Текст книги "Рыбка (на белорусском языке)"
Автор книги: Катерина Ракитина
сообщить о нарушении
Текущая страница: 1 (всего у книги 1 страниц)
Ракитина Катерина
Рыбка (на белорусском языке)
Кацярына Ракiцiна
Рыбка
Я учора спаймау-быу рыбку...
Браты Грым у пераказе А. Пушкiна
– Жонка! Жонка, табе кажу!
Мацi, засяроджаная на цыраваннi панчох, неахвотна у зняла галаву. Муж i бацька трох яе дзяцей стаяу ля дзверы, склау шы рукi на грудзях i гледзячы з-пад iлба. Яна б спужалася – не пражывi з iм семнаццаць год.
– Што, любы?
Ён развярнуу ся i пашыбавау у бок кухнi. Гэтак рабiу iх кот Мурзiк, калi хацеу пад'есцi. Мацi пайшла следам.
У кухнi, на першы погляд, нiчога незвычайнага не было. Толькi зыходзiу парай вялiкi кубак на стале. У карычневым крузе кавы адбiвалася лямпа.
Мацi задумлiва пацёрла шчаку:
– Не разумею.
Бацька тыцнуу у бок кубка пальцам:
– А гэта што?
– Кава?
– А у каве?
Жонка прыгледзелася: звычайная кава; гарачая, i пахне прыемна.
– Цукар, хiба?
Муж зашыпеу . Сапрауды, з кавай было нешта не тое – паверхня нервова гайдалася, плюскалi i разыходзiлiся хвалi. Бы ад дажджу – калi у кватэры магчымы дождж. Цi то у цёмных глыбiнях праводзiла манеуры мiнiяцюрная падводная лодка.
– Што гэта? – прашаптала мацi.
Муж абвiнавауча уздзеу далонi:
– Вось я i пытаюся: што?!
– А ты кубак мыу?
Бацька зiрнуу з пагардай.
– Вылi, – прапанавала жонка.
– Шкада.
– Вылi. Атруцiшся – дзецi сiратамi застануцца.
Як бы пачуу шы, што размова пра iх, мажлiвыя сiраты з'явiлiся на кухнi.
– Адысцi! – загадау тата.
– А што, бомба? – пацiкавiу ся пятнаццацiгадовы Мiкiтка.
Трохгадовы Петрык заскакау , захлiпаючыся ад шчасця:
– Бонба, бонба!
Бацька закрыу стол грудзямi. Мацi, ратуючы ад ляпаса, перахапiла гарэзнiка.
– Нiякая не бонба, – скрывiлася Наташа. Яны з Мiкiтам былi пагодкамi i гадзiны пражыць не маглi, каб адзiн аднаго не у шчыкнуць. – Звычайная рыба.
– Якая рыба? – лыпнуу тата вычыма. – Рыбы у каве не жывуць.
Але ж, насуперак яго словам, рыба як раз з'явiлася на паверхнi, засвяцiлася залатой спiнкай i тонкiмi, як павуцiнне, плау нiкамi, ударыла хвастом, запырскау шы сям'ю, на шчасце, ужо астылай кавай.
– Лыбка! – завёу радасны Петрык.
– Не руш!
– Кава бразiльская? – спытау эрудыт Мiкiта. – Тады гэта пiранья. Палец адцяпае – i не зау важыш.
Наташа зiрнула з'едлiва:
– Вось я яе выпушчу, i яна выканае маё жаданне.
– Уга, у нашу раку выпусцi – нiчога не выканае, адразу здохне.
– Вось i загадай, каб спярша раку ачысцiла.
– Ха, – тата тузануу вус, – хутчэй я англiйскай каралевай стану.
– Папугая хачу! – закрычау Петрык.
– Якога папугая? – мацi у здыхнула. – Табе боцiкi трэба, Наташы басаножкi...
– Камп'ютар.
Бацька схапiу ся за голау :
– Боцiкi я сам куплю. Калi зарплату выплацяць.
– Дык ты пажадай, каб за пяцьдзесят год адразу выплацiлi, – падначыу Мiкiтка. – У гэтых, уях.
– Не лайся!! – крыкнулi бацькi разам.
Мiкiта надзьмуу ся:
– А я што? Усе так кажуць: умоу ныя адзiнкi.
– Тады "уа".
Рыбка спакойна плавала у каве. Не знiкала, але й жаданнi выконваць не спяшалася. Толькi Мурзiка прыйшлося адагнаць, каб не з'еу знячэуку. Гэты мог.
– А можа, яна сонечная? – услых падумау Мiкiтка. – Зайцы сонечныя бываюць. Вунь, пад лямпай як раз.
– Тады лямпачная, – паправiла Наташа. – Выключым святло, i пi, татка, сваю каву. Няма рыбы – няма праблемы.
I тут святло згасла.
– Вой!
У дзверы грукнулi.
– Не адчыняй, – зашаптала мацi. – Яны праводку рэжуць, а потым кватэры рабуюць. Кажуць, што манцёры...
– Я не манцёр, – данеслася з-за дзверы. – Я паштальён!
– Усё адно не адчыняй!
Хiба ён паслухаецца? Бацька запалiу загадзя падрыхтаваную на такi выпадак свечку i пайшоу адчыняць. Сям'я паспешлiва узбройвалася: мацi схапiла патэльню, Наташка з Мiкiтам гантэлi, а Петрык – ката. Злосны кот з чатырма кiпцюрыстымi лапамi – тое, што трэба.
Але за дзвярыма стаяу самы сапраудны паштальён.
– Тэлеграма вам, распiшыцеся, – мовiу ён змрочна i пайшоу.
Бацька прачытау упрыгожаны пячаткамi (адна залатая) бланк i, паупрытомны, ссунууся на падлогу. Петрык зароу . Мацi кiнулася за валер'янкай.
– Што там? Чытай! – памiраючы ад цiкаунасцi, запатрабавала Наташа. Мiкiтка падняу аркуш:
– "Выз... вызвалiлася пасада англiйскай ка-каралевы. Тэрмiнова тэлефануйце згоду. Ваш прынц Чарльз."
