урэшце.

  Узяѓ яго сабе... І памчаѓся назад. Справа зроблена! І галоѓнае так лёгка і проста! Нібы жуйку зжаваць! Так добра ѓсё атрымалася!

  І хлапчук зноѓ нёсся, і насвістваѓ сабе песеньку:

  – Перарвалася нітка, нам пагражае злая смерць! І каб жыць – герой абавязаны памерці!

  І зноѓ пераскокванне праз машыны. Пракручванне сальта, рознага роду развароты.

  Конан-Павел уляцеѓ у офіс. Яго ніхто не спыняѓ. Потым забег наверх да варажбіткі.

  Тая сустрэла яго не надта ветліва:

  – Ну ты і даеш! Нашто ты забіѓ Грышку?

  Конан-Павел разгублена развёѓ рукамі:

  – Я не забіваѓ яго?

  Варажбітка хіхікнула і выскалілася:

  – Хлопчык Конан, можа падняць над галавой валун больш за тону вагой. Уяѓляеш які ѓ яго моцны ѓдар. А рушыѓ падлетка па патыліцы! Ты што ідыёт?

  Конан-Павел разгублена развёѓ рукамі:

  – Ну я не думаѓ. Патыліца сама патрапіла пад мой кулак!

  Варажбітка раѓнула:

  – Карацей кажучы, прымусь дурня Богу маліцца, ён лоб паб'е! Добра яшчэ што гэты хлапчук мне асабіста быѓ і не патрэбен. А айфон і партфель спатрэбяцца. Але вось ты... Ты разумееш, што зараз забойца!

  Конан-Павел цяжка ѓздыхнуѓ і адказаѓ:

  – Ну я не хацеѓ! Наступны раз буду асцярожней!

  Варажбітка рыкнула, і стукнула абцасам па падлозе:

  – Наступнага разу не будзе. Цябе запомніла, хлапчук, які ѓ халады насіцца напаѓголы і пляскае па восеньскіх лужынах. І напэѓна забойцу будзе шукаць паліцыя. Так што ѓ Маскве ва ѓсякім разе ты не паходзіш!

  Павел-Конан легкадумна бразнуѓ:

  – А калі валасы пафарбаваць у белы колер? Я так стану яшчэ сімпотней!

  Варажбітка хруснула пальцамі і адмоѓна матнула галавой:

  – Не! Пакуль ты па Маскве бегаць не будзеш! Я цябе ѓ казачны свет адпраѓлю! Там здабудзеш для мяне сем артэфактаѓ. А потым – будзе відаць! Але глядзі, асцярожней з сілай!

  . РАЗДЗЕЛ Љ2

  А пакуль можа быць... – Варажбітка падміргнула і адказала з яхіднай ухмылкай.